ମାଥିଉ 18
1 ସେତେବେଳେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ତେବେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ କିଏ ଶ୍ରେଷ୍ଠ?
ହେ ପାଦ୍ନା ଚେଲାହିର୍ ଜିସୁ କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାର୍, ତେବେ “ସାର୍ଗେ ରାଜିତ ଇନେର୍ ଗାଜା?”
2 ସେ ଗୋଟିଏ ସାନ ପିଲାକୁ ପାଖକୁ ଡାକି ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଠିଆ କରାଇଲେ,
ଜିସୁ ର ହିରୁ ହିମ୍ଣାଂ ଲାଗେ କୁକ୍ଚି ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ନିଲି କିଜ଼ି ଇଚାନ୍,
3 “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଫେରି ସାନ ପିଲା ପରି ନ ହେଲେ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରବେଶ କରିବ ନାହିଁ।
“ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ବାଦ୍ଲାୱିତିସ୍ ହିରୁ ହିମ୍ଣା ଲାକେ ଆୱିତିସ୍ ଇନେସ୍ କିତିସ୍ପା ସାର୍ଗେ ରାଜିତ ହଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁଦେର୍ ।
4 ଅତଏବ ଯେ କେହି ଏହି ସାନ ପିଲା ପରି ଆପଣାକୁ ନମ୍ର କରେ, ସେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ।
ଲାଗିଂ, ଇନେର୍କି ଇ ହିରୁ ହିମ୍ଣା ଲାକେ ଜାର୍ତିଂ ହାଦ୍ଦାର୍ମି କିନାନ୍, ହେୱେନ୍ ସାର୍ଗେ ରାଜିତ ଗାଜାକାନ୍ ।
5 ଆଉ ଯେ କେହି ମୋ ନାମରେ ଏହିପରି ଗୋଟିଏ ସାନ ପିଲାକୁ ଗ୍ରହଣ କରେ, ସେ ମୋତେ ଗ୍ରହଣ କରେ;
ଆରେ, ଇନେର୍ ନା ତର୍ଦାଂ ଇ ଲାକେ ର ହିରୁ ହିମ୍ଣାଂ ମାନ୍କିନାନ୍, ହେୱେନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍କିଦ୍ନାନ୍ ।”
6 କିନ୍ତୁ ଯେ କେହି ମୋʼଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତାହା ବେକରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଚକିପଥର ଟଙ୍ଗାଯାଇ ତାହାକୁ ମହାସାଗରରେ ଅଗାଧ ଜଳରେ ବୁଡ଼ାଇ ଦିଆଯାଇଥିଲେ ତାହା ପକ୍ଷରେ ଭଲ ହୋଇଥାଆନ୍ତା।
ମାତର୍ ଇନେର୍କି “ନା ତାକେ ପାର୍ତି କିନାକାର୍ ଇ ହିରୁହିମ୍ଣାଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍ତି ବାଦା ଇନାକିଦେଂକି ଆନାତ୍, ହେଦାଂ ଗାଡେଲ୍ତ ର ଗାଜା ଜାତାକାଲ୍ ଗାଚ୍ଚି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାମ୍ଦୁର୍ତ ତୁସି ହିନାକା ହାର୍ ଆନାତ୍ ।
7 ହାୟ, ସଂସାର ବିଘ୍ନ ସକାଶେ ସନ୍ତାପର ପାତ୍ର; ବିଘ୍ନ ତ ନିଶ୍ଚୟ ଘଟିବ, କିନ୍ତୁ ହାୟ, ଯେଉଁ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ବିଘ୍ନ ଘଟେ, ସେ ସନ୍ତାପର ପାତ୍ର।
ମାନାୟାର୍ତି ପାର୍ତିତ ବାଦା ଗିଟାୟ୍କିଦେଂ ଇଞ୍ଜି, ବେସି ବିସ୍ରେ ମାନାତ୍ । ହେଦାଂ କାଜିଂ ଇ ପୁର୍ତିତ ଅବସ୍ତା ଏଚେକ୍ ବଇଁକାର୍ ସବୁ ଦିନ୍ ଇ ଲାକେ ବାଦା ୱାନାତ୍, ମାତର୍ ଇନେନ୍ ବାଦା ଗିଟାୟ୍କିନାନ୍, ତା ୱିଜ଼େ କେତେକ୍ ହାର୍ଦାକା!”
8 ତୁମ୍ଭର ହସ୍ତ ଅବା ପାଦ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହା କାଟି ଫୋପାଡ଼ିଦିଅ; ଦୁଇ ହସ୍ତ ଓ ଦୁଇ ପାଦ ନେଇ ଅନନ୍ତ ଅଗ୍ନିରେ ପଡ଼ିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ପଙ୍ଗୁ ଅବା ଖଞ୍ଜ ହୋଇ ଜୀବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଭଲ। (aiōnios g166)
“ଜଦି ମି କେଇ କି ପାନା କାଜିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି ବାଦା କିନାଦେର୍, ଲାଗିଂ ତାଙ୍ଗ୍ କାଦ୍ଦି ତୁସିହିୟାଟ୍ । ରି କେଇ ଆରି ରି ପାନା ମାନ୍ଞ୍ଜି ୱିଜ଼୍ୱିନାଣିତ ତୁସ୍ୟାନି ପାତେକ୍ ରକେଇ ଆରେ ର ପାନା ବିନେ ଆଜ଼ି ୱିଜ଼୍ୱି ଜିବୁନ୍ତ ହଣାକା ମି ପାକ୍ୟାତ ହାର୍ । (aiōnios g166)
9 ଆଉ, ତୁମ୍ଭର ଚକ୍ଷୁ ଯଦି ତୁମ୍ଭର ବିଘ୍ନର କାରଣ ହୁଏ, ତେବେ ତାହାକୁ ଉପାଡ଼ି ଫୋପାଡ଼ିଦିଅ; ଦୁଇ ଚକ୍ଷୁ ନେଇ ଅଗ୍ନିମୟ ନର୍କରେ ପଡ଼ିବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଏକ ଚକ୍ଷୁ ନେଇ ଜୀବନରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ତୁମ୍ଭ ପକ୍ଷରେ ଭଲ। (Geenna g1067)
ଆରେ ମି କାଣ୍ଙ୍ଗା ଜଦି ନି ବାଦା ଆନାତ୍, ଲାଗିଂ ତାଙ୍ଗ୍ ଉନ୍ଦି ତୁଇ ହିୟାଟ୍; ରିଣ୍ଡାଂ କାଣ୍କୁ ଅଜ଼ି ନାଣି ବିତ୍ରେ ନରକ୍ ତାକେ କାଡ୍ନି ବାଟା ଇଚିସ୍ ର କାଣ୍ଙ୍ଗା ଅଜ଼ି ଜିବୁନ୍ତ ହଣାକା ମି ପାକ୍ୟାତ ହାର୍ ।” (Geenna g1067)
10 ସାବଧାନ, ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକୁ ହିଁ ତୁଚ୍ଛଜ୍ଞାନ କର ନାହିଁ, କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ସ୍ୱର୍ଗରେ ସେମାନଙ୍କର ଦୂତମାନେ ସର୍ବଦା ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ମୁଖ ଦର୍ଶନ କରନ୍ତି।
ଜାଗ୍ରତ୍, ଇ ହିରୁକାର୍ ବିତ୍ରେ ରକାନିଂ ନେ ଇଣ୍ କିମାଟ୍, ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ସାର୍ଗେତ ହେୱାର୍ତି ଦୁତ୍ତର୍ ସବୁ ଦିନ୍ ନା ସାଗ୍ରେନି ଆବା ଲାଗାଂ ମାନାର୍ ।
11 [କାରଣ ଯାହା ହଜିଅଛି, ତାହା ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆସିଅଛନ୍ତି।]
ଇନାକିଦେଂକି ଇନାକା ଜାଙ୍ଗ୍ତାତ୍ନା, ହେଦାଂ ରାକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ି ୱାତାନ୍ନା ।
12 ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ମନେ କଲ? କୌଣସି ଲୋକର ଯଦି ଶହେ ମେଣ୍ଢା ଥାଏ, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ହଜିଯାଏ, ତେବେ କଅଣ ଅନେଶତକୁ ପର୍ବତରେ ଛାଡ଼ି ସେ ଯାଇ ହଜିଯାଇଥିବା ମେଣ୍ଢାଟି ଖୋଜେ ନାହିଁ?
“ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକା ଏତୁ କିନାଦେରା? ଇମ୍ଣି ଲକ୍ତି ଜଦି ପାଞ୍ଚ୍କଡ଼ି ମେଣ୍ଡାଂ ମାଚିସ୍, ଆରେ ହେୱାଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ଜାଙ୍ଗ୍ତିସ୍, ଲାଗିଂ ଇନାକା ନବେନଗଟାକାଂ ମାଡ଼ିତ ପିସ୍ସି ହେୱାନ୍ ହାଲ୍ଜି ହେ ବାଣାତି ମେଣ୍ଡାତିଂ ଡେକ୍କୁନ୍?
13 ଆଉ ଯଦି ସେ ତାହାକୁ ପାଏ, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ଯେଉଁ ଅନେଶତଟି ହଜି ଯାଇ ନ ଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଏହି ଗୋଟିକ ଲାଗି ସେ ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ କରେ।
ଆରେ ହେୱେନ୍ ମେଣ୍ଡା ଗାଟାଆନାନ୍ ତା ଆତିସ୍ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ନବେନଗଟା ବାଣା ଆୱାଦାଂ ମାଚିକ୍, ହେୱାଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ଇ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ହେୱେନ୍ ଆଦିକ୍ ୱାରି କିନାନ୍ ।
14 ସେହି ପ୍ରକାରେ ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେ ଗୋଟିଏ ବିନଷ୍ଟ ହୁଏ, ଏହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ନୁହେଁ।
ହେ ଲାକେ ଇ ହିରୁକାରିଂ ବିତ୍ରେ ଜେ ରଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ କାରାପ୍ ଆନାତ୍, ଇଦାଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ସାର୍ଗେନି ଆବାତି ମାନ୍ ଆକାୟ୍ ।”
15 ଯଦି ତୁମ୍ଭ ଭାଇ ପାପ କରେ, ତେବେ ଯାଇ କେବଳ ତୁମ୍ଭ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାହାକୁ ତାହାର ଦୋଷ ଦେଖାଅ; ଯଦି ସେ ତୁମ୍ଭର କଥା ଶୁଣେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ଭାଇ କି ଲାଭ କଲ।
ଲାଗିଂ “ନି ଟଣ୍ଡେନ୍ନି ବିରୁଦ୍ତ ପାପ୍ କିନାନ୍, ଲାଗିଂ ହାଲ୍ଜି କେବଲ୍ ମି ରିୟାରିଂ ବିତ୍ରେ ହେୱାନିଂ ତା ଦସ୍ ଚଚାଟ୍; ଜଦି ହେୱାନ୍ ମି କାତା ୱେନାନ୍, ଲାଗିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜାର୍ ଟଣ୍ଡେନିଂ ପାୟା ଆତାୟ୍ ।
16 କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ନ ଶୁଣେ, ତେବେ ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ଆଉ ଜଣେ ବା ଦୁଇ ଜଣକୁ ନେଇ ଯାଅ, ଯେପରି ଦୁଇ ବା ତିନି ସାକ୍ଷୀଙ୍କ ମୁଖରେ ସମସ୍ତ କଥା ସ୍ଥିର କରାଯିବ।
ମାତର୍ ଜଦି ହେୱାନ୍ ୱେନୁର୍, ରକାନ୍ କି ରିୟାରିଂ ଅଜ଼ି ହାଲାଟ୍ । ଇନେସ୍ ରିୟାର୍ କି ତିନ୍ଜାଣ୍ ସାକିରିଙ୍ଗ୍ ମୁମ୍ଦ ୱିଜ଼ୁ ଦାବା କାତା ତିର୍ କିୟାନାତ୍ ।”
17 ତଥାପି ଯଦି ସେ ସେମାନଙ୍କ କଥା ନ ମାନେ, ତେବେ ମଣ୍ଡଳୀକୁ କୁହ, ଓ ଯଦି ସେ ମଣ୍ଡଳୀ କଥା ମଧ୍ୟ ନ ମାନେ, ତେବେ ସେ ତୁମ୍ଭ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଅଣଯିହୁଦୀ ଓ କରଗ୍ରାହୀ ପରି ହେଉ।
ଜଦି ହେୱାନ୍ ହେୱାର୍ କାତା ମାନିକିଉନ୍, ଲାଗିଂ ମଣ୍ଡ୍ଲିତିଂ ଇନାଟ୍, ଆରେ ଜଦି ହେୱାନ୍ ମଣ୍ଡ୍ଲି କାତା ପା ମାନିକିୱିତିସ୍, ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ମି କାଣ୍ଗାତ ପାର୍ତିକିୱି ଜିହୁଦିର୍ ଆରି ସିସ୍ତୁଏନ୍ନାକାର୍ ଲାକେ ଆଏନ୍ ।
18 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୃଥିବୀରେ ଯାହାସବୁ ବନ୍ଦ କରିବ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ସେହିସବୁ ବନ୍ଦ ରହିବ, ପୁଣି, ପୃଥିବୀରେ ଯାହାସବୁ ମୁକ୍ତ କରିବ, ସ୍ୱର୍ଗରେ ସେହିସବୁ ମୁକ୍ତ ରହିବ।
ଆନ୍ “ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଏପେଙ୍ଗ୍ ପୁର୍ତିତ ଇନାକାପା ବନ୍ଦ୍ କିନାଦେର୍, ସାର୍ଗେତ ହେୱିଜ଼ୁ ବନ୍ଦ୍ ମାନ୍ଗାନାତ୍, ଆରି ପୁର୍ତିତ ଇନାକା ୱିଜ଼ୁ ଜେନାଦେର୍, ସାର୍ଗେତ ହେୱିଜ଼ୁ ଜେନାଦେର୍ ।”
19 ପୁନଶ୍ଚ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ପୃଥିବୀରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଇ ଜଣ ଯେକୌଣସି ବିଷୟ ଏକମନା ହୋଇ ଯାହା କିଛି ମାଗିବେ, ତାହା ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ କର୍ତ୍ତୃକ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟିବ।
ଆରି, ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ପୁର୍ତିତ ମି ବିତ୍ରେପା ରିୟାର୍ ଇନେସ୍ ବାର୍ତି ବିସ୍ରେ ର ମାନ୍ତାଂ ଆଜ଼ି ଇନାକା ଏନ୍ନାଦେର୍, ହେଦାଂ ନା ସାର୍ଗେନି ଆବାତି ଇଚା ହେୱାର୍ କାଜିଂ ଗିଟା ଆନାତ୍ ।
20 କାରଣ ଯେଉଁ ସ୍ଥାନରେ ଦୁଇ କି ତିନି ଜଣ ମୋ ନାମରେ ଏକତ୍ର ହୁଅନ୍ତି, ସେହି ସ୍ଥାନରେ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଉପସ୍ଥିତ ଅଛି।”
“ଇନାକିଦେଂକି ଇମ୍ଣି ବାହାତ ରିୟାର୍ କି ତିନ୍ ଜାଣ୍ ନା ତର୍ଦାଂ ରୁଣ୍ଡା ଆନାର୍, ହେ ବାହାତ ଆନ୍ ହେୱାର୍ ବିତ୍ରେ ମାନ୍ଗାନାଂ ।”
21 ସେତେବେଳେ ପିତର ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ହେ ପ୍ରଭୁ, କେତେ ଥର ମୋହର ଭାଇ ମୋ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପାପ କଲେ ମୁଁ କ୍ଷମା କରିବି?
ହେ ପାଦ୍ନା ପିତର୍ ଜିସୁ କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାନ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ଏଚେକ୍ ହଟ୍ ନା ଟଣ୍ଡେନ୍ ନା ବିରୁତ୍ତାଂ ପାପ୍ କିତିସ୍ ଆନ୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ କେମା କିନାଙ୍ଗ୍? ଇନାକା ସାତ୍ ହଟ୍?”
22 କି ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ? ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭକୁ କେବଳ ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କହୁ ନାହିଁ,
ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କେବଲ୍ ସାତ୍ ହଟ୍ ପାତେକ୍ ଇଞ୍ଜୁଙ୍ଗା, ମତର୍ ସତୁରି ଗୁଣ୍ ସାତ୍ ହଟ୍ ପାତେକ୍ ।
23 ମାତ୍ର ସତୁରି ଗୁଣ ସାତ ଥର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ। ଅତଏବ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଆପଣା ଦାସମାନଙ୍କ ସହିତ ହିସାବ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ଜଣେ ରାଜାଙ୍କ ସଦୃଶ।
ଇଚିସ୍ ସାର୍ଗେ ରାଜି ଜାର୍ ଆଡ଼ିୟାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଇସାବ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇଚାକିନି ରୱାନ୍ ରାଜା ଲାକେ ।
24 ସେ ହିସାବ ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତେ ଦଶ ହଜାର ରୌପ୍ୟ-ମୁଦ୍ରା ଋଣ କରିଥିବା ଜଣେ ଦାସ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁକୁ ଅଣାଗଲା।
ହେୱେନ୍ ଇସାବ୍ ଆରମ୍ କିତିଲେ, ଲାକେ ଟାକାଂ ରୁଣ୍ କିଜ଼ି ମାଚି ର ହେବାକାରି ରାଜା ଲାଗାଂ ତାହିୱାତାର୍ ।
25 କିନ୍ତୁ ତାହାର ପରିଶୋଧ କରିବାକୁ କିଛି ନ ଥିବାରୁ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ଏବଂ ତାହାର ସ୍ତ୍ରୀ, ପିଲା-ପିଲି ଓ ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟ କରି ପରିଶୋଧ ନେବାକୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ।
ମାତର୍ ତା ହୁଜାଆଦେଂ ଇନାକା ହିଲ୍ୱିତିଲେ ତା ମାପ୍ରୁ ତାଙ୍ଗ୍ ଆରି ତା ଡକ୍ରିଙ୍ଗ୍, ହିମ୍ଣାୱାକ୍ଡ଼ା ଆରି ୱିଜ଼ୁ ପ୍ରସି କର୍ଚ ଅଦେଂ ରାଜା ବଲ୍ ହିତାନ୍ ।
26 ତେଣୁ ସେହି ଦାସ ତାହାଙ୍କୁ ଭୂମିଷ୍ଠ ପ୍ରଣାମ କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ‘ଆପଣ ମୋ ବିଷୟରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆପଣକୁ ସବୁ ପରିଶୋଧ କରିଦେବି।’
ଲାଗିଂ ହେ ହଲ୍ୟା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପାନା ତାରେନ୍ ଜୁୱାର୍ କିଜ଼ି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଏନ୍ ନା ବିସ୍ରେ ବାଡ଼୍କାସ୍ଆ, ଆନ୍ ନିଗେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ୁ ହୁଜା ଆଜ଼ି ହିଦ୍ନାଂ ।”
27 ସେଥିରେ ସେହି ଦାସର ପ୍ରଭୁ ଦୟା କରି ତାହାକୁ ମୁକ୍ତ କରିଦେଲେ ଓ ତାହାର ଋଣ କ୍ଷମା କଲେ।
ହେବେତାଂ ହେ ହଲ୍ୟାତିଂ ମାପ୍ରୁ କାର୍ମା ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ତି ହିତାନ୍ ଆରି ରାଜା ରୁଣ୍ କେମା କିତାନ୍ ।
28 କିନ୍ତୁ ସେହି ଦାସ ବାହାରିଯାଇ ତାହାଠାରୁ ଏକ ଶହ ଦିନର ମଜୁରୀ ସମାନ ମୂଲ୍ୟ ଋଣ କରିଥିବା ଜଣେ ସହଦାସର ଦେଖା ପାଇ ତାହାକୁ ଧରି ତାହାର ଗଳା ଚିପି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ତୁ ଯାହା ଧାରୁ, ଶୁଝିଦେ।
ମାତର୍ “ହେ ହଲ୍ୟା ହସି ହାଲ୍ଜି ତାବେଣ୍ଡାଂ ପଚାସ୍ ଟାକା ରୁଣ୍ କିଜ଼ି ମାନି ର ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାନ୍ ଚଞ୍ଜ୍ୟା ଆଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଆଜ଼ି ତା ଗାଡେଲ୍ ମ୍ଡିଞ୍ଜି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଏନ୍ ଇନାକା ଆସ୍ତାୟ୍ନା ହୁଜାଆଦା ।”
29 ତେଣୁ ତାହାର ସହଦାସ ଭୂମିଷ୍ଠ ହୋଇ ତାହାକୁ ବିନତି କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲା, ‘ଆପଣ ମୋʼ ବିଷୟରେ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରନ୍ତୁ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ପରିଶୋଧ କରିଦେବି।’
ଲାଗିଂ “ତା ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାନ୍ କାଲ୍ ତାରେନ୍ ଆଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାନ୍, ଏନ୍ ନା ବିସ୍ରେ ବାଡ଼୍କାସ୍ଆ, ଆନ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହୁଜା ଆଜ଼ି ହିଦ୍ନାଂ ।”
30 ମାତ୍ର ସେ ସମ୍ମତ ହେଲା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯାଇ ଋଣ ପରିଶୋଧ ନ କରିବା ଯାଏ ତାହାକୁ କାରାଗାରରେ ପକାଇଦେଲା।
“ମତର୍ ହେୱେନ୍ ରାଜି ଆୱାତାନ୍, ମାତର୍ ହାଲ୍ଜି ରୁଣ୍ ହୁଜାଆୱି ପାତେକ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଜଇଲ୍ତ ପ୍ରତ୍ତାର୍ ।
31 ତେଣୁ ତାହାର ସହଦାସମାନେ ଏହି ଘଟଣା ଦେଖି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖିତ ହେଲେ ଓ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ଘଟଣା ବର୍ଣ୍ଣନା କରି ଜଣାଇଲେ।
ଲାଗିଂ ତା ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାର୍ ଇ ଗଟ୍ନା ହୁଡ଼୍ଜି ବେସି ଦୁକ୍ ଆତାର୍ ଆରି ହାଲ୍ଜି ହେୱାର୍ ମାପ୍ରୁ ଲାଗାଂ ୱିଜ଼ୁ ଗଟ୍ଣାଗିଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ୱେଚ୍ଚାର୍ ।”
32 ସେଥିରେ ତାହାର ପ୍ରଭୁ ତାହାକୁ ପାଖକୁ ଡକାଇ କହିଲେ ‘ରେ ଦୁଷ୍ଟ ଦାସ, ତୁ ମୋତେ ବିନତି କରିବାରୁ ମୁଁ ତୋର ସେହି ସମସ୍ତ ଋଣ କ୍ଷମା କଲି;
ହେବେତାଂ ତା ମାପ୍ରୁ ତାଙ୍ଗ୍ ଲାଗେ କୁକି କିଜ଼ି ଇଚାନ୍, “ଏଡ଼େ ଉତ୍ପାତ୍ୟା ହଲ୍ୟା, ଏନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିତ୍ତିଲେ ଆନ୍ ନି ହେ ୱିଜ଼ୁ ରୁଣ୍ କେମା କିତାଙ୍ଗ୍;
33 ମୁଁ ଯେରୂପେ ତୋତେ ଦୟା କଲି, ସେରୂପେ ମଧ୍ୟ ଆପଣାର ସହଦାସକୁ କ୍ଷମା କରିବା ତୋହର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ନ ଥିଲା?’
ଆନ୍ ଇନେସ୍ ଲାକେ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଦୟା କିତ୍ତାଙ୍ଗ୍, ହେ ଲାକେ ପା ଜାର୍ ହାଙ୍ଗ୍ଦାକାର୍ ଦୟା କିନାକା କି ନି କାମାୟ୍ ହିଲ୍ୱାତାତ୍?”
34 ଆଉ, ତାହାର ପ୍ରଭୁ ରାଗିଯାଇ ସମସ୍ତ ଋଣ ପରିଶୋଧ ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହାକୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେବା ଲୋକମାନଙ୍କ ହାତରେ ସମର୍ପଣ କଲେ।
ଆରେ, ତା “ମାପ୍ରୁ ରିସା ଆଜ଼ି ୱିଜ଼ୁ ରୁଣ୍ ହୁଜାଆୱି ତାଙ୍ଗ୍ ପାତେକ୍ ବାଦା ହିନି ମାନାୟାର୍ କେଇଦ ସର୍ପି କିତାର୍ ।”
35 ତୁମ୍ଭେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଯଦି ଅନ୍ତର ସହ ଆପଣା ଆପଣା ଭାଇକୁ କ୍ଷମା ନ କର, ତାହାହେଲେ ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ସେହି ପ୍ରକାର କରିବେ।”
ଜିସୁ ଇନାକା ୱିସ୍ତି “ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍ ଜଦି ୱାସ୍କିତାଂ ଜାର୍ ଜାର୍ ଟଣ୍ଡାରିଂ କେମା କିୱିତିସ୍, ତାଆତିସ୍ ନା ସାର୍ଗେନି ଆବା ପା ମି କାଜିଂ ହେ ଲାକେ କିଦ୍ନାନ୍ ।”
