< Uumama 33 >

1 Yaaqoobis ol jedhee ilaalee kunoo Esaawu namoota dhibba afur wajjin utuu dhufaa jiruu arge; innis Liyaatti, Raahelii fi xomboreewwan lamaanitti ijoollee gargari hire.
Jacob levantou os olhos e olhou, e eis que Esaú estava chegando, e com ele quatrocentos homens. Ele dividiu as crianças entre Leah, Raquel e os dois criados.
2 Xomboreewwanii fi ijoollee isaanii dura aanse; Liyaa fi ijoollee ishee itti aansee, Raahelii fi Yoosefin immoo dugda duuba buuse.
Ele colocou os servos e seus filhos na frente, Leah e seus filhos depois, e Rachel e Joseph atrás.
3 Ofii isaatii immoo isaan dura darbee hamma obboleessa isaa bira gaʼutti yeroo torba lafatti gad jedhee harka fuudhe.
Ele mesmo passou na frente deles, e se curvou ao chão sete vezes, até chegar perto de seu irmão.
4 Esaawu garuu Yaaqoobin simachuuf itti fiigee isa hammate; morma isaattis marmee isa dhungate. Isaan lachanuu walitti booʼan.
Esaú correu para encontrá-lo, abraçou-o, caiu em seu pescoço, beijou-o e eles choraram.
5 Esaawus ol jedhee ilaalee dubartootaa fi ijoollee argee, “Warri si wajjin jiran kunneen eenyu?” jedhee gaafate. Yaaqoobis deebise, “Isaan ijoollee Waaqni arjummaadhaan ana garbicha keetiif kennee dha” jedhe.
Ele levantou os olhos e viu as mulheres e as crianças; e disse: “Quem são estes com você?”. Ele disse: “As crianças que Deus graciosamente deu a seu servo”.
6 Xomboreewwanii fi ijoolleen isaanii dhiʼaatanii gad jedhanii harka fuudhan.
Então os servos se aproximaram com seus filhos, e eles se curvaram.
7 Itti aansaniis Liyaa fi ijoolleen ishee dhufanii gad jedhanii harka fuudhan. Dhuma irratti immoo Yoosefii fi Raahel dhufanii gad jedhani harka fuudhan.
Leah também e seus filhos se aproximaram, e se curvaram. Depois deles, José se aproximou com Raquel, e eles se curvaram.
8 Esaawu, “Bushaayee fi loon ani argu kun hundi maali?” jedhee gaafate. Yaaqoobis, “Ani fuula kee fuula gooftaa koo duratti fudhatama argachuuf jedhee ti” jedhe.
Esau disse: “O que você quer dizer com toda essa empresa que eu conheci?” Jacob disse: “Para encontrar um favor aos olhos de meu senhor”.
9 Esaawu immoo, “Yaa obboleessa koo ani waan na gaʼu qaba. Ati waan qabdu ofuma keetii hambifadhu” jedheen.
Esau disse: “Já tenho o suficiente, meu irmão; que aquilo que você tem seja seu”.
10 Yaaqoobis akkana jedhe; “Maaloo akkas miti! Yoo ani fuula kee duratti fudhatama argadhee jiraadhe, kennaa kana na harkaa fudhadhu. Egaa amma ati fuula tolaadhaan na simatteerta; fuula kee arguun anaaf akkuma fuula Waaqaa arguutii.
Jacob disse: “Por favor, não, se eu agora encontrei favor em sua visão, então receba meu presente em minhas mãos, porque eu vi seu rosto, como se vê o rosto de Deus, e você ficou satisfeito comigo.
11 Sababii Waaqni natti arjoomee anis waan na barbaachisu hunda qabuuf maaloo kennaa ani siif fide kana fudhadhu.” Esaawus waan Yaaqoob cimsee isa kadhateef kennaa sana ni fudhate.
Por favor, aceite o presente que lhe trouxe, porque Deus tratou-me com bondade, e porque tenho o suficiente”. Ele o exortou, e ele o aceitou.
12 Esaawus, “Kottu karaa keenya itti fufnee haa deemnu; ani si dura nan buʼaa” jedhe.
Esau disse: “Vamos fazer nossa viagem, e vamos, e eu irei antes de você”.
13 Yaaqoob garuu akkana isaan jedhe; “Akka ijoolleen dadhaboo taʼanii fi akka anis hoolotaa fi saawwan hoosisaniif kunuunsa gochuu qabu ati gooftaan koo ni beekta. Horiin kunneen yoo guyyuma tokkoon jarjarsuudhaan oofaman hundi isaanii ni dhumu.
Jacob disse-lhe: “Meu senhor sabe que as crianças são tenras, e que os rebanhos e rebanhos comigo têm seus filhotes, e se um dia eles os superarem, todos os rebanhos morrerão.
14 Gooftaan koo garbicha isaa dura darbee haa deemu; ani immoo hamman Seeʼiiritti gooftaa koo qaqqabutti akkuma humna bushaayee fuula koo dura jirutii fi akkuma humna ijoolleetti suuta jedhee nan deema.”
Por favor, deixe meu senhor passar diante de seu servo, e eu seguirei suavemente, de acordo com o ritmo do gado que está diante de mim e de acordo com o ritmo das crianças, até que eu chegue a meu senhor para Seir”.
15 Esaawus, “Yoos namoota koo keessaa muraasa si biratti nan dhiisa” jedhe. Yaaqoob immoo, “Kun maaliif barbaachisaa? Fuula gooftaa koo duratti fudhatama argachuun qofti na gaʼa” jedhe.
Esau disse: “Deixe-me agora deixar com você algumas das pessoas que estão comigo”. Ele disse: “Por quê? Deixe-me encontrar um favor aos olhos de meu senhor”.
16 Esaawus guyyuma sana karaa isaa irra Seeʼiiritti deebiʼe.
Então Esau retornou naquele dia a caminho de Seir.
17 Yaaqoob garuu Sukooti dhaqee achitti ofii isaatiif mana ijaarrate; horii isaatiif immoo daasii ijaare. Kanaafuu iddoon sun Suukooti jedhame.
Jacob viajou para Succoth, construiu ele mesmo uma casa e fez abrigos para seu gado. Portanto, o nome do lugar é chamado Succoth.
18 Yaaqoob erga kaaba dhiʼa Phaadaan Arraamiitii deebiʼee booddee nagaan magaalaa Sheekem ishee biyya Kanaʼaan keessaa sana gaʼee fuula magaalattii dura qubate.
Jacob veio em paz para a cidade de Shechem, que fica na terra de Canaã, quando veio de Paddan Aram; e acampou diante da cidade.
19 Innis lafa dunkaana isaa irra dhaabate sana ilmaan Hamoor irraa meetii dhibbaan bitate; Hamoor immoo abbaa Sheekem.
Ele comprou a parcela de terreno onde havia estendido sua tenda, nas mãos dos filhos de Hamor, pai de Shechem, por cem peças de dinheiro.
20 Yaaqoobis achitti iddoo aarsaa ijaaree El Elohee Israaʼel jedhee moggaase.
Ele ergueu ali um altar, e o chamou de El Elohe Israel.

< Uumama 33 >