< ମାଥିଉ 12 >
1 ସେହି ସମୟରେ ଯୀଶୁ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଶସ୍ୟକ୍ଷେତ୍ର ଦେଇ ଗଲେ, ଆଉ ତାହାଙ୍କର ଶିଷ୍ୟମାନେ କ୍ଷୁଧିତ ହୋଇ ଶସ୍ୟର ଶିଁଷା ଛିଣ୍ଡାଇ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ।
అనన్తరం యీశు ర్విశ్రామవారే శ్స్యమధ్యేన గచ్ఛతి, తదా తచ్ఛిష్యా బుభుక్షితాః సన్తః శ్స్యమఞ్జరీశ్ఛత్వా ఛిత్వా ఖాదితుమారభన్త|
2 କିନ୍ତୁ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହା ଦେଖି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ଦେଖ, ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଯାହା କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ, ତାହା ତୁମ୍ଭର ଶିଷ୍ୟମାନେ କରୁଅଛନ୍ତି।
తద్ విలోక్య ఫిరూశినో యీశుం జగదుః, పశ్య విశ్రామవారే యత్ కర్మ్మాకర్త్తవ్యం తదేవ తవ శిష్యాః కుర్వ్వన్తి|
3 ମାତ୍ର ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଦାଉଦ ଓ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନେ କ୍ଷୁଧିତ ହେବା ସମୟରେ ସେ କଅଣ କରୁଥିଲେ, ତାହା କି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପାଠ କରି ନାହଁ?
స తాన్ ప్రత్యావదత, దాయూద్ తత్సఙ్గినశ్చ బుభుక్షితాః సన్తో యత్ కర్మ్మాకుర్వ్వన్ తత్ కిం యుష్మాభి ర్నాపాఠి?
4 ସେ କିପରି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି, ଯେଉଁ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ରୁଟି କେବଳ ଯାଜକମାନଙ୍କ ଭୋଜନ କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ଓ ତାହାଙ୍କ ସଙ୍ଗୀମାନଙ୍କର ଭୋଜନ କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ ନ ଥିଲା, ତାହା ସେମାନେ ଭୋଜନ କରିଥିଲେ।
యే దర్శనీయాః పూపాః యాజకాన్ వినా తస్య తత్సఙ్గిమనుజానాఞ్చాభోజనీయాస్త ఈశ్వరావాసం ప్రవిష్టేన తేన భుక్తాః|
5 କିମ୍ବା ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଯାଜକମାନେ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ବିଶ୍ରାମବାରକୁ ଅପବିତ୍ର କଲେ ହେଁ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଅଟନ୍ତି, ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କଅଣ ଏହା ପାଠ କରି ନାହଁ?
అన్యచ్చ విశ్రామవారే మధ్యేమన్దిరం విశ్రామవారీయం నియమం లఙ్వన్తోపి యాజకా నిర్దోషా భవన్తి, శాస్త్రమధ్యే కిమిదమపి యుష్మాభి ర్న పఠితం?
6 ମାତ୍ର ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମନ୍ଦିର ଅପେକ୍ଷା ମହତ ବିଷୟ ଏଠାରେ ଅଛି।
యుష్మానహం వదామి, అత్ర స్థానే మన్దిరాదపి గరీయాన్ ఏక ఆస్తే|
7 କିନ୍ତୁ ଆମ୍ଭେ ବଳିଦାନ ଭଲ ନ ପାଇ ଦୟା ଭଲ ପାଉ, ଏ ଉକ୍ତିର ଅର୍ଥ ଯେବେ ଜାଣିଥାଆନ୍ତ, ତେବେ ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଲୋକଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କରି ନ ଥାଆନ୍ତ।
కిన్తు దయాయాం మే యథా ప్రీతి ర్న తథా యజ్ఞకర్మ్మణి| ఏతద్వచనస్యార్థం యది యుయమ్ అజ్ఞాసిష్ట తర్హి నిర్దోషాన్ దోషిణో నాకార్ష్ట|
8 କାରଣ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ବିଶ୍ରାମବାରର ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି।”
అన్యచ్చ మనుజసుతో విశ్రామవారస్యాపి పతిరాస్తే|
9 ସେ ସେହି ସ୍ଥାନରୁ ଚାଲିଯାଇ ସେମାନଙ୍କ ସମାଜଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ।
అనన్తరం స తత్స్థానాత్ ప్రస్థాయ తేషాం భజనభవనం ప్రవిష్టవాన్, తదానీమ్ ఏకః శుష్కకరామయవాన్ ఉపస్థితవాన్|
10 ଆଉ ଦେଖ, ସେଠାରେ ଜଣେ ଲୋକ ଥିଲା, ତାହାର ଗୋଟିଏ ହାତ ଶୁଖିଯାଇଥିଲା। ପୁଣି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଭିଯୋଗ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ସୁସ୍ଥ କରିବା କଅଣ ବିଧିସଙ୍ଗତ?
తతో యీశుమ్ అపవదితుం మానుషాః పప్రచ్ఛుః, విశ్రామవారే నిరామయత్వం కరణీయం న వా?
11 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯଦି କାହାରି ଗୋଟିଏ ମେଣ୍ଢା ଥାଏ ଓ ତାହା ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ଖାତରେ ପଡ଼ିଯାଏ, ତାହାହେଲେ ଯେ ତାହାକୁ ଧରି ନ ଉଠାଇବ, ଏପରି ଲୋକ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଏ ଅଛି?
తేన స ప్రత్యువాచ, విశ్రామవారే యది కస్యచిద్ అవి ర్గర్త్తే పతతి, తర్హి యస్తం ఘృత్వా న తోలయతి, ఏతాదృశో మనుజో యుష్మాకం మధ్యే క ఆస్తే?
12 ତେବେ, ମେଣ୍ଢାଠାରୁ ମନୁଷ୍ୟ ଆହୁରି କେତେ ଅଧିକ ଶ୍ରେଷ୍ଠ। ଏଣୁ ବିଶ୍ରାମବାର ଦିନରେ ମଙ୍ଗଳ ସାଧନ କରିବା ବିଧିସଙ୍ଗତ।
అవే ర్మానవః కిం నహి శ్రేయాన్? అతో విశ్రామవారే హితకర్మ్మ కర్త్తవ్యం|
13 ସେତେବେଳେ ସେ ସେହି ଲୋକଙ୍କୁ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭର ହାତ ବଢ଼ାଅ।” ସେଥିରେ ସେ ହାତ ବଢ଼ାଇଲା ଓ ତାହା ଅନ୍ୟ ହାତ ପରି ପୁଣି, ଭଲ ହୋଇଗଲା।
అనన్తరం స తం మానవం గదితవాన్, కరం ప్రసారయ; తేన కరే ప్రసారితే సోన్యకరవత్ స్వస్థోఽభవత్|
14 କିନ୍ତୁ ଫାରୂଶୀମାନେ ବାହାରିଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ବିନାଶ କରିବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମନ୍ତ୍ରଣା କଲେ।
తదా ఫిరూశినో బహిర్భూయ కథం తం హనిష్యామ ఇతి కుమన్త్రణాం తత్ప్రాతికూల్యేన చక్రుః|
15 ଯୀଶୁ ତାହା ଜାଣି ସେଠାରୁ ଅଲଗା ହୋଇ ବାହାରିଗଲେ, ପୁଣି, ଅନେକେ ତାହାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଗଲେ, ଆଉ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ
తతో యీశుస్తద్ విదిత్వా స్థనాన్తరం గతవాన్; అన్యేషు బహునరేషు తత్పశ్చాద్ గతేషు తాన్ స నిరామయాన్ కృత్వా ఇత్యాజ్ఞాపయత్,
16 ଏବଂ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରକାଶ ନ କରିବା ପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦୃଢ଼ରୂପେ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ,
యూయం మాం న పరిచాయయత|
17 ଯେପରି, ଯିଶାଇୟ ଭାବବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉକ୍ତ ଏହି ବାକ୍ୟ ସଫଳ ହୁଏ,
తస్మాత్ మమ ప్రీయో మనోనీతో మనసస్తుష్టికారకః| మదీయః సేవకో యస్తు విద్యతే తం సమీక్షతాం| తస్యోపరి స్వకీయాత్మా మయా సంస్థాపయిష్యతే| తేనాన్యదేశజాతేషు వ్యవస్థా సంప్రకాశ్యతే|
18 ଦେଖ, ଆମ୍ଭର ଦାସ, ଯାହାଙ୍କୁ ଆମ୍ଭେ ମନୋନୀତ କରିଅଛୁ; ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟପାତ୍ର, ଯାହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭ ଆତ୍ମାର ପରମ ସନ୍ତୋଷ; ଆମ୍ଭେ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ଆପଣା ଆତ୍ମା ଅଧିଷ୍ଠାନ କରାଇବା, ଆଉ ସେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ପାଖରେ ନ୍ୟାୟବିଚାର ପ୍ରଚାର କରିବେ।
కేనాపి న విరోధం స వివాదఞ్చ కరిష్యతి| న చ రాజపథే తేన వచనం శ్రావయిష్యతే|
19 ସେ ବିବାଦ କରିବେ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଉଚ୍ଚସ୍ୱର କରିବେ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଦାଣ୍ଡରେ କେହି ତାହାଙ୍କ ସ୍ୱର ଶୁଣିବ ନାହିଁ।
వ్యవస్థా చలితా యావత్ నహి తేన కరిష్యతే| తావత్ నలో విదీర్ణోఽపి భంక్ష్యతే నహి తేన చ| తథా సధూమవర్త్తిఞ్చ న స నిర్వ్వాపయిష్యతే|
20 ନ୍ୟାୟକୁ ଜୟଯୁକ୍ତ ନ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ଛେଚା-ନଳ ଭାଙ୍ଗିବେ ନାହିଁ, ପୁଣି, ସଧୂମ ସଳିତା ଲିଭାଇବେ ନାହିଁ।
ప్రత్యాశాఞ్చ కరిష్యన్తి తన్నామ్ని భిన్నదేశజాః|
21 ଆଉ, ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ଅଣଯିହୁଦୀମାନେ ଭରସା ରଖିବେ।
యాన్యేతాని వచనాని యిశయియభవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తాన్యాసన్, తాని సఫలాన్యభవన్|
22 ସେହି ସମୟରେ ଜଣେ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଅନ୍ଧ ଘୁଙ୍ଗାଲୋକକୁ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଅଣାଗଲା, ଆଉ ସେ ତାହାଙ୍କୁ ସୁସ୍ଥ କଲେ; ସେଥିରେ ସେହି ଘୁଙ୍ଗା କଥା କହି ପାରିଲା ଓ ଦେଖି ପାରିଲା।
అనన్తరం లోకై స్తత్సమీపమ్ ఆనీతో భూతగ్రస్తాన్ధమూకైకమనుజస్తేన స్వస్థీకృతః, తతః సోఽన్ధో మూకో ద్రష్టుం వక్తుఞ్చారబ్ధవాన్|
23 ପୁଣି, ଲୋକସମୂହ ଆଚମ୍ଭିତ ହୋଇ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଏ କଅଣ ଦାଉଦଙ୍କ ସନ୍ତାନ ନୁହଁନ୍ତି?
అనేన సర్వ్వే విస్మితాః కథయాఞ్చక్రుః, ఏషః కిం దాయూదః సన్తానో నహి?
24 ମାତ୍ର ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହା ଶୁଣି କହିଲେ, ଏ ଲୋକଟା ଭୂତପତି ବାଲ୍ଜିବୂଲ୍ର ବିନା ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତ ଛଡ଼ାଏ ନାହିଁ।
కిన్తు ఫిరూశినస్తత్ శ్రుత్వా గదితవన్తః, బాల్సిబూబ్నామ్నో భూతరాజస్య సాహాయ్యం వినా నాయం భూతాన్ త్యాజయతి|
25 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ମନର ଚିନ୍ତା ଜାଣି ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯେକୌଣସି ରାଜ୍ୟ ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠେ ତାହା ଧ୍ୱଂସ ହୋଇ ଯାଏ; ପୁଣି, ଯେକୌଣସି ନଗରରେ କିମ୍ବା ଗୃହ ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠେ, ତାହା ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିବ ନାହିଁ।
తదానీం యీశుస్తేషామ్ ఇతి మానసం విజ్ఞాయ తాన్ అవదత్ కిఞ్చన రాజ్యం యది స్వవిపక్షాద్ భిద్యతే, తర్హి తత్ ఉచ్ఛిద్యతే; యచ్చ కిఞ్చన నగరం వా గృహం స్వవిపక్షాద్ విభిద్యతే, తత్ స్థాతుం న శక్నోతి|
26 ଆଉ, ଶୟତାନ ଯଦି ଶୟତାନକୁ ଛଡ଼ାଏ, ତାହାହେଲେ ସେ ବିଭକ୍ତ ହୋଇ ଆପଣା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉଠିଲାଣି ତେବେ ତାହାର ରାଜ୍ୟ କିପ୍ରକାରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ ରହିବ?
తద్వత్ శయతానో యది శయతానం బహిః కృత్వా స్వవిపక్షాత్ పృథక్ పృథక్ భవతి, తర్హి తస్య రాజ్యం కేన ప్రకారేణ స్థాస్యతి?
27 ମୁଁ ଯେବେ ବାଲ୍ଜିବୂଲ୍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରେ ତେବେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସନ୍ତାନଗଣ କାହା ସାହାଯ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କୁ ବାହାର କରନ୍ତି। ଏଣୁ ସେମାନେ ହିଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଚାରକର୍ତ୍ତା ହେବେ।
అహఞ్చ యది బాల్సిబూబా భూతాన్ త్యాజయామి, తర్హి యుష్మాకం సన్తానాః కేన భూతాన్ త్యాజయన్తి? తస్మాద్ యుష్మాకమ్ ఏతద్విచారయితారస్త ఏవ భవిష్యన్తి|
28 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯଦି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଆତ୍ମାଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ଭୂତମାନଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଏ, ତେବେ ତ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ରାଜ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲାଣି।
కిన్తవహం యదీశ్వరాత్మనా భూతాన్ త్యాజయామి, తర్హీశ్వరస్య రాజ్యం యుష్మాకం సన్నిధిమాగతవత్|
29 ଅବା କେହି ପ୍ରଥମେ ବଳବାନ ଲୋକଙ୍କୁ ନ ବାନ୍ଧିଲେ କିପ୍ରକାରେ ତାହା ଘରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତାହାର ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ସବୁ ଚୋରି କରିପାରେ? ତାହାକୁ ଆଗେ ବାନ୍ଧିଲେ ସିନା ତାହାର ଗୃହ ଲୁଣ୍ଠନ କରିବ।
అన్యఞ్చ కోపి బలవన్త జనం ప్రథమతో న బద్వ్వా కేన ప్రకారేణ తస్య గృహం ప్రవిశ్య తద్ద్రవ్యాది లోఠయితుం శక్నోతి? కిన్తు తత్ కృత్వా తదీయగృస్య ద్రవ్యాది లోఠయితుం శక్నోతి|
30 ଯେ ମୋହର ସପକ୍ଷ ନୁହେଁ, ସେ ମୋହର ବିପକ୍ଷ, ପୁଣି, ଯେ ମୋʼ ସହିତ ସଂଗ୍ରହ କରେ ନାହିଁ, ସେ ଛିନ୍ନଭିନ୍ନ କରିପକାଏ।
యః కశ్చిత్ మమ స్వపక్షీయో నహి స విపక్షీయ ఆస్తే, యశ్చ మయా సాకం న సంగృహ్లాతి, స వికిరతి|
31 ଅତଏବ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କର ସମସ୍ତ ପାପ ଓ ନିନ୍ଦା କ୍ଷମା କରାଯିବ, କିନ୍ତୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିନ୍ଦା କ୍ଷମା କରାଯିବ ନାହିଁ।
అతఏవ యుష్మానహం వదామి, మనుజానాం సర్వ్వప్రకారపాపానాం నిన్దాయాశ్చ మర్షణం భవితుం శక్నోతి, కిన్తు పవిత్రస్యాత్మనో విరుద్ధనిన్దాయా మర్షణం భవితుం న శక్నోతి|
32 ଆଉ, ଯେ କେହି ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କଥା କହିବ, ତାହାକୁ କ୍ଷମା ଦିଆଯିବ, ମାତ୍ର ଯେ କେହି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କଥା କହିବ, ଏହି ଯୁଗରେ କି ଆଗାମୀ ଯୁଗରେ ତାହାକୁ କ୍ଷମା ଦିଆଯିବ ନାହିଁ।” (aiōn )
యో మనుజసుతస్య విరుద్ధాం కథాం కథయతి, తస్యాపరాధస్య క్షమా భవితుం శక్నోతి, కిన్తు యః కశ్చిత్ పవిత్రస్యాత్మనో విరుద్ధాం కథాం కథయతి నేహలోకే న ప్రేత్య తస్యాపరాధస్య క్షమా భవితుం శక్నోతి| (aiōn )
33 “ଗଛକୁ ଭଲ କୁହ ଓ ତାହାର ଫଳକୁ ଭଲ କୁହ ନ ହେଲେ ଗଛକୁ ମନ୍ଦ କୁହ ଓ ତାହାର ଫଳକୁ ମନ୍ଦ କୁହ, କାରଣ ଫଳ ଦ୍ୱାରା ଗଛ ଚିହ୍ନାଯାଏ।
పాదపం యది భద్రం వదథ, తర్హి తస్య ఫలమపి సాధు వక్తవ్యం, యది చ పాదపం అసాధుం వదథ, తర్హి తస్య ఫలమప్యసాధు వక్తవ్యం; యతః స్వీయస్వీయఫలేన పాదపః పరిచీయతే|
34 ରେ କାଳସର୍ପର ବଂଶ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଦୁଷ୍ଟ ହୋଇ କିପ୍ରକାରେ ଭଲ କଥା କହିପାର? କାରଣ ହୃଦୟର ପୂର୍ଣ୍ଣତାରୁ ମୁଖ କଥା କହେ।
రే భుజగవంశా యూయమసాధవః సన్తః కథం సాధు వాక్యం వక్తుం శక్ష్యథ? యస్మాద్ అన్తఃకరణస్య పూర్ణభావానుసారాద్ వదనాద్ వచో నిర్గచ్ఛతి|
35 ଉତ୍ତମ ଲୋକ ଉତ୍ତମ ଭଣ୍ଡାରରୁ ଉତ୍ତମ ପଦାର୍ଥ ବାହାର କରେ, ପୁଣି, ମନ୍ଦ ଲୋକ ମନ୍ଦ ଭଣ୍ଡାରରୁ ମନ୍ଦ ପଦାର୍ଥ ବାହାର କରେ।
తేన సాధుర్మానవోఽన్తఃకరణరూపాత్ సాధుభాణ్డాగారాత్ సాధు ద్రవ్యం నిర్గమయతి, అసాధుర్మానుషస్త్వసాధుభాణ్డాగారాద్ అసాధువస్తూని నిర్గమయతి|
36 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି ମନୁଷ୍ୟମାନେ ଯେକୌଣସି ଅସାର କଥା କହନ୍ତି, ବିଚାର ଦିନରେ ସେମାନେ ସେଥିର ଉତ୍ତର ଦେବେ;
కిన్త్వహం యుష్మాన్ వదామి, మనుజా యావన్త్యాలస్యవచాంసి వదన్తి, విచారదినే తదుత్తరమవశ్యం దాతవ్యం,
37 ଯେଣୁ ତୁମ୍ଭ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ଓ ତୁମ୍ଭ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେ ଦୋଷୀ ବୋଲି ପ୍ରମାଣିତ ହେବ।”
యతస్త్వం స్వీయవచోభి ర్నిరపరాధః స్వీయవచోభిశ్చ సాపరాధో గణిష్యసే|
38 ସେତେବେଳେ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଜଣ ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ ହେ ଗୁରୁ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଆପଣଙ୍କଠାରୁ ଗୋଟିଏ ଚିହ୍ନ ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛୁ।
తదానీం కతిపయా ఉపాధ్యాయాః ఫిరూశినశ్చ జగదుః, హే గురో వయం భవత్తః కిఞ్చన లక్ష్మ దిదృక్షామః|
39 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଦୁଷ୍ଟ ଓ ବ୍ୟଭିଚାରୀ ବଂଶ ଚିହ୍ନ ଅନ୍ୱେଷଣ କରନ୍ତି, ମାତ୍ର ଭାବବାଦୀ ଯୂନସଙ୍କ ଚିହ୍ନ ବିନା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଚିହ୍ନ ସେମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ ନାହିଁ।
తదా స ప్రత్యుక్తవాన్, దుష్టో వ్యభిచారీ చ వంశో లక్ష్మ మృగయతే, కిన్తు భవిష్యద్వాదినో యూనసో లక్ష్మ విహాయాన్యత్ కిమపి లక్ష్మ తే న ప్రదర్శయిష్యన్తే|
40 କାରଣ ଯୂନସ ଯେପରି ତିନି ଦିନ ଓ ତିନି ରାତି ଏକ ବୃହତ୍ ମତ୍ସ୍ୟର ପେଟରେ ଥିଲେ, ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ର ସେହିପରି ତିନି ଦିନ ଓ ତିନି ରାତି ଭୂଗର୍ଭରେ ରହିବେ।
యతో యూనమ్ యథా త్ర్యహోరాత్రం బృహన్మీనస్య కుక్షావాసీత్, తథా మనుజపుత్రోపి త్ర్యహోరాత్రం మేదిన్యా మధ్యే స్థాస్యతి|
41 ନୀନିବୀ ସହରର ଲୋକମାନେ ବିଚାରରେ ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷ ସହିତ ଉଠି ଏମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କରିବେ, କାରଣ ସେମାନେ ଯୂନସଙ୍କ ପ୍ରଚାରରେ ମନ-ପରିବର୍ତ୍ତନ କଲେ, ଆଉ ଦେଖ, ଯୂନସଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମହତ ବିଷୟ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛି।
అపరం నీనివీయా మానవా విచారదిన ఏతద్వంశీయానాం ప్రతికూలమ్ ఉత్థాయ తాన్ దోషిణః కరిష్యన్తి, యస్మాత్తే యూనస ఉపదేశాత్ మనాంసి పరావర్త్తయాఞ్చక్రిరే, కిన్త్వత్ర యూనసోపి గురుతర ఏక ఆస్తే|
42 ଆଉ, ଦକ୍ଷିଣ ଦେଶର ରାଣୀ ବିଚାରରେ ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ପୁରୁଷ ସହିତ ଉଠି ଏମାନଙ୍କୁ ଦୋଷୀ କରିବେ କାରଣ ସେ ଶଲୋମନଙ୍କ ଜ୍ଞାନର କଥା ଶୁଣିବାକୁ ପୃଥିବୀର ପ୍ରାନ୍ତରୁ ଆସିଲେ, ଆଉ ଦେଖ, ଶଲୋମନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ମହତ ବିଷୟ ଏ ସ୍ଥାନରେ ଅଛି।”
పునశ్చ దక్షిణదేశీయా రాజ్ఞీ విచారదిన ఏతద్వంశీయానాం ప్రతికూలముత్థాయ తాన్ దోషిణః కరిష్యతి యతః సా రాజ్ఞీ సులేమనో విద్యాయాః కథాం శ్రోతుం మేదిన్యాః సీమ్న ఆగచ్ఛత్, కిన్తు సులేమనోపి గురుతర ఏకో జనోఽత్ర ఆస్తే|
43 “ଅଶୁଚି ଆତ୍ମା ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରିଗଲା ପରେ ଜଳଶୂନ୍ୟ ସ୍ଥାନ ସବୁ ଭ୍ରମଣ କରି ବିଶ୍ରାମ ଖୋଜେ ଓ ତାହା ପାଏ ନାହିଁ।
అపరం మనుజాద్ బహిర్గతో ఽపవిత్రభూతః శుష్కస్థానేన గత్వా విశ్రామం గవేషయతి, కిన్తు తదలభమానః స వక్తి, యస్మా; నికేతనాద్ ఆగమం, తదేవ వేశ్మ పకావృత్య యామి|
44 ସେଥିରେ ସେ କୁହେ, ମୁଁ ଯେଉଁ ଘରୁ ବାହାରି ଆସିଲି, ମୋହର ସେହି ଘରକୁ ଫେରିଯିବି; ପୁଣି, ସେ ଆସି ତାହା ଶୂନ୍ୟ, ମାର୍ଜିତ ଓ ସୁଶୋଭିତ ଦେଖେ।
పశ్చాత్ స తత్ స్థానమ్ ఉపస్థాయ తత్ శూన్యం మార్జ్జితం శోభితఞ్చ విలోక్య వ్రజన్ స్వతోపి దుష్టతరాన్ అన్యసప్తభూతాన్ సఙ్గినః కరోతి|
45 ସେତେବେଳେ ସେ ଯାଇ ଆପଣାଠାରୁ ଅଧିକ ମନ୍ଦ ଆଉ ସାତଟା ଆତ୍ମା ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ଆସେ, ପୁଣି, ସେମାନେ ପ୍ରବେଶ କରି ସେଠାରେ ବାସ କରନ୍ତି ଆଉ ସେହି ଲୋକର ପ୍ରଥମ ଦଶା ଅପେକ୍ଷା ଶେଷ ଦଶା ମନ୍ଦ ହୁଏ। ଏହି ଦୁଷ୍ଟ ପୁରୁଷ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରକାର ଘଟିବ।”
తతస్తే తత్ స్థానం ప్రవిశ్య నివసన్తి, తేన తస్య మనుజస్య శేషదశా పూర్వ్వదశాతోతీవాశుభా భవతి, ఏతేషాం దుష్టవంశ్యానామపి తథైవ ఘటిష్యతే|
46 ସେ ଲୋକସମୂହକୁ କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ, ଦେଖ, ତାହାଙ୍କ ମାଆ ଓ ଭାଇମାନେ ବାହାରେ ଠିଆ ହୋଇ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କଥା କହିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଥିଲେ।
మానవేభ్య ఏతాసాం కథనాం కథనకాలే తస్య మాతా సహజాశ్చ తేన సాకం కాఞ్చిత్ కథాం కథయితుం వాఞ్ఛన్తో బహిరేవ స్థితవన్తః|
47 ସେଥିରେ ଜଣେ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲା, ଦେଖନ୍ତୁ, ଆପଣଙ୍କ ମାଆ ଓ ଭାଇମାନେ ବାହାରେ ଠିଆ ହୋଇ ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କଥା କହିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଅଛନ୍ତି।
తతః కశ్చిత్ తస్మై కథితవాన్, పశ్య తవ జననీ సహజాశ్చ త్వయా సాకం కాఞ్చన కథాం కథయితుం కామయమానా బహిస్తిష్ఠన్తి|
48 କିନ୍ତୁ ଯେ ତାହାଙ୍କୁ ଏହି କଥା କହିଲା ତାହାଙ୍କୁ ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ମୋହର ମାଆ କିଏ? ଆଉ, ମୋହର ଭାଇମାନେ କିଏ?”
కిన్తు స తం ప్రత్యవదత్, మమ కా జననీ? కే వా మమ సహజాః?
49 ପୁଣି, ସେ ଆପଣା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଆଡ଼କୁ ହାତ ବଢ଼ାଇ କହିଲେ, “ଦେଖ, ମୋହର ମାଆ ଓ ମୋହର ଭାଇମାନେ,
పశ్చాత్ శిష్యాన్ ప్రతి కరం ప్రసార్య్య కథితవాన్, పశ్య మమ జననీ మమ సహజాశ్చైతే;
50 କାରଣ ଯେ କେହି ମୋହର ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସାଧନ କରେ, ସେ ମୋହର ଭାଇ, ଭଉଣୀ ଓ ମାଆ।”
యః కశ్చిత్ మమ స్వర్గస్థస్య పితురిష్టం కర్మ్మ కురుతే, సఏవ మమ భ్రాతా భగినీ జననీ చ|