ଲୂକ 16
1 ଯୀଶୁ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ କହିଲେ, “ଜଣେ ଧନୀ ଲୋକ ଥିଲେ; ତାହାଙ୍କର ଜଣେ ବେବର୍ତ୍ତା ଥିଲେ, ଆଉ ସେ ତାହାଙ୍କର ସମ୍ପତ୍ତି ଅଯଥା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିଦେଉଅଛି ବୋଲି ତାହା ବିଷୟରେ ଶୁଣି ସେ ତାହାକୁ ଡାକି କହିଲେ,
ଜିସୁନ୍ ଞଙ୍ନେମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଅବୟ୍ ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଡକୋଏନ୍; ଆ ଗୁମୁସ୍ତାନ୍ ଅବୟ୍ ଡକୋଏନ୍, ଆରି ତି ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଆନର୍ଜେଜି ଗୁମୁସ୍ତାନ୍ ଅବ୍ମୋସ୍ସାଆୟ୍ତେ ଗାମ୍ଲେ ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଆରମ୍ଡଙେନ୍, ଆନିନ୍ ଗୁମୁସ୍ତାନ୍ଆଡଙ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ବରେନ୍,
2 ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ଏ କି କଥା ଶୁଣୁଅଛି? ତୁମ୍ଭ ବେବର୍ତ୍ତା କାର୍ଯ୍ୟର ହିସାବ ଦିଅ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଆଉ ବେବର୍ତ୍ତା ହୋଇ ରହି ପାରିବ ନାହିଁ।
‘ଞେନ୍ ଆମନ୍ ଆସନ୍ ଇନି ଆ ବର୍ନେ କେନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ତାୟ୍? ଗୁମୁସ୍ତା କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଆ ଇସାବ ତିୟିଁୟ୍, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆମନ୍ ଆରି ଗୁମୁସ୍ତାଲନ୍ ଡକୋଲନ୍ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏ ।’
3 ସେଥିରେ ସେହି ବେବର୍ତ୍ତା ମନେ ମନେ କହିଲା, କଅଣ କରିବି? ମୋହର ପ୍ରଭୁ ତ ମୋʼଠାରୁ ବେବର୍ତ୍ତାପଦ ଛଡ଼ାଇ ନେଉଅଛନ୍ତି। ମାଟି ହାଣିବାକୁ ମୋହର ବଳ ନାହିଁ, ଭିକ ମାଗିବାକୁ ମୋତେ ଲାଜ ଲାଗୁଅଛି।
ସିଲତ୍ତେ ତି ଗୁମୁସ୍ତାନ୍ ଇୟମେନ୍, ‘ଇନି ଏଙ୍ଗାନାୟ୍? ସାଉକାରଞେନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ସିଲଡ୍ ଗୁମୁସ୍ତା କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ରୁୟ୍ଲେ ପାଙ୍ତିଁୟ୍ । ଲବନ୍ ଗାୟ୍ଗାୟନ୍ ଆସନ୍ ଅମଙ୍ଞେନ୍ ବପ୍ପୁ ତଡ୍, ବେଡ୍ବେଡ୍ନେନ୍ ଆସନ୍ ଞେନ୍ ଗରୟ୍ଡାତିଁୟ୍ ।
4 ମୁଁ ବେବର୍ତ୍ତାପଦରୁ ବାହାରିବା ପରେ ଲୋକ ଯେପରି ମୋତେ ଆପଣା ଆପଣା ଗୃହରେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ, ଏଥିପାଇଁ କଅଣ କରିବି, ତାହା ବୁଝିଲିଣି।
ଞେନ୍ ଗୁମୁସ୍ତା କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ସିଲଡ୍ ଡୁଙ୍ଲନ୍ ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଆସିଙଞ୍ଜି ଓଡ୍ଡେଇଁୟ୍ଜି, ତିଆସନ୍ ଞେନ୍ ଇନି ଏଙ୍ଗାନାୟ୍ ତିଆତେ ଜନାଲାୟ୍ନି ।’”
5 ପୁଣି, ସେ ଆପଣା ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଖାତକକୁ ପାଖକୁ ଡାକି ପ୍ରଥମ ଜଣକୁ କହିଲା, ତୁମ୍ଭେ ମୋ ପ୍ରଭୁଙ୍କର କେତେ ଧାର ନେଇଅଛ? ସେ କହିଲା, ଶହେ ମହଣ ତୈଳ।
“ଆରି, ଆନିନ୍ ଆ ସାଉକାରନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ସାଉନ୍ ଆପ୍ରାଙେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଆମଙନ୍ ଓଡ୍ଡେଡାଲେ ଆମ୍ମୁଙ୍ମରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ସାଉକାରଞେନ୍ ଆମଙ୍ ସିଲଡ୍ ଆମନ୍ ଡିଅଙ୍ଗା ସାଉନ୍ ପାଙେନ୍?’ ଆନିନ୍ ଗାମେନ୍ ‘ବସଅ ଆଡ୍ଡା ଅଲିବ୍ ମିଞଲ୍ ।’
6 ସେ ତାହାକୁ କହିଲା, ତୁମ୍ଭର ରସିଦ ନେଇ ଶୀଘ୍ର ବସି ପଚାଶ ବୋଲି ଲେଖ।
ଗୁମୁସ୍ତାନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ବାସାଅଲ୍ନମ୍ ପାଙ୍ଲେ ପଚାସ ଗାମ୍ଲେ ଇଡା ।’
7 ତାହା ପରେ ସେ ଆଉ ଜଣକୁ କହିଲା, ‘ତୁମ୍ଭେ କେତେ ଧାର ନେଇଅଛ?’ ସେ କହିଲା, ‘ଶହେ ଭରଣ ଗହମ।’ ସେ ତାହାକୁ କହିଲା, ‘ତୁମ୍ଭର ରସିଦ ନେଇ ଅଶୀ ବୋଲି ଲେଖ।’
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଆନିନ୍ ଆରି ଅବୟ୍ନେଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ଅମଙ୍ନମ୍ ଡିଅଙ୍ଗା ସାଉନ୍?’ ଆନିନ୍ ବର୍ରନେ, ‘ବସଅ ମାଡ଼ିୟ୍ ଗମ୍ମ ।’ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ବାସାଅଲ୍ନମ୍ ପାଙ୍ଲେ ଅସିଏ ଗାମ୍ଲେ ଇଡା ।’”
8 ସେହି ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ବେବର୍ତ୍ତା ବୁଦ୍ଧି ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିବାରୁ ପ୍ରଭୁ ତାହାର ପ୍ରଶଂସା କଲେ; ଯେଣୁ ଏହି ଯୁଗର ସନ୍ତାନମାନେ ସେମାନଙ୍କ ନିଜ ଜାତି ପକ୍ଷରେ ଆଲୋକର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ବୁଦ୍ଧିମାନ। (aiōn g165)
“ତି ଏର୍ଡର୍ନେ ଗୁମୁସ୍ତାନ୍ ବୁଡ୍ଡିନ୍ ବାତ୍ତେ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍ ଆର୍ଲୁମେନ୍ ଆସନ୍ ଆ ସାଉକାରନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସେଙ୍କେଏନ୍, ତିଆସନ୍ କେନ୍ ନମିଜି ଆ ମନ୍ରାଜି, ସାଆରନ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି ସିଲଡ୍ ଆ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ସରିନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ ବୁଡ୍ଡିନ୍ ବାତ୍ତେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍ତଞ୍ଜି ।” (aiōn g165)
9 ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ଅଧର୍ମ ଧନରେ ଆପଣା ଆପଣା ନିମନ୍ତେ ବନ୍ଧୁ ଲାଭ କର, ଯେପରି ତାହା ଶେଷ ହେଲେ ସେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ନିତ୍ୟସ୍ଥାୟୀ ବାସସ୍ଥାନରେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ। (aiōnios g166)
“ଞେନ୍ ନିୟ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବର୍ତବେନ୍, ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ରନ୍ନାଲୋଙ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ରମ୍ମଙ୍ ରମ୍ମଙ୍ ଆସନ୍ ଗଡ଼ିନ୍ ଞାଙ୍ବା, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ତିଆତେ ଅଞିଡେନ୍ ଡେନ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅଃନ୍ନଞିଡେନ୍ ଆଡ୍ରକୋନେଲୋଙ୍ ଅନୋରୋଙନ୍ ଡେତେ । (aiōnios g166)
10 ଯେ ଅତି ଅଳ୍ପ ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ, ସେ ବହୁତ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଅଟେ, ପୁଣି, ଯେ ଅତି ଅଳ୍ପ ବିଷୟରେ ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେ ବହୁତ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ।
ଆନା ସନ୍ନା କାବ୍ବାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଡର୍ନେଡମ୍, ଆନିନ୍ ସୋଡ଼ା କାବ୍ବାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ନିୟ୍ ଡର୍ନେଡମ୍, ଆରି ଆନା ସନ୍ନା କାବ୍ବାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ଏର୍ଡର୍ନେ, ଆନିନ୍ ସୋଡ଼ା କାବ୍ବାଡ଼ାଲୋଙନ୍ ନିୟ୍ ଏର୍ଡର୍ନେ ।
11 ଅତଏବ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅଧର୍ମ ଧନରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇ ନାହଁ, ତେବେ କିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ସତ୍ୟ ଧନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବ?
ତିଆସନ୍, ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ରନ୍ନାଲୋଙ୍ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଡର୍ନେଡମ୍ ଏଃଡ୍ଡକୋଲନ୍ ଡେନ୍, ଆନା ଆମ୍ୱେନ୍ଆଡଙ୍ ଡର୍ରନ୍ ଆଜାଡ଼ି ରନ୍ନାନ୍ ଅସିଲୋଙ୍ବେନ୍ ଅଲ୍ତିୟ୍ବେନ୍?
12 ଆଉ, ଯଦି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପରର ବିଷୟରେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହୋଇ ନାହଁ, ତେବେ କିଏ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ନିଜ ବିଷୟ ଦେବ?
ଆରି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆନ୍ନାମରନ୍ ଆ ରନ୍ନାଲୋଙ୍ ଡର୍ନେଡମ୍ ଏଃଡ୍ଡକୋଲନ୍ ଡେନ୍; ଆନା ଆମ୍ୱେନ୍ଆଡଙ୍ ଡର୍ରନ୍ ରନ୍ନାଡମ୍ବେନ୍ ଅସିଲୋଙ୍ବେନ୍ ଅଲ୍ତିୟ୍ବେନ୍?”
13 କୌଣସି ଦାସ ଦୁଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ସେବା କରିପାରିବ ନାହିଁ; କାରଣ ସେ ଜଣକୁ ଘୃଣା କରିବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ପ୍ରେମ କରିବ, ଅଥବା ଜଣକ ପ୍ରତି ଆସକ୍ତ ହେବ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକୁ ତୁଚ୍ଛ କରିବ। ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ବର ଓ ଧନ ଉଭୟର ଦାସ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ।”
“ଅନ୍ନିଙ୍ ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ ବାଗୁ ସାଉକାରନ୍ ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ ଅଃର୍ରପ୍ତି ଡେଏ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଅବୟ୍ନେଆଡଙ୍ ଡୁଙ୍ୟମ୍ତେ ଆରି ଅବୟ୍ନେଆଡଙ୍ ଏଡ଼ୁର୍ମଡ୍ତେ, ଇଜ୍ଜାନ୍ଡେନ୍ ଅବୟ୍ନେ ଆ ବର୍ନେ ମାନ୍ନେତେ ଆରି ଅବୟ୍ନେ ଆ ବର୍ନେ ଆଲ୍ଲେତେ । ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍ ଡ ରନ୍ନାନ୍ ବାଗୁଞ୍ଜି ଆ କମ୍ୱାରିମର୍ ଅଃର୍ରପ୍ତି ଡେବେନ୍ ।”
14 ଏହିସବୁ କଥା ଶୁଣି ଧନଲୋଭୀ ଫାରୂଶୀମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରିହାସ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।
କେନ୍ ଆ ବର୍ନେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଅମ୍ଡଙ୍ଡାଲେ ରନ୍ନାମଡ୍ ପାରୁସିଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ଗବ୍ରଜେଞ୍ଜି ।
15 ସେଥିରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଯେଉଁମାନେ ନିଜ ନିଜକୁ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଧାର୍ମିକ ବୋଲି ଦେଖାନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହି ପ୍ରକାର ଲୋକ, କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ବର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ହୃଦୟ ଜାଣନ୍ତି; କାରଣ ଯାହା ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଉଚ୍ଚୀକୃତ, ତାହା ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଘୃଣିତ।
ସିଲତ୍ତେ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବରେଞ୍ଜି, “ଆନାଜି ଆନିଞ୍ଜିଡମ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ଗନିୟ୍ଗିୟ୍ଲୋଙ୍ ଡରମ୍ମମର୍ ଗାମ୍ଲେ ଅବ୍ତୁୟ୍ତଞ୍ଜି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ତିଅନ୍ତମ୍ ଆ ମନ୍ରାଜି, ବନ୍ଡ ଇସ୍ୱରନ୍ ଉଗର୍ବେଞ୍ଜି ଜନାତେ; ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗାତେ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସୋଡ଼ା, ତିଆତେ ଇସ୍ୱରନ୍ ଏଡ଼ୁର୍ମଡ୍ତେ ।”
16 ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଯୋହନଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରଚଳିତ ଥିଲା; ସେହି ସମୟଠାରୁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାର ହେଉଅଛି, ଆଉ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ପରାକ୍ରମ ପୂର୍ବକ ସେଥିରେ ପ୍ରବେଶ କରୁଅଛନ୍ତି।
“ବନାଁୟ୍ବରନ୍ ଡ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରଞ୍ଜି ଆ ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ର ଜନନ୍ ଆ ଡିନ୍ନା ଜାୟ୍ ଞନଣ୍ଡ୍ରମନ୍ ଡେଏନ୍, ତି ଆ ବନେଡ଼ା ସିଲଡ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ରାଜ୍ୟ ଆ ମନଙ୍ବରନ୍ ଅନପ୍ପୁଙ୍ବରନ୍ ଡେତେ, ଆରି ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆ ବପ୍ପୁଞ୍ଜି ବାତ୍ତେ ତେତ୍ତେ ଗନ୍ତଜି ।
17 କିନ୍ତୁ ଇଶ୍ବରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଏକ ବିନ୍ଦୁ ଲୋପ ପାଇବା ଅପେକ୍ଷା ବରଂ ଆକାଶ ଓ ପୃଥିବୀ ଲୋପ ପାଇବା ସହଜ।
ବନ୍ଡ ବନାଁୟ୍ବର୍ଲୋଙନ୍ ବ ତନିଙ୍କାୟ୍ ଆପ୍ରଞିଡ୍ତେନ୍ ସିଲଡ୍ ଆର୍ପାୟ୍ ରୁଆଙନ୍ ଡ ପୁର୍ତିନ୍ ଆରଞିଡ୍ତେନ୍ ସଜ ।”
18 ଯେ କେହି ଆପଣା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଅନ୍ୟକୁ ବିବାହ କରେ, ସେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ; ପୁଣି, ଯେ ସ୍ୱାମୀ ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ୟାଗ କରାଯାଇଥିବା ସ୍ତ୍ରୀକୁ ବିବାହ କରେ, ସେ ବ୍ୟଭିଚାର କରେ।”
“ଅଙ୍ଗା ମନ୍ରା ଆ ଡୁକ୍ରିନ୍ ଅମ୍ଡୁଙ୍ଡାଲେ ଆନ୍ନାବୟ୍ ସରିନ୍ ବିବାତନେ, ଆନିନ୍ ଡାରିତନେ; ଆରି, ଆନା ଆଡୁଙ୍ନେବଜନ୍ ସରିନ୍ ବିବାତନେ, ଆନିନ୍ ଡାରିତନେ ।”
19 “ଜଣେ ଧନୀ ଲୋକ ଥିଲା, ସେ କୃଷ୍ଣଲୋହିତ ବର୍ଣ୍ଣର ବହୁମୂଲ୍ୟ ବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧି ମହା ଆଡ଼ମ୍ବରରେ ପ୍ରତିଦିନ ଆମୋଦ ପ୍ରମୋଦ କରୁଥିଲା;
“ଅବୟ୍ ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଡକୋଏନ୍, ଆନିନ୍ ମଡ଼ଗା ମଡ଼ଗା ଆ ଅଙ୍ଗି ରଲନ୍ ଡିତାନ୍ ଉଗୁରିୟ୍ ଗାଲେ ଜୋମ୍ଲେ ଡକୋଲନେ ।
20 କିନ୍ତୁ ତାହାର ଫାଟକ ପାଖରେ ଲାଜାର ବୋଲି ଜଣେ ଭିକାରୀ ପଡ଼ି ରହିଥିଲା,
ଆରି ତି ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଆ ଡୁଆରାଲୋଙ୍ ଲାଜାର୍ ଗାମ୍ଲେ ଅବୟ୍ ବେବ୍ବେଡ୍ନେମରନ୍ ଡକୋଏନ୍, ସମ୍ପରା ଆ ଡଅଙନ୍ ଆଅମ୍ପସୁ ଡକୋଏନ୍ ।
21 ତାର ଦେହରେ ଘାଆ ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିଲା; ସେ ସେହି ଧନୀ ଲୋକର ମେଜରୁ ପଡ଼ିବା ଅଇଁଣ୍ଠାରୁ କିଛି ଖାଇ ପେଟ ପୁରାଇବାକୁ ଆଶା କରୁଥିଲା; ଆଉ କୁକୁରଗୁଡ଼ାକ ସୁଦ୍ଧା ଆସି ତାହାର ଘାଆ ସବୁ ଚାଟୁଥିଲେ।
ଆନିନ୍ ତି ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଆ ମେଜଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଆରସେଡେନ୍ ଆ ସଙ୍କୁରାଜି ଜୋମ୍ଲେ ଆ କିମ୍ପୋଙନ୍ ଅନବ୍ବୋଓନ୍ ଆସନ୍ ଆସାଲନ୍ ଡକୋଲନ୍; ଆରି, କିନ୍ସଡଞ୍ଜି ନିୟ୍ ଆ ଡଅଙନ୍ ଆ ଅମ୍ପସୁଜି ଇୟ୍ଲାୟ୍ ଜାଲ୍ଜାଲ୍ଲେଜି ।
22 କାଳକ୍ରମେ ସେହି ଭିକାରୀଟି ମରିଗଲା ଓ ଦୂତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅବ୍ରହାମଙ୍କ କୋଳକୁ ନିଆଗଲା; ପରେ ସେହି ଧନୀ ଲୋକ ମଧ୍ୟ ମରିଗଲା ଓ ସମାଧି ପାଇଲା।
ଡିଅଙ୍ଗା ଡିନ୍ନା ଜିରେନ୍ କି ତି ବେବ୍ବେଡ୍ନେମରନ୍ ରବୁଏନ୍ ଆରି ରୁଆଙ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ରାମନ୍ ଆମଙ୍ ଓରୋଙେଞ୍ଜି; ତିକ୍କି ତି ଗମାଙ୍ମରନ୍ ନିୟ୍ ରବୁଏନ୍, ଆନିନ୍ ତିଲେଞ୍ଜି ।
23 ଆଉ, ସେ ନର୍କ-ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ କଲବଲ ହୋଇ ଉପରକୁ ଚାହିଁ ଦୂରରେ ଅବ୍ରହାମ ଓ ତାହାଙ୍କ କୋଳରେ ଲାଜାରକୁ ଦେଖିଲା। (Hadēs g86)
ଆରି, ଗମାଙ୍ମରନ୍ ତଗୋସିଂଲୋଙନ୍ ତପଡ୍ଲଗୋ ଆଡ୍ରେଏନ୍ ଆଡିଡ୍ ତୋଣ୍ଡୋନ୍ ଆରାଙାଙେନ୍, ସଙାୟ୍ଲୋଙ୍ ଅବ୍ରାମନ୍ ଆରି ଆମଙନ୍ ଲାଜାରନ୍ଆଡଙ୍ ଗିଜେନ୍ । (Hadēs g86)
24 ସେଥିରେ ସେ ଡାକି କହିଲେ, ‘ହେ ପିତା ଅବ୍ରହାମ, ମୋତେ ଦୟା କରି ଲାଜାରକୁ ପଠାଇ ଦିଅନ୍ତୁ, ଯେପରି ସେ ପାଣିରେ ନିଜ ଅଙ୍ଗୁଳିର ଟିପ ବୁଡ଼ାଇ ମୋହର ଜିଭକୁ ଥଣ୍ଡା କରେ, କାରଣ ମୁଁ ଏହି ନିଆଁରେ କଲବଲ ହେଉଅଛି।’
ସିଲତ୍ତେ ଆନିନ୍ ଓଡ୍ଡେଲେ ବର୍ରନେ, ‘ଏ ଆପେୟ୍, ଅବ୍ରାମ, ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ସାୟୁମ୍ଡାଲେ ଲାଜାରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପ୍ପାୟାୟ୍, ଆରି ଆନିନ୍ ଜିର୍ରେ ଆ ଅଣ୍ଡେର୍ସିନ୍ ଡାଆଲୋଙନ୍ ତବ୍ବୁବ୍ଡାଲେ ବତନିଙ୍କାୟ୍ ଅଲାଙ୍ଲୋଙ୍ଞେନ୍ ଜବ୍ତଡ୍ଲେ ଆୟ୍ ସବ୍ୟୁଇଁୟ୍ତୋ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ତେନ୍ନେ ତଗୋଲୋଙନ୍ ତପଡ୍ଲଗୋ ଡେତିଁୟ୍ ।’
25 କିନ୍ତୁ ଅବ୍ରହାମ କହିଲେ, ‘ପୁଅରେ, ତୁ ଯେ ଜୀବିତ ଥିବା ସମୟରେ ତୋର ଭଲ ବିଷୟସବୁ ପାଇଲୁ, ଆଉ ଲାଜାର ସେହିପରି ମନ୍ଦ ବିଷୟସବୁ ପାଇଲା, ଏହା ମନେ କର; କିନ୍ତୁ ଏବେ ସେ ଏହି ସ୍ଥାନରେ ସାନ୍ତ୍ୱନା ପାଉଅଛି, ଆଉ ତୁ କଲବଲ ହେଉଅଛୁ।
ବନ୍ଡ ଅବ୍ରାମନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଏ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍ ଅନମେଙନ୍ ଆଡିଡ୍ ଆମନ୍ ମନଙଞ୍ଜିଆତେ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଞାଙେନ୍, ଆରି ଲାଜାରନ୍ ତିଅନ୍ତମ୍ ପରାନ୍ସାତ୍ତିନ୍ଆତେଜି ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଞାଙେନ୍, କେନ୍ଆତେ ମନ୍ନେଆ; ବନ୍ଡ ଆନିନ୍ ନମି କେନ୍ତେନ୍ନେ ବନବ୍ୟୋନ୍ ଞାଙ୍ତେ, ଆରି ଆମନ୍ ତପଡ୍ଲଗୋ ଡେତମ୍ ।
26 ତାହା ଛଡ଼ା ତୁମ ଓ ଆମ ମଧ୍ୟରେ ବହୁତ ବଡ଼ ବ୍ୟବଧାନ ଅଛି, ଯେପରି ଯେଉଁମାନେ ଏ ସ୍ଥାନରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି, ସେମାନେ ଯାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ, କିମ୍ବା ସେ ସ୍ଥାନରୁ କେହି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପାର ହୋଇ ଆସି ପାରିବେ ନାହିଁ।’
ସିଲଡ୍ଲ୍ଲନ୍ ଡରକୋନେନମ୍ ଡ ଡରକୋନେଲେନ୍ ଆ ମଡ୍ଡିଲୋଙ୍ ଜରୁଡମ୍ ଆ ଲୋଓଙ୍ ଡକୋ, ତିଆସନ୍ ଆନାଜି ତେନ୍ନେ ସିଲଡ୍ ଅମଙ୍ବେନ୍ ଜିର୍ଜିରନ୍ ସାୟ୍ତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଜିର୍ରେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଏଜି, ଆରି, ତେତ୍ତେ ସିଲଡ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଅମଙ୍ଲେନ୍ ପଡ୍ଲେ ଜିର୍ରେ ଅଃର୍ରପ୍ତିଆଜି ।’
27 ସେଥିରେ ସେ କହିଲେ, ‘ହେ ପିତା, ତାହାହେଲେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି, ତାହାକୁ ମୋହର ବାପାଙ୍କ ଘରକୁ ପଠାଉନ୍ତୁ,
ସିଲତ୍ତେ ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଏ ଆପେୟ୍ ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଞେନ୍ ଅମଙ୍ନମ୍ କାକୁର୍ତିତନାୟ୍, ଲାଜାରନ୍ଆଡଙ୍ ଆପେୟ୍ଞେନ୍ ଆସିଂ ଆପ୍ପାୟା,
28 କାରଣ ମୋହର ପାଞ୍ଚ ଭାଇ ଅଛନ୍ତି; ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ଯେପରି ଏହି ଯନ୍ତ୍ରଣାମୟ ସ୍ଥାନକୁ ନ ଆସିବେ, ସେଥିପାଇଁ ସେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେବେ।’
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ବୋଞାଙ୍ଞେଞ୍ଜି ମନ୍ଲୟ୍ନେ ଡକୋଜି, ଆନିଞ୍ଜି ନିୟ୍ କେନ୍ ଅରସୁଡାନ୍ ଆଡ୍ରକୋନେଲୋଙ୍ ଇୟ୍ଡଙାଜି ତଡ୍, ତିଆସନ୍ ଆମଙଞ୍ଜି ଆନିନ୍ ସାକିବରନ୍ ଇୟ୍ ତିଏତୋ ।’”
29 କିନ୍ତୁ ଅବ୍ରହାମ କହିଲେ, ‘ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ମୋଶା ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଅଛି, ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର କଥା ଶୁଣନ୍ତୁ।’
“ବନ୍ଡ ଅବ୍ରାମନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଆମଙଞ୍ଜି ମୋସାନ୍ ଡ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରଞ୍ଜି ଆ ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ର ଡକୋ, ଆନିଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେଞ୍ଜି ଅମ୍ଡଙେତଜି ।’
30 ସେଥିରେ ସେ କହିଲେ, ‘ହେ ପିତା ଅବ୍ରହାମ, ତାହା ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଯଦି ମୃତମାନଙ୍କ ପାଖରୁ ଜଣେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯିବ, ତାହାହେଲେ ସେମାନେ ମନ-ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବେ।’
ସିଲତ୍ତେ ଗମାଙ୍ମରନ୍ ଗାମେନ୍, ‘ଏ ଆପେୟ୍, ଅବ୍ରାମ, ଡିୟ୍ତେ ବାତ୍ତେ ସରି ତଡ୍, ବନ୍ଡ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ ଆମଙଞ୍ଜି ଇୟେନ୍ ଡେନ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଆବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିତଞ୍ଜି ।’
31 କିନ୍ତୁ ସେ ତାହାକୁ କହିଲେ, ‘ଯଦି ସେମାନେ ମୋଶା ଓ ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କର କଥା ନ ଶୁଣନ୍ତି, ତାହାହେଲେ ମୃତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପୁନରୁତ୍ଥିତ ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା ସେମାନେ ପରାମର୍ଶ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ।’”
ବନ୍ଡ ଅବ୍ରାମନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍, ‘ଆନିଞ୍ଜି ମୋସାନ୍ ଡ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମରଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେ ଅଃନ୍ନମ୍ଡଙ୍ଲଜି ଡେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆରବୁମରଞ୍ଜି ଆମଙ୍ଲୋଙ୍ ସିଲଡ୍ ଅବୟ୍ନେ ୟର୍ମେଙ୍ଡାଲେ ଇୟ୍ଲେ ବରେଜି ଡେନ୍ ନିୟ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଅଃନ୍ନାବ୍ୟର୍ବୁଡ୍ଡିନେଜି ।’”
