< ମାଥିଉ 18 >

1 ସେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ତେବେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ କିଏ ଶ୍ରେଷ୍ଠ?
ਤਦਾਨੀਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੇ ਕਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ?
2 ସେ ଗୋଟିଏ ସାନ ପିଲାକୁ ପାଖକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଠିଆ କରାଇଲେ,
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮੇਕੰ ਬਾਲਕੰ ਸ੍ਵਸਮੀਪਮਾਨੀਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਨਿਧਾਯ ਜਗਾਦ,
3 “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଫେରି ସାନ ପିଲା ପରି ନ ହେଲେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ନାହିଁ।
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਯੂਯੰ ਮਨੋਵਿਨਿਮਯੇਨ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਵਤ੍ ਨ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
4 ଅତଏବ ଯେ କେହି ଏହି ସାନ ପିଲା ପରି ଆପଣାକୁ ନମ୍ର କରେ, ସେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ।
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਕਸ੍ਯ ਸਮਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਨਮ੍ਰੀਕਰੋਤਿ, ਸਏਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜਯੇ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ|
5 ଆଉ ଯେ କେହି ମୋ ନାମରେ ଏହିପରି ଗୋଟିଏ ସାନ ପିଲାକୁ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ;
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਕਮੇਕੰ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਸ ਮਾਮੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
6 କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ମୋʼଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତାହା ବେକରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଚକିପଥର ଟଙ୍ଗାଯାଇ ତାହାକୁ ମହାସାଗରରେ ଅଗାଧ ଜଳରେ ବୁଡ଼ାଇ ଦିଆଯାଇଥିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତା।
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਨਾਮੇਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਧ੍ਨਿੰ ਜਨਯਤਿ, ਕਣ੍ਠਬੱਧਪੇਸ਼਼ਣੀਕਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਾਗਰਾਗਾਧਜਲੇ ਮੱਜਨੰ ਸ਼੍ਰੇਯਃ|
7 ହାୟ, ସଂସାର ବିଘ୍ନ ସକାଶେ ସନ୍ତାପର ପାତ୍ର; ବିଘ୍ନ ତ ନିଶ୍ଚୟ ଘଟିବ, କିନ୍ତୁ ହାୟ, ଯେଉଁ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ବିଘ୍ନ ଘଟେ, ସେ ସନ୍ତାପର ପାତ୍ର।
ਵਿਘ੍ਨਾਤ੍ ਜਗਤਃ ਸਨ੍ਤਾਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਵਿਘ੍ਨੋ(ਅ)ਵਸ਼੍ਯੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਮਨੁਜੇਨ ਵਿਘ੍ਨੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਨ੍ਤਾਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
8 ତୁମ୍ଭର ହସ୍ତ ଅବା ପାଦ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା କାଟି ଫୋପାଡ଼ିଦିଅ; ଦୁଇ ହସ୍ତ ଓ ଦୁଇ ପାଦ ନେଇ ଅନନ୍ତ ଅଗ୍ନିରେ ପଡ଼ିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ପଙ୍ଗୁ ଅବା ଖଞ୍ଜ ହୋଇ ଜୀବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଭଲ। (aiōnios g166)
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵ ਕਰਸ਼੍ਚਰਣੋ ਵਾ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਛਿੱਤ੍ਵਾ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਦ੍ਵਿਕਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਪਦਸ੍ਯ ਵਾ ਤਵਾਨਪ੍ਤਵਹ੍ਨੌ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਤ੍, ਖਞ੍ਜਸ੍ਯ ਵਾ ਛਿੰਨਹਸ੍ਤਸ੍ਯ ਤਵ ਜੀਵਨੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਵਰੰ| (aiōnios g166)
9 ଆଉ, ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହାକୁ ଉପାଡ଼ି ଫୋପାଡ଼ିଦିଅ; ଦୁଇ ଚକ୍ଷୁ ନେଇ ଅଗ୍ନିମୟ ନର୍କରେ ପଡ଼ିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଏକ ଚକ୍ଷୁ ନେଇ ଜୀବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଭଲ। (Geenna g1067)
ਅਪਰੰ ਤਵ ਨੇਤ੍ਰੰ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਦਪ੍ਯੁਤ੍ਪਾਵ੍ਯ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਦ੍ਵਿਨੇਤ੍ਰਸ੍ਯ ਨਰਕਾਗ੍ਨੌ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਤ੍ ਕਾਣਸ੍ਯ ਤਵ ਜੀਵਨੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਵਰੰ| (Geenna g1067)
10 ସାବଧାନ, ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ହିଁ ତୁଚ୍ଛଜ୍ଞାନ କର ନାହିଁ, କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସ୍ୱର୍ଗରେ ସେମାନଙ୍କର ଦୂତମାନେ ସର୍ବଦା ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ମୁଖ ଦର୍ଶନ କରନ୍ତି।
ਤਸ੍ਮਾਦਵਧੱਧੰ, ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਮਪਿ ਮਾ ਤੁੱਛੀਕੁਰੁਤ,
11 [କାରଣ ଯାହା ହଜିଅଛି, ତାହା ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆସିଅଛନ୍ତି।]
ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੂਤਾ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰਾਸ੍ਯੰ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ| ਏਵੰ ਯੇ ਯੇ ਹਾਰਿਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰ ਆਗੱਛਤ੍|
12 ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ମନେ କଲ? କୌଣସି ଲୋକର ଯଦି ଶହେ ମେଣ୍ଢା ଥାଏ, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ହଜିଯାଏ, ତେବେ କଅଣ ଅନେଶତକୁ ପର୍ବତରେ ଛାଡ଼ି ସେ ଯାଇ ହଜିଯାଇଥିବା ମେଣ୍ଢାଟି ଖୋଜେ ନାହିଁ?
ਯੂਯਮਤ੍ਰ ਕਿੰ ਵਿਵਿੰੱਘ੍ਵੇ? ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਸ਼ਤੰ ਮੇਸ਼਼ਾਃ ਸਨ੍ਤਿ, ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਹਾਰ੍ੱਯਤੇ ਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਏਕੋਨਸ਼ਤੰ ਮੇਸ਼਼ਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਪਰ੍ੱਵਤੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੰ ਹਾਰਿਤਮੇਕੰ ਕਿੰ ਨ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ?
13 ଆଉ ଯଦି ସେ ତାହାକୁ ପାଏ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଅନେଶତଟି ହଜି ଯାଇ ନ ଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଏହି ଗୋଟିକ ଲାଗି ସେ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ କରେ।
ਯਦਿ ਚ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਤਨ੍ਮੇਸ਼਼ੋੱਦੇਸ਼ੰ ਲਮਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਸੋ(ਅ)ਵਿਪਥਗਾਮਿਭ੍ਯ ਏਕੋਨਸ਼ਤਮੇਸ਼਼ੇਭ੍ਯੋਪਿ ਤਦੇਕਹੇਤੋਰਧਿਕਮ੍ ਆਹ੍ਲਾਦਤੇ|
14 ସେହି ପ୍ରକାରେ ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେ ଗୋଟିଏ ବିନଷ୍ଟ ହୁଏ, ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ।
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਏਨਾਮ੍ ਏਕੋਪਿ ਨਸ਼੍ਯਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤੁ ਰ੍ਨਾਭਿਮਤਮ੍|
15 ଯଦି ତୁମ୍ଭ ଭାଇ ପାପ କରେ, ତେବେ ଯାଇ କେବଳ ତୁମ୍ଭ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାହାକୁ ତାହାର ଦୋଷ ଦେଖାଅ; ଯଦି ସେ ତୁମ୍ଭର କଥା ଶୁଣେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ଭାଇ କି ଲାଭ କଲ।
ਯਦ੍ਯਪਿ ਤਵ ਭ੍ਰਾਤਾ ਤ੍ਵਯਿ ਕਿਮਪ੍ਯਪਰਾਧ੍ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਗਤ੍ਵਾ ਯੁਵਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋਃ ਸ੍ਥਿਤਯੋਸ੍ਤਸ੍ਯਾਪਰਾਧੰ ਤੰ ਜ੍ਞਾਪਯ| ਤਤ੍ਰ ਸ ਯਦਿ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍,
16 କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ନ ଶୁଣେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ଆଉ ଜଣେ ବା ଦୁଇ ଜଣକୁ ନେଇ ଯାଅ, ଯେପରି ଦୁଇ ବା ତିନି ସାକ୍ଷୀଙ୍କ ମୁଖରେ ସମସ୍ତ କଥା ସ୍ଥିର କରାଯିବ।
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਦ੍ਵਾਭ੍ਯਾਂ ਤ੍ਰਿਭਿ ਰ੍ਵਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਥਾ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਯਤੇ, ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਏਕੰ ਦ੍ਵੌ ਵਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੌ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਾਹਿ|
17 ତଥାପି ଯଦି ସେ ସେମାନଙ୍କ କଥା ନ ମାନେ, ତେବେ ମଣ୍ଡଳୀକୁ କୁହ, ଓ ଯଦି ସେ ମଣ୍ଡଳୀ କଥା ମଧ୍ୟ ନ ମାନେ, ତେବେ ସେ ତୁମ୍ଭ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଅଣଯିହୁଦୀ ଓ କରଗ୍ରାହୀ ପରି ହେଉ।
ਤੇਨ ਸ ਯਦਿ ਤਯੋ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਮਾਨ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਸਮਾਜੰ ਤੱਜ੍ਞਾਪਯ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਸਮਾਜਸ੍ਯਾਪਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਮਾਨ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤਵ ਸਮੀਪੇ ਦੇਵਪੂਜਕਇਵ ਚਣ੍ਡਾਲਇਵ ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
18 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୃଥିବୀରେ ଯାହାସବୁ ବନ୍ଦ କରିବ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ସେହିସବୁ ବନ୍ଦ ରହିବ, ପୁଣି, ପୃଥିବୀରେ ଯାହାସବୁ ମୁକ୍ତ କରିବ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ସେହିସବୁ ମୁକ୍ତ ରହିବ।
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਯਦ੍ ਬਧ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਭੰਤ੍ਸ੍ਯਤੇ; ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਂ ਯਤ੍ ਭੋਚ੍ਯਤੇ, ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ(ਅ)ਪਿ ਤਤ੍ ਮੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 ପୁନଶ୍ଚ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ପୃଥିବୀରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣ ଯେକୌଣସି ବିଷୟ ଏକମନା ହୋଇ ଯାହା କିଛି ମାଗିବେ, ତାହା ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟିବ।
ਪੁਨਰਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਦਿ ਦ੍ਵਾਵੇਕਵਾਕ੍ਯੀਭੂਯ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤ੍ਰਾ ਤਤ੍ ਤਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਮ੍ਪੰਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
20 କାରଣ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଦୁଇ କି ତିନି ଜଣ ମୋ ନାମରେ ଏକତ୍ର ହୁଅନ୍ତି, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଉପସ୍ଥିତ ଅଛି।”
ਯਤੋ ਯਤ੍ਰ ਦ੍ਵੌ ਤ੍ਰਯੋ ਵਾ ਮਮ ਨਾੰਨਿ ਮਿਲਨ੍ਤਿ, ਤਤ੍ਰੈਵਾਹੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
21 ସେତେବେଳେ ପିତର ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, କେତେ ଥର ମୋହର ଭାଇ ମୋ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କଲେ ମୁଁ କ୍ଷମା କରିବି?
ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਮਮ ਯਦ੍ਯਪਰਾਧ੍ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕਤਿਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਃ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਸ਼਼੍ਯੇ?
22 କି ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ? ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭକୁ କେବଳ ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କହୁ ନାହିଁ,
ਕਿੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਃ? ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਤ੍ਵਾਂ ਕੇਵਲੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਯਾਵਤ੍ ਨ ਵਦਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਪ੍ਤਤ੍ਯਾ ਗੁਣਿਤੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਯਾਵਤ੍|
23 ମାତ୍ର ସତୁରି ଗୁଣ ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ। ଅତଏବ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କ ସହିତ ହିସାବ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ଜଣେ ରାଜାଙ୍କ ସଦୃଶ।
ਅਪਰੰ ਨਿਜਦਾਸੈਃ ਸਹ ਜਿਗਣਯਿਸ਼਼ੁਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਰਾਜੇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜਯੰ|
24 ସେ ହିସାବ ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତେ ଦଶ ହଜାର ରୌପ୍ୟ-ମୁଦ୍ରା ଋଣ କରିଥିବା ଜଣେ ଦାସ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଅଣାଗଲା।
ਆਰਬ੍ਧੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗਣਨੇ ਸਾਰ੍ੱਧਸਹਸ੍ਰਮੁਦ੍ਰਾਪੂਰਿਤਾਨਾਂ ਦਸ਼ਸਹਸ੍ਰਪੁਟਕਾਨਾਮ੍ ਏਕੋ(ਅ)ਘਮਰ੍ਣਸ੍ਤਤ੍ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮਾਨਾਯਿ|
25 କିନ୍ତୁ ତାହାର ପରିଶୋଧ କରିବାକୁ କିଛି ନ ଥିବାରୁ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ଏବଂ ତାହାର ସ୍ତ୍ରୀ, ପିଲା-ପିଲି ଓ ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟ କରି ପରିଶୋଧ ନେବାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ।
ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਸ਼ੋਧਨਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਭਾਵਾਤ੍ ਪਰਿਸ਼ੋਧਨਾਰ੍ਥੰ ਸ ਤਦੀਯਭਾਰ੍ੱਯਾਪੁਤ੍ਰਾਦਿਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵਞ੍ਚ ਵਿਕ੍ਰੀਯਤਾਮਿਤਿ ਤਤ੍ਪ੍ਰਭੁਰਾਦਿਦੇਸ਼|
26 ତେଣୁ ସେହି ଦାସ ତାହାଙ୍କୁ ଭୂମିଷ୍ଠ ପ୍ରଣାମ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ‘ଆପଣ ମୋ ବିଷୟରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆପଣକୁ ସବୁ ପରିଶୋଧ କରିଦେବି।’
ਤੇਨ ਸ ਦਾਸਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਾਦਯੋਃ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਤਾ ਘੈਰ੍ੱਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
27 ସେଥିରେ ସେହି ଦାସର ପ୍ରଭୁ ଦୟା କରି ତାହାକୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେଲେ ଓ ତାହାର ଋଣ କ୍ଷମା କଲେ।
ਤਦਾਨੀਂ ਦਾਸਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਸਕਰੁਣਃ ਸਨ੍ ਸਕਲਰ੍ਣੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਤਤ੍ਯਾਜ|
28 କିନ୍ତୁ ସେହି ଦାସ ବାହାରିଯାଇ ତାହାଠାରୁ ଏକ ଶହ ଦିନର ମଜୁରୀ ସମାନ ମୂଲ୍ୟ ଋଣ କରିଥିବା ଜଣେ ସହଦାସର ଦେଖା ପାଇ ତାହାକୁ ଧରି ତାହାର ଗଳା ଚିପି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ତୁ ଯାହା ଧାରୁ, ଶୁଝିଦେ।
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਸੇ ਬਹਿ ਰ੍ਯਾਤੇ, ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਤੰ ਮੁਦ੍ਰਾਚਤੁਰ੍ਥਾਂਸ਼ਾਨ੍ ਯੋ ਧਾਰਯਤਿ, ਤੰ ਸਹਦਾਸੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਦ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਕਣ੍ਠੰ ਨਿਸ਼਼੍ਪੀਡ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਮ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਪਰਿਸ਼ੋਧਯ|
29 ତେଣୁ ତାହାର ସହଦାସ ଭୂମିଷ୍ଠ ହୋଇ ତାହାକୁ ବିନତି କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ‘ଆପଣ ମୋʼ ବିଷୟରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ପରିଶୋଧ କରିଦେବି।’
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸਹਦਾਸਸ੍ਤਤ੍ਪਾਦਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਵਿਨੀਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵਯਾ ਧੈਰ੍ੱਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
30 ମାତ୍ର ସେ ସମ୍ମତ ହେଲା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯାଇ ଋଣ ପରିଶୋଧ ନ କରିବା ଯାଏ ତାହାକୁ କାରାଗାରରେ ପକାଇଦେଲା।
ਤਥਾਪਿ ਸ ਤਤ੍ ਨਾਙਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ਰੁʼਣੰ ਨ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਤਵਾਨ੍ ਤਾਵਤ੍ ਤੰ ਕਾਰਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
31 ତେଣୁ ତାହାର ସହଦାସମାନେ ଏହି ଘଟଣା ଦେଖି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ ଓ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଘଟଣା ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ଜଣାଇଲେ।
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸਹਦਾਸਾਸ੍ਤਸ੍ਯੈਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਆਚਰਣੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸੁਃ|
32 ସେଥିରେ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ପାଖକୁ ଡକାଇ କହିଲେ ‘ରେ ଦୁଷ୍ଟ ଦାସ, ତୁ ମୋତେ ବିନତି କରିବାରୁ ମୁଁ ତୋର ସେହି ସମସ୍ତ ଋଣ କ୍ଷମା କଲି;
ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਾਹੂਯ ਜਗਾਦ, ਰੇ ਦੁਸ਼਼੍ਟ ਦਾਸ, ਤ੍ਵਯਾ ਮਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤੇ ਮਯਾ ਤਵ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ਰੁʼਣੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤੰ;
33 ମୁଁ ଯେରୂପେ ତୋତେ ଦୟା କଲି, ସେରୂପେ ମଧ୍ୟ ଆପଣାର ସହଦାସକୁ କ୍ଷମା କରିବା ତୋହର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ନ ଥିଲା?’
ਯਥਾ ਚਾਹੰ ਤ੍ਵਯਿ ਕਰੁਣਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਤਥੈਵ ਤ੍ਵਤ੍ਸਹਦਾਸੇ ਕਰੁਣਾਕਰਣੰ ਕਿੰ ਤਵ ਨੋਚਿਤੰ?
34 ଆଉ, ତାହାର ପ୍ରଭୁ ରାଗିଯାଇ ସମସ୍ତ ଋଣ ପରିଶୋଧ ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାକୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେବା ଲୋକମାନଙ୍କ ହାତରେ ସମର୍ପଣ କଲେ।
ਇਤਿ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕ੍ਰੁੱਧ੍ਯਨ੍ ਨਿਜਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ ਯਾਵਤ੍ ਸ ਨ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਤਵਾਨ੍, ਤਾਵਤ੍ ਪ੍ਰਹਾਰਕਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
35 ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଯଦି ଅନ୍ତର ସହ ଆପଣା ଆପଣା ଭାଇକୁ କ୍ଷମା ନ କର, ତାହାହେଲେ ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେହି ପ୍ରକାର କରିବେ।”
ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੈਃ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸਹਜਾਨਾਮ੍ ਅਪਰਾਧਾਨ੍ ਨ ਕ੍ਸ਼਼ਮਧ੍ਵੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਯਃ ਪਿਤਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀੱਥੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

< ମାଥିଉ 18 >