< Isaayyaas 18 >

1 Biyya lageen Itoophiyaatiin gamaa kan qoochoo isheetiin shaakkiftuuf wayyoo;
Ah, a terra do barulho das asas, que está além dos rios da Etiópia;
2 isheen galaana irra, bidiruu dhallaadduutiin ergamoota bishaan irra ergiti. Yaa ergamoota ariifattoota, gara saba dhedheeroo kanneen gogaan isaanii lallaafuu, gara saba fagoo fi dhiʼoottis sodaatamuu, saba jabaa fi afaan isaa hin beekamne kan biyyi isaanii lageeniin gargar qoodamte sanaa dhaqaa.
que envia embaixadores pelo mar, mesmo em embarcações de papiro sobre as águas, dizendo: “Vão, mensageiros rápidos, a uma nação alta e lisa, a um povo incrível desde o início, uma nação que mede e desce, cuja terra os rios dividem!
3 Isin uummanni addunyaa hundi, warri lafa irra jiraattan yeroo mallattoon gaara irratti ol qabamu ni argitu; yeroo malakanni afuufamus inuma dhageessu.
Todos vocês habitantes do mundo, e vocês moradores da terra, quando uma bandeira é hasteada sobre as montanhas, vejam! Quando a trombeta for tocada, escutem!
4 Waaqayyo akkana naan jedhe: “Ani akkuma hoʼa ifa aduu keessatti calaqqisuu, akkuma duumessa fixeensaa kan hoʼa yeroo midhaan galchaniitti calʼisee iddoo jireenya kootii nan ilaala.”
Pois Yahweh me disse: “Estarei quieto, e verei em minha morada, como calor claro ao sol, como uma nuvem de orvalho no calor da colheita”.
5 Haamaa midhaaniitiin dura, yeroo hudhaan daraaree daraaraan sunis ija wayinii bilchaatee taʼutti inni billaa ittiin qoraniin lataa isaa ni ciccira; damee babalʼates irraa murmuree ni balleessa.
Pois antes da colheita, quando a flor terminar, e a flor se tornar uma uva em maturação, ele cortará os raminhos com ganchos de poda, e cortará e tirará os galhos espalhados.
6 Isaan hundinuu allaattii tulluu kan waa adamsuu fi bineensota bosonaatiif dhiifamu; allaattiin bona guutuu, bineensonni bosonaas ganna guutuu isaan nyaatu.
Eles serão deixados juntos para as aves de rapina das montanhas, e para os animais da terra. As aves devoradoras as comerão no verão e todos os animais da terra as comerão no inverno.
7 Gaafas saba dhedheeroo kanneen gogaan isaanii lallaafu irraa, saba fagoo fi dhiʼoottis sodaatamu irraa, saba jabaa fi afaan isaa hin beekamne kan biyyi isaanii lageeniin gargar qoodamte irraa Waaqayyoo Waan Hunda Dandaʼuuf kennaan ni fidama; kennaan sunis gara Tulluu Xiyoon, iddoo Maqaan Waaqayyo Waan hunda dandaʼu jiraatutti ni fidama.
Naquele tempo, um presente será trazido a Javé dos Exércitos de um povo alto e liso, mesmo de um povo fantástico desde seu início, uma nação que mede e desce, cuja terra os rios dividem, até o lugar do nome de Javé dos Exércitos, Monte Zion.

< Isaayyaas 18 >