ଲୂକ 8
1 ଏଥିର ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ଯୀଶୁ ନଗରେ ନଗରେ ଓ ଗ୍ରାମେ ଗ୍ରାମେ ଘୋଷଣା କରି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର କରି ଯାତ୍ରା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଆଉ ବାର ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲେ,
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଜିସୁନ୍ ଗଡ଼ାରେଙନ୍ ଡ ସାଇରେଙନ୍ ଜିର୍ରେ ବୁଲ୍ଲେ ବୁଲ୍ଲେଲେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ ଆ ମନଙ୍ବର୍ ଅପ୍ପୁଙ୍ବର୍ରେ ପାଙେନ୍, ଆରି ବାରଜଣ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ ସରିନ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି ।
2 ପୁଣି, ଯେଉଁ ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ଦୁଷ୍ଟ ଆତ୍ମା ଓ ରୋଗରୁ ସୁସ୍ଥ କରାଯାଇଥିଲେ, ଏପରି କେତେକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ, ଅର୍ଥାତ୍ ମଗ୍ଦଲୀନୀ ନାମକ ମରୀୟମ, ଯାହାଙ୍କଠାରୁ ସାତ ଭୂତ ବାହାରିଯାଇଥିଲେ,
ଆରି ଅଙ୍ଗା ଆଇମର୍ଜି ଏର୍ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଡ ରୋଗନ୍ ସିଲଡ୍ ମନଙେଞ୍ଜି, ଏତ୍ତେଗନ୍ ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଆଇମରଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜିଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍, ମଗ୍ଦଲିନି ମରିଅମନ୍, ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ ସାତଟା ବୁତନ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି, ଆନିନ୍ ନିୟ୍ ଆନିଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଡକୋଏନ୍ ।
3 ହେରୋଦଙ୍କ ପରିଚାଳକ ଖୂଜା ଓ ତାହାଙ୍କ ଭାର୍ଯ୍ୟା ଯୋହାନା, ଶୋଶନ୍ନା, ପୁଣି, ଆହୁରି ଅନେକ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ତାହାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଥାଇ ନିଜ ନିଜ ସମ୍ପତ୍ତି ଦେଇ ସେମାନଙ୍କ ସେବା କରୁଥିଲେ।
ଏରୋଦନ୍ ଆ ଗୁମୁସ୍ତା ଆଡ୍ରକୋଲନେନ୍ କୁଜା ଆଞୁମ୍ମର୍ ଆ ଡୁକ୍ରି ଜୋଆନାନ୍, ସୋସନ୍ନାନ୍ ଆରି ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ଆଇମରଞ୍ଜି ଆନିଞ୍ଜି ରମ୍ମଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ଆନର୍ଜେଜି ତିୟ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ ଡ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ସାଜଏଞ୍ଜି ।
4 ବହୁସଂଖ୍ୟକ ଲୋକ ଏକତ୍ର ହୁଅନ୍ତେ ଓ ନଗରୁ ନଗରୁ ଲୋକେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସନ୍ତେ ସେ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦେଇ କହିଲେ,
ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆକ୍ରୁଡ଼ାୟ୍ଲଞ୍ଜି ଡ ଗଡ଼ାରେଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଆଜିର୍ରାଞଞ୍ଜି, ଆନିନ୍ କେନ୍ ଆନବ୍ଜଙ୍ବର୍ ବର୍ରନେ,
5 “ଜଣେ ବୁଣାଳୀ ଆପଣା ବିହନ ବୁଣିବାକୁ ବାହାରିଲା। ସେ ବୁଣୁ ବୁଣୁ କେତେକ ବିହନ ବାଟ ପାଖରେ ପଡ଼ିଲା ଓ ପାଦ ତଳେ ଦଳି ହୋଇଗଲା, ପୁଣି, ଆକାଶର ଚଢ଼େଇମାନେ ସେଗୁଡ଼ିକ ଖାଇଗଲେ।
“ଅବୟ୍ ବୁବ୍ବୁଡ୍ନେମରନ୍ ଜମ୍ମଲନ୍ ବୁବ୍ବୁଡନ୍ ଆସନ୍ ଡୁଙ୍ଲନେ । ଆନିନ୍ ବୁଡାନ୍ ବୁଡାନ୍ ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଜମ୍ମଲନ୍ ତଙର୍ରେଙନ୍ ଗଲୋଏନ୍ ଆରି ତିଆତେଜି ଞାଡାଆୟ୍ଲନେ, ଆରି ରୁଆଙନ୍ ଆ ଅନ୍ତିଡଞ୍ଜି ତିଆତେଜି ଜୋମେଞ୍ଜି ।
6 ଆଉ କେତେକ ପଥର ଉପରେ ପଡ଼ିଲା, ପୁଣି, ଗଜା ହୋଇ ରସ ନ ପାଇବାରୁ ଶୁଖିଗଲା।
ଆରି ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଜମ୍ମଲନ୍, ଅରେଙ୍ଲଲୋଙନ୍ ଗଲୋଏନ୍, ତିଆତେଜି ପଡାବେନ୍ ବନ୍ଡ ଡାଆନ୍ ଅଃଞାଙ୍ଲନ୍ ଅସରେନ୍ ।
7 ଆଉ କେତେକ କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ପଡ଼ିଲା, ପୁଣି, କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ବଢ଼ି ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଚାପି ପକାଇଲା।
ଆରି ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଜମ୍ମଲନ୍ ଅବ୍ବାଙ୍ନୁବ୍ରେଙନ୍ ଗଲୋଏନ୍, ଆରି ଅବ୍ବାନୁବଞ୍ଜି ଜନ୍ରୋମନ୍ ବୟନ୍ ସୋଡ଼ାଡାଲେ ତି ଆ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଲାମାଜେନ୍ ।
8 ଅନ୍ୟ କେତେକ ଭଲ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଲା ଆଉ ବଢ଼ି ଶହେ ଗୁଣ ଫଳ ଫଳିଲା।” ସେ ଏହା କହୁ କହୁ ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲେ, “ଯାହାର ଶୁଣିବା ପାଇଁ କାନ ଅଛି, ସେ ଶୁଣୁ।”
ଆରି ଲାଙ୍ଲେଡ୍ ଜମ୍ମଲନ୍ ମନଙ୍ ଲବରେଙନ୍ ଗଲୋଏନ୍, ତିଆତେଜି ପଡାବ୍ଲେ ସୋଡ଼ାଡାଲେ ସଏ ଗୁନା ଅଜଏନ୍ ।” ଜିସୁନ୍ କେନ୍ଆତେ ବର୍ରନ୍ ବର୍ରନ୍ ସୋଡ଼ା ସର୍ରଙନ୍ ବାତ୍ତେ ବର୍ରନେ, “ଆନା ଅନମ୍ଡଙନ୍ ଆସନ୍ ଅଲୁଡନ୍ ଡକୋ, ଆନିନ୍ ଅମ୍ଡଙେତୋ ।”
9 ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅର୍ଥ କଅଣ ବୋଲି ପଚାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ଜିସୁନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମର୍ଜି କେନ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବର୍ ଆଗ୍ରାମ୍ଗାମ୍ ଇନି ଗାମ୍ଲେ ବରେଞ୍ଜି ।
10 ସେଥିରେ ସେ କହିଲେ, ଈଶ୍ବରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ରହସ୍ୟ ଜାଣିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶକ୍ତି ଦିଆଯାଇଅଛି, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତରେ କୁହାଯାଏ, “‘ଯେପରି ସେମାନେ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଦେଖିପାରିବେ ନାହିଁ ଓ ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ବୁଝିପାରିବେ ନାହିଁ।’”
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ବର୍ରନେ, “ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ ଆ ସନସବର୍ଜି ରପ୍ତି ଗନ୍ଲୁଡନ୍ ଆସନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜନନାନ୍ ଆତିୟ୍ତିୟ୍, ବନ୍ଡ ଆନ୍ନାମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ବାତ୍ତେ ବନରନ୍ ଡେତେ, ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଗିଜାନ୍ ଗିଜାନ୍ ଅଃଗିଜେଜି ଆରି ଅମ୍ଡଙାନ୍ ଅମ୍ଡଙାନ୍ ଅଃଗନ୍ଲୁଡେଜି ।”
11 “ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତର ଅର୍ଥ ଏହି, ବିହନ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ବାକ୍ୟ,
“ଅନବ୍ଜଙ୍ବରନ୍ ଆଗ୍ରାମ୍ଗାମ୍ କେନ୍ଆତେ, ଜମ୍ମଲନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବର୍ନେ,
12 ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ବାଟ ପାଖରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣନ୍ତି; ତାହା ପରେ ଶୟତାନ ଆସି, ଯେପରି ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପରିତ୍ରାଣ ନ ପାଆନ୍ତି, ଏଥିନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟରୁ ବାକ୍ୟ ନେଇଯାଏ।
ଆରି ଅନେଙ୍ ତଙରନ୍ ଆ ଜମ୍ମଲ୍, କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି, ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି; ଆରି ତିକ୍କି ସନୁମନ୍ ଜିର୍ରେ, ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଡର୍ରନ୍ ଅନୁରନ୍ ଅଃଞାଙେଜି, ତିଆସନ୍ ଆ ଉଗର୍ଲୋଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ବର୍ନେନ୍ ରାଉଡାଲନ୍ ପାଙ୍ଲେ ଜିର୍ତେ ।
13 ପୁଣି, ଯେଉଁମାନେ ପଥର ଉପରେ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ଆନନ୍ଦରେ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି; କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର ଚେର ନ ଥିବାରୁ ସେମାନେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଓ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ଧର୍ମତ୍ୟାଗୀ ହୁଅନ୍ତି।
ଆରି ଅରେଙ୍ଲଲୋଙନ୍ ଆ ଜମ୍ମଲ୍ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି, ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ସର୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ଜାତଜି; ବନ୍ଡ ଆଜଡଞ୍ଜି ଗୋଗୋୟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଆଜଡ୍ନେନ୍, ଆନିଞ୍ଜି ବସନ୍ନେଃ ମତ୍ରମ୍ ଡର୍ତଞ୍ଜି ଆରି ମନାଲ୍ମାଲନ୍ ଜିର୍ରାୟ୍ ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଅସେଡ୍ତଜି ।
14 ଆଉ, କଣ୍ଟାଗଛଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ଯାହା ପଡ଼ିଲା, ତାହା ଏପରି ଲୋକେ, ଯେଉଁମାନେ ଶୁଣି ସାଂସାରିକ ଚିନ୍ତା, ଧନ ଓ ସୁଖଭୋଗର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ଜୀବନ ଯାତ୍ରା କରୁ କରୁ ଚାପି ହୋଇଯାନ୍ତି, ପୁଣି, ପରିପକ୍ୱ ଫଳ ଉତ୍ପନ୍ନ କରନ୍ତି ନାହିଁ।
ଆରି, ଅବ୍ବାଙ୍ନୁବ୍ରେଙନ୍ ଆଗ୍ରଲୋଏନ୍ ଆ ଜମ୍ମଲ୍ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି, ଆନିଞ୍ଜି ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଅନମେଙନ୍ ଆନିଃୟମ୍, ରନ୍ନାନ୍ ଆରି ଗାଲେ ଜୋମ୍ଲେ ଏରାମ୍ମୁୟ୍ ଆ ଡକୋନେଲୋଙ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଲଲ୍ଲଡାୟ୍ତଞ୍ଜି, ଆରି ସୋଡ଼ାଡାଲେ ଅଃନ୍ନଜଏଜି ।
15 ଆଉ, ଉତ୍ତମ ଭୂମିରେ ଯାହା ପଡ଼ିଲା, ତାହା ଏପରି ଲୋକେ, ଆଉ, ଯେଉଁମାନେ ଉତ୍ତମ ଓ ସରଳ ହୃଦୟରେ ବାକ୍ୟ ଶୁଣି ତାହା ଧରି ରଖନ୍ତି ଏବଂ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ସହକାରେ ଫଳ ଫଳନ୍ତି।”
ଆରି, ମନଙ୍ ଲବଲୋଙନ୍ ଆଗ୍ରଲୋଏନ୍ ଆ ଜମ୍ମଲ୍ କେନ୍ ଅନ୍ତମ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି, ଆନିଞ୍ଜି ମନଙ୍ ଆରି ଲଗଡ଼ ଉଗରନ୍ ବାତ୍ତେ ବର୍ନେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ତିଆତେ ଞମ୍ଲେ ଡକ୍କୋତଜି ଆରି ଏର୍କିକ୍କିଡ୍ନେନ୍ ଡକୋଡାଲନ୍ ଅଜତଜି ।”
16 “କେହି ଦୀପ ଜାଳି ପାତ୍ର ଦ୍ୱାରା ତାହା ଘୋଡ଼ାଇ ରଖେ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଖଟ ତଳେ ରଖେ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଦୀପରୁଖା ଉପରେ ରଖେ, ଯେପରି ପ୍ରବେଶ କରିବା ଲୋକମାନେ ଆଲୋକ ଦେଖି ପାରନ୍ତି।
“ଆନ୍ନିଙ୍ଜା ପିଙ୍କନ୍ ତର୍ରେ ତିଆତେ ସିମ୍ମାନ୍ ବାତ୍ତେ ରୁବ୍ଲେ ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଏ, କି କଟନ୍ ଆ ଜାୟ୍ତା ଅଃଡ୍ଡକ୍କୋଏ, ବନ୍ଡ ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଅମ୍ମନ୍ ଆଗ୍ରନ୍ତାଞଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ସାଆରନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ରପ୍ତିତଜି, ତିଆସନ୍ ପିଙ୍କପିଲନ୍ ଆ ତୋଣ୍ଡୋଲୋଙ୍ ଡକ୍କୋତଜି ।”
17 କାରଣ ଯାହା ପ୍ରକାଶିତ ନ ହେବ, ଏପରି ଗୁପ୍ତ ବିଷୟ କିଛି ନାହିଁ, ଅବା ଯାହା ଜଣାଯାଇ ପ୍ରକାଶ ନ ପାଇବ, ଏପରି ଗୁପ୍ତ ବିଷୟ କିଛି ନାହିଁ।
“ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଅଃଗିୟ୍ତାଏ, ଏତ୍ତେଗୋ ଆ ସନସବର୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍, ଆରି ଅଙ୍ଗାତେ ଜନାଡାଲେ ଅଃଗିୟ୍ତାଏ, ଏତ୍ତେଗୋ ଆ ସନସବର୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍ ।”
18 ଅତଏବ, କିପରି ଶୁଣୁଅଛ, ସେ ବିଷୟରେ ସାବଧାନ; କାରଣ ଯାହାର ଅଛି, ତାହାକୁ ଦିଆଯିବ, ଆଉ ଯାହାର ନାହିଁ, ସେ ଯାହା ନିଜର ଅଛି ବୋଲି ମନେ କରେ, ତାହା ସୁଦ୍ଧା ତାହାଠାରୁ ନିଆଯିବ।”
“ତିଆସନ୍ ଏଙ୍ଗାଲେ ଏଅମ୍ଡଙ୍ତେ, ତି ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ଗିୟ୍ଡମ୍ନାବା; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନା ଆମଙ୍ ଡକୋ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ତନିୟନ୍ ଡେତେ, ଆରି ଆନା ଆମଙ୍ ଇନ୍ନିଙ୍ ତଡ୍, ଆନିନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ଞେନ୍ଡମ୍ଆତେ ଡକୋ ଗାମ୍ତେ, ତିଆତେ ନିୟ୍ ଆମଙନ୍ ସିଲଡ୍ ପନାଙନ୍ ଡେତେ ।”
19 ତାହାଙ୍କ ମାଆ ଓ ଭାଇମାନେ ତାହାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସିଲେ, କିନ୍ତୁ ଲୋକଗହଳି ହେତୁ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଦେଖା କରିପାରୁ ନ ଥିଲେ।
ଜିସୁନ୍ ଆ ବୋଞାଙ୍ଜି ଡ ଆୟୋଙନ୍ ଆମଙନ୍ ଇୟ୍ଲାଜି, ବନ୍ଡ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆୟରେଡନ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ସରିନ୍ ମାୟ୍ଲନ୍ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲଜି ।
20 ସେଥିରେ ତାହାଙ୍କୁ ଏହି ଖବର ଦିଆଗଲା, ଆପଣଙ୍କର ମାଆ ଓ ଭାଇମାନେ ଆପଣଙ୍କ ସହିତ ଦେଖା କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରି ବାହାରେ ଠିଆ ହୋଇଅଛନ୍ତି।
“ନନନମ୍ ଡ ବୋଞାଙ୍ନମ୍ଜି ଆମନ୍ ସରିନ୍ ମାୟ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଡାଣ୍ଡନ୍ ଆତନଙ୍ଜି” ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ନେ, ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବରେ ।
21 କିନ୍ତୁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ପାଳନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ମୋହର ମାଆ ଓ ଭାଇମାନେ।”
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜାଲଙେଞ୍ଜି, “ଆନାଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଅମ୍ଡଙ୍ତଜି ଆରି ତିଆତେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ତଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଅୟୋଙ୍ଞେନ୍ ଡ ବୋଞାଙ୍ଞେଞ୍ଜି ।”
22 ସେହି ସମୟରେ ଦିନେ ଯୀଶୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଶିଷ୍ୟମାନେ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ଚଢ଼ିଲେ, ଆଉ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଆସ, ହ୍ରଦର ଆରପାରିକୁ ଯିବା।” ସେଥିରେ ସେମାନେ ନୌକା ଫିଟାଇଦେଲେ।
ବମିୟ୍ତା ଜିସୁନ୍ ଡ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଅବୟ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ଡାଜେଞ୍ଜି, ଆରି ଆନିନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ୟବା, ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାନ୍ ଆ ଅଡିଗଡ୍ ଏଜିର୍ବା ।” ସିଲତ୍ତେ ଆନିଞ୍ଜି ଡୋଙ୍ଗାନ୍ ଉଜେଞ୍ଜି ।
23 କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନୌକା ବାହି ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଯୀଶୁ ଶୋଇପଡ଼ିଥିଲେ। ସେତେବେଳେ ହ୍ରଦରେ ତୋଫାନ ହେଲା, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ନୌକା ଜଳରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ଓ ସେମାନେ ବିପଦରେ ପଡ଼ିଲେ।
ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ଡୋଙ୍ଗାନ୍ ସଲ୍ଲାୟ୍ଲେ ଆଜିର୍ରେଞ୍ଜି ଆଡିଡ୍ ଜିସୁନ୍ ଲୁଡେନ୍ । ତିଆଡିଡ୍ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍ ଏରବ୍ବୋମଙ୍ଡାଗୋ ରିଙ୍ଗେତିରନ୍ ଅଡ଼ୋଲାୟ୍, ଆରି ଆ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙଞ୍ଜି ଡାଆନ୍ ବରିୟ୍ଲେ ପାଙେନ୍, ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ବରନ୍ତଙ୍ଲୋଙନ୍ ଗଲୋଏଞ୍ଜି ।
24 ସେଥିରେ ଶିଷ୍ୟମାନେ ନିକଟକୁ ଆସି ତାହାଙ୍କୁ ଉଠାଇ କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ହେ ଗୁରୁ, ଆମେ ମଲୁ। ଏଥିରେ ସେ ଉଠି ପବନ ଓ ପ୍ରବଳ ତରଙ୍ଗକୁ ଧମକ ଦେଲେ, ଆଉ ସେହିସବୁ ବନ୍ଦ ହୋଇ ସୁସ୍ଥିର ହେଲା।
ସିଲତ୍ତେ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ ତର୍ତର୍ଡାଲେ, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ପତୁଲ୍ଡାଲଲେନ୍,” ଗାମ୍ଲେ ଇୟ୍ଲେ ବରେଜି । ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଡୋଲନ୍ ରିଙ୍ଗେନ୍ ଡ ଅଡ୍ଡୋୟ୍ଡାନ୍ ବବ୍ତଙେନ୍, ଆରି ତି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆରେଙ୍ଡାଲେ ରିଙ୍ରିଙେନ୍ ।
25 ପୁଣି, ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ବିଶ୍ୱାସ କାହିଁ?” କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଭୀତ ଓ ଚକିତ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ଏ ତେବେ କିଏ ଯେ, ସେ ବାୟୁ ଓ ଜଳକୁ ସୁଦ୍ଧା ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ମାନନ୍ତି।
ଜିସୁନ୍ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଡର୍ନେବେନ୍ ଅଡ଼େଙ୍ଗା?” ବନ୍ଡ ଆନିଞ୍ଜି ବତଙେଞ୍ଜି ଆରି ସାନ୍ନିଡାଲେ ତର୍ଡମ୍ ଅଲ୍ବର୍ବରେଞ୍ଜି, “ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ କେନ୍ଆନିନ୍ ଆନା ଡ, ଆନିନ୍ ରିଙ୍ଗେନ୍ ଡ ଡାଆନ୍ ଜନଙ୍ ବବ୍ତଙ୍ତେ ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେନ୍ ମାନ୍ନେତଜି ।”
26 ପରେ ସେମାନେ ଗାଲିଲୀର ସମ୍ମୁଖବର୍ତ୍ତୀ ସେପାରିର ଗରାଶୀୟମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳରେ ପହଞ୍ଚିଲେ।
ତିକ୍କି ଜିସୁନ୍ ଡ ଆ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜି ଗାଲିଲିନ୍ ଆ ମୁକ୍କା ଆ ଅଡିଗଡ୍ ଗରାସିଅଞ୍ଜି ଆମଙ୍ରେଙ୍ ତୁଙେଞ୍ଜି ।
27 ସେ ନୌକାରୁ ବାହାରି କୂଳରେ ଓହ୍ଲାନ୍ତେ ସେହି ନଗରର ଜଣେ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକ ତାହାଙ୍କୁ ଭେଟିଲା; ସେ ବହୁକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲୁଗା ନ ପିନ୍ଧି ଓ ଘରେ ନ ରହି ସମାଧି-ସ୍ଥାନରେ ରହୁଥିଲା।
ଜିସୁନ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ସିଲଡ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଅନେଙ୍ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍ ଆପ୍ରଡ୍ଲନେନ୍, ତି ଆ ଗଡ଼ାଲୋଙ୍ ଅବୟ୍ ବୁତନ୍ ଆସୁମ୍ସୁମନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ରବାଙେ; ତି ଆ ମନ୍ରା ଜବ୍ର ଡିନ୍ନା ଡେଏନ୍ ସିନ୍ରିନ୍ ଏର୍ଜନିଜିନେନ୍ ଡକୋଲନେ, ଆରି ଆନିନ୍ ଅସିଙନ୍ ଏର୍ଡକୋନେନ୍ ମସାନ୍ନିରେଙନ୍ ଡକୋଲନେ ।
28 ସେ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେଖି ଚିତ୍କାର କରି ତାହାଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ପଡ଼ି ଉଚ୍ଚସ୍ୱରରେ କହିଲା, ହେ ମହାନ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପୁତ୍ର ଯୀଶୁ, ତୁମ୍ଭ ସାଙ୍ଗରେ ମୋହର କଅଣ ଅଛି? ମୁଁ ତୁମ୍ଭକୁ ନିବେଦନ କରୁଅଛି, ମୋତେ କଷ୍ଟ ଦିଅ ନାହିଁ।
ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗିୟ୍ଲେ ସଜିର୍ଡାଲେ ଆ ତାଲ୍ଜଙ୍ଲୋଙନ୍ ଅବ୍ସେଡ୍ଲନ୍ ସୋଡ଼ା ସର୍ରଙନ୍ ବାତ୍ତେ ବର୍ରନେ, “ଏ ସୋଡ଼ା ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ଜିସୁ, ଆମନ୍ ସରିନ୍ ଞେନ୍ ଇନି ଡକୋ? ଞେନ୍ ଅମଙ୍ନମ୍ କାକୁର୍ତିତନାୟ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଡଣ୍ଡାୟ୍ଡଙିଂ ।”
29 କାରଣ ସେ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାକୁ ସେହି ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରିଯିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦେବାକୁ ଯାଉଥିଲେ। ସେହି ଆତ୍ମା ଅନେକ ଥର ତାହାକୁ ଧରିଥିଲା, ପୁଣି, ଲୋକେ ତାହାକୁ ଜଞ୍ଜିର ଓ ବେଡ଼ିସବୁ ଦ୍ୱାରା ବାନ୍ଧି ରଖୁଥିଲେ, ମାତ୍ର ସେ ବନ୍ଧନସବୁ ଛିଣ୍ଡାଇପକାଇ ଭୂତ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରାନ୍ତରକୁ ଚାଳିତ ହେଉଥିଲା।
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଜିସୁନ୍ ଏର୍ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ଆଡଙ୍ ତି ମନ୍ରାନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଜନିରନ୍ ଆସନ୍ ବରେନ୍ । ତି ଆ ପୁରାଡ଼ା ଜବ୍ର ତର ତି ମନ୍ରାନ୍ଆଡଙ୍ ସୁମେନ୍, ଆରି ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସିଙ୍କୁଡ଼ିନ୍ ଡ କାଡୁନ୍ ବାତ୍ତେ ଜିଲେ ଡକ୍କୋଏଞ୍ଜି, ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ଜରିଜିଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଅବ୍ତଡେନ୍ କି ବୁତନ୍ ଆ ବୋର୍ସା ବାତ୍ତେ ଆରିଙ୍ରିଙ୍ଲୋଙନ୍ ଆପ୍ପାୟ୍ଡମ୍ଲନେ ।
30 ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, “ତୋର ନାଁ କଅଣ?” ସେ କହିଲା, ବାହିନୀ; କାରଣ ଅନେକ ଭୂତ ତାହାଠାରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲେ।
ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଅଞୁମ୍ନମ୍ ଇନି?” ଆନିନ୍ ଗାମେନ୍, “ଆକୁଡ଼ାୟ୍,” ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମଙନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ବୁତଞ୍ଜି ଡକୋଏଞ୍ଜି ।
31 ପୁଣି, ସେ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ପାତାଳକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ନ ଦିଅନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ। (Abyssos g12)
ଆରି ଆନିନ୍, ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ତଗୋସିଙନ୍ ଜନିରନ୍ ଆସନ୍ ବାଁୟ୍ଡଙେଜି ତଡ୍ ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ କାକୁର୍ତିଲଞ୍ଜି । (Abyssos g12)
32 ସେଠାରେ ପର୍ବତ ଉପରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଘୁଷୁରିପଲ ଚରୁଥିଲା, ପୁଣି, ଯୀଶୁ ଯେପରି ସେମାନଙ୍କୁ ସେହି ଘୁଷୁରିଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ପଶିବା ପାଇଁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କଲେ।
ତେତ୍ତେ ଅବୟ୍ ସୋଡ଼ାଡମ୍ ଆ ଗୋସ୍ସାବୋନ୍ ବରୁନ୍ ଆ ତୟ୍ତୟ୍ ଜୋମ୍ଜୋମ୍ଲଞ୍ଜି, ଆରି ଆନିନ୍ ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ତି କିମ୍ୱୋନଞ୍ଜି ଆ ଅମ୍ମ ଗଙ୍ଗନନ୍ ଆସନ୍ ଅନଡ଼େନ୍ ତିୟେଜି ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ କାକୁର୍ତିଲଞ୍ଜି ।
33 ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁମତି ଦିଅନ୍ତେ, ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ସେହି ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ବାହାରି ଘୁଷୁରିଗୁଡ଼ାକ ମଧ୍ୟରେ ପଶିଲେ; ସେଥିରେ ସେହି ଘୁଷୁରୀ ପଲ ଅତି ବେଗରେ ପାହାଡ ଉପରୁ ଦୌଡ଼ିଯାଇ ହ୍ରଦରେ ପଡ଼ି ବୁଡ଼ି ମଲେ।
ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନଡ଼େନ୍ ଆତ୍ରିଏଞ୍ଜି; ବୁତଞ୍ଜି ତି ଆ ମନ୍ରା ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍, କିମ୍ୱୋନଞ୍ଜି ଆ ଅମ୍ମ ଇୟ୍ଲେ ଗନେଜି; ସିଲତ୍ତେ ତି ଗୋସ୍ସାବୋନନ୍ ଆକ୍ରାନ୍ ଇର୍ରେ ଆ ନାସିବୁର୍ଗଡ୍ ଜିର୍ରେ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାଲୋଙନ୍ ପତୁଲ୍ଡାଲେ ରବୁଏଞ୍ଜି ।
34 ଚରାଉଥିବା ଲୋକମାନେ ସେହି ଘଟଣା ଦେଖି ପଳାଇଯାଇ ନଗର ଓ ପଲ୍ଲୀଗୁଡି଼କରେ ତାହା ଜଣାଇଲେ।
ଏତ୍ତେଗୋ ଆଡ୍ରେଏନ୍ଆତେ ଗିୟ୍ଲେ ତୁର୍ବୋନ୍ମରଞ୍ଜି ଇରେଞ୍ଜି, ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଗଡ଼ାରେଙନ୍ ଡ ସାଇରେଙନ୍ ତିଆତେ ଇୟ୍ଲେ ଅବ୍ଜନାଏଜି ।
35 ସେଥିରେ ଲୋକେ ସେହି ଘଟଣା ଦେଖିବାକୁ ବାହାରି ଆସିଲେ; ପୁଣି, ସେମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି, ଯେଉଁ ମନୁଷ୍ୟଠାରୁ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ବାହାରିଥିଲେ, ତାହାକୁ ଲୁଗା ପିନ୍ଧି ଭଲ ମନରେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ବସିଥିବା ଦେଖି ଭୟ କଲେ।
ସିଲତ୍ତେ ଇନି ଡେଏନ୍ ତିଆତେ ଗିୟ୍ଗିୟ୍ବାନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଇୟ୍ଲାଜି; ଆରି ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ଆମଙ୍ ଜିର୍ରେ, ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ବୁତଞ୍ଜି ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି, ଆନିନ୍ ଅଙ୍ଗିନ୍ ରଲନ୍, ମନଙ୍ ବୁଡ୍ଡିନ୍ ବାତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆ ତାଲ୍ଜଙ୍ ଆ ତୟ୍ତୟ୍ ଆତଙ୍କୁମନ୍ ଗିୟ୍ଲେ ବତଙେଞ୍ଜି ।
36 ଆଉ, ଯେଉଁମାନେ ଦେଖିଲେ, ସେମାନେ ସେହି ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକ କିପରି ସୁସ୍ଥ ହେଲା, ତାହା ସେମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ।
ଆରି ଆନାଜି ତିଆତେ ଗିଜେଞ୍ଜି, ଆନିଞ୍ଜି ତି ବୁତନ୍ ଆସୁମ୍ସୁମନ୍ ଆ ମନ୍ରା ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ମନଙେନ୍ ତିଆତେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବ୍ଜନାଏଞ୍ଜି ।
37 ସେଥିରେ ଗରାଶୀୟମାନଙ୍କ ଅଞ୍ଚଳର ଚାରିପାଖରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଲୋକ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଯିବା ପାଇଁ ତାହାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ, କାରଣ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୟଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଥିଲେ; ଆଉ, ସେ ଗୋଟିଏ ନୌକାରେ ଚଢ଼ି ଫେରିଆସିଲେ।
ସିଲତ୍ତେ ଗରାସିଅଞ୍ଜି ଆମଙ୍ରେଙ୍ ସମ୍ପରାନ୍, ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଜିରା ଗାମ୍ଲାଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆକ୍ରାନ୍ ବତଙେଞ୍ଜି; ଆରି ଜିସୁନ୍ ଅବୟ୍ ଡୋଙ୍ଗାଲୋଙନ୍ ଡାୟ୍ଲେ ୟର୍ରନାୟ୍ ।
38 କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ଲୋକଠାରୁ ଭୂତଗୁଡ଼ାକ ବାହାରିଯାଇଥିଲେ, ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିବା ନିମନ୍ତେ ନିବେଦନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା;
ବନ୍ଡ ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ବୁତଞ୍ଜି ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଜିରେଞ୍ଜି, ତି ଆ ମନ୍ରା କାକୁର୍ତିଲନ୍ ବର୍ରନେ, “ଞେନ୍ ନିୟ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ସନ୍ତମ୍ ।”
39 ମାତ୍ର ସେ ତାହାଙ୍କୁ ବିଦାୟ କରି କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭ ଘରକୁ ଫେରିଯାଅ, ପୁଣି, ଈଶ୍ବର ତୁମ୍ଭ ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରିଅଛନ୍ତି ସେହିସବୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କର।” ସେଥିରେ ସେ ଚାଲିଯାଇ, ଯୀଶୁ ତାହା ନିମନ୍ତେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ କର୍ମ କରିଥିଲେ, ସେହିସବୁ ନଗରଯାକ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ଲାଗିଲା।
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଆବ୍ୟର୍ଡାଲେ ବରେନ୍, “ଆମନ୍ ଅସିଂନମ୍ ଜିରା, ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମନ୍ ଆସନ୍ ଇନିଜି ଇନିଜି ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମେନ୍ ତିଆତେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଇୟ୍ ବର୍ନା ।” ସିଲତ୍ତେ ତି ଆ ମନ୍ରା ଜିରେନ୍ କି, ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ଇନିଜି ଇନିଜି ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମେନ୍, ତିଆତେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ସମ୍ପରା ଗଡ଼ାନ୍ ବର୍ବର୍ରେ ପାଙେନ୍ ।
40 ଯୀଶୁ ଫେରିଆସନ୍ତେ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ, କାରଣ ସମସ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ଅପେକ୍ଷାରେ ଥିଲେ।
ଜିସୁନ୍ ସମେଁୟ୍ଣ୍ଡ୍ରାନ୍ ଆ ବାନ୍ନେଗଡ୍ ଆୟର୍ରନାଞନ୍, ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସର୍ଡାନ୍ ବାତ୍ତେ ଜାଏଞ୍ଜି, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଜଗେଲେ ଡକୋଲଞ୍ଜି ।
41 ଆଉ, ଦେଖ, ଯାଈରସ ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଆସିଲେ; ସେ ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଥିଲେ। ସେ ଯୀଶୁଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡ଼ି ଆପଣା ଗୃହକୁ ଆସିବା ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କୁ ବିନତି କଲେ,
ଆରି ଗିୟ୍ବା, ଜାଇରସ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍; ଆନିନ୍ ରନୁକ୍କୁସିଙନ୍ ଆ ସୋଡ଼ାମର୍ ଡକୋଏନ୍ । ଆନିନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆ ତାଲ୍ଜଙ୍ଲୋଙ୍ ଅବ୍ସେଡ୍ଲନ୍, ଅସିଂଞେନ୍ ଇୟାୟ୍ ଗାମ୍ଲେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ କାକୁର୍ତିନେ ।
42 କାରଣ ତାହାଙ୍କର ପ୍ରାୟ ବାର ବର୍ଷ ବୟସର ଏକମାତ୍ର କନ୍ୟା ଥିଲା, ଆଉ ସେ ମୃତପ୍ରାୟ ହୋଇଥିଲା। କିନ୍ତୁ ସେ ଯାଉଥିବା ସମୟରେ ଲୋକସମୂହ ତାହାଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଥିଲେ।
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆବୟନ୍ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ିଅନନ୍ ଡକୋଏନ୍, ତି ଆଇସିୟ୍ ଅସୁନ୍ ବାତ୍ତେ ଆରବୁଗୋ ଡେଏନ୍, ଆନିନ୍ ବାର ବର୍ସେଙ୍ ଡେଲୋ । ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଆଜିର୍ରେନ୍ ଆଡିଡ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ରାବ୍ଲେତୁଲେ ଆମଙନ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ରୁକ୍କୁନେଜି ।
43 ସେତେବେଳେ ବାର ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଦର ରୋଗରେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ, ଯେ ସମସ୍ତ ପୁଞ୍ଜି ସୁସ୍ଥ ହେବା ପାଇଁ ବୈଦ୍ୟମାନଙ୍କଠାରେ ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଥିଲା କିନ୍ତୁ ସୁସ୍ଥ ହୋଇପାରି ନ ଥିଲା,
ତିଆଡିଡ୍ ବାର ବର୍ସେଙ୍ ଡେଲୋ ଅବୟ୍ ପ୍ରଦରରୋଗ ବମ୍ୱମ୍ନେବଜନ୍ ମିଞାମନ୍ ଜରଡ୍ଲଏନ୍, ଆନିନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ଡାବ୍ବୋନ୍ କର୍ସଆଜେନ୍, ବନ୍ଡ ଆନ୍ନିଙ୍ ଆ ରେଗମ୍ ବାତ୍ତେ ଆନିନ୍ ଅଃମ୍ମନଙ୍ଲୋ,
44 ସେ ପଛଆଡ଼ୁ ଆସି ତାହାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ରର ଝୁମ୍ପା ଛୁଇଁଲା, ଆଉ, ସେହିକ୍ଷଣି ତାହାର ରକ୍ତସ୍ରାବ ବନ୍ଦ ହେଲା।
ଆନିନ୍ ଆ କଣ୍ଡୋଙ୍ଗଡନ୍ ଜିର୍ରେ ଜିସୁନ୍ ଆ ସିନ୍ରିନ୍ ଆଲୁଡ୍କାବ୍ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ସୁଙେଏ, ଆରି ସିଲତ୍ତେମା ଆ ମିଞାମନ୍ ଅଞଡେନ୍ ।
45 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ, “କିଏ ମୋତେ ଛୁଇଁଲା?” ମାତ୍ର ସମସ୍ତେ ଅସ୍ୱୀକାର କରନ୍ତେ, ପିତର କହିଲେ, ହେ ଗୁରୁ, ଲୋକସମୂହ ଯନ୍ତାଯନ୍ତି ହୋଇ ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ମାଡ଼ିପଡ଼ୁଅଛନ୍ତି।
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଆନା ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ସୁଙେଲିଁୟ୍?” ବନ୍ଡ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଇଜ୍ଜା ଆଗ୍ରାମେଞ୍ଜି ପିତ୍ରନ୍ ଗାମେନ୍, “ଏ ଞନଙ୍ତିୟ୍ମର୍, ମନ୍ରାଞ୍ଜି ରାବ୍ଲେତୁଲେ ଅମଙ୍ବାନମ୍ ଇୟ୍ତାୟ୍ କୁଡ଼ାୟ୍ନେଜି ।”
46 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ କହିଲେ, “କେହି ଜଣେ ମୋତେ ଛୁଇଁଲା, କାରଣ ମୋʼଠାରୁ ଶକ୍ତି ବାହାରିଗଲା ବୋଲି ମୁଁ ଜାଣିଲି।”
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଆନ୍ନିଙ୍ ଅବୟ୍ନେ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ସୁଙେଲିଁୟ୍; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ବୋର୍ସାନ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ଜିରେନ୍ ଗାମ୍ଲେ ଞେନ୍ ଜନାଲାୟ୍ ।”
47 ଯେତେବେଳେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟି ଦେଖିଲା ଯେ, ସେ ଲୁଚି ରହି ପାରିଲା ନାହିଁ, ସେତେବେଳେ ସେ ଥରି ଥରି ଆସି ତାହାଙ୍କ ପାଦ ତଳେ ପଡ଼ି, କାହିଁକି ତାହାଙ୍କୁ ଛୁଇଁଲା ପୁଣି, କିପରି ସେହିକ୍ଷଣି ସୁସ୍ଥ ହେଲା, ତାହା ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ସାକ୍ଷାତରେ ପ୍ରକାଶ କଲା।
ସିଲତ୍ତେ ଆଇମରନ୍ ଗିଜେନ୍, ଆନିନ୍ ଆରି ସଲନ୍ ଅଃର୍ରପ୍ତିଲୋ, ତିଆସନ୍ ଆନିନ୍ ତକର୍ ତକର୍ରେ ଜିର୍ରେ ଜିସୁନ୍ ଆ ତାଲ୍ଜଙ୍ଲୋଙ୍ ଅବ୍ସେଡ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଇନିଆସନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସୁଙେଏନ୍, ଆରି ଏଙ୍ଗାଡାଲେ ସିଲତ୍ତେମା ମନଙେନ୍ ତିଆତେ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ତେମଡ୍ଲୋଙ୍ ବର୍ରନେ ।
48 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଝିଅ, ତୋହର ବିଶ୍ୱାସ ତୋତେ ସୁସ୍ଥ କରିଅଛି, ଶାନ୍ତିରେ ଚାଲିଯା।”
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ଅଅନ୍ ଡର୍ନେନମ୍ ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ମବ୍ନଙ୍ଲମ୍, ମା ଲବିଡ୍ଡା ଜିରା ।”
49 ସେ ଏହି କଥା କହୁଥିବା ସମୟରେ ସମାଜଗୃହର ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ଘରୁ ଜଣେ ଆସି କହିଲା, ଆପଣଙ୍କ ଝିଅ ମରିଗଲାଣି, ଗୁରୁଙ୍କୁ ଆଉ କଷ୍ଟ ଦିଅନ୍ତୁ ନାହିଁ।
ଜିସୁନ୍ କେନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଆବର୍ରନେନ୍ ଆଡିଡ୍ ରନୁକ୍କୁସିଙନ୍ ଆ ସୋଡ଼ାମର୍ ଜାଇରସନ୍ ଆସିଂ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ ମନ୍ରାନ୍ ଜିର୍ରେ, “ଡାଙ୍ଗଡ଼ିଅନ୍ନମ୍ ରବୁଏନ୍, ଞନଙ୍ତିୟ୍ମରନ୍ଆଡଙ୍ ଆରି ବାଉଲ୍ଲି ଏମ୍ମେଡଙେ,” ଗାମ୍ଲେ ଇୟ୍ଲାୟ୍ ବର୍ନେ ।
50 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁ ଏହା ଶୁଣି ତାହାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଭୟ କର ନାହିଁ କେବଳ ବିଶ୍ୱାସ କର, ଆଉ ସେ ବଞ୍ଚିବ।”
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ କେନ୍ଆତେ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ଜାଇରସନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, “ବତଙ୍ଡଙମ୍, ଡର୍ନା, ଆନିନ୍ ଆରି ଅମେଙ୍ତେ ।”
51 ପୁଣି, ସେ ଗୃହକୁ ଆସି ପିତର, ଯୋହନ ଓ ଯାକୁବ, ପୁଣି, ବାଳିକାର ପିତାମାତାଙ୍କ ବିନା ଆଉ କାହାକୁ ଆପଣା ସାଙ୍ଗରେ ଭିତରକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଦେଲେ ନାହିଁ।
ଆରି ଜିସୁନ୍ ଜାଇରସନ୍ ଆସିଂ ଜିର୍ରେ ପିତ୍ରନ୍, ଜନନ୍, ଜାକୁବନ୍ ଡ ଆଇସିଜନ୍ ଆ ନନ ଡ ଆପେୟ୍ ତୁମ୍ ଅସିଙନ୍ ଗନ୍ଲଞ୍ଜି, ଆରି ଅମ୍ମସିଙନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଅନ୍ନମ୍ଗନ୍ଲଜି ।
52 ମାତ୍ର ସମସ୍ତେ ତାହା ପାଇଁ ରୋଦନ କରୁ କରୁ ଛାତିରେ ମାରିହେଉଥିଲେ। ସେଥିରେ ସେ କହିଲେ, “ରୋଦନ କର ନାହିଁ; ସେ ମରି ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଶୋଇପଡ଼ିଅଛି।”
ବନ୍ଡ ଅଡ଼୍କୋଞ୍ଜି ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ୟେଲେ ଆ ମାୟଙ୍ଲୋଙଞ୍ଜି ତିଡ୍ଡମ୍ଲଞ୍ଜି । ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଗାମେନ୍, “ଏୟେଡଙ୍, ଆନିନ୍ ଆଲୁଡ୍ଲୁଡ୍ ସିନା ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ରବୁଏ ।”
53 କିନ୍ତୁ ସେ ମରିଯାଇଅଛି ବୋଲି ଜାଣିଥିବାରୁ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
ବନ୍ଡ ଆଇସିଜନ୍ ଆରବୁ ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜି ଆଜନାଜି, ତିଆସନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗବ୍ରଜେଞ୍ଜି ।
54 ମାତ୍ର ସେ ତାହାର ହାତ ଧରି ଡାକି କହିଲେ, “ଆଗୋ ବାଳିକା, ଉଠ।”
ଜିସୁନ୍ ଆଇସିଜନ୍ ଆସି ଞମ୍ଲେ ବର୍ରନେ, “ଏ ଅଅନ୍ ଡୋନା ।”
55 ସେଥିରେ ତାହାର ଆତ୍ମା ଫେରିଆସିଲା ଆଉ ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ଉଠିଲା, ପୁଣି, ସେ ତାହାକୁ କିଛି ଖାଇବାକୁ ଦେବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ।
ସିଲତ୍ତେ ତି ଆଇସିଜନ୍ ଆ ପରାନ୍ନା ୟର୍ରନାୟ୍, ଆରି ଆନିନ୍ ସିଲତ୍ତେମା ଡୋଲନେ, ଆରି ଜିସୁନ୍ ଆଇସିଜନ୍ଆଡଙ୍ “ଇନ୍ନିଙ୍ଡେନ୍ ଗାଗାନେନ୍ ତିୟ୍ବା” ଗାମ୍ଲେ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି ।
56 ଏଥିରେ ତାହାର ପିତାମାତା ଆଚମ୍ଭିତ ହେଲେ; କିନ୍ତୁ ସେହି ଘଟଣାର କଥା କାହାକୁ ନ କହିବା ପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ।
କେନ୍ଆତେ ଗିୟ୍ଲେ ପସିଜନ୍ ଆ ନନ ଡ ଆପେୟନ୍ ସାନ୍ନି ଡେଏଞ୍ଜି; ବନ୍ଡ ତି ଆ ବର୍ନେ ଆନ୍ନିଙ୍ଆଡଙ୍ ଏବର୍ଡଙ୍ ଗାମ୍ଲେ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି ।
