Iyyoob 21
1 Iyyoob akkana jedhee deebise:
Respondens autem Iob, dixit:
2 “Dubbii koo qalbeeffadhaa dhaggeeffadhaa; kun waan isin ittiin na jajjabeessitan haa taʼu.
Audite quæso sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 Yeroo ani dubbadhu naa obsaa; erga ani dubbadhee booddee isin natti qoosuu dandeessu.
Sustinete me, et ego loquar, et post mea, si videbitur, verba ridete.
4 “Dhugumaan kan ani komadhu namaa? Ani maaliif obsa hin dhabne ree?
Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
5 Na ilaalaatii dinqisiifadhaa; harka keessanis afaan keessan irra kaaʼadhaa.
Attendite me, et obstupescite, et superponite digitum ori vestro:
6 Ani yommuu waan kana yaadu nan sodaadha; hollannaanis na qabata.
Et ego quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 Hamoonni maaliif itti fufanii lubbuun jiraatu? Maaliif dulloomanii humnas argachaa deemu?
Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
8 Ijoolleen isaanii naannoo isaaniitti, sanyiin isaaniis fuula isaanii duratti jabaatanii dhaabatu.
Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba, et nepotum in conspectu eorum.
9 Manni isaanii nagaa dha; waan sodaatu illee hin qabu; uleen Waaqaas isaan hin tuqxu.
Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 Kormi isaanii dhalchuu hin dadhabu; saawwan isaanii ni dhalu; hin gatatanis.
Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 Isaan ijoollee isaanii akkuma bushaayeetti bobbaasu; daaʼimman isaanii immoo ni burraaqu.
Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 Dibbee fi kiraaraan sirbu; sagalee ululleetiinis ni gammadu.
Tenent tympanum, et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt. (Sheol h7585)
14 Taʼu illee isaan Waaqaan akkana jedhu; ‘Nu dhiisi! Nu karaa kee beekuuf fedhii hin qabnu.
Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 Akka nu isa tajaajilluuf Waaqni waan Hunda Dandaʼu eenyu? Nu isa kadhannee maal arganna?’
Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
16 Badhaadhummaan isaanii garuu isaan harka hin jiru; kanaafuu ani gorsa hamootaa irraa nan fagaadha.
Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 “Garuu ibsaan hamootaa yoom iyyuu ni dhaamaa? Balaan yoom iyyuu isaanitti dhufaa? Waaqnis dheekkamsa isaatiin badiisa isaanitti fidaa?
Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
18 Isaan akkuma cidii fuula qilleensaa duraa ti; akkuma habaqii bubbeen hamaan fudhatee deemuu ti.
Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 Isin, ‘Waaqni balleessaa nama tokkoo ilmaan isaatiif kuusa’ jettu. Akka inni waan kana beekuuf Waaqni namichuma mataa isaatiif gatii isaa haa kennu!
Deus servabit filiis illius dolorem patris: et cum reddiderit, tunc sciet.
20 Iji isaa badiisa isaa haa argu; inni xoofoo dheekkamsa Waaqa Waan Hunda Dandaʼuu haa dhugu.
Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 Inni yeroo jiʼi isaaf qoodame dhumutti, waaʼee maatii isaa kan dhiisee biraa deemu sanaa dhimma maalii qabaata?
Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se? et si numerus mensium eius dimidietur?
22 “Namni tokko iyyuu Waaqa beekumsa barsiisuu dandaʼaa? Waaqni ol aantotatti iyyuu ni muraatii.
Numquid Deus docebit quis piam scientiam, qui excelsos iudicat?
23 Namni tokko utuma itti tolee nagaan jiraatuu, utuma humna guutuu qabuu,
Iste moritur robustus et sanus, dives et felix.
24 utuma dhagni isaa gabbatee jiruu, utuma lafeen isaa dhukaan guutamee jiruu ni duʼa.
Viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
25 Namni biraa immoo utuu gammachuu tokko illee hin argin, jireenya hadhaaʼaa jiraachaa duʼa.
Alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
26 Isaan biyyoo keessa wal bira ciciisu; lachan isaaniittuu raammoon ni tuutaʼa.
Et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 “Ani yaada keessanii fi mala isin ittiin na miidhuu barbaaddan nan beeka.
Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 Isin, ‘Manni namicha guddaa, dunkaanni namoonni hamoon keessa jiraatan amma eessa jira?’ jettu.
Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
29 Isin namoota karaa deeman hin gaafannee? Waan isaan jedhanis hin qalbeeffannee?
Interrogate quem libet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
30 Akka namni hamaan guyyaa balaa oolfamu, akka inni guyyaa dheekkamsaa illee baraaramu hin qalbeeffannee?
Quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 Namni fuuluma isaa dura dhaabatee hojii isaa itti himu eenyu? Namni gatii waan inni hojjetee baasuuf eenyu?
Quis arguet coram eo viam eius? et quæ fecit, quis reddet illi?
32 Inni gara awwaalaatti geeffama; awwaalli isaas ni eegama.
Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 Biyyoon sulula keessaa isatti miʼaawa; namoonni hundi isa duukaa buʼu; namoonni akka malee baayʼeenis fuula isaa dura deemu.
Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 “Yoos isin akkamiin waan faayidaa hin qabneen na jajjabeessuu dandeessu ree? Deebiin keessanis soba qofa!”
Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
