ମାଥିଉ 8
1 ଯୀଶୁ ପାହାଡ ଉପରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସନ୍ତେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଚାଲିଲେ।
యదా స పర్వ్వతాద్ అవారోహత్ తదా బహవో మానవాస్తత్పశ్చాద్ వవ్రజుః|
2 ଆଉ ଦେଖ, ଜଣେ କୁଷ୍ଠରୋଗୀ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପ୍ରଣାମ କରି କହିଲା, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ଯଦି ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ମୋତେ ଶୁଚି କରିପାରନ୍ତି।
ఏకః కుష్ఠవాన్ ఆగత్య తం ప్రణమ్య బభాషే, హే ప్రభో, యది భవాన్ సంమన్యతే, తర్హి మాం నిరామయం కర్త్తుం శక్నోతి|
3 ସେଥିରେ ସେ ହାତ ବଢ଼ାଇ ତାହାକୁ ଛୁଇଁ କହିଲେ, “ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛି, ଶୁଚି ହୁଅ।” ସେହିକ୍ଷଣି ସେ ଆପଣା କୁଷ୍ଠରୋଗରୁ ଶୁଚି ହେଲା।
తతో యీశుః కరం ప్రసార్య్య తస్యాఙ్గం స్పృశన్ వ్యాజహార, సమ్మన్యేఽహం త్వం నిరామయో భవ; తేన స తత్క్షణాత్ కుష్ఠేనామోచి|
4 ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ସାବଧାନ, କାହାକୁ କୁହ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯାଅ, ନିଜକୁ ଯାଜକଙ୍କୁ ଦେଖାଅ, ପୁଣି, ମୋଶା ଯେଉଁ ନୈବେଦ୍ୟ ବିଷୟରେ ଆଦେଶ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ତାହା ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗ କର।”
తతో యీశుస్తం జగాద, అవధేహి కథామేతాం కశ్చిదపి మా బ్రూహి, కిన్తు యాజకస్య సన్నిధిం గత్వా స్వాత్మానం దర్శయ మనుజేభ్యో నిజనిరామయత్వం ప్రమాణయితుం మూసానిరూపితం ద్రవ్యమ్ ఉత్సృజ చ|
5 ଯୀଶୁ କଫର୍ନାହୂମ ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ ଜଣେ ଶତ-ସେନାପତି ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ବିନତି କରି କହିଲେ,
తదనన్తరం యీశునా కఫర్నాహూమ్నామని నగరే ప్రవిష్టే కశ్చిత్ శతసేనాపతిస్తత్సమీపమ్ ఆగత్య వినీయ బభాషే,
6 ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୋହର ଦାସ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗରେ ଅତିଶୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାଇ ଗୃହରେ ଶଯ୍ୟାଗତ ଅଛି।
హే ప్రభో, మదీయ ఏకో దాసః పక్షాఘాతవ్యాధినా భృశం వ్యథితః, సతు శయనీయ ఆస్తే|
7 ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ଯାଇ ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କରିବି।”
తదానీం యీశుస్తస్మై కథితవాన్, అహం గత్వా తం నిరామయం కరిష్యామి|
8 କିନ୍ତୁ ଶତ-ସେନାପତି ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ଯେ ମୋʼ ଘରେ ପାଦ ପକାଇବେ, ମୁଁ ଏପରି ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ; କିନ୍ତୁ କେବଳ ପଦେ ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ, ମୋହର ଦାସ ସୁସ୍ଥ ହେବ।
తతః స శతసేనాపతిః ప్రత్యవదత్, హే ప్రభో, భవాన్ యత్ మమ గేహమధ్యం యాతి తద్యోగ్యభాజనం నాహమస్మి; వాఙ్మాత్రమ్ ఆదిశతు, తేనైవ మమ దాసో నిరామయో భవిష్యతి|
9 କାରଣ ମୁଁ ପରାଧୀନ ମନୁଷ୍ୟ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ମୋହର ଅଧୀନରେ ସୈନ୍ୟମାନେ ଅଛନ୍ତି; ମୁଁ ଜଣକୁ ଯାଅ କହିଲେ ସେ ଯାଏ; ଅନ୍ୟକୁ ଆସ କହିଲେ ସେ ଆସେ; ପୁଣି, ମୋହର ଦାସକୁ ଏହା କର କହିଲେ ସେ କରେ।
యతో మయి పరనిధ్నేఽపి మమ నిదేశవశ్యాః కతి కతి సేనాః సన్తి, తత ఏకస్మిన్ యాహీత్యుక్తే స యాతి, తదన్యస్మిన్ ఏహీత్యుక్తే స ఆయాతి, తథా మమ నిజదాసే కర్మ్మైతత్ కుర్వ్విత్యుక్తే స తత్ కరోతి|
10 ଯୀଶୁ ଏହା ଶୁଣି ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ ପଛରେ ଆସୁଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଇସ୍ରାଏଲ ମଧ୍ୟରେ କାହାରିଠାରେ ଏଡ଼େ ବଡ଼ ବିଶ୍ୱାସ ପାଇ ନାହିଁ।
తదానీం యీశుస్తస్యైతత్ వచో నిశమ్య విస్మయాపన్నోఽభూత్; నిజపశ్చాద్గామినో మానవాన్ అవోచ్చ, యుష్మాన్ తథ్యం వచ్మి, ఇస్రాయేలీయలోకానాం మధ్యేఽపి నైతాదృశో విశ్వాసో మయా ప్రాప్తః|
11 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଅନେକେ ପୂର୍ବ ଓ ପଶ୍ଚିମରୁ ଆସି ଅବ୍ରହାମ, ଇସ୍ହାକ ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ସହିତ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ଭୋଜନରେ ବସିବେ,
అన్యచ్చాహం యుష్మాన్ వదామి, బహవః పూర్వ్వస్యాః పశ్చిమాయాశ్చ దిశ ఆగత్య ఇబ్రాహీమా ఇస్హాకా యాకూబా చ సాకమ్ మిలిత్వా సముపవేక్ష్యన్తి;
12 ମାତ୍ର ରାଜ୍ୟର ସନ୍ତାନମାନେ ବାହାର ଅନ୍ଧକାରରେ ପକାଯିବେ; ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ।”
కిన్తు యత్ర స్థానే రోదనదన్తఘర్షణే భవతస్తస్మిన్ బహిర్భూతతమిస్రే రాజ్యస్య సన్తానా నిక్షేస్యన్తే|
13 ଆଉ ଯୀଶୁ ଶତ-ସେନାପତିଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯାଅ, ତୁମ୍ଭେ ଯେପରି ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ, ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ସେହିପରି ହେଉ।” ସେହିକ୍ଷଣି ଦାସଟି ସୁସ୍ଥ ହେଲା।
తతః పరం యీశుస్తం శతసేనాపతిం జగాద, యాహి, తవ ప్రతీత్యనుసారతో మఙ్గలం భూయాత్; తదా తస్మిన్నేవ దణ్డే తదీయదాసో నిరామయో బభూవ|
14 ପରେ ଯୀଶୁ ପିତରଙ୍କ ଘରକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ଶାଶୁଙ୍କୁ ଜ୍ୱରରେ ଶଯ୍ୟାଗତା ଥିବା ଦେଖିଲେ;
అనన్తరం యీశుః పితరస్య గేహముపస్థాయ జ్వరేణ పీడితాం శయనీయస్థితాం తస్య శ్వశ్రూం వీక్షాఞ్చక్రే|
15 ସେଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କର ହସ୍ତ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ଜ୍ୱର ଛାଡ଼ିଗଲା, ପୁଣି, ସେ ଉଠି ତାହାଙ୍କର ସେବା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
తతస్తేన తస్యాః కరస్య స్పృష్టతవాత్ జ్వరస్తాం తత్యాజ, తదా సా సముత్థాయ తాన్ సిషేవే|
16 ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ଲୋକମାନେ ଅନେକ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ, ସେଥିରେ ସେ କଥା ମାତ୍ରକେ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ଛଡ଼ାଇଲେ ଏବଂ ସମସ୍ତ ପୀଡ଼ିତ ଲୋକଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ,
అనన్తరం సన్ధ్యాయాం సత్యాం బహుశో భూతగ్రస్తమనుజాన్ తస్య సమీపమ్ ఆనిన్యుః స చ వాక్యేన భూతాన్ త్యాజయామాస, సర్వ్వప్రకారపీడితజనాంశ్చ నిరామయాన్ చకార;
17 ଯେପରି ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହୁଏ, “‘ନିଜେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦୁର୍ବଳତାସବୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ ଓ ବ୍ୟାଧିସବୁ ବହନ କଲେ।’”
తస్మాత్, సర్వ్వా దుర్బ్బలతాస్మాకం తేనైవ పరిధారితా| అస్మాకం సకలం వ్యాధిం సఏవ సంగృహీతవాన్| యదేతద్వచనం యిశయియభవిష్యద్వాదినోక్తమాసీత్, తత్తదా సఫలమభవత్|
18 ଯୀଶୁ ଆପଣାର ଚାରିଆଡ଼େ ଲୋକସମୂହ ଦେଖି ଆରପାରିକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ।
అనన్తరం యీశుశ్చతుర్దిక్షు జననివహం విలోక్య తటిన్యాః పారం యాతుం శిష్యాన్ ఆదిదేశ|
19 ପୁଣି, ଜଣେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆପଣ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯିବେ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଗମନ କରିବି।
తదానీమ్ ఏక ఉపాధ్యాయ ఆగత్య కథితవాన్, హే గురో, భవాన్ యత్ర యాస్యతి తత్రాహమపి భవతః పశ్చాద్ యాస్యామి|
20 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, “କୋକିଶିଆଳିର ଗାତ ଅଛି, ଆକାଶ ପକ୍ଷୀର ବସା ଅଛି, ମାତ୍ର ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରର ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବାର ସ୍ଥାନ ନାହିଁ।”
తతో యీశు ర్జగాద, క్రోష్టుః స్థాతుం స్థానం విద్యతే, విహాయసో విహఙ్గమానాం నీడాని చ సన్తి; కిన్తు మనుష్యపుత్రస్య శిరః స్థాపయితుం స్థానం న విద్యతే|
21 ପୁଣି, ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଆଉ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ପ୍ରଥମେ ଯାଇ ମୋହର ପିତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଏବଂ ତାହାଙ୍କୁ ସମାଧି ଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତୁ।
అనన్తరమ్ అపర ఏకః శిష్యస్తం బభాషే, హే ప్రభో, ప్రథమతో మమ పితరం శ్మశానే నిధాతుం గమనార్థం మామ్ అనుమన్యస్వ|
22 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୋହର ଅନୁଗମନ କର, ମୃତମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଆପଣା ମୃତ ଲୋକଙ୍କୁ ସମାଧି ଦେବା ପାଇଁ ଛାଡ଼ିଦିଅ।”
తతో యీశురుక్తవాన్ మృతా మృతాన్ శ్మశానే నిదధతు, త్వం మమ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛ|
23 ସେ ନୌକାରେ ଚଢ଼ନ୍ତେ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ।
అనన్తరం తస్మిన్ నావమారూఢే తస్య శిష్యాస్తత్పశ్చాత్ జగ్ముః|
24 ପୁଣି, ଦେଖ, ସମୁଦ୍ରରେ ଏପରି ପ୍ରବଳ ଝଡ଼ ହେଲା ଯେ, ତରଙ୍ଗରେ ନୌକାଟି ଆଚ୍ଛାଦିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା, ମାତ୍ର ସେ ଶୋଇଥିଲେ।
పశ్చాత్ సాగరస్య మధ్యం తేషు గతేషు తాదృశః ప్రబలో ఝఞ్భ్శనిల ఉదతిష్ఠత్, యేన మహాతరఙ్గ ఉత్థాయ తరణిం ఛాదితవాన్, కిన్తు స నిద్రిత ఆసీత్|
25 ଆଉ ସେମାନେ ପାଖକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଉଠାଇ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ରକ୍ଷା କରନ୍ତୁ, ଆମେ ମଲୁ।
తదా శిష్యా ఆగత్య తస్య నిద్రాభఙ్గం కృత్వా కథయామాసుః, హే ప్రభో, వయం మ్రియామహే, భవాన్ అస్మాకం ప్రాణాన్ రక్షతు|
26 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ହେ ଅଳ୍ପ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏଡ଼େ ଭୀରୁ?” ସେତେବେଳେ ସେ ଉଠି ପବନ ଓ ସମୁଦ୍ରକୁ ଧମକ ଦେଲେ, ଆଉ ସବୁ ଧିରସ୍ଥିର ହେଲା।
తదా స తాన్ ఉక్తవాన్, హే అల్పవిశ్వాసినో యూయం కుతో విభీథ? తతః స ఉత్థాయ వాతం సాగరఞ్చ తర్జయామాస, తతో నిర్వ్వాతమభవత్|
27 ସେଥିରେ ଲୋକମାନେ ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ କହିଲେ, ଏ କିପରି ବ୍ୟକ୍ତି ଯେ ପବନ ଓ ସମୁଦ୍ର ଉଭୟ ଏହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନନ୍ତି।
అపరం మనుజా విస్మయం విలోక్య కథయామాసుః, అహో వాతసరిత్పతీ అస్య కిమాజ్ఞాగ్రాహిణౌ? కీదృశోఽయం మానవః|
28 ପରେ ଆରପାରିରେ ଗଦରୀୟମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ଯୀଶୁ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ ଦୁଇ ଜଣ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ସମାଧି-ସ୍ଥାନରୁ ବାହାରି ତାହାଙ୍କୁ ଭେଟିଲେ। ସେମାନେ ଏପରି ଦୁର୍ଦ୍ଦାନ୍ତ ଥିଲେ ଯେ, ସେହି ବାଟ ଦେଇ କେହି ଯିବା ଆସିବା କରିପାରୁ ନ ଥିଲେ।
అనన్తరం స పారం గత్వా గిదేరీయదేశమ్ ఉపస్థితవాన్; తదా ద్వౌ భూతగ్రస్తమనుజౌ శ్మశానస్థానాద్ బహి ర్భూత్వా తం సాక్షాత్ కృతవన్తౌ, తావేతాదృశౌ ప్రచణ్డావాస్తాం యత్ తేన స్థానేన కోపి యాతుం నాశక్నోత్|
29 ଆଉ ଦେଖ, ସେମାନେ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, ହେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ କଅଣ ଅଛି? ସମୟ ନ ହେଉଣୁ ତୁମ୍ଭେ କି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେବା ପାଇଁ ଏଠାକୁ ଆସିଲ?
తావుచైః కథయామాసతుః, హే ఈశ్వరస్య సూనో యీశో, త్వయా సాకమ్ ఆవయోః కః సమ్బన్ధః? నిరూపితకాలాత్ ప్రాగేవ కిమావాభ్యాం యాతనాం దాతుమ్ అత్రాగతోసి?
30 ଆଉ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଘୁଷୁରିପଲ ଚରୁଥିଲା।
తదానీం తాభ్యాం కిఞ్చిద్ దూరే వరాహాణామ్ ఏకో మహావ్రజోఽచరత్|
31 ଏଥିରେ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯେବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଅ, ତେବେ ଘୁଷୁରିପଲ ଭିତରକୁ ପଠାଇଦିଅ।
తతో భూతౌ తౌ తస్యాన్తికే వినీయ కథయామాసతుః, యద్యావాం త్యాజయసి, తర్హి వరాహాణాం మధ్యేవ్రజమ్ ఆవాం ప్రేరయ|
32 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯାଅ।” ସେଥିରେ ସେମାନେ ବାହାରି ଘୁଷୁରିଗୁଡ଼ାକ ଭିତରେ ପଶିଲେ; ଆଉ ଦେଖ, ଘୁଷୁରିପଲ ଅତି ବେଗରେ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ତୀଖସ୍ଥାନ ଦେଇ ସମୁଦ୍ରରେ ପଡ଼ି ବୁଡ଼ି ମଲେ।
తదా యీశురవదత్ యాతం, అనన్తరం తౌ యదా మనుజౌ విహాయ వరాహాన్ ఆశ్రితవన్తౌ, తదా తే సర్వ్వే వరాహా ఉచ్చస్థానాత్ మహాజవేన ధావన్తః సాగరీయతోయే మజ్జన్తో మమ్రుః|
33 ପୁଣି, ଚରାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ପଳାଇଗଲେ ଏବଂ ନଗରକୁ ଯାଇ ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଓ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ଯାହା ଯାହା ଘଟିଥିଲା, ସେହିସବୁ ଜଣାଇଲେ।
తతో వరాహరక్షకాః పలాయమానా మధ్యేనగరం తౌ భూతగ్రస్తౌ ప్రతి యద్యద్ అఘటత, తాః సర్వ్వవార్త్తా అవదన్|
34 ଆଉ ଦେଖ, ନଗରର ସମସ୍ତ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଭେଟିବା ପାଇଁ ବାହାରି ଆସିଲେ, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ସେମାନଙ୍କ ସୀମାରୁ ଚାଲିଯିବା ପାଇଁ ବିନତି କଲେ।
తతో నాగరికాః సర్వ్వే మనుజా యీశుం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిరాయాతాః తఞ్చ విలోక్య ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే భవాన్ అస్మాకం సీమాతో యాతు|
