ଏବ୍ରୀ 2
1 ଅତଏବ, ଶୁଣାଯାଇଥିବା ସତ୍ୟ ବାକ୍ୟ ପ୍ରତି ଅଧିକ ମନୋଯୋଗୀ ହେବା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଉଚିତ, ନୋହିଲେ କାଳେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଲକ୍ଷ୍ୟଭ୍ରଷ୍ଟ ହେବୁ।
ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲ୍ଡେନ୍ ଆଜାଡ଼ିନ୍ ବର୍ନେନ୍ ସିଲଡ୍ ଅଃସଙାୟ୍ଲଙ୍ନେ, ତିଆସନ୍ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଆରମ୍ଡଙ୍ଲବନ୍ ଆଜାଡ଼ିବର୍ଲୋଙନ୍ ରବ୍ଡୋଲନ୍ ଏଡକୋନେବା ।
2 କାରଣ ଦୂତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କଥିତ ବାକ୍ୟ ଯଦି ଅଟଳ ହୋଇ ରହିଲା, ଆଉ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଆଜ୍ଞାଲଙ୍ଘନ ଓ ଅବାଧ୍ୟତା ଯଥାର୍ଥ ଦଣ୍ଡ ପାଇଲା,
ପୁର୍ବା ଜୋଜୋଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ରୁଆଙ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜି ଅଙ୍ଗା ବର୍ନେ ବରେଞ୍ଜି, ତିଆତେ ଆଜାଡ଼ିଡମ୍ ଡେଏନ୍, ଆନାଜି ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଇଜ୍ଜା ଗାମ୍ଲେ ଅଃମ୍ମାନ୍ନେଲଜି, ତି ଆନିଞ୍ଜି ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଞ୍ଜି ଆ ବଡି ଞାଙେଞ୍ଜି ।
3 ତେବେ ଏପରି ମହାପରିତ୍ରାଣ ଅବହେଳା କଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ କିପରି ରକ୍ଷା ପାଇବା? ତାହା ତ ପ୍ରଥମରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କଥିତ ହୋଇ ଶ୍ରବଣ କରିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରମାଣସିଦ୍ଧ ହେଲା;
ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ କେନ୍ ସୋଡ଼ା ଅନୁରନ୍ ଆସନ୍ ଅନେଡ଼ାୟ୍ ଅମ୍ମେଲେ ଡକୋଲନ୍ବୋ ଡେନ୍, ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲେ ଅନୁରନ୍ ଞାଙ୍ବୋ? କେନ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ମା ଆମ୍ମୁଙ୍ ଅନୁର୍ବରନ୍ ବର୍ରନେ ଆରି ଆରମ୍ଡଙେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଅମ୍ମେଲେ ଅମଙ୍ଲେନ୍ ଅବ୍ଗିୟ୍ତାଏନ୍ ।
4 ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଈଶ୍ବର ମଧ୍ୟ ଆପଣା ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ନାନା ଚିହ୍ନ ଓ ଅଦ୍ଭୁତ କର୍ମ ପୁଣି, ବିବିଧ ଶକ୍ତିର କାର୍ଯ୍ୟ ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଦାନ ଦ୍ୱାରା ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି।
ଆରି, ଇସ୍ୱରନ୍ ନିୟ୍ ଆ ଇସ୍ସୁମନ୍ ବାତ୍ତେ ଆନ୍ନା ଆନ୍ନା ଅରମ୍ମଡନ୍ ଡ ସାନ୍ନି କାବ୍ବାଡ଼ାଞ୍ଜି ଆରି ମଡ଼ିର୍ ପୁରାଡ଼ାନ୍ ଆ ତନିୟ୍ତିୟ୍ ବାତ୍ତେ ସାକିନ୍ ତିୟେନ୍ ।
5 କାରଣ ଯାହା ଭାବି ଜଗତର କଥା ଆମ୍ଭେମାନେ କହୁଅଛୁ, ତାହା ଈଶ୍ବର ଦୂତମାନଙ୍କ ଅଧୀନ କରି ନାହାନ୍ତି।
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଅଙ୍ଗା ପୁର୍ବାଃତେ ପୁର୍ତିନ୍ ଆ ବର୍ନେ ଇନ୍ଲେଞ୍ଜି ବର୍ତନ୍ବୋ, ତିଆତେ ଆନିନ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜି ଆସିଲୋଙ୍ ଅଃତ୍ତିୟ୍ଲଜି ।
6 କିନ୍ତୁ ଜଣେ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଏହି କଥା କହି ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦେଇଅଛନ୍ତି, “ମନୁଷ୍ୟ କିଏ, ଯେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ସ୍ମରଣ କରିଥାଅ? ମନୁଷ୍ୟ-ସନ୍ତାନ କିଏ, ଯେ ତୁମ୍ଭେ ତାହାର ଯତ୍ନ ନେଇଥାଅ?
ଆରି ଡରମ୍ମ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍ ଆଇଡିଡ୍ ଡକୋ; “ଏ ଇସ୍ୱର, ମନ୍ରାନ୍ ଆନା ଡ, ଆମନ୍ ଆନିନ୍ ଆସନ୍ ଇୟମ୍ତେ? ଆରି ମନ୍ରାନ୍ ଆଅନ୍ ଆନା ଡ, ଆମନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ସାକ୍କେତେ?
7 ତୁମ୍ଭେ ଦୂତମାନଙ୍କଠାରୁ ତାହାକୁ ଅଳ୍ପ ନ୍ୟୂନ କରିଅଛ, ତୁମ୍ଭେ ତାହାକୁ ଗୌରବ ଓ ସମ୍ଭ୍ରମରୂପ ମୁକୁଟରେ ଭୂଷିତ କରିଅଛ,
ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ଆମନ୍ ମନ୍ରାନ୍ଆଡଙ୍ ଅସୋୟ୍ ଅବ୍ସନ୍ନାଲେ ଡକ୍କୋଏନ୍; ଆମନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙନ୍ ଡ ମନାନ୍ନେନ୍ ଆ ରନୁବ୍ବବ୍ ଅବ୍ରୁବ୍ବବ୍ତେ ।
8 ତୁମ୍ଭେ ତାହାର ଅଧୀନ କରି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପାଦ ତଳେ ରଖିଅଛ।” ପ୍ରକୃତରେ ସେ ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ତାହାର ବଶୀଭୂତ କରିବାରେ କୌଣସି ବିଷୟକୁ ତାହାର ବଶୀଭୂତ ନ କରି ଛାଡ଼ି ନାହାନ୍ତି। ଆମ୍ଭେମାନେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ତାହାର ବଶୀଭୂତ ହୋଇଥିବାର ଦେଖୁ ନାହୁଁ ସତ,
ଆମନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ଆତେଜି ଆ ତାଲ୍ଜଙନ୍ ଆ ଜାୟ୍ତା ଡକ୍କୋଏନ୍ ।” ଆଜାଡ଼ିନ୍ “ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ଆନିନ୍ ମାନ୍ନେତଜି” ଆନିନ୍ ଏର୍ମନାନ୍ନେନ୍ ଆନ୍ନିଙ୍ ଅଃଡ୍ଡକୋନେଜି; ନମିନ୍ତାନ୍ ଇନ୍ଲେନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆନିନ୍ଆଡଙ୍ ଏର୍ମନାନ୍ନେନ୍ ଆଡକୋନେ ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍ ଗିୟ୍ବୋ ।
9 କିନ୍ତୁ ଦୂତମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଯେ ଅଳ୍ପ ସମୟ ନ୍ୟୂନୀକୃତ ହୋଇଥିଲେ, ତାହାଙ୍କୁ, ଅର୍ଥାତ୍, ଯୀଶୁଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁର ଦୁଃଖଭୋଗ ହେତୁ ଗୌରବ ଓ ସମ୍ଭ୍ରମରୂପ ମୁକୁଟ ପରିଧାନ କରିଥିବାର ଦେଖୁଅଛୁ, ଯେପରି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ମନୁଷ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ସେ ମୃତ୍ୟୁ ଆସ୍ୱାଦନ କରନ୍ତି।
ବନ୍ଡ ଜିସୁନ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜି ସିଲଡ୍ ବସନ୍ନେଃ ଅବ୍ସନ୍ନାଲନ୍, ଜିସୁନ୍ଆଡଙ୍ ରନବୁନ୍ ଆସନ୍ ପରାନ୍ଡଣ୍ଡନ୍ ଆଡ୍ରେଏନ୍ ଆସନ୍ ଗନୁଗୁ ପନେମେଙନ୍ ଡ ମନାନ୍ନେନ୍ ଆ ରନୁବ୍ବବ୍ ଆରୁବ୍ବବ୍ନେନ୍ ଗିୟ୍ତବୋ, ତିଆସନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ ସନାୟୁମ୍ ବାତ୍ତେ ଅଡ଼୍କୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ରନବୁନ୍ ମାୟ୍ମାଜେନ୍ ।
10 କାରଣ ଯାହାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଓ ଯାହାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତ ସୃଷ୍ଟ, ଅନେକ ସନ୍ତାନଙ୍କୁ ଗୌରବରେ ପ୍ରବେଶ କରାଇବାରେ ସେମାନଙ୍କ ପରିତ୍ରାଣର କର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁଙ୍କ ଦୁଃଖଭୋଗ ଦ୍ୱାରା ସିଦ୍ଧ କରିବା ଈଶ୍ବରଙ୍କର ଉପଯୁକ୍ତ ଥିଲା।
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନା ଆସନ୍ ଆରି ଆନା ବାତ୍ତେ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଗଡେଲେନ୍, ଇସ୍ୱରନ୍ ଗୋଗୋୟ୍ଡମ୍ ଆ ପସିଜଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଜିସୁନ୍ ଅନବ୍ସେଙ୍କେନ୍ ଆସନ୍ ଅନୁର୍ମରନ୍ ପରାନ୍ଡଣ୍ଡନ୍ ବାତ୍ତେ ମନବ୍ଡ଼ିରନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଲୁମେନ୍ ।
11 ଯେଣୁ ଯେ ପବିତ୍ର କରନ୍ତି ଓ ଯେଉଁମାନେ ପବିତ୍ରୀକୃତ ହୁଅନ୍ତି, ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଏକ ପିତାଙ୍କର ସନ୍ତାନ; ସେଥିନିମନ୍ତେ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଭ୍ରାତା ବୋଲି କହିବାକୁ ଲଜ୍ଜିତ ନୁହଁନ୍ତି,
ଆନିନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଇର୍ସେନ୍ ସିଲଡ୍ ମବ୍ଡ଼ିର୍ତଜି, ଆରି ଆନିନ୍ ଅମ୍ମେଲେ ଆମରଡ଼ିରେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜି ଆ ବାପା ଆବୟନ୍, ତିଆସନ୍ ଜିସୁନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ବୋଞାଙ୍ ଗାମ୍ଲେ ଅନୋଡ୍ଡେନ୍ ଆସନ୍ ଅଃଗରଜେ ।
12 ଯେପରି ସେ ଈଶ୍ବରଙ୍କୁ କହନ୍ତି, “ମୁଁ ଆପଣା ଭ୍ରାତୃଗଣଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମ୍ଭ ନାମ ଘୋଷଣା କରିବି, ସଭା ମଧ୍ୟରେ ତୁମ୍ଭର ପ୍ରଶଂସା ଗାନ କରିବି,”
ଆନିନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ଆଡଙ୍ ବରେନ୍; “ଅଡ଼୍କୋନ୍ କାବ୍ବାଡ଼ାନମ୍ଜି ଞେନ୍ ବୋଞାଙ୍ଞେଞ୍ଜି ଡ ତନାନ୍ଞେଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅବ୍ଜନାତାଜି; ଞେନ୍ ଆ ରନୁକ୍କୁଲୋଙଞ୍ଜି ଆମନ୍ଆଡଙ୍ ସେଙ୍କେତମ୍ ।”
13 ପୁନଶ୍ଚ କହନ୍ତି, “ମୁଁ ତାହାଙ୍କଠାରେ ମୋହର ବିଶ୍ୱାସ ରଖିବି।” ପୁନର୍ବାର, “ଏହି ଦେଖ, ମୁଁ ଓ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଦିଆଯାଇଥିବା ମୋହର ସନ୍ତାନମାନେ।”
ଆନିନ୍ ଆରି ବର୍ତନେ, “ଞେନ୍ ଇସ୍ୱରନ୍ ଆମଙ୍ ଡର୍ତନାୟ୍, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଞେନ୍ଆଡଙ୍ ଅଙ୍ଗା ପସିୟ୍ଜିଆଡଙ୍ ତିୟ୍ଲିଁୟ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଞେନ୍ ସରିନ୍ ଡକୋଜି ।”
14 ଅତଏବ, ସନ୍ତାନମାନେ ରକ୍ତ-ମାଂସର ସହଭାଗୀ ହୋଇଥିବାରୁ ଯୀଶୁ ମଧ୍ୟ ନିଜେ ସେହିପରି ସେଥିର ସହଭାଗୀ ହେଲେ, ଯେପରି ମୃତ୍ୟୁ ଦ୍ୱାରା ମୃତ୍ୟୁର ଅଧିକାରୀକୁ, ଅର୍ଥାତ୍, ଶୟତାନକୁ ବିନାଶ କରିପାରନ୍ତି;
ଆନିନ୍ ଆନାଜିଆଡଙ୍ ପସିୟ୍ଜି ଗାମ୍ଲେ ଓଡ୍ଡେତଜି, ଆନିଞ୍ଜି ଜେଲୁ ମିଞାମ୍ ଡଅଙ୍ଡାଗୋ ମନ୍ରାନ୍ ଆସନ୍ ଜିସୁନ୍ ନିୟ୍ ଆନିଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍ ଗନଡ଼େନ୍ ଡେଏନ୍ । ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ଆ ରନବୁନ୍ ବାତ୍ତେ ସନୁମନ୍ଆଡଙ୍ ଅବ୍ନାରେତେ, ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ରନବୁଲୋଙନ୍ ସନୁମନ୍ ରାଜାଲନ୍ ।
15 ପୁଣି, ମୃତ୍ୟୁର ଭୟରେ ଯେଉଁମାନେ ଯାବଜୀବନ ଦାସତ୍ୱର ବନ୍ଧନରେ ଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ସେ ଉଦ୍ଧାର କରନ୍ତି।
ଆରି, ରନବୁନ୍ ଆ ବନ୍ତଙ୍ଲୋଙ୍ ଆନାଜି ଆମେଙ୍ମତ୍ତାନ୍ ଜାୟ୍ ବନ୍ତଙନ୍ ଆ ଜନିବାଡ୍ଲୋଙ୍ ଡକୋଏଞ୍ଜି, ଆନିନ୍ ଆନିଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଅନୁରନ୍ ତିୟେଞ୍ଜି ।
16 କାରଣ ପ୍ରକୃତରେ ସେ ତ ଦୂତମାନଙ୍କ ଯତ୍ନ ନ ନେଇ ଅବ୍ରହାମଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି।
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆଜାଡ଼ିନ୍ ଆନିନ୍ ରୁଆଙ୍ ପାଙ୍ଲଙ୍ବର୍ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍ ଏର୍ସନାକ୍କେନ୍ ଅବ୍ରାମନ୍ ଆଅନ୍ଜିଆଡଙ୍ ସାକ୍କେତଜି ।
17 ଅତଏବ, ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଆପଣା ଭ୍ରାତାମାନଙ୍କ ସଦୃଶ ହେବା ତାହାଙ୍କର ଉଚିତ୍ ଥିଲା, ଯେପରି ସେ ଲୋକମାନଙ୍କ ପାପର ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ୍ତ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ସେବା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜଣେ ଦୟାଳୁ ଓ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ମହାଯାଜକ ହୁଅନ୍ତି।
ତିଆସନ୍ ଅଡ଼୍କୋନ୍ ଆ ବର୍ନେଲୋଙ୍ ବୋଞାଙ୍ବେଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍ ଅମ୍ମେନେନ୍ ଆସନ୍ ଆନିନ୍ ଲଡଜେନ୍, ଏତ୍ତେଲ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ ମନ୍ରାଞ୍ଜି ଆ ଇର୍ସେ ଆସନ୍ କେମାନ୍ ତିୟ୍ତଜି, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଆସନ୍ ଅବୟ୍ ସନାୟୁମ୍ମର୍ ଆରି ଡର୍ନେଡମନ୍ ଆ ମୁଡ଼ ରାଓଡ଼ାନ୍ ଡେତେ ।
18 କାରଣ ସେ ନିଜେ ପରୀକ୍ଷିତ ହୋଇ ଦୁଃଖଭୋଗ କରିଥିବାରୁ ପରୀକ୍ଷିତ ହେଉଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ଉପକାର କରିବା ନିମନ୍ତେ ସକ୍ଷମ ଅଟନ୍ତି।
ଇନିଆସନ୍ଗାମେଣ୍ଡେନ୍ ଆନିନ୍ଡମ୍ ତନୋର୍ତୋର୍ଲୋଙନ୍ ଗଲୋଏନ୍ କି ପରାନ୍ଡଣ୍ଡନ୍ ଡେଏନ୍, ତିଆସନ୍ ତନୋର୍ତୋର୍ଲୋଙନ୍ ଆଗ୍ରଲୋତେଞ୍ଜି ଆ ମନ୍ରାଜିଆଡଙ୍ ସାୟ୍ସିଲେ ରପ୍ତିତଜି ।
