ମାଥିଉ 26
1 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଶେଷ କରି ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,
ଜିସୁନ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଅବ୍ସୁଜ୍ଜେଏନ୍ କି ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି,
2 “ଦୁଇ ଦିନ ପରେ ଯେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ହେବ, ଏହା ତୁମ୍ଭେମାନେ ଜାଣ, ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର କ୍ରୁଶରେ ହତ ହେବା ନିମନ୍ତେ ସମର୍ପିତ ହେବେ।”
“ଅନେଲାୟ୍ପୁରନ୍ ଆସନ୍ ଆରି ବାଗୁ ଡିନ୍ନା ଡକୋ, କେନ୍ଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଜନା, ଆରି ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଆଅକ୍କାଡଙ୍ଲୋଙନ୍ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତନେ ।”
3 ସେହି ସମୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ କୟାଫା ନାମକ ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଏକତ୍ର ହେଲେ,
ତିଆଡିଡ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ପାପୁର୍ମର୍ଜି କାୟାପା ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ ଡୁଆରାଲୋଙ୍ ଇୟ୍ଲେ ରୁକ୍କୁନେଜି,
4 ଆଉ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଛଳରେ ଧରି ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ;
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ବାଁୟ୍ସିଡାଲନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଲେ ରନବ୍ବୁନ୍ ଆସନ୍ କଡାଡ଼ିଲଞ୍ଜି ।
5 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ କହିଲେ, ପର୍ବ ସମୟରେ ନୁହେଁ, କାଳେ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହେବ।
ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ଗାମେଞ୍ଜି, “ପୁର୍ପୁରିଙନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ କେନ୍ଆତେ ଅଃଲ୍ଲୁମ୍ବୋ, ଅସମୟ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ଗୋଡ଼େନ୍ ଡୁଙ୍ତନାୟ୍ ।”
6 ଯୀଶୁ ବେଥନୀୟାରେ କୁଷ୍ଠରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ ପାଇଥିବା ଶିମୋନଙ୍କ ଗୃହରେ ଥିବା ସମୟରେ,
ଜିସୁନ୍ ବେତନିଆନ୍ ମୋଡ୍ଡୋ ସିମନନ୍ ଆସିଂ ଆଡ୍ରକୋଏନ୍ ଆଡିଡ୍,
7 ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ ସୁଗନ୍ଧି ତୈଳ ନେଇ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ ଏବଂ ସେ ଭୋଜନରେ ବସିଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ମସ୍ତକରେ ଢାଳିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ଅବୟ୍ ଆଇମରନ୍ ଅବୟ୍ କୋମ୍ପାଲୋଙନ୍ ମଡ଼ଗାଡମ୍ଆତେ ଲଙିଡ୍ ମିଞଲନ୍ ପାଙ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ କି, ଆନିନ୍ ଆଗ୍ରାଗାଲନ୍ ଆଡିଡ୍ ତି ଆ ମିଞଲ୍ ଆବବ୍ଲୋଙନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଲାଏ ।
8 କିନ୍ତୁ ତାହା ଦେଖି ଶିଷ୍ୟମାନେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ କହିଲେ, ଏତେ ଅପବ୍ୟୟ କାହିଁକି?
ଆରି ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି କେନ୍ଆତେ ଗିୟ୍ଲେ ଅଃଲ୍ଲଡୟ୍ଲଜି କି ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଇନିବା କେନ୍ ଆ ମିଞଲ୍ ଅବ୍ମୋସ୍ସାତେ?
9 ଏହା ତ ଅନେକ ଟଙ୍କାରେ ବିକ୍ରୟ କରାଯାଇ ଦରିଦ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇ ପାରିଥାଆନ୍ତା।
କେନ୍ଆତେ ଗୋଗୋୟ୍ ତଙ୍କା ବାତ୍ତେ ତମ୍ଲୋଙ୍ ତମ୍ଲେ ତି ଆ ତଙ୍କା ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ତବୋ ବନ୍ ।”
10 ଯୀଶୁ ତାହା ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “କାହିଁକି ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟିକୁ କଷ୍ଟ ଦେଉଅଛ? ସେ ତ ମୋ ପ୍ରତି ଉତ୍ତମ କର୍ମ କରିଅଛି।
ଜିସୁନ୍ କେନ୍ଆତେ ଜନାଡାଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଇନିବା ତି ଆଇମରନ୍ଆଡଙ୍ ବାଉଲ୍ଲି ଏଏମ୍ମେତେ? ଆନିନ୍ ଞେନ୍ ଆସନ୍ ଅବୟ୍ ମନଙ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଲୁମେନ୍ ।
11 ଦରିଦ୍ରମାନେ ତ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛନ୍ତି, ମାତ୍ର ମୁଁ ସର୍ବଦା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ନ ଥିବି।
ଡୋଲେୟ୍ମରଞ୍ଜି ଡିତାନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ଡକୋତଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ଡିତାନ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ଅଃଡ୍ଡକୋନାୟ୍ ।
12 ଆଉ, ସେ ମୋହର ସମାଧି-କ୍ରିୟାସ୍ୱରୂପେ ମୋହର ଶରୀରରେ ଏହି ତୈଳ ଢାଳିଦେଇଅଛି।
ତରିଲ୍ନେଞେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ କେନ୍ ଲଙିଡ୍ ମିଞଲନ୍ ଡଅଙ୍ଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଲାଏନ୍ ।
13 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସମସ୍ତ ଜଗତର ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଏହି ସୁସମାଚାର ଘୋଷଣା କରାଯିବ, ସେ ସ୍ଥାନରେ ଏ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକର ସ୍ମରଣାର୍ଥେ ତାହାର ଏହି କର୍ମର କଥା ମଧ୍ୟ କୁହାଯିବ।”
ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ତବେନ୍, ସମ୍ପରା ପୁର୍ତିଲୋଙନ୍ ଅଙ୍ଗା ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ମନଙ୍ବରନ୍ ଅନପ୍ପୁଙନ୍ ଡେତେ, କେନ୍ ଆଇମରନ୍ଆଡଙ୍ ମନନ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଆର୍ଲୁମେନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଆ ବର୍ନେ ନିୟ୍ ତେତ୍ତେ ବନରନ୍ ଡେତେ ।”
14 ସେତେବେଳେ ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଇଷ୍କାରିୟୋତୀୟ ଯିହୂଦା ନାମକ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲା,
ତିଆଡିଡ୍ ବାରଜଣ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଇୟେନ୍, ଆଞୁମନ୍ ଇସ୍କାରିତ ଜିଉଦା ।
15 ମୋତେ କଅଣ ଦେବେ କୁହନ୍ତୁ, ମୁଁ ତାହାଙ୍କୁ ଧରାଇଦେବି। ସେଥିରେ ସେମାନେ ତାହାକୁ ତିରିଶିଗୋଟି ରୌପ୍ୟ-ମୁଦ୍ରା ତୌଲି କରିଦେଲେ।
ଆନିନ୍ ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲେ ବରେଜି, “ଆମ୍ୱେନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଇନି ଏତିୟ୍ତିଁୟ୍ ବର୍ନାବା, ଞେନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଅସିଲୋଙ୍ବେନ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତବେନ୍ ।” ସିଲତ୍ତେ ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ତିରିସିଟା ରୁପାଡାବନ୍ ତୁଡ଼େଡାଲେ ଜିଉଦାନ୍ଆଡଙ୍ ତିୟ୍ଲାଜି ।
16 ଆଉ ସେହି ସମୟଠାରୁ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ଧରାଇ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲା।
ଆରି ତି ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିଉଦାନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସନୋରୋପ୍ପାୟନ୍ ଆସନ୍ ରୟଙନ୍ ସାୟ୍ଲେ ଡକୋଲନ୍ ।
17 ପରେ ଖମୀରଶୂନ୍ୟ ରୁଟି ପର୍ବର ପ୍ରଥମ ଦିନରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ କେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବୁ ବୋଲି ଆପଣ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି?
କମିରନ୍ ଏର୍ମନାୟନ୍ ଆ ରୁଟି ଆଜ୍ରୋମ୍ତେଞ୍ଜି ଆ ପୁର୍ପୁରିଙ୍ ପର୍ତମ୍ମୁ ଡିନ୍ନା ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି, “ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗାଲୋଙ୍ ଅନେଲାୟ୍ପୁରନ୍ ଆଗ୍ରାଗାନେ ଆମନ୍ ଆସନ୍ ଏଅବ୍ଜାଡାନାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଆମନ୍ ଲଡୟ୍ତମ୍?”
18 ଯୀଶୁ କହିଲେ, “ନଗରରେ ଯାଇ ଅମୁକ ଲୋକଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ କୁହ, ଗୁରୁ କହୁଅଛନ୍ତି, ମୋହର କାଳ ସନ୍ନିକଟ, ମୁଁ ମୋହର ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ତୁମ୍ଭ ଗୃହରେ ନିସ୍ତାର ପର୍ବ ପାଳନ କରିବି।”
ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଗଡ଼ାନ୍ ଜିର୍ରେ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ ବର୍ବା, ‘ଞନଙ୍ତିୟ୍ମରନ୍ ଗାମ୍ତେ, ଡିନ୍ନାଞେନ୍ ତୁୟାଲାୟ୍, ଞେନ୍ ଞଙ୍ନେମର୍ଞେଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଅନେଲାୟ୍ପୁରନ୍ ଆଗ୍ରାଗାନେ ଅସିଂନମ୍ ପାଡ଼େତନାୟ୍ ।’”
19 ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ଆଦେଶ ଅନୁସାରେ କର୍ମ କରି ନିସ୍ତାର ପର୍ବର ଭୋଜ ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲେ।
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ବାଞେଞ୍ଜି ଏତ୍ତେଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଲୁମ୍ଲେ ଅନେଲାୟ୍ପୁରନ୍ ଆଗ୍ରାଗାନେ ଆସନ୍ ଇୟ୍ଲେ ଅବ୍ଜାଡାଏଜି ।
20 ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୁଅନ୍ତେ, ସେ ଦ୍ୱାଦଶ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଭୋଜନରେ ବସିଲେ।
ତିକ୍କି ଆର୍ରୁବେନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ବାରଜଣ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଗାଗାନେନ୍ ତଙ୍କୁମେଞ୍ଜି ।
21 ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ସେ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ।”
ଆନିଞ୍ଜି ଆଗ୍ରାଗାଲଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଞେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଅମଙ୍ଲୋଙ୍ବେନ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତିଁୟ୍ ।”
22 ସେଥିରେ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହୋଇ ପ୍ରତ୍ୟେକେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପ୍ରଭୁ, ସେ କଅଣ ମୁଁ?
କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ମାଡ୍ଡ ଡୁକ୍କଡାଲନ୍ ତଙ୍ବୟ୍ନେ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ପ୍ରବୁ ତିଆତେ ଞେନ୍ ପଙ୍?”
23 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଯେ ମୋ ସହିତ ପାତ୍ରରେ ହାତ ବୁଡ଼ାଇଲା, ସେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ।
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଞେନ୍ ସରିନ୍ ଗିନାଲୋଙନ୍ ଜୋବ୍ଡାସିଲନ୍, ଆନିନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତିଁୟ୍ ।
24 ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ବିଷୟରେ ଯେପରି ଲେଖାଅଛି, ସେହିପରି ସେ ପ୍ରୟାଣ କରୁଅଛନ୍ତି ସତ୍ୟ; କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି, ହାୟ, ସେ ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର; ସେହି ଲୋକର ଜନ୍ମ ହୋଇ ନ ଥିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତା।”
ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଏଙ୍ଗାଲେ ଆଇଡିଡ୍, ଏତ୍ତେଲେମା ଆନିନ୍ ରବୁତେ; ବନ୍ଡ ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ଆଡଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତେ, ୟୋଙ୍, ତି ଆ ମନ୍ରା ପନବ୍ରଡନ୍ ଞାଙ୍ତେ; ତି ଆ ମନ୍ରା କରୋକ୍କୋଡନ୍ ଅଃଡ୍ଡେଲୋ ନଙ୍ ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ମନଙ୍ ଡେତେ ବନ୍ ।”
25 ଏଥିରେ ଯେଉଁ ଯିହୂଦା ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କଲା, ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲା, ହେ ଗୁରୁ, ସେ କଅଣ ମୁଁ? ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେ କହିଅଛ।”
ସିଲତ୍ତେ ଅଙ୍ଗା ଜିଉଦା ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟେନ୍, ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ତିଆତେ ଞେନ୍ ପଙ୍?” ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ତିଆତେ ଆମନ୍ ବର୍ତନେ ।”
26 ଆଉ, ସେମାନେ ଭୋଜନ କରୁଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ରୁଟି ନେଇ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ଓ ତାହା ଭାଙ୍ଗି ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ, “ନିଅ, ଭୋଜନ କର, ଏହା ମୋହର ଶରୀର।”
ଆନିଞ୍ଜି ଆଗ୍ରାଗାଲଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ରୁଟିନ୍ ଞମ୍ଲେ ଆସିର୍ବାଦଏନ୍ କି ତିଆତେ ରେବ୍ଲେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ନବା, ଜୋମ୍ବା, କେନ୍ଆତେ ଡଅଙ୍ଞେନ୍ ।”
27 ପୁଣି, ସେ ପାନପାତ୍ର ନେଇ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲେ,
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍, ଆନିନ୍ ଗିନାନ୍ ଞମ୍ଲେ ସନେନ୍ସେନନ୍ ତିୟେନ୍ କି ତିଆତେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ଅଡ଼୍କୋନ୍ବେନ୍ କେନ୍ତେନ୍ନେ ସିଲଡ୍ ଗାବା,
28 “ଏଥିରୁ ସମସ୍ତେ ପାନ କର, କାରଣ ଯେଉଁ ନିୟମର ରକ୍ତ ଅନେକଙ୍କ ପାଇଁ ପାପ କ୍ଷମା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପାତିତ ହେଉଅଛି, ଏ ମୋହର ସେହି ରକ୍ତ।
କେନ୍ଆତେ ମିଞାମ୍ଞେନ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ କେନ୍ଆତେ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ଇର୍ସେ କେମାନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଆଜ୍ରତଡେନ୍ ରଙ୍ ଅନଗଡନ୍ ।
29 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଦିନ ମୁଁ ଆପଣା ପିତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ନୂଆ କରି ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଳର ରସ ପାନ କରିବି, ସେହି ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଜିଠାରୁ ଏହା କେବେ ହେଁ ପାନ କରିବି ନାହିଁ।”
ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ଆମ୍ବେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଞେନ୍ ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟଲୋଙ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସରିନ୍ ରଙ୍ ଦ୍ରାକ୍ୟାଜନ୍ ଆଡା ଗାତାୟ୍, ତି ଆ ଡିନ୍ନା ଜାୟ୍ ଲଙେ ସିଲଡ୍ ଆରି କେନ୍ଆତେ ଞେନ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଅଃଗାଆୟ୍ ।”
30 ପୁଣି, ସେମାନେ ସ୍ତବଗାନ କଲା ପରେ ଜୀତପର୍ବତକୁ ବାହାରିଗଲେ।
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିଞ୍ଜି କନନ୍ଲଞ୍ଜି କି ଜିତବୁରନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି ।
31 ସେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଏହି ରାତ୍ରିରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ମୋʼଠାରେ ବିଘ୍ନ ପାଇବ, କାରଣ ଲେଖାଅଛି, ଆମ୍ଭେ ମେଷପାଳକକୁ ପ୍ରହାର କରିବା, ଆଉ ପଲର ମେଷଗୁଡ଼ିକ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ ହୋଇଯିବେ।
ତିଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଲଙେ ଆ ତଗଲ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ବେନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙାୟ୍ଲେ ଏଜିର୍ତିଁୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍, ‘ଞେନ୍ ତୁର୍ମେଡ୍ମରନ୍ଆଡଙ୍ ତିଡ୍ତାୟ୍, ଆରି ଗୋସ୍ସାମେଡନ୍ ତରଙ୍ଆନ୍ନା ଡେଆୟ୍ତଜି ।’
32 ମାତ୍ର ମୁଁ ଉଠିବା ପରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗେ ଆଗେ ଗାଲିଲୀକୁ ଯିବି।”
ବନ୍ଡ ଞେନ୍ ୟର୍ମେଙ୍ଲେ ଡୋଲନାୟ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଞେନ୍ ଗାଲିଲିନ୍ ଜିର୍ତେ ।”
33 କିନ୍ତୁ ପିତର ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଯଦ୍ୟପି ସମସ୍ତେ ଆପଣଙ୍କଠାରେ ବିଘ୍ନ ପାଇବେ, ତଥାପି ମୁଁ କେବେ ହେଁ ପାଇବି ନାହିଁ।
ବନ୍ଡ ପିତ୍ରନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଲେ ଜିର୍ରମ୍ଜି ଜନଙ୍ଡେନ୍, ଞେନ୍ ଆଙ୍ଗିୟ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃନ୍ନମ୍ରେଙମ୍ ।”
34 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଏହି ରାତିରେ କୁକୁଡ଼ା ଡାକିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ।”
ଜିସୁନ୍ ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ବର୍ତମ୍, ଲଙେ ଆ ତଗଲ୍ କମ୍ସିମନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଓଲେନ୍ ଆମନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ୟାଗି ତର ମୁର୍ସେତିଁୟ୍ ।”
35 ପିତର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଯଦ୍ୟପି ମୋତେ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ମରିବାକୁ ହୁଏ, ତଥାପି ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କେବେ ହେଁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବି ନାହିଁ। ସମସ୍ତ ଶିଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାରେ କହିଲେ।
ପିତ୍ରନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ଞେନ୍ ଆମନ୍ ସରିନ୍ ରବୁଲିଁୟ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍, ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଅଃମ୍ମୁର୍ସେଅମ୍ ।” ଅଡ଼୍କୋ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଏତ୍ତେଲେମା ବର୍ରଞ୍ଜି ।
36 ଏହାପରେ ଯୀଶୁ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଗେଥ୍ଶିମାନୀ ନାମକ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ସେଠାକୁ ଯାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ବସିଥାଅ।”
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ଡ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଗେସମନି ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ କୋତ୍ତାନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି, ତେତ୍ତେ ଆନିନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲେ ବରେଜି, “ଞେନ୍ ତେତ୍ତେ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ତେ ପାର୍ତନାନାୟ୍, ଞେନ୍ ପାର୍ତନାନେନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ସାଡାଞନ୍ ଜାୟ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତେନ୍ନେ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଡକୋନାୟ୍ବା ।”
37 ଆଉ, ସେ ପିତର ଓ ଜେବଦୀଙ୍କ ଦୁଇ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଶୋକାକୁଳ ଓ ବ୍ୟଥିତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ଆରି, ଆନିନ୍ ପିତ୍ରନ୍ ଡ ଜେବଦିନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ଜି ବାଗୁଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସରିନ୍ ଓରୋଙେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନିନ୍ ତେତ୍ତେ ଅନିଃୟମନ୍ ବାଉଲ୍ଲି ଇୟ୍ଲେ ଡେଏ ।
38 ସେତେବେଳେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୋହର ପ୍ରାଣ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗ କରିବା ପରି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶୋକାକୁଳ ହେଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏଠାରେ ରହି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଜାଗିଥାଅ।”
ତିଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଉଗର୍ଞେନ୍ ଆର୍ରବୁତେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ମାଡ୍ଡ ଡୁକ୍କତନେ, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କେନ୍ତେନ୍ନେ ଡକୋଡାଲନ୍ ଞେନ୍ ସରିନ୍ ମବ୍ଡ଼େଲନ୍ ଡକୋନାବା ।”
39 ପୁଣି, ସେ ଅଳ୍ପ ଦୂର ଆଗକୁ ଯାଇ ଉବୁଡ଼ ହୋଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁ କରୁ କହିଲେ, “ହେ ମୋହର ପିତା, ଯଦି ହୋଇପାରେ, ତେବେ ଏହି ଦୁଃଖର ପାତ୍ର ମୋʼଠାରୁ ଦୂର ହେଉ; ତଥାପି ମୋହର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା।”
ଆରି ଆନିନ୍ ଅଡି ଡାସଙାୟ୍ ଜିର୍ରେ ଜାୟ୍ତାନ୍ ବରୁମ୍ଡାଲେ ଇୟ୍ଲେ ପାର୍ତନାନେ, “ଏ ଆପେୟ୍ଞେନ୍, ଗଡେଲେନ୍ ଡେନ୍, କେନ୍ ଗିନାନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ସଙାଜେତୋ, ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ସୁମ୍ଞେନ୍ ତଡ୍, ଇସ୍ସୁମ୍ନମ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡେଏତୋ ।”
40 ଆଉ, ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ ଓ ପିତରଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେମାନେ କି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ହେଲେ ଜାଗି ପାରିଲ ନାହିଁ?
ଆରି, ଆନିନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଗିଜେନ୍, ଆନିଞ୍ଜି ଆଡିମଡାୟ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ବଗଣ୍ଟା ନିୟ୍ ଞେନ୍ ସରିନ୍ ମବ୍ଡ଼େଲନ୍ ଡକୋଲନ୍ ଏଃର୍ରପ୍ତିଏ ପଙ୍?
41 ପରୀକ୍ଷାରେ ଯେପରି ନ ପଡ଼, ଏଥିପାଇଁ ଜାଗି ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କର; ଆତ୍ମା ଇଚ୍ଛୁକ ସତ୍ୟ, ମାତ୍ର ଶରୀର ଦୁର୍ବଳ।”
ମନାଲ୍ମାଲ୍ବାନ୍ ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଗଲୋଡଙ୍ବେନ୍ ତଡ୍, ତିଆସନ୍ ମବ୍ଡ଼େଲନ୍ ଡକୋଡାଲନ୍ ପାର୍ତନାନାବା; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଲଡୟ୍, ବନ୍ଡ ଡଅଙନ୍ ବପ୍ପୁ ତଡ୍ ।”
42 ପୁଣି, ଥରେ ସେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ଯାଇ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି କହିଲେ, “ହେ ମୋହର ପିତା, ପାନ ନ କଲେ ଏହି ପାତ୍ର ଯଦି ମୋʼଠାରୁ ଦୂର ହୋଇ ନ ପାରେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭର ଇଚ୍ଛା ସଫଳ ହେଉ।”
ଆନିନ୍ ଆରି ବାଗୁତର ଇଙନ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲେ ପାର୍ତନାନେ, “ଏ ଆପେୟ୍ଞେନ୍, କେନ୍ ଗିନାଲୋଙନ୍ ଞେନ୍ ଅଃଗାଲାୟ୍ଡେନ୍, କେନ୍ ଗିନାନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ରପ୍ତି ଅଃସଙାଜେ, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଇସ୍ସୁମ୍ନମ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଡେଏତୋ ।”
43 ପୁଣି, ସେ ଆସି ପୁନର୍ବାର ସେମାନଙ୍କୁ ନିଦ୍ରିତ ଦେଖିଲେ, କାରଣ ସେମାନଙ୍କର ଆଖି ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲା।
ଆନିନ୍ ଆରି ୟର୍ରନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଗିଜେନ୍, ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆଡିମଡାୟ୍ଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସାବ୍କୁଡ୍ମଡ୍ଲନ୍ ଡକୋଲନ୍ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି ।
44 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ପୁଣି, ଥରେ ଯାଇ ଆଉ ଥରେ ସେହି କଥା କହି ତୃତୀୟ ଥର ପ୍ରାର୍ଥନା କଲେ।
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଲେ ଜିରେଞ୍ଜି କି ଆରି ଏତ୍ତେଲେମା ବର୍ରନ୍ ୟାଗି ତର ଇଙନ୍ ଇୟ୍ଲେ ପାର୍ତନାନେ ।
45 ପରେ ସେ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଅଳ୍ପ ସମୟ ଶୋଇ କରି ବିଶ୍ରାମ କର, ଦେଖ, ସେହି ସମୟ ସନ୍ନିକଟ ହେଲାଣି, ପୁଣି, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ପାପୀମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଅଛନ୍ତି।
ତିକ୍କି ଆନିନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି, “ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନମିନ୍ତାନ୍ ଲୁଡ୍ଲେ ଏଲୋଲୋତନ୍ ପଙ୍? ଗିୟ୍ବା! ତି ଆ ବେଡ଼ା ଅଡ଼ୋଲାୟ୍ନି, ଆରି ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ଇର୍ସେମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତନେ ।
46 ଉଠ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିବା, ଦେଖ, ଯେ ମୋତେ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରୁଅଛି, ସେ ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ।”
ଡୋନାବା, ଏଜିର୍ବା, ଗିୟ୍ବା! ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସୋରୋପ୍ପାୟ୍ତିଁୟ୍, ଆନିନ୍ ତୁୟାଲାୟ୍ ।”
47 ସେ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ଦେଖ, ଦ୍ୱାଦଶଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯିହୂଦା ନାମକ ଜଣେ ଏବଂ ତାହା ସହିତ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ଲୋକଙ୍କର ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରେରିତ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଖଡ୍ଗ ଓ ଯଷ୍ଟି ଧରି ଆସିଲେ।
ଜିସୁନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ଆବର୍ରନେନ୍ ଆଡିଡ୍, ଗିୟ୍ବା! ବାରଜଣ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଜିଉଦା ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ଞଙ୍ନେମରନ୍ ଆରି ଆନିନ୍ ସରିନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ନେଡମ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି କଡ଼ିବନ୍ ଡ ତେଙ୍ଗାନ୍ ଞମ୍ଲେ ଇୟ୍ଲାଜି । କେନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ପାପୁର୍ମର୍ଜି ଆପ୍ପାୟ୍ଲାଜି ।
48 ଆଉ, ତାହାଙ୍କୁ ଶତ୍ରୁ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣକାରୀ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ସଙ୍କେତ ଦେଇ କହିଥିଲା, ମୁଁ ଯାହାଙ୍କୁ ଚୁମ୍ବନ କରିବି, ସେ ସେହି, ତାହାଙ୍କୁ ଧରିବ।
ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବନେରାଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ସନୋରୋପ୍ପାୟ୍ମରନ୍, ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଅବୟ୍ ଅରମ୍ମଡନ୍ ତିୟ୍ଲେ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଜୋର୍ଜୋର୍ତାୟ୍, ତିଆତେ ଆନିନ୍, ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ବା ।”
49 ଆଉ, ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି, ହେ ଗୁରୁ, ନମସ୍କାର, ଏହା କହି ତାହାଙ୍କୁ ବହୁତ ଚୁମ୍ବନ କଲା।
ଆରି ତେରଙ୍ ଜିଉଦାନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଲୋମ୍ତମ୍,” ଗାମେନ୍ କି ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଜୋର୍ଜୋରେ ।
50 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ହେ ବନ୍ଧୁ, ଯାହା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଅଛ, ତାହା କର।” ସେଥିରେ ସେମାନେ ପାଖକୁ ଆସି ଯୀଶୁଙ୍କ ଉପରେ ହାତ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଧରିଲେ।
ଆରି ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଏ ଗଡ଼ି ଆମନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଲୁମ୍ଲୁମନ୍ ଆସନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍, ତିଆତେ ଲୁମା ।” ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରାଜି କି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଞମେଜି ।
51 ଆଉ ଦେଖ, ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ହାତ ବଢ଼ାଇ ଖଣ୍ଡା ବାହାର କଲେ ଏବଂ ମହାଯାଜକଙ୍କର ଦାସକୁ ଆଘାତ କରି ତାହାର କାନ କାଟିପକାଇଲେ।
ଆରି ଗିୟ୍ବା! ଜିସୁନ୍ ସରିନ୍ ତେତ୍ତେ ଆଡ୍ରକୋଏଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ, ଆ କଡ଼ିବନ୍ ତବେନ୍ କି ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ ଆଲୁଡ୍ ଗଡ୍ଲେ ସେଡେନ୍ ।
52 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭର ଖଡ୍ଗ ପୁଣି, ଥରେ ଆପଣା ସ୍ଥାନରେ ରଖ, କାରଣ ଯେଉଁମାନେ ଖଡ୍ଗ ଧାରଣ କରନ୍ତି, ସେ ସମସ୍ତେ ଖଡ୍ଗ ଦ୍ୱାରା ବିନଷ୍ଟ ହେବେ।
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “କଡ଼ିବ୍ନମ୍ ଆଡ୍ରକ୍କୋଲୋଙନ୍ ଡକ୍କୋଆ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନାଜି କଡ଼ିବନ୍ ଅବିଡ୍ତଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି କଡ଼ିବନ୍ ବାତ୍ତେ ସେଏଡ୍ତଜି ।
53 ଅଥବା ତୁମ୍ଭେ କଅଣ ମନେ କରୁଅଛ ଯେ, ମୁଁ ମୋହର ପିତାଙ୍କୁ ବିନତି କରିପାରେ ନାହିଁ ଓ ସେ ଏହିକ୍ଷଣି ମୋ ନିମନ୍ତେ ଦ୍ୱାଦଶ ବାହିନୀ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଦୂତଙ୍କୁ ପଠାଇଦେବେ ନାହିଁ?
ଅଡ଼େ ଆମନ୍ ଇନି ଅବ୍ଡିସୟ୍ତେ, ଞେନ୍ ଆପେୟ୍ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ବର୍ରେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଆୟ୍ ପଙ୍? ଆରି ଆନିନ୍ ନମିଞେନ୍ ଅବ୍ତାଡ଼ନ୍ ଞେନ୍ ଆସନ୍ ବାର କନୁଡ଼ାୟ୍ ସିଲଡ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଃନ୍ନାପ୍ପାୟାଜି ପଙ୍?
54 ତେବେ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଅବଶ୍ୟ ଘଟିବ ବୋଲି ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ରର ବାକ୍ୟ କି ପ୍ରକାର ସଫଳ ହେବ?”
ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଡେଡମ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଏଙ୍ଗାଲେ ଡେଡମେ?”
55 ସେହି ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଲୋକସମୂହକୁ କହିଲେ, “ଡକାଇତ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବାହାରିବା ପରି ଖଣ୍ଡା ଓ ଠେଙ୍ଗା ନେଇ ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ମୋତେ ଧରିବାକୁ ଆସିଲ? ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିରରେ ବସି ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲି, କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋତେ ଧରିଲ ନାହିଁ;
ତିଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଞେନ୍ ଅବୟ୍ ରାଉମର୍ ପଙ୍ ଡ, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି କଡ଼ିବନ୍, ତେଙ୍ଗାନ୍ ପାଙ୍ଲେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଞମ୍ଞମନ୍ ଆସନ୍ ଏଇୟ୍ଲାୟ୍? ଞେନ୍ ଡିତାନ୍ ସରେବାସିଂଲୋଙନ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଞନଙନ୍ ତିୟ୍ତିୟ୍ଲଲାୟ୍, ବନ୍ଡ ତିଆଡିଡ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଏଃଞମ୍ଲିଁୟ୍ ।
56 ମାତ୍ର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଯେପରି ସଫଳ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଏସମସ୍ତ ଘଟିଅଛି।” ସେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ପଳାଇଗଲେ।
ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରଞ୍ଜି ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଇନିଜି ଇନିଜି ଇଡେଞ୍ଜି, ତିଆତେଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଡେଡମେ, ତିଆସନ୍ କେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଏନ୍ନେଗୋ ଡେଏନ୍ ।” ତିଆଡିଡ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଅମ୍ରେଙ୍ଡାଲେ ଇରେଞ୍ଜି ।
57 ପରେ ଯେଉଁମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଧରିଥିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କୟାଫା ମହାଯାଜକଙ୍କ ନିକଟକୁ ନେଇଗଲେ; ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ଏକତ୍ର ହୋଇଥିଲେ।
ଆରି ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରାଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଞମେଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ କାୟାପା ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆମଙ୍ ଓରୋଙେଞ୍ଜି; ତେତ୍ତେ ସାସ୍ତ୍ରିଞ୍ଜି ଡ ପାପୁର୍ମରଞ୍ଜି ଇୟ୍ଲାୟ୍ ରୁକ୍କୁନେଜି ।
58 କିନ୍ତୁ ପିତର ଦୂରରେ ରହି ମହାଯାଜକଙ୍କ ପ୍ରାଙ୍ଗଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ, ଆଉ ଶେଷରେ କଅଣ ଘଟିବ, ତାହା ଦେଖିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ଭିତରକୁ ଯାଇ ପଦାତିକମାନଙ୍କ ସହିତ ବସି ରହିଲେ।
ପିତ୍ରନ୍ ଡାସଙାୟ୍ ଡକୋଡାଲନ୍ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ ଡୁଆରା ଜାୟ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ସଣ୍ଡୋଙ୍ଲେ ପାଙେନ୍, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଇନିଜି ଡେତେ, ତିଆତେଜି ଗିୟ୍ଗିଜନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଅମ୍ମନ୍ ଜିର୍ରେ ତଙିୟ୍ସିପ୍ପାୟଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଇୟ୍ଲେ ତଙ୍କୁମେ ।
59 ଇତିମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକମାନେ ଓ ସମସ୍ତ ମହାସଭା ଯୀଶୁଙ୍କୁ ବଧ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଖୋଜିବାକୁ ଲାଗିଲେ,
ତିଆଡିଡ୍ ସୋଡ଼ା ରାଓଡ଼ାଞ୍ଜି ଡ ସୋବାଲୋଙନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ରନବୁ ପନବ୍ରଡନ୍ ତନିୟନ୍ ଆସନ୍ ଆ ବିରୁଦଲୋଙନ୍ କଣ୍ଡାୟ୍ ସାକିନ୍ ସାଜେଞ୍ଜି,
60 ଆଉ ଅନେକ ମିଥ୍ୟା ସାକ୍ଷୀ ବାହାରିଲେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ କିଛି ପାଇଲେ ନାହିଁ। ଶେଷରେ ଦୁଇ ଜଣ ବାହାରି କହିଲେ,
ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ କଣ୍ଡାୟ୍ ସାକିନ୍ ଡୁଙ୍ଲନାୟ୍ ଜନଙ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଇନ୍ନିଙ୍ ଡୋସାନ୍ ଅଃଞାଙ୍ଲଜି । ବନ୍ଡ ଆତନିକ୍କି ବାଗୁ ମନ୍ରା ଏନ୍ନେଲେ ସାକିନ୍ ତିୟେଞ୍ଜି,
61 ଏହି ଲୋକଟା କହିଥିଲା, ମୁଁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ମନ୍ଦିରକୁ ଭାଙ୍ଗି ତାହା ତିନି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ତୋଳି ଦେଇ ପାରେ।
“କେନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଏନ୍ନେଲେ ବର୍ରନେ, ‘ଞେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ସରେବାସିଂ ପୁଡ୍ଲେ, ତିଆତେ ଞେନ୍ ୟାଗି ଡିନ୍ନାଲୋଙ୍ ଗୁଲେ ରପ୍ତିତାୟ୍ ।’”
62 ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ଉଠି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଉ ନାହଁ? ତୁମ୍ଭ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏମାନେ ଏ ଯେଉଁ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଉଅଛନ୍ତି, ଏହା କଅଣ?
ସିଲତ୍ତେ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ତନଙେନ୍ କି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “କେନ୍ ଏନ୍ନେଲେ ବିରୁଦଲୋଙ୍ନମ୍ ସାକିନ୍ ଆତ୍ରିୟ୍ତେଞ୍ଜି ଆମନ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ଜାଲଙ୍ତନ୍ ପଙ୍?”
63 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ମୌନ ହୋଇ ରହିଲେ। ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ଜୀବନ୍ତ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ନାମରେ ଶପଥ ଦେଉଅଛୁ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କୁହ, ତୁମ୍ଭେ କି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଖ୍ରୀଷ୍ଟ?
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ କଡ଼ିଙ୍ଲେ ସେଡେନ୍ । ସିଲତ୍ତେ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଞେନ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ଆମେଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆଞୁମ୍ଲୋଙ୍ ଅବ୍ପର୍ମାଡ଼ାଲେ ବର୍ତମ୍, ଆମନ୍ ପଙ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ କ୍ରିସ୍ଟନ୍? ଅମଙ୍ଲେନ୍ ବର୍ନା ।”
64 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଆପଣ କହିଅଛନ୍ତି; ଆହୁରି ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଅଦ୍ୟାବଧି ଆପଣମାନେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କୁ ପରାକ୍ରମର ଦକ୍ଷିଣ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଉପବିଷ୍ଟ ଓ ଆକାଶର ମେଘମାଳାରେ ଆଗମନ କରିବା ଦେଖିବେ।”
ଜିସୁନ୍ ରାଓଡ଼ାନ୍ଆଡଙ୍ ଜାଲଙେନ୍, “ଆମନ୍ ବର୍ରନେ, ଞେନ୍ ଆମ୍ବେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆରି ନିୟ୍ ବର୍ତବେନ୍, ନମିଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ମନ୍ରା ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନନ୍ ବୋର୍ସାନ୍ ଆର୍ଜଡ଼ୋମ୍ଗଡ୍ ଆତ୍ରଙ୍କୁମ୍ତେନ୍ ଆରି ରୁଆଙନ୍ ଆ ମେଗଲୋଙ୍ ଆଜିର୍ତାଞନ୍ଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏଗିୟ୍ତେ ।”
65 ସେଥିରେ ମହାଯାଜକ ଆପଣା ବସ୍ତ୍ର ଚିରି କହିଲେ, ଏ ଈଶ୍ବର ନିନ୍ଦା କଲା, ସାକ୍ଷୀରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆଉ କଅଣ ଆବଶ୍ୟକ? ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣମାନେ ଏବେ ହେଁ ଈଶ୍ବର ନିନ୍ଦା ଶୁଣିଲେ,
ସିଲତ୍ତେ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ ଅଙ୍ଗିଡମନ୍ ପେଲେ ବର୍ରନେ, “କେନ୍ଆନିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ନିଣ୍ଡୟେନ୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆସନ୍ ଇନିବା ଆରି ସାକିନ୍ ସନାୟ୍ସାୟ୍? ଗିୟ୍ବା! ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ନମିଞେନ୍ ନିୟ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ନିଣ୍ଡୟ୍ବର୍ ଏଅମ୍ଡଙେନ୍ ।
66 ଆପଣମାନଙ୍କର ମତ କଅଣ? ଏଥିରେ ସେମାନେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ସେ ପ୍ରାଣଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ।
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇନି ଏଗାମ୍ତେ?” ଆନିଞ୍ଜି ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ ଡୋସାମର୍, ଆନିନ୍ ରନବୁ ପନବ୍ରଡନ୍ ଆସନ୍ ଜିଞ୍ଜିନ୍ ।”
67 ସେତେବେଳେ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଛେପ ପକାଇ ତାହାଙ୍କୁ ବିଧା ମାରିଲେ; ଆଉ କେହି କେହି ତାହାଙ୍କୁ ଚାପୁଡ଼ା ମାରି କହିଲେ,
ତିଆଡିଡ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆ ମୁକ୍କାଲୋଙ୍ ବିଜଲେଞ୍ଜି କି କୁମ୍କୁମ୍ସିଲନ୍ ତିଡେଞ୍ଜି; ଆରି ଲାଙ୍ଲେନ୍ନେ ଜିସୁନ୍ ଆ କୋତାୟ୍ତମ୍ଲୋଙ୍ ତାଡେଞ୍ଜି ।
68 ରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତୁ ପରା ଭାବବାଦୀ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହ ତ, କିଏ ତୋତେ ମାଇଲା?
ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ରଞ୍ଜି, “ଏ କ୍ରିସ୍ଟ, ଆମନ୍ ଅଡ୍ଡେନ୍ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ରେନ୍ ଲା, ଆନା ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ତିଡ୍ଲମ୍?”
69 ଇତିମଧ୍ୟରେ ପିତର ବାହାରେ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ବସିଥିଲେ, ଆଉ ଜଣେ ଦାସୀ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ଗାଲିଲୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲ।
ତିଆଡିଡ୍ ପିତ୍ରନ୍ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଆ ଡୁଆରାଲୋଙ୍ ତଙ୍କୁମ୍ଲେ ଡକୋଲନ୍, ଆରି ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିବଜନ୍ ପିତ୍ରନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେ, “ଗାଲିଲିବାୟ୍ ଜିସୁନ୍ ସରିନ୍ ଆମନ୍ ନିୟ୍ ଡକୋଲମ୍ ।”
70 କିନ୍ତୁ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଗରେ ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କଅଣ କହୁଅଛ, ମୁଁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
ବନ୍ଡ ପିତ୍ରନ୍ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ମୁର୍ସେଡାଲେ ବର୍ରନେ, “ଆମନ୍ ଇନି ଗାମ୍ତେ, ତିଆତେ ଞେନ୍ ଅଃଗନ୍ଲୁଡିଁୟ୍ ।”
71 ପୁଣି, ସେ ଦାଣ୍ଡଦ୍ୱାରକୁ ବାହାରି ଯାଆନ୍ତେ ଆଉ ଜଣେ ଦାସୀ ତାହାଙ୍କୁ ଦେଖି ସେହି ସ୍ଥାନର ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲା, ଏ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲା।
ପିତ୍ରନ୍ ଗରନ୍ନେଲୋଙନ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଆଜିର୍ରେନ୍, ଆରି ଅବୟ୍ କମ୍ୱାରିବଜନ୍ ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ, ତେତ୍ତେ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “କେନ୍ଆନିନ୍ ନାଜରିତବାୟ୍ ଜିସୁନ୍ ସରିନ୍ ଡକୋଏନ୍ ।”
72 ପୁଣି, ସେ ଶପଥ ନେଇ ପୁନର୍ବାର ଅସ୍ୱୀକାର କରି କହିଲେ, ମୁଁ ସେ ଲୋକକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
ସିଲତ୍ତେ ପିତ୍ରନ୍ ମୋରାନ୍ନାଲନ୍ ଆରି ବତର ମୁର୍ସେଡାଲେ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ ତି ଆ ମନ୍ରାଆଡଙ୍ ଜନା ତଡ୍ ।”
73 ଅଳ୍ପ କ୍ଷଣ ପରେ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଲୋକମାନେ ପିତରଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚୟ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭ କଥାରୁ ତ ଜଣାପଡ଼ୁଅଛି।
ଗଡ୍ଡେଃ ଡକୋଡାଲନ୍ ତେତ୍ତେ ତନଙ୍ଲେ ଆଡ୍ରକୋଲଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ପିତ୍ରନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେଜି, “ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଆମନ୍ ନିୟ୍ ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ କଡାଡ଼ିନମ୍ ବାତ୍ତେ ତିଆତେ ଜନାଲଙ୍ତନେ ।”
74 ସେଥିରେ ସେ ଅଭିଶାପ ଦେଇ ରାଣ ପକାଇ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ମୁଁ ସେ ଲୋକକୁ ଜାଣେ ନାହିଁ।
ସିଲତ୍ତେ ପିତ୍ରନ୍ ସୟ୍ପଡାଲେ ମୋରାନ୍ନାଲନ୍ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ ତି ଆ ମନ୍ରାଆଡଙ୍ ଜନା ତଡ୍ ।” ସିଲତ୍ତେ ତେରଙ୍ କମ୍ସିମନ୍ ଓଲେନ୍ ।
75 ସେହିକ୍ଷଣି କୁକୁଡ଼ା ରାବିଲା। ଏଥିରେ “କୁକୁଡ଼ା ରାବିବା ପୂର୍ବରୁ ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ତିନି ଥର ଅସ୍ୱୀକାର କରିବ,” ଏହି ଯେଉଁ କଥା ଯୀଶୁ କହିଥିଲେ, ତାହା ପିତରଙ୍କ ମନରେ ପଡ଼ିଲା, ଆଉ ସେ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇ ରୋଦନ କଲେ।
ଜିସୁନ୍ ପିତ୍ରନ୍ଆଡଙ୍ ଆମ୍ମୁଙ୍ ଅବୟ୍ ବର୍ନେନ୍ ବରେନ୍, “କମ୍ସିମନ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଓଲେନ୍ ଆମନ୍ ୟାଗିତଙର୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ମୁର୍ସେତିଁୟ୍,” କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ପିତ୍ରନ୍ ମନ୍ନେଏନ୍, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଡାଣ୍ଡନ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଜିରେନ୍ କି ଆକ୍ରାନ୍ ଇୟ୍ଲେ ୟେୟେଡାନେ ।
