< Iyyoob 10 >
1 “Ani jireenya koo akka malee jibbeera; kanaafuu caalchisee nan guunguma; hadhaaʼummaa lubbuu kootiinis nan dubbadha.
Tædet animam meam vitæ meæ, dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animæ meæ.
2 Waaqaanis akkana nan jedha: Ati maaliin akka na himattu natti himi malee natti hin murin.
Dicam Deo: Noli me condemnare: indica mihi cur me ita iudices.
3 Hojii jalʼootaa gammachuudhaan fudhattee ana immoo yommuu cunqursitu, hojii harka keetiis yommuu tuffattu sitti tolaa?
Numquid bonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me opus manuum tuarum, et consilium impiorum adiuves?
4 Ati ija foonii qabdaa? Akka namni ilaaluttis ni ilaaltaa?
Numquid oculi carnei tibi sunt: aut sicut videt homo, et tu videbis?
5 Barri kee akka bara namaatii? Yookaan waggoonni kee akka waggoota namaatii?
Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
6 Yoos ati maaliif balleessaa koo barbaaddee cubbuu koo qoratta?
Ut quæras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris?
7 Taʼus ati akka ani yakka hin qabnee fi akka namni harka keetii na baasu tokko iyyuu hin jirre ni beekta.
Et scias quia nihil impium fecerim, cum sit nemo qui de manu tua possit eruere.
8 “Harki kee tolchee na uume. Ati amma deebitee na balleessitaa?
Manus tuæ fecerunt me, et plasmaverunt me totum in circuitu: et sic repente præcipitas me?
9 Akka supheetti na tolchuu kee yaadadhu. Ati amma gara biyyootti na deebiftaa?
Memento quæso quod sicut lutum feceris me, et in pulverem reduces me.
10 Ati akka aannanii na hin dhangalaafnee? Akka baaduus na hin itichinee?
Nonne sicut lac mulsisti me, et sicut caseum me coagulasti?
11 Ati gogaa fi foon natti uffifte; lafee fi ribuudhaanis walitti hodhitee na tolchite.
Pelle et carnibus vestisti me: ossibus et nervis compegisti me.
12 Ati jireenya naa kennitee gaarummaa natti argisiifte; kunuunsi kees hafuura koo naa eege.
Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.
13 “Ati garuu waan kana hunda garaatti qabatte; anis akka wanni kun yaada kee keessa jiru nan beeka.
Licet hæc celes in corde tuo, tamen scio quia universorum memineris.
14 Ati yoo ani cubbuu hojjedhe na argita; balleessaa koos utuu hin adabin bira hin dabartu.
Si peccavi, et ad horam pepercisti mihi: cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris?
15 Yoo ani yakka hojjedhe, anaaf wayyoo! Ani yoo nama balleessaa hin qabne taʼe illee, mataa koo ol qabachuu hin dandaʼu; ani salphina uffadhee dhiphina keessa seeneeraatii.
Et si impius fuero, væ mihi est: et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.
16 Yoo ani mataa ol qabadhe ati akka leenca waa adamsuu na adamsita; humna kee sodaachisaa sanas ammumaa amma natti argisiifta.
Et propter superbiam quasi leænam capies me, reversusque mirabiliter me crucias.
17 Ati dhuga baatota haaraa natti fiddee dheekkamsa kee natti dabalta; loltuus natti fidda.
Instauras testes tuos contra me, et multiplicas iram tuam adversum me, et pœnæ militant in me.
18 “Egaa ati maaliif gadameessa keessaa na baafte? Utuu iji tokko iyyuu na hin argin utuun duʼee.
Quare de vulva eduxisti me? qui utinam consumptus essem ne oculus me videret.
19 Ani utuun dhalachuu baadhee yookaan utuun akkuman dhaladheen awwaalamee jiraadhee!
Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.
20 Barri koo gabaabaan dhumaa jira mitii? Akka ani yeroo xinnoof gammaduuf narraa deebiʼi;
Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? dimitte ergo me, ut plangam paululum dolorem meum:
21 utuu ani lafa dhaqanii hin deebine, biyya dimimmisaa fi dukkana limixii hin dhaqin dura,
Antequam vadam et non revertar, ad terram tenebrosam, et opertam mortis caligine:
22 gara biyya dimimmisaaʼaa akka dukkanaa, biyya gaaddidduu duʼaatiin guutame, kan ifni iyyuu akkuma dukkanaa taʼee hin dhaqin, narraa deebiʼi.”
Terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.