< Iyyoob 16 >
1 Iyyoobis akkana jedhee deebise:
Respondens autem Iob, dixit:
2 “Ani waan akkanaa baayʼee dhagaʼeera; hundi keessan jajjabeessitoota nama dhiphistanii dha!
Audivi frequenter talia, consolatores onerosi omnes vos estis.
3 Haasaan faayidaa hin qabne kun hin dhumuu? Wanni akka ati oduu dheeressituuf si tuttuqu maali?
Numquid habebunt finem verba ventosa? aut aliquid tibi molestum est si loquaris?
4 Utuu isin iddoo koo jiraattanii silaa ani akkuma keessan kana nan dubbadha ture; dubbii miʼooftuu dubbachuudhaanis mataa koo isinitti nan raasan ture.
Poteram et ego similia vestri loqui: atque utinam esset anima vestra pro anima mea: Consolarer et ego vos sermonibus, et moverem caput meum super vos:
5 Ani afaan kootiin isin jajjabeessee gorsi arraba kootiis qabbana isinii kenna ture.
Roborarem vos ore meo: et moverem labia mea, quasi parcens vobis.
6 “Yoo ani dubbadhe dhukkubni koo natti hin wayyaaʼu; cal jedhus na hin dhiisu.
Sed quid agam? Si locutus fuero, non quiescet dolor meus: et si tacuero, non recedet a me.
7 Yaa Waaqi, ati dhugumaan na dadhabsiifteerta; warra mana koo jiru hundas balleessiteerta.
Nunc autem oppressit me dolor meus, et in nihilum redacti sunt omnes artus mei.
8 Ati na kokotteessite; kunis ragaa natti taʼe; akka malee huqqachuun koos ifatti baʼee na saaxile.
Rugæ meæ testimonium dicunt contra me, et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi.
9 Waaqni dheekkamsa isaatiin rukutee na ciccire; ilkaan isaa natti qarate; diinni koo ija isaa natti babaase.
Collegit furorem suum in me, et comminans mihi, infremuit contra me dentibus suis: hostis meus terribilibus oculis me intuitus est.
10 Namoonni natti qoosuuf afaan banatan; tuffiidhaan maddii koo kabalan; tokko taʼanii natti kaʼan.
Aperuerunt super me ora sua, et exprobrantes percusserunt maxillam meam, saciati sunt pœnis meis.
11 Waaqnis dabarsee hamootatti na kenne; harka jalʼootaa keessas na buuse.
Conclusit me Deus apud iniquum, et manibus impiorum me tradidit.
12 Ani nagaan jiraachaan ture; inni garuu na burkuteesse; morma na qabee na caccabse. Xiyyeeffannaa isaas na godhate;
Ego ille quondam opulentus repente contritus sum: tenuit cervicem meam, confregit me, et posuit me sibi quasi in signum.
13 loltoonni isaa warri xiyyaan lolan na marsu. Inni gara laafina malee kalee koo waraanee hadhooftuu koo illee lafatti gad jigse.
Circumdedit me lanceis suis, convulneravit lumbos meos, non pepercit, et effudit in terra viscera mea.
14 Inni ammumaa amma na caccabsa; akkuma loltuu tokkootti natti fiiga.
Concidit me vulnere super vulnus, irruit in me quasi gigas.
15 “Ani gogaa kootti uffata gaddaa hodhadheera; gaanfa koos biyyoo keessatti awwaaleera.
Saccum consui super cutem meam, et operui cinere carnem meam.
16 Fuulli koo booʼichaan diimateera; dukkanni limixiinis ija koo irra buʼeera.
Facies mea intumuit a fletu, et palpebræ meæ caligaverunt.
17 Taʼus harki koo yakka tokko illee hin hojjenne; kadhannaan koos qulqulluu dha.
Hæc passus sum absque iniquitate manus meæ, cum haberem mundas ad Deum preces.
18 “Yaa lafa, ati dhiiga koo hin dhoksin; akka iyyi koo iddoo boqonnaa argatus hin godhin!
Terra ne operias sanguinem meum, neque inveniat in te locum latendi clamor meus.
19 Amma iyyuu dhuga baʼaan koo samii irra jira; abukaattoon koos ol gubbaa jira.
Ecce enim in cælo testis meus, et conscius meus in excelsis.
20 Michoonni koo na tuffatu; iji koos imimmaan gara Waaqaatti facaasa;
Verbosi amivi mei: ad Deum stillat oculus meus.
21 akkuma namni michuu isaatiif kadhatu sana utuu namni Waaqa kadhatu namaaf jiraatee!
Atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo, quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo.
22 “Waggoota xinnoo booddee, ani gara deemanii deebiʼuun hin jirre nan deema.
Ecce enim breves anni transeunt, et semitam, per quam non revertar, ambulo.