ମାଥିଉ 13
1 ସେହି ଦିନ ଯୀଶୁ ଘରୁ ବାହାରିଯାଇ ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ବସିଲେ।
तैस दिहाड़े यीशु घरेरां निस्सो, ते गलील समुन्दरेरे बन्ने पुड़ गेइतां बिश्शो।
2 ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କ ପାଖରେ ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଏକତ୍ର ହେବାରୁ ସେ ଯାଇ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ବସିଲେ, ପୁଣି, ଲୋକସମୂହ କୂଳରେ ଠିଆ ହୋଇ ରହିଲେ।
तैसेरे च़ेव्रे पासन लोकां केरि एत्री भीड़ अकोट्ठी भोइ, ते तै एक्की किश्ती मां च़ढ़ो ते बिश्शी जेव, ताके तै सेब्भी लोकन परमेशरेरी गल्लां केरि शिक्षा देइ सके, ते सारे लोक बन्ने पुड़ खड़े राए।
3 ଆଉ, ସେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କୁ ଅନେକ କଥା କହିଲେ ଦେଖ “ଜଣେ ବୁଣାଳୀ ବୁଣିବାକୁ ବାହାରିଗଲା।
तैखन तैनी तैन सेइं कहैनी केरे तरीके सेइं बेड़ि गल्लां ज़ोई, “एक्सां अक बीज़ बेनेबालो बीज़ बेने जो जेव।
4 ସେ ବୁଣୁ ବୁଣୁ କେତେକ ବିହନ ବାଟ ପାଖରେ ପଡ଼ିଲା ପୁଣି, ଚଢ଼େଇମାନେ ଆସି ସେଗୁଡ଼ିକ ଖାଇଗଲେ।
बीज़ बेते बार किछ बीज़ बत्तेरे ड्लेखी बिछ़ड़ू त च़ुड़ोल्लेईं एइतां तैन बीज़ च़ुनू।
5 ଆଉ କେତେକ ଅଳ୍ପ ମାଟି ଥିବା ପଥୁରିଆ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଲା ଏବଂ ବେଶୀ ମାଟି ନ ଥିବାରୁ ଶୀଘ୍ର ଗଜା ହେଲା,
किछ बीज़ घोड़नबाली ज़मीनी पुड़ बिछ़ड़ू, ज़ेड़ी तैस डुग्घी मित्ती न मेलनेरे वजाई सेइं तैन लूशी उग्गू ते बूटो लगो।
6 କିନ୍ତୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଠନ୍ତେ ଜଳିପୋଡ଼ିଗଲା ଓ ଚେର ନ ଥିବାରୁ ଶୁଖିଗଲା।
पन ज़ैखन दिहाड़ो निस्सो, त तै निकड़ो बूटो फुक्कोई जेव। ज़ील न छ़ड्डनेरे वजाई सेइं शुक्की जेव।
7 ଆଉ କେତେକ କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ମଝିରେ ପଡ଼ିଲା ପୁଣି, କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ଉଠି ବଡ଼ ହୋଇ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଚାପି ପକାଇଲା।
ते किछ बीज़ कंटां केरे झ़ैल्लन मां बिछ़ड़ू। ज़ैखन तैड़ी बूटो लगो, त कंटां केरे झ़ैल्लेईं भी बेड़ोइतां तै बूटो दबेइ छ़ड्डो।
8 ମାତ୍ର ଅନ୍ୟ କେତେକ ଭଲ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଲା ଓ ଫଳ ଫଳିଲା, କେତେକ ଶହେ ଗୁଣ କେତେକ ଷାଠିଏ ଗୁଣ କେତେକ ତିରିଶ ଗୁଣ।
पन ज़ैन रोड़ी ज़मीनी मां बिछ़ड़ू, त तैस फल भी लगो केन्ची शौव गुणा केन्ची शठ गुणा, ते केन्ची ट्ली गुणा।
9 ଯିଏ ଶୁଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ।”
ज़ै कोई समझ़नू चाते, तै ध्याने सेइं शुने ते समझ़े।”
10 ଏହାପରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, ଆପଣ କାହିଁକି ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା କଥା କହୁଅଛନ୍ତି?
चेलेईं यीशु कां एइतां पुच़्छ़ू, “तू लोकन सेइं कहैनी केरे तरीके सेइं गल्लां किजो केरतां?”
11 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “କାରଣ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟର ନିଗୂଢ଼ ତତ୍ତ୍ୱସମୂହ ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ଦିଆଯାଇଅଛି, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇନାହିଁ।
तैने जुवाब दित्तो, “तुसन त स्वर्गेरे राज़्ज़ेरे भेदां केरि समझ़ दित्तोरीए” पन होरि लोकन नईं।
12 ଯେଣୁ ଯାହାର ଅଛି, ତାହାକୁ ଦିଆଯିବ, ଆଉ ତାହାର ପ୍ରଚୁର ହେବ; କିନ୍ତୁ ଯାହାର ନାହିଁ, ତାହା ପାଖରେ ଯାହା ଅଛି, ତାହା ହିଁ ତାହାଠାରୁ ନିଆଯିବ।
किजोकि ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी इच्छा आए, तैस परमेशर जादे समझ़ देलो। पन ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी इच्छा नईं, तैस केरां, थोड़ी ज़ेरि समझ़, ज़ै तैस कां आए, तै भी नी गाली।
13 ‘ସେମାନେ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦେଖନ୍ତି ନାହିଁ ଓ ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ଶୁଣନ୍ତି ନାହିଁ କି ବୁଝନ୍ତି ନାହିଁ; ଏଣୁ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା କଥା କହୁଅଛି।
अवं तैन सेइं एल्हेरेलेइ कहैन्न मां गल्लां केरतां, कि तैन, तैना बार-बार शुनेले, पन मेरी गल न समझ़ेले।
14 ଆଉ ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କର ଏହି ଭାବବାଣୀ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସଫଳ ହେଉଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ଶୁଣିବ, କିନ୍ତୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ବୁଝିବ ନାହିଁ, ପୁଣି, ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦେଖିବ, କିନ୍ତୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ଜ୍ଞାତ ହେବ ନାହିଁ;
तैन केरे बारे मां यशायाह नेबेरी भविष्यिवाणी पूरी भोतीए, “तुस कन्नेईं सेइं त शुनेले पन समझ़ेले न, तुस एछ़्छ़न सेइं त लाएले पन पिशैनी न सकेले।”
15 କାରଣ ଏହି ଲୋକଙ୍କର ହୃଦୟ ଜଡ଼ ହେଲା, ସେମାନେ କାନରେ କଷ୍ଟରେ ଶୁଣିଲେ ଓ ଆପଣା ଆପଣା ଆଖି ବୁଜିଲେ, ଯେପରି ସେମାନେ ଆଖିରେ ଦେଖିବେ ନାହିଁ ଓ କାନରେ ଶୁଣିବେ ନାହିଁ, ଆଉ ହୃଦୟରେ ବୁଝିବେ ନାହିଁ, ପୁଣି, ଫେରି ଆସିବେ ନାହିଁ, ଆଉ ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କରିବୁ ନାହିଁ।’
“किजोकि एना लोकां केरे दिलन पुड़ चरभी भेरोरीए, ते एना कन्न सेइं उकड़ु शुन्तन, ते एनेईं अपनि एछ़्छ़ी तुमोरिन, एरू न भोए कि तैना एछ़्छ़ेईं सेइं लहन, ते कन्नेईं सेइं शुन्न ते दिले सेइं समझ़न, ते मेरे पासे फिरन ते अवं तैन बज़्झ़ेइं।”
16 କିନ୍ତୁ ଧନ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଚକ୍ଷୁ, ଯେଣୁ ତାହା ଦେଖେ; ଧନ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ କର୍ଣ୍ଣ, ଯେଣୁ ତାହା ଶୁଣେ।
“पन तुश्शी एछ़्छ़ी धन आन, कि तुस लातथ ते तुश्शे कन्न धन आन किजोकि तुस शुन्तन।
17 କାରଣ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଯାହା ଦେଖୁଅଛ, ସେହିସବୁ ଅନେକ ଭାବବାଦୀ ଓ ଧାର୍ମିକ ଲୋକ ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ, କିନ୍ତୁ ଦେଖିଲେ ନାହିଁ; ପୁଣି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାହା ଶୁଣୁଅଛ, ସେହିସବୁ ସେମାନେ ଶୁଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କଲେ, କିନ୍ତୁ ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ।”
अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि बड़े नेबी ते धेरमी लोकेईं चाव कि ज़ैन गल्लां तुस हेरतथ तैना हेरन, पन न हेरी बेटि, ते ज़ैना गल्लां तुस शुन्तन शुन्न, पन न शुनी बेटि।”
18 “ତେବେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବୀଜ ବୁଣାଳୀର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଶୁଣ।
“हुनी तुस बीज़ बेनेबालेरी कहैनरो मतलब शुना।
19 ଯେ କେହି ରାଜ୍ୟର ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ନ ବୁଝେ, ପାପାତ୍ମା ଆସି ତାହାର ହୃଦୟରେ ଯାହା ବୁଣାଯାଇଥିଲା, ତାହା ହରଣ କରିନିଏ, ସେ ଜଣକ ବୁଣାଯାଇଥିବା ବାଟ ପାଖ ଭୂମି ସଦୃଶ।
बीज़ बेनेबालो तै आए, ज़ै परमेशरेरी गल्लां लोकन शुनाते। ज़ैना मैन्हु परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, तैन मरां किछ लोक तैस बत्तेरे ज़ेरे आन, ज़ेड़ी बीज़ बिछ़ड़ते। तैना त परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, पन शैतान अकदम एइतां तैन मैन्हु केरे दिले मरां परमेशरेरी गल्लां केड्डी छ़ड्ते।
20 ଯେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣିବାକ୍ଷଣି ଆନନ୍ଦରେ ତାହା ଗ୍ରହଣ କରେ, କିନ୍ତୁ ତାହାଠାରେ ଚେର ନ ମାଡ଼ିବାରୁ କ୍ଷଣକାଳମାତ୍ର ସ୍ଥିର ହୋଇ ରୁହେ,
ते ज़ैन घोड़नबाली ज़मीनी मां बेवं, एना तैना आन, ज़ैना खुशी सेइं वचन शुन्तन कबूल केरतन।
21 ପରେ ବାକ୍ୟ ସକାଶେ କ୍ଲେଶ ବା ତାଡ଼ନା ଘଟିଲେ ସେହିକ୍ଷଣି ବିଘ୍ନ ପାଏ, ସେହି ଜଣକ ବୁଣାଯାଇଥିବା ପଥୁରିଆ ଭୂମି ସଦୃଶ।
पन एप्पू मां ज़ील न रखनेरे वजाई सेइं तैन थोड़े दिहाड़ी केरूए, ते ज़ैखन वचनेरे वजाई सेइं तैन पुड़ मुसीबत या ज़ुलम भोते त तैखने ठोकर खातन।
22 ଯେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣେ, ପୁଣି, ସାଂସାରିକ ଚିନ୍ତା ଓ ଧନର ମାୟା ବାକ୍ୟକୁ ଚାପିପକାଏ, ଆଉ ସେ ଫଳହୀନ ହୁଏ, ସେହି ଜଣକ ବୁଣାଯାଇଥିବା କଣ୍ଟକମୟ ଭୂମି ସଦୃଶ। (aiōn g165)
होरे किछ लोक ज़ैना परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, तैना तैस कंटां केरे झ़ैल्लां केरे ज़मीनेरे ज़ेरे आन। पन दुनियारो फिक्र ते दौलतरे वजाई सेइं धोखो खातन, ते तैना बेफल रेइ गाते। (aiōn g165)
23 କିନ୍ତୁ ଯେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ବୁଝେ ଓ ପ୍ରକୃତରେ ଫଳ ଫଳେ, କେହି ଶହେ ଗୁଣ, କେହି ଷାଠିଏ ଗୁଣ, କେହି ତିରିଶ ଗୁଣ, ସେହି ଜଣକ ବୁଣାଯାଇଥିବା ଉତ୍ତମ ଭୂମି ସଦୃଶ।”
ज़ैन रोड़ि ज़मीनी मां बेवं, एन तैना लोकन ज़ैना वचन शुन्तन ते समझ़तन, ते तैस फल भी लगते कोन्ची शौव गुणा कोन्ची शठ गुणा, ते केन्ची ट्लही गुणा।”
24 ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦେଇ କହିଲେ, “ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଆପଣା କ୍ଷେତରେ ଭଲ ବିହନ ବୁଣାଯାଇଥିବା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସଦୃଶ;
यीशुए तैन अक होरि मिसाल देइतां ज़ोवं, “स्वर्गेरू राज़ तैस मैनेरू ज़ेरूए ज़ैनी अपने ऊडारे मां रोड़ू बीज़ बेवं।
25 ମାତ୍ର ଲୋକେ ନିଦ୍ରା ଯାଇଥିବା ସମୟରେ ତାହାଙ୍କ ଶତ୍ରୁ ଆସି ସେହି ଗହମ ମଧ୍ୟରେ ବାଳୁଙ୍ଗା ବୁଣିଦେଇ ଚାଲିଗଲେ।
पन ज़ैखन लोक झ़ुलोरो थिये, त तैसेरे दुश्मने एइतां तैसेरे ऊडारे मां गेहुं केरे बीज़े मांमेइं जंगली बीज़ बेवं।
26 ଯେତେବେଳେ ପତ୍ର ବାହାରି ଫଳ ଫଳିବାକୁ ଲାଗିଲା, ସେତେବେଳେ ବାଳୁଙ୍ଗା ମଧ୍ୟ ଦେଖାଗଲା।
ज़ैखन पट्लां ते शिल्लां लगां लगने त तै जंगली डाल भी साथी लग्गो।
27 ସେଥିରେ ଘରମାଲିକଙ୍କ ଦାସମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲେ, ‘ସାଆନ୍ତେ, ଆପଣ କଅଣ ନିଜ କ୍ଷେତରେ ଭଲ ବିହନ ବୁଣି ନ ଥିଲେ? ତେବେ ବାଳୁଙ୍ଗାଗୁଡ଼ାକ କେଉଁଠାରୁ ହେଲା?’
मालिकेरे नौकरेईं एइतां तैस सेइं ज़ोवं, ‘हे मालिक, कुन तीं अपने ऊडारे मां रोड़ू बीज़ न थियूं बेवरू, फिरी जंगली तैस मां कोट्ठां अव?’
28 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ଜଣେ ଶତ୍ରୁ ଏହା କରିଅଛି।’ ପୁଣି, ଦାସମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ସେଗୁଡ଼ାକ ଉପାଡ଼ି ଏକାଠି କରୁ, ଏହା କଅଣ ଆପଣଙ୍କର ଇଚ୍ଛା?
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, एन केन्ची दुश्मनेरू कम्मे, नौकरेईं पुच़्छ़ू कुन तू चातस, कि अस गेइतां तैन पुट्टी छ़डम?
29 କିନ୍ତୁ ସେ କହିଲେ, ‘ନା, କାଳେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ବାଳୁଙ୍ଗା ଏକାଠି କରୁ କରୁ ସେଗୁଡ଼ାକ ସାଙ୍ଗରେ ଗହମ ଉପାଡ଼ି ପକାଇବ।
पन तैनी ज़ोवं नन्ना, एरू न भोए कि तैस सेइं साथी तुस गेहुं भी पुटथ।
30 ଶସ୍ୟ ନ କାଟିବା ଯାଏ ଦୁହିଁକୁ ଏକାଠି ବଢ଼ିବାକୁ ଛାଡ଼ିଦିଅ, ଆଉ ଶସ୍ୟ କାଟିବା ସମୟରେ ମୁଁ କଟାଳିମାନଙ୍କୁ କହିବି, ପୋଡ଼ିବା ପାଇଁ ଆଗେ ବାଳୁଙ୍ଗା ଏକାଠି କରି ବିଡ଼ା ବାନ୍ଧ, କିନ୍ତୁ ଗହମ ମୋ ଅମାରରେ ସଂଗ୍ରହ କରି ରଖ।’”
फसल लुन्ने तगर दुइये साथी बेडोने देथ, ते लुनते बार अवं एप्पू लुन्ने बालन सेइं ज़ोइलो, कि पेइले जंगली बीज़ लुन्तां अग्गी मां फुकनेरे लेइ अकोट्ठू केरा, ते फिरी तुस गेहुं मेरे कोठारे मां जम्हां केरतां रख्खा।”
31 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦେଇ କହିଲେ, “ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଏପ୍ରକାର ଗୋଟିଏ ସୋରିଷ ଦାନା ପରି, ଯାହା ନେଇ ଜଣେ ଲୋକ ଆପଣା କ୍ଷେତ୍ରରେ ବୁଣିଲା।
तैनी तैन अक होरि मिसाल देइतां ज़ोवं, “स्वर्गेरू राज़ शेरीएरे बीज़ेरू ज़ेरू आए, ज़ैन एक्के मैने आनू ते अपने ऊडारे मां बेवं।
32 ତାହା ତ ସବୁ ବୀଜଠାରୁ କ୍ଷୁଦ୍ର, ମାତ୍ର ତାହା ବଢ଼ିଲେ ସବୁ ଶାକଠାରୁ ବଡ଼ ହୋଇ ଏପରି ଗଛ ହୁଏ ଯେ, ଆକାଶର ଚଢ଼େଇମାନେ ଆସି ତାହାର ଡାଳରେ ବାସ କରନ୍ତି।”
एन बीज़ सेब्भी बीज़न करां निक्कु भोते, पन ज़ैखन तैन बीज़ बेव गाते, त तैन उगतां सारे निक्के-निक्के बुट्टन केरां बड्डू भोते। ते एरो बुट बनते इड़ी तगर कि अम्बरेरां च़ुड़ोल्लू भी तैस पुड़ बिशतन।”
33 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ କହିଲେ, “ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଖମୀର ସଦୃଶ; ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ତାହା ନେଇ ମହଣେ ମଇଦା ମଧ୍ୟରେ ଘୋଡ଼ାଇ ରଖିଲା ଆଉ ସେ ଶେଷରେ ସମସ୍ତ ଖମୀରମୟ ହେଲା।”
तैनी तैन अक होरि मिसाल देइतां ज़ोवं, “स्वर्गेरू राज़ अम्लटेरू ज़ेरूए, ज़ैन केन्ची कुआन्शां आनू, ते हछे अट्टे मां मलाव ते सारू अट्टू खमीर बेनि ज़ोवं।”
34 ଏହି ସମସ୍ତ କଥା ଯୀଶୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା ଲୋକସମୂହକୁ କହିଲେ, ଆଉ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ବିନା ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି କହୁ ନ ଥିଲେ,
एन सैरी गल्लां यीशुए तैन लोकन मिसाल देइतां शुनातो थियो, ते मिसाल देनेरे बगैर तै तैन किछ न थियो शुनातो।
35 ଯେପରି ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହୁଏ, ଆମ୍ଭେ ଆପଣା ମୁଖ ଫିଟାଇ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା କଥା କହିବା, ଜଗତ ସୃଷ୍ଟି ଦିନରୁ ଗୁପ୍ତ ବିଷୟସବୁ ବ୍ୟକ୍ତ କରିବା।
ताके तैन वचन ज़ैन नेबे ज़ोवरो थियूं पूरू भोए, “अवं कहैनी केरे लेइ अपनि ज़बान खोल्लेलो, ते तैना गल्लां ज़ोइलो ज़ैना दुनिया बन्ने करां पेइली छ़ेप्पोरी थी।”
36 ପରେ ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ତାହାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲେ, କ୍ଷେତର ବାଳୁଙ୍ଗାର ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ରୂପେ ବୁଝାଇ ଦିଅନ୍ତୁ।
तैखन यीशु लोकन करां अलग भोइतां घरजो अव, ते तैसेरे चेलेईं तैस कां एइतां ज़ोवं, “तू असन ऊडारेरे जंगली बीज़ेरी कहैनरो मतलब समझ़ा।”
37 ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଉତ୍ତମ ବିହନ ଯେ ବୁଣନ୍ତି ସେ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର;
तैनी तैन जुवाब दित्तो, “रोड़ू बीज़ बेनेबालो मैनेरू मट्ठूए।
38 କ୍ଷେତ ଜଗତ; ଭଲ ବିହନ ରାଜ୍ୟର ସନ୍ତାନମାନେ; ବାଳୁଙ୍ଗା ପାପାତ୍ମାର ସନ୍ତାନମାନେ;
ऊडार ई दुनियाए, ते रोड़ू बीज़ राज़ हासिल केरनेबाले लोक, ते जंगली बीज़ शैतानेरे लोक आन।
ते तै दुश्मन ज़ैनी तैन बेवरू थियूं तै शैताने, लुन्नेरो मतलब इस दुनियारो अन्त भोनोए, ते लुन्ने बाले स्वर्गदूतन। (aiōn g165)
ज़ेन्च़रे जंगली बीज़ेरे ग्लेव अकोट्ठे केरतां अग्गी मां फुकतन, तेन्च़रे इस दुनियारो अन्त भोनोए। (aiōn g165)
41 ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ଆପଣା ଦୂତମାନଙ୍କୁ ପଠାଇବେ, ଆଉ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରୁ ସମସ୍ତ ବିଘ୍ନଜନକ ବିଷୟ ଓ ଅଧର୍ମାଚାରୀମାନଙ୍କୁ ସଂଗ୍ରହ କରିବେ,
मैनेरू मट्ठू अपने स्वर्गदूतन भेज़ेलू, ते तैन केरे राज़्ज़े मां ठोकरारी वजा ते बुरां कम्मां केरनेबालन अकोट्ठे केरेले।
42 ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିକୁଣ୍ଡରେ ଫୋପାଡ଼ି ଦେବେ, ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦାନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ।
ते तैन अग्गारे कुण्डे मां छ़डेले, ज़ैड़ी तैना लोक लेरां देते ते दंत च़ापते राले।
43 ସେତେବେଳେ ଧାର୍ମିକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପରି ତେଜୋମୟ ଦେଖାଯିବେ। ଯାହାର କାନ ଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ।”
तेइस धर्मी लोक अपने बाजी केरे राज़्ज़े मां दिहाड़ेरे ज़ेरे चमकेले। ज़ै कोई समझ़नू चाते, तै ध्याने सेइं शुने ते समझ़े।”
44 “ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୁପ୍ତ ହୋଇଥିବା ଧନ ସଦୃଶ। ଜଣେ ଲୋକ ତାହା ଦେଖି ଗୋପନ କରି ରଖିଲା ଓ ଆନନ୍ଦରେ ଯାଇ ଆପଣାର ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟ କରି ସେହି କ୍ଷେତ୍ରକୁ କ୍ରୟ କଲା।”
“स्वर्गेरू राज़ तैस दौलतरू ज़ेरू ए, ज़ै एक्की ऊडारे मां दबोरी थी, ज़ै एक्की मैने तोप्पी, ते तैस मैल्ली भी, ते फिरी तैने छ़पेइतां छ़डी ते खुशी सेइं अपनू सब किछ बेच़तां तैन ऊडार घिंनु।
45 “ପୁନଶ୍ଚ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଉତ୍ତମ ଉତ୍ତମ ମୁକ୍ତା ଅନ୍ୱେଷଣ କରୁଥିବା ଜଣେ ବଣିକ ଭଳି।
“स्वर्गेरू राज़ तैस बुपैरेरू ज़ेरूए, ज़ै कीमती मोती तोपतो थियो।
46 ଗୋଟିଏ ବହୁମୂଲ୍ୟ ମୁକ୍ତା ଦେଖି ସେ ଯାଇ ଆପଣାର ସର୍ବସ୍ୱ ବିକ୍ରୟ କରି ସେହି ମୁକ୍ତାକୁ କ୍ରୟ କଲା।”
ज़ैखन तैस अक कीमती मोती मैल्लो, त तैनी अपनू सब किछ बेच़तां तै मोती घिंनो।
47 “ପୁନଶ୍ଚ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ସମୁଦ୍ରରେ ନିକ୍ଷିପ୍ତ ସର୍ବ ପ୍ରକାର ମତ୍ସ୍ୟ ସଂଗ୍ରହକାରୀ ଗୋଟିଏ ଟଣା ଜାଲ ସଦୃଶ।
“स्वर्गेरू राज़ तैस मेछ़ली ज़ालेरू ज़ेरूए, ज़ैन समुन्द्रे मां छ़डू ते तैस मां हर किसमेरी मेछ़ली लेग्गी।
48 ତାହା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଅନ୍ତେ ଲୋକେ କୂଳକୁ ଟାଣି ଆଣିଲେ ପୁଣି, ବସି ଭଲଯାକ ଖାଳୋଇରେ ଏକାଠି କରି ରଖିଲେ କିନ୍ତୁ ମନ୍ଦଗୁଡ଼ାକ ଫୋପାଡ଼ିଦେଲେ।
ते ज़ैखन ज़ाल भेरोई ज़ोवं त झिरेइं ज़ाल खिचतां कनारे पुड़ आनू, ते बिश्तां रोड़ी-रोड़ी मेछ़ली टोकरन मां रेख्खी ते बुरी-बुरी मेछ़ली शैरी छ़ैडी।
49 ଯୁଗାନ୍ତ ସମୟରେ ସେହିପରି ଘଟିବ; ଦୂତମାନେ ବାହାରି ଆସି ଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଦୁଷ୍ଟମାନଙ୍କୁ ପୃଥକ୍ କରିବେ, (aiōn g165)
दुनियारे अन्ते मां भी एरू भोनूए, स्वर्गदूतेईं एइतां दुष्ट लोक, धेर्मी लोकन करां अलग केरनेन। (aiōn g165)
50 ପୁଣି, ସେମାନଙ୍କୁ ଅଗ୍ନିକୁଣ୍ଡରେ ପକାଇଦେବେ; ସେଠାରେ ରୋଦନ ଓ ଦାନ୍ତର କିଡ଼ିମିଡ଼ି ହେବ।”
ते तैना अगारी भेठी मां छ़डनेन तैड़ी लेरां ते दंत च़ापने भोले।
51 “ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ଏହିସବୁ କଥା ବୁଝିଲ” ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ ହଁ।
“कुन तुसेईं एन सैरी गल्लां सेमझ़ी?” तैनेईं ज़ोवं, “हाँ” असेईं सेमझ़ी।
52 ସେଥିରେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତେବେ ଯେଉଁ ଗୃହକର୍ତ୍ତା ଆପଣା ଭଣ୍ଡାରରୁ ନୂଆ ଓ ପୁରୁଣା ପଦାର୍ଥ ବାହାର କରେ, ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟର ଶିଷ୍ୟ ହୋଇଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ତାହାରି ସଦୃଶ।”
फिरी यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “हर अक शास्त्री ज़ै स्वर्गेरे राज़्ज़ेरो चेलो बनोरोए एक्की एरे मुकान मालिकेरो ज़ेरोहे, ज़ै अपने खज़ाने मरां नव्वीं ते पुरैनी चीज़ां कढते।”
53 ଯୀଶୁ ଏହି ସମସ୍ତ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ସମାପ୍ତ କଲା ପରେ ସେହି ସ୍ଥାନରୁ ଚାଲିଗଲେ।
ज़ैखन यीशुए एना सब कहैनी शुनेई त तै तैट्ठां अग्रोवं च़लो जेव।
54 ଆଉ, ସେ ନିଜ ପୈତୃକ ନଗରକୁ ଆସି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ସମାଜଗୃହରେ ଏପରି ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ଯେ, ସେମାନେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟାନ୍ୱିତ ହୋଇ କହିଲେ, ଏ ଲୋକର ଏପରି ବୁଦ୍ଧି ଓ ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟ କେଉଁଠାରୁ ହେଲା?
ते अपने नगर मां एइतां तैट्ठेरे प्रार्थना घरे मां गेइतां शिक्षा देने लगो, ते लोक तैसेरी शिक्षा शुन्तां हैरान भोए ते ज़ोने लग्गे: “ए अक्ल बुधी ते एना चमत्कार एस कोट्ठां हासिल भोए।
55 ଏ କି ସେହି ବଢ଼େଇର ପୁଅ ନୁହେଁ? ଏହାର ମାଆ ନାମ କଅଣ ମରୀୟମ ନୁହେଁ? ପୁଣି, ଏହାର ଭାଇମାନଙ୍କ ନାମ କଅଣ ଯାକୁବ, ଯୋଷେଫ, ଶିମୋନ ଓ ଯିହୂଦା ନୁହେଁ?
एन त तैस ट्लखानेरू मट्ठू आए ते एसेरे अम्मारू नवं मरियम ते एसेरे ढ्लां केरू नवं याकूब, यूसुफ, शमौन ते कने यहूदा आन,
56 ଆଉ, ଏହାର ଭଉଣୀମାନେ କଅଣ ସମସ୍ତେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ନାହାନ୍ତି? ତେବେ ସେ ଏହିସବୁ କେଉଁଠୁ ପାଇଲା?
ते एसेरी सब बेइनां इश्शे इड़ी रेइचन, फिरी एसमां ई काबलीत कोट्ठां आई?”
57 ଆଉ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କଠାରେ ବିଘ୍ନ ପାଇଲେ। କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଭାବବାଦୀ ନିଜ ପୈତୃକ ନଗର ଓ ସ୍ୱପରିବାର ବିନା ଅନ୍ୟ କୌଣସିଠାରେ ହତାଦର ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ।”
एन्च़रे तैन लोकेईं इन्कार कियो। पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “नबी अपने नगर मां ते अपने घरेरे अलावा होरि कोन्ची ठारी बेइज़त न भोए।”
58 ଆଉ, ସେ ସେମାନଙ୍କର ଅବିଶ୍ୱାସ ହେତୁ ସେଠାରେ ଅନେକ ମହତର କାର୍ଯ୍ୟ କଲେ ନାହିଁ।
ते तैने तैड़ी तैन केरे विश्वास न केरनेरे वजाई सेइं जादे चमत्कार न हिराए।
