ମାଥିଉ 8
1 ଯୀଶୁ ପାହାଡ ଉପରୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆସନ୍ତେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଚାଲିଲେ।
ಯದಾ ಸ ಪರ್ವ್ವತಾದ್ ಅವಾರೋಹತ್ ತದಾ ಬಹವೋ ಮಾನವಾಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ವವ್ರಜುಃ|
2 ଆଉ ଦେଖ, ଜଣେ କୁଷ୍ଠରୋଗୀ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପ୍ରଣାମ କରି କହିଲା, ହେ ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ଯଦି ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ମୋତେ ଶୁଚି କରିପାରନ୍ତି।
ಏಕಃ ಕುಷ್ಠವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಯದಿ ಭವಾನ್ ಸಂಮನ್ಯತೇ, ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ನಿರಾಮಯಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
3 ସେଥିରେ ସେ ହାତ ବଢ଼ାଇ ତାହାକୁ ଛୁଇଁ କହିଲେ, “ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛି, ଶୁଚି ହୁଅ।” ସେହିକ୍ଷଣି ସେ ଆପଣା କୁଷ୍ଠରୋଗରୁ ଶୁଚି ହେଲା।
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಕರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತಸ್ಯಾಙ್ಗಂ ಸ್ಪೃಶನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಸಮ್ಮನ್ಯೇಽಹಂ ತ್ವಂ ನಿರಾಮಯೋ ಭವ; ತೇನ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಕುಷ್ಠೇನಾಮೋಚಿ|
4 ଆଉ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ସାବଧାନ, କାହାକୁ କୁହ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯାଅ, ନିଜକୁ ଯାଜକଙ୍କୁ ଦେଖାଅ, ପୁଣି, ମୋଶା ଯେଉଁ ନୈବେଦ୍ୟ ବିଷୟରେ ଆଦେଶ ଦେଇଅଛନ୍ତି, ତାହା ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବା ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗ କର।”
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಜಗಾದ, ಅವಧೇಹಿ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಶ್ಚಿದಪಿ ಮಾ ಬ್ರೂಹಿ, ಕಿನ್ತು ಯಾಜಕಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಾತ್ಮಾನಂ ದರ್ಶಯ ಮನುಜೇಭ್ಯೋ ನಿಜನಿರಾಮಯತ್ವಂ ಪ್ರಮಾಣಯಿತುಂ ಮೂಸಾನಿರೂಪಿತಂ ದ್ರವ್ಯಮ್ ಉತ್ಸೃಜ ಚ|
5 ଯୀଶୁ କଫର୍ନାହୂମ ନଗରରେ ପ୍ରବେଶ କରନ୍ତେ ଜଣେ ଶତ-ସେନାପତି ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ବିନତି କରି କହିଲେ,
ತದನನ್ತರಂ ಯೀಶುನಾ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ನಾಮನಿ ನಗರೇ ಪ್ರವಿಷ್ಟೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಶತಸೇನಾಪತಿಸ್ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ವಿನೀಯ ಬಭಾಷೇ,
6 ହେ ପ୍ରଭୁ, ମୋହର ଦାସ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗରେ ଅତିଶୟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ପାଇ ଗୃହରେ ଶଯ୍ୟାଗତ ଅଛି।
ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಮದೀಯ ಏಕೋ ದಾಸಃ ಪಕ್ಷಾಘಾತವ್ಯಾಧಿನಾ ಭೃಶಂ ವ್ಯಥಿತಃ, ಸತು ಶಯನೀಯ ಆಸ್ತೇ|
7 ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ଯାଇ ତାହାକୁ ସୁସ୍ଥ କରିବି।”
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮೈ ಕಥಿತವಾನ್, ಅಹಂ ಗತ್ವಾ ತಂ ನಿರಾಮಯಂ ಕರಿಷ್ಯಾಮಿ|
8 କିନ୍ତୁ ଶତ-ସେନାପତି ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ ଯେ ମୋʼ ଘରେ ପାଦ ପକାଇବେ, ମୁଁ ଏପରି ଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ; କିନ୍ତୁ କେବଳ ପଦେ ଆଜ୍ଞା କରନ୍ତୁ, ମୋହର ଦାସ ସୁସ୍ଥ ହେବ।
ತತಃ ಸ ಶತಸೇನಾಪತಿಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಭವಾನ್ ಯತ್ ಮಮ ಗೇಹಮಧ್ಯಂ ಯಾತಿ ತದ್ಯೋಗ್ಯಭಾಜನಂ ನಾಹಮಸ್ಮಿ; ವಾಙ್ಮಾತ್ರಮ್ ಆದಿಶತು, ತೇನೈವ ಮಮ ದಾಸೋ ನಿರಾಮಯೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
9 କାରଣ ମୁଁ ପରାଧୀନ ମନୁଷ୍ୟ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ମୋହର ଅଧୀନରେ ସୈନ୍ୟମାନେ ଅଛନ୍ତି; ମୁଁ ଜଣକୁ ଯାଅ କହିଲେ ସେ ଯାଏ; ଅନ୍ୟକୁ ଆସ କହିଲେ ସେ ଆସେ; ପୁଣି, ମୋହର ଦାସକୁ ଏହା କର କହିଲେ ସେ କରେ।
ಯತೋ ಮಯಿ ಪರನಿಧ್ನೇಽಪಿ ಮಮ ನಿದೇಶವಶ್ಯಾಃ ಕತಿ ಕತಿ ಸೇನಾಃ ಸನ್ತಿ, ತತ ಏಕಸ್ಮಿನ್ ಯಾಹೀತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ಯಾತಿ, ತದನ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಏಹೀತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ಆಯಾತಿ, ತಥಾ ಮಮ ನಿಜದಾಸೇ ಕರ್ಮ್ಮೈತತ್ ಕುರ್ವ್ವಿತ್ಯುಕ್ತೇ ಸ ತತ್ ಕರೋತಿ|
10 ଯୀଶୁ ଏହା ଶୁଣି ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ ପଛରେ ଆସୁଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଇସ୍ରାଏଲ ମଧ୍ୟରେ କାହାରିଠାରେ ଏଡ଼େ ବଡ଼ ବିଶ୍ୱାସ ପାଇ ନାହିଁ।
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯೈತತ್ ವಚೋ ನಿಶಮ್ಯ ವಿಸ್ಮಯಾಪನ್ನೋಽಭೂತ್; ನಿಜಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋ ಮಾನವಾನ್ ಅವೋಚ್ಚ, ಯುಷ್ಮಾನ್ ತಥ್ಯಂ ವಚ್ಮಿ, ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇಽಪಿ ನೈತಾದೃಶೋ ವಿಶ್ವಾಸೋ ಮಯಾ ಪ್ರಾಪ್ತಃ|
11 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଅନେକେ ପୂର୍ବ ଓ ପଶ୍ଚିମରୁ ଆସି ଅବ୍ରହାମ, ଇସ୍ହାକ ଓ ଯାକୁବଙ୍କ ସହିତ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ଭୋଜନରେ ବସିବେ,
ಅನ್ಯಚ್ಚಾಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ, ಬಹವಃ ಪೂರ್ವ್ವಸ್ಯಾಃ ಪಶ್ಚಿಮಾಯಾಶ್ಚ ದಿಶ ಆಗತ್ಯ ಇಬ್ರಾಹೀಮಾ ಇಸ್ಹಾಕಾ ಯಾಕೂಬಾ ಚ ಸಾಕಮ್ ಮಿಲಿತ್ವಾ ಸಮುಪವೇಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ;
12 ମାତ୍ର ରାଜ୍ୟର ସନ୍ତାନମାନେ ବାହାର ଅନ୍ଧକାରରେ ପକାଯିବେ; ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ।”
ಕಿನ್ತು ಯತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ರೋದನದನ್ತಘರ್ಷಣೇ ಭವತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಬಹಿರ್ಭೂತತಮಿಸ್ರೇ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಾ ನಿಕ್ಷೇಸ್ಯನ್ತೇ|
13 ଆଉ ଯୀଶୁ ଶତ-ସେନାପତିଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯାଅ, ତୁମ୍ଭେ ଯେପରି ବିଶ୍ୱାସ କରୁଅଛ, ତୁମ୍ଭ ପ୍ରତି ସେହିପରି ହେଉ।” ସେହିକ୍ଷଣି ଦାସଟି ସୁସ୍ଥ ହେଲା।
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಶತಸೇನಾಪತಿಂ ಜಗಾದ, ಯಾಹಿ, ತವ ಪ್ರತೀತ್ಯನುಸಾರತೋ ಮಙ್ಗಲಂ ಭೂಯಾತ್; ತದಾ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ದಣ್ಡೇ ತದೀಯದಾಸೋ ನಿರಾಮಯೋ ಬಭೂವ|
14 ପରେ ଯୀଶୁ ପିତରଙ୍କ ଘରକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ଶାଶୁଙ୍କୁ ଜ୍ୱରରେ ଶଯ୍ୟାଗତା ଥିବା ଦେଖିଲେ;
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಪಿತರಸ್ಯ ಗೇಹಮುಪಸ್ಥಾಯ ಜ್ವರೇಣ ಪೀಡಿತಾಂ ಶಯನೀಯಸ್ಥಿತಾಂ ತಸ್ಯ ಶ್ವಶ್ರೂಂ ವೀಕ್ಷಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
15 ସେଥିରେ ସେ ତାହାଙ୍କର ହସ୍ତ ସ୍ପର୍ଶ କଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କୁ ଜ୍ୱର ଛାଡ଼ିଗଲା, ପୁଣି, ସେ ଉଠି ତାହାଙ୍କର ସେବା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ತತಸ್ತೇನ ತಸ್ಯಾಃ ಕರಸ್ಯ ಸ್ಪೃಷ್ಟತವಾತ್ ಜ್ವರಸ್ತಾಂ ತತ್ಯಾಜ, ತದಾ ಸಾ ಸಮುತ್ಥಾಯ ತಾನ್ ಸಿಷೇವೇ|
16 ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ ଲୋକମାନେ ଅନେକ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆଣିଲେ, ସେଥିରେ ସେ କଥା ମାତ୍ରକେ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ଛଡ଼ାଇଲେ ଏବଂ ସମସ୍ତ ପୀଡ଼ିତ ଲୋକଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ,
ಅನನ್ತರಂ ಸನ್ಧ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಬಹುಶೋ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮನುಜಾನ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆನಿನ್ಯುಃ ಸ ಚ ವಾಕ್ಯೇನ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಾಮಾಸ, ಸರ್ವ್ವಪ್ರಕಾರಪೀಡಿತಜನಾಂಶ್ಚ ನಿರಾಮಯಾನ್ ಚಕಾರ;
17 ଯେପରି ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହୁଏ, “‘ନିଜେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦୁର୍ବଳତାସବୁ ଗ୍ରହଣ କଲେ ଓ ବ୍ୟାଧିସବୁ ବହନ କଲେ।’”
ತಸ್ಮಾತ್, ಸರ್ವ್ವಾ ದುರ್ಬ್ಬಲತಾಸ್ಮಾಕಂ ತೇನೈವ ಪರಿಧಾರಿತಾ| ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸಕಲಂ ವ್ಯಾಧಿಂ ಸಏವ ಸಂಗೃಹೀತವಾನ್| ಯದೇತದ್ವಚನಂ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಕ್ತಮಾಸೀತ್, ತತ್ತದಾ ಸಫಲಮಭವತ್|
18 ଯୀଶୁ ଆପଣାର ଚାରିଆଡ଼େ ଲୋକସମୂହ ଦେଖି ଆରପାରିକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ।
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಶ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ಜನನಿವಹಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಟಿನ್ಯಾಃ ಪಾರಂ ಯಾತುಂ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆದಿದೇಶ|
19 ପୁଣି, ଜଣେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଆପଣ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯିବେ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ଅନୁଗମନ କରିବି।
ತದಾನೀಮ್ ಏಕ ಉಪಾಧ್ಯಾಯ ಆಗತ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಗುರೋ, ಭವಾನ್ ಯತ್ರ ಯಾಸ್ಯತಿ ತತ್ರಾಹಮಪಿ ಭವತಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
20 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, “କୋକିଶିଆଳିର ଗାତ ଅଛି, ଆକାଶ ପକ୍ଷୀର ବସା ଅଛି, ମାତ୍ର ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରର ମୁଣ୍ଡ ଗୁଞ୍ଜିବାର ସ୍ଥାନ ନାହିଁ।”
ತತೋ ಯೀಶು ರ್ಜಗಾದ, ಕ್ರೋಷ್ಟುಃ ಸ್ಥಾತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ವಿದ್ಯತೇ, ವಿಹಾಯಸೋ ವಿಹಙ್ಗಮಾನಾಂ ನೀಡಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ; ಕಿನ್ತು ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರಸ್ಯ ಶಿರಃ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನ ವಿದ್ಯತೇ|
21 ପୁଣି, ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଆଉ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ପ୍ରଥମେ ଯାଇ ମୋହର ପିତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଏବଂ ତାହାଙ୍କୁ ସମାଧି ଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତୁ।
ಅನನ್ತರಮ್ ಅಪರ ಏಕಃ ಶಿಷ್ಯಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ಪ್ರಥಮತೋ ಮಮ ಪಿತರಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ನಿಧಾತುಂ ಗಮನಾರ್ಥಂ ಮಾಮ್ ಅನುಮನ್ಯಸ್ವ|
22 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୋହର ଅନୁଗମନ କର, ମୃତମାନଙ୍କୁ ଆପଣା ଆପଣା ମୃତ ଲୋକଙ୍କୁ ସମାଧି ଦେବା ପାଇଁ ଛାଡ଼ିଦିଅ।”
ತತೋ ಯೀಶುರುಕ್ತವಾನ್ ಮೃತಾ ಮೃತಾನ್ ಶ್ಮಶಾನೇ ನಿದಧತು, ತ್ವಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಗಚ್ಛ|
23 ସେ ନୌକାରେ ଚଢ଼ନ୍ତେ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ।
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಮಿನ್ ನಾವಮಾರೂಢೇ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ಜಗ್ಮುಃ|
24 ପୁଣି, ଦେଖ, ସମୁଦ୍ରରେ ଏପରି ପ୍ରବଳ ଝଡ଼ ହେଲା ଯେ, ତରଙ୍ଗରେ ନୌକାଟି ଆଚ୍ଛାଦିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା, ମାତ୍ର ସେ ଶୋଇଥିଲେ।
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸಾಗರಸ್ಯ ಮಧ್ಯಂ ತೇಷು ಗತೇಷು ತಾದೃಶಃ ಪ್ರಬಲೋ ಝಞ್ಭ್ಶನಿಲ ಉದತಿಷ್ಠತ್, ಯೇನ ಮಹಾತರಙ್ಗ ಉತ್ಥಾಯ ತರಣಿಂ ಛಾದಿತವಾನ್, ಕಿನ್ತು ಸ ನಿದ್ರಿತ ಆಸೀತ್|
25 ଆଉ ସେମାନେ ପାଖକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଉଠାଇ କହିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, ରକ୍ଷା କରନ୍ତୁ, ଆମେ ମଲୁ।
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ನಿದ್ರಾಭಙ್ಗಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ವಯಂ ಮ್ರಿಯಾಮಹೇ, ಭವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ರಕ್ಷತು|
26 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ହେ ଅଳ୍ପ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କାହିଁକି ଏଡ଼େ ଭୀରୁ?” ସେତେବେଳେ ସେ ଉଠି ପବନ ଓ ସମୁଦ୍ରକୁ ଧମକ ଦେଲେ, ଆଉ ସବୁ ଧିରସ୍ଥିର ହେଲା।
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಹೇ ಅಲ್ಪವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಯೂಯಂ ಕುತೋ ವಿಭೀಥ? ತತಃ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ವಾತಂ ಸಾಗರಞ್ಚ ತರ್ಜಯಾಮಾಸ, ತತೋ ನಿರ್ವ್ವಾತಮಭವತ್|
27 ସେଥିରେ ଲୋକମାନେ ଚମତ୍କୃତ ହୋଇ କହିଲେ, ଏ କିପରି ବ୍ୟକ୍ତି ଯେ ପବନ ଓ ସମୁଦ୍ର ଉଭୟ ଏହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନନ୍ତି।
ಅಪರಂ ಮನುಜಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಅಹೋ ವಾತಸರಿತ್ಪತೀ ಅಸ್ಯ ಕಿಮಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೌ? ಕೀದೃಶೋಽಯಂ ಮಾನವಃ|
28 ପରେ ଆରପାରିରେ ଗଦରୀୟମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ଯୀଶୁ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅନ୍ତେ ଦୁଇ ଜଣ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ସମାଧି-ସ୍ଥାନରୁ ବାହାରି ତାହାଙ୍କୁ ଭେଟିଲେ। ସେମାନେ ଏପରି ଦୁର୍ଦ୍ଦାନ୍ତ ଥିଲେ ଯେ, ସେହି ବାଟ ଦେଇ କେହି ଯିବା ଆସିବା କରିପାରୁ ନ ଥିଲେ।
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಪಾರಂ ಗತ್ವಾ ಗಿದೇರೀಯದೇಶಮ್ ಉಪಸ್ಥಿತವಾನ್; ತದಾ ದ್ವೌ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಮನುಜೌ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತವನ್ತೌ, ತಾವೇತಾದೃಶೌ ಪ್ರಚಣ್ಡಾವಾಸ್ತಾಂ ಯತ್ ತೇನ ಸ್ಥಾನೇನ ಕೋಪಿ ಯಾತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್|
29 ଆଉ ଦେଖ, ସେମାନେ ଚିତ୍କାର କରି କହିଲେ, ହେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପୁତ୍ର, ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ କଅଣ ଅଛି? ସମୟ ନ ହେଉଣୁ ତୁମ୍ଭେ କି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେବା ପାଇଁ ଏଠାକୁ ଆସିଲ?
ತಾವುಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಹೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸೂನೋ ಯೀಶೋ, ತ್ವಯಾ ಸಾಕಮ್ ಆವಯೋಃ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ನಿರೂಪಿತಕಾಲಾತ್ ಪ್ರಾಗೇವ ಕಿಮಾವಾಭ್ಯಾಂ ಯಾತನಾಂ ದಾತುಮ್ ಅತ್ರಾಗತೋಸಿ?
30 ଆଉ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂରରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଘୁଷୁରିପଲ ଚରୁଥିଲା।
ತದಾನೀಂ ತಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ದೂರೇ ವರಾಹಾಣಾಮ್ ಏಕೋ ಮಹಾವ್ರಜೋಽಚರತ್|
31 ଏଥିରେ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଯେବେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଅ, ତେବେ ଘୁଷୁରିପଲ ଭିତରକୁ ପଠାଇଦିଅ।
ತತೋ ಭೂತೌ ತೌ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ವಿನೀಯ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಯದ್ಯಾವಾಂ ತ್ಯಾಜಯಸಿ, ತರ್ಹಿ ವರಾಹಾಣಾಂ ಮಧ್ಯೇವ್ರಜಮ್ ಆವಾಂ ಪ್ರೇರಯ|
32 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯାଅ।” ସେଥିରେ ସେମାନେ ବାହାରି ଘୁଷୁରିଗୁଡ଼ାକ ଭିତରେ ପଶିଲେ; ଆଉ ଦେଖ, ଘୁଷୁରିପଲ ଅତି ବେଗରେ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ତୀଖସ୍ଥାନ ଦେଇ ସମୁଦ୍ରରେ ପଡ଼ି ବୁଡ଼ି ମଲେ।
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ಯಾತಂ, ಅನನ್ತರಂ ತೌ ಯದಾ ಮನುಜೌ ವಿಹಾಯ ವರಾಹಾನ್ ಆಶ್ರಿತವನ್ತೌ, ತದಾ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ವರಾಹಾ ಉಚ್ಚಸ್ಥಾನಾತ್ ಮಹಾಜವೇನ ಧಾವನ್ತಃ ಸಾಗರೀಯತೋಯೇ ಮಜ್ಜನ್ತೋ ಮಮ್ರುಃ|
33 ପୁଣି, ଚରାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ପଳାଇଗଲେ ଏବଂ ନଗରକୁ ଯାଇ ସମସ୍ତ ଘଟଣା ଓ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ଯାହା ଯାହା ଘଟିଥିଲା, ସେହିସବୁ ଜଣାଇଲେ।
ತತೋ ವರಾಹರಕ್ಷಕಾಃ ಪಲಾಯಮಾನಾ ಮಧ್ಯೇನಗರಂ ತೌ ಭೂತಗ್ರಸ್ತೌ ಪ್ರತಿ ಯದ್ಯದ್ ಅಘಟತ, ತಾಃ ಸರ್ವ್ವವಾರ್ತ್ತಾ ಅವದನ್|
34 ଆଉ ଦେଖ, ନଗରର ସମସ୍ତ ଲୋକ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଭେଟିବା ପାଇଁ ବାହାରି ଆସିଲେ, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ସେମାନଙ୍କ ସୀମାରୁ ଚାଲିଯିବା ପାଇଁ ବିନତି କଲେ।
ತತೋ ನಾಗರಿಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಮನುಜಾ ಯೀಶುಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹಿರಾಯಾತಾಃ ತಞ್ಚ ವಿಲೋಕ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ ಭವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಸೀಮಾತೋ ಯಾತು|
