ମୋଶାଙ୍କ ଲିଖିତ ପ୍ରଥମ ପୁସ୍ତକ 16
1 ଅବ୍ରାମଙ୍କର ଭାର୍ଯ୍ୟା ସାରୀ ନିଃସନ୍ତାନା ଥିଲେ, ପୁଣି, ହାଗାର ନାମ୍ନୀ ତାଙ୍କର ଏକ ମିସରୀୟା ଦାସୀ ଥିଲା।
Leleꞌ naa, Abram baliꞌ mia Masir, de leo sia Kanaꞌan too sanahulu ena. Sao na Sarai, nda feꞌe ma anaꞌ sa. Te Sarai ma ate inaꞌ mia Masir, naran Hagar. Lao esa ma, Sarai ola-olaꞌ no Abram nae, “Aꞌa! LAMATUALAIN babata mamana ana ngga ena. De malole lenaꞌ, muu sungguꞌ mo ate ngga Hagar, fo ana bꞌonggi fee au.” Abram tungga sao na oꞌola na boe. De Sarai fee Hagar dadꞌi Abram sao muri na.
2 ତହିଁରେ ସାରୀ ଅବ୍ରାମଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଦେଖ, ସଦାପ୍ରଭୁ ମୋତେ ବନ୍ଧ୍ୟା କରିଅଛନ୍ତି; ଏଣୁ ମୁଁ ବିନୟ କରୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ମୋହର ଏହି ଦାସୀର ସହବାସ କର; କେଜାଣି ମୁଁ ଏହା ଯୋଗୁଁ ପୁତ୍ର ପାଇ ପାରିବି।” ତେବେ ଅବ୍ରାମ ସାରୀଙ୍କର ବାକ୍ୟରେ ସମ୍ମତ ହେଲେ।
3 ଅବ୍ରାମ କିଣାନ ଦେଶରେ ଦଶ ବର୍ଷ ବାସ କଲା ଉତ୍ତାରେ ତାଙ୍କର ଭାର୍ଯ୍ୟା ସାରୀ ଆପଣା ମିସରୀୟା ଦାସୀ ହାଗାରକୁ ନେଇ ଆପଣା ସ୍ୱାମୀ ଅବ୍ରାମ ସହିତ ବିବାହ ଦେଲେ।
4 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ଅବ୍ରାମ ହାଗାରର ସହବାସ କରନ୍ତେ, ସେ ଗର୍ଭବତୀ ହେଲା; ପୁଣି, ଆପଣାର ଗର୍ଭ ହୋଇଅଛି, ଏହା ଜାଣି ସେ ନିଜ ସାଆନ୍ତାଣୀଙ୍କୁ ତୁଚ୍ଛଜ୍ଞାନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା।
Boe ma Abram neu sungguꞌ no Hagar, de nairu. Hagar bubꞌuluꞌ eni mairuꞌ ma, ana koao, de naloe Sarai.
5 ତହିଁରେ ସାରୀ ଅବ୍ରାମଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୋʼ ପ୍ରତି ଏହି ଅନ୍ୟାୟର ଫଳ ତୁମ୍ଭର ହେଉ; ମୁଁ ଆପଣାର ଯେଉଁ ଦାସୀକୁ ତୁମ୍ଭ କ୍ରୋଡ଼ରେ ଦେଇଅଛି, ସେ ଏବେ ଆପଣାର ଗର୍ଭ ଜାଣି ମୋତେ ତୁଚ୍ଛଜ୍ଞାନ କରୁଅଛି; ସଦାପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭର ଓ ମୋହର ବିଚାର କରନ୍ତୁ।”
Boe ma Sarai olaꞌ no Abram nae, “Au mana fee ate naa fo dadꞌi sao muri ma. Te ana bubꞌuluꞌ eni mairuꞌ, ma naloe-nadꞌae au. Ia, ho sala ma! Hela fo LAMATUALAIN naꞌetuꞌ hita ruꞌa nggita dedꞌea na. Dei fo ho bubꞌuluꞌ!”
6 ତହିଁରେ ଅବ୍ରାମ ସାରୀଙ୍କୁ କହିଲେ, “ଦେଖ, ତୁମ୍ଭର ଦାସୀ ତୁମ୍ଭ ହାତରେ ଅଛି; ତୁମ୍ଭକୁ ଯାହା ଭଲ ଦିଶେ, ତାହା ତାʼ ପ୍ରତି କର।” ତହିଁରେ ସାରୀ ହାଗାର ପ୍ରତି କଠିନ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତେ, ସେ ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ପଳାଇଗଲା।
Abram nataa nae, “Taꞌo ia! Ho ia, sao ulu ngga. Eni, sao muriꞌ a. Dadꞌi muꞌena koasa neu e. Mae tao saa mbali e, siaꞌ a nggo!” Boe ma Sarai tao suka-ranggaꞌ e, losa ana nela.
7 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୂତ ପ୍ରାନ୍ତର ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଝର ନିକଟରେ, ଅର୍ଥାତ୍, ଶୂରର ପଥରେ ଯେଉଁ ନିର୍ଝର ଅଛି, ତହିଁ ନିକଟରେ ତାହାକୁ ଦେଖି କହିଲେ,
Hagar nela losa nembe saraꞌae ma, LAMATUALAIN ate na esa mia sorga, hambu e deka no oe mataꞌ sia dalaꞌ mana nisiꞌ Sur.
8 “ଆଗୋ ସାରୀର ଦାସୀ ହାଗାର, ତୁମ୍ଭେ କେଉଁଠାରୁ ଆସିଲ? ପୁଣି, କେଉଁଠାକୁ ଯିବ?” ତହିଁରେ ସେ କହିଲା, “ମୁଁ ଆପଣା ସାଆନ୍ତାଣୀ ସାରୀ ନିକଟରୁ ପଳାଉଅଛି।”
Ana nae, “We! Hagar, Sarai ate na! Taꞌo bee de ho sia ia? Mia bee uma ma mae bee muu?” Nataa nae, “Au lao hela nyora ngga.”
9 ସେତେବେଳେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୂତ ତାହାକୁ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେ ଆପଣା ସାଆନ୍ତାଣୀ ନିକଟକୁ ଫେରିଯାଇ ନମ୍ର ଭାବରେ ତାଙ୍କର ହସ୍ତର ବଶୀଭୂତା ହୁଅ।”
De LAMATUALAIN ate na kokoe nae, “Taꞌo ia! Malole lenaꞌ baliꞌ misiꞌ nyora ma. Ana tao nggo taꞌo bee o, simboꞌ a.
10 ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୂତ ଆହୁରି କହିଲେ, “ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭ ବଂଶ ଏପରି ବୃଦ୍ଧି କରିବା, ଯେ ବାହୁଲ୍ୟ ସକାଶୁ ତାହା ଅଗଣ୍ୟ ହେବ।”
Afiꞌ mumutau. Dei fo au tao tititi-nonosi ma ramaheta, losa atahori nda reken rala se sa.
11 ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୂତ ଆହୁରି କହିଲେ, “ଦେଖ, ତୁମ୍ଭର ଗର୍ଭ ହୋଇଅଛି, ତୁମ୍ଭେ ପୁତ୍ର ପ୍ରସବ କରିବ, ତାହାର ନାମ ଇଶ୍ମାୟେଲ ଦେବ, ଯେହେତୁ ସଦାପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭ ଦୁଃଖ ଶୁଣିଲେ।
Ho mairuꞌ ena, de nda dooꞌ sa te, bꞌonggi ana touꞌ esa. Musi babꞌae e Ismael (lii na naeꞌ a onaꞌ dedꞌea feaꞌ esa sosoa na ‘Lamatuaꞌ rena’), huu LAMATUALAIN rena haradꞌoi ma.
12 ପୁଣି, ସେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବନ ଗର୍ଦ୍ଦଭ ସ୍ୱରୂପ ହେବ, ତାହାର ହସ୍ତ ସମସ୍ତଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓ ସମସ୍ତଙ୍କ ହସ୍ତ ତାହାର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଥିବ, ପୁଣି, ସେ ଆପଣା ଭାଇମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ବାସ କରିବ।”
Anaꞌ naa naꞌamoko nema, nasodꞌa naꞌadꞌoodꞌoꞌ no bobꞌonggi nara. Huu ana onaꞌ ndara fui e, nda rena parendaꞌ sa. Ana labꞌan sudꞌi a se. Ma basa atahori labꞌan baliꞌ e.”
13 ଆଉ ହାଗାର ଆପଣା ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତାକାରୀ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଏହି ନାମ ରଖିଲା, ଯଥା, “ମଦ୍ଦର୍ଶକ ପରମେଶ୍ୱର” (ହେ ପରମେଶ୍ୱର, ତୁମ୍ଭେ ମୋତେ ଦେଖୁଅଛ); ଯେହେତୁ ସେ କହିଲା, “ଯେ ମୋତେ ଦେଖନ୍ତି, ତାଙ୍କ ଦର୍ଶନ ଉତ୍ତାରେ ମୁଁ କି ଏଠାରେ ଆହୁରି ବଞ୍ଚିଛି!”
Hagar rena nala ma, ana olaꞌ sia rala na nae, “Au ita LAMATUALAIN, mana mete-seꞌu ma nanea au.” De ana noꞌe Lamatualain, no naraꞌ “Lamatualain mana fadꞌuli au.”
14 ଏଣୁ ସେହି କୂପର ନାମ ବେର-ଲହୟ-ରୋୟୀ ରଖାଗଲା। ସେହି କୂପ କାଦେଶ ଓ ବେରଦ ମଧ୍ୟରେ ଅଛି।
Naa de, atahori babꞌae oe mataꞌ naa, naran, Beer Lahai Roi. Sosoa na oi, “Oe mataꞌ mia Mana masodꞌaꞌ, ma Mana mete-seꞌu au.” Oe mataꞌ naa, sia kambo Kades no kambo Beret taladꞌa na. Oe mataꞌ naa feꞌe sia, losa faiꞌ ia.
15 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ହାଗାର ଅବ୍ରାମଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପୁତ୍ର ପ୍ରସବ କରନ୍ତେ, ଅବ୍ରାମ ହାଗାରଠାରୁ ଜାତ ଆପଣାର ସେହି ପୁତ୍ରର ନାମ ଇଶ୍ମାୟେଲ ଦେଲେ।
Basa naa ma, Hagar baliꞌ, de bꞌonggi ana touꞌ esa. Abram babꞌae e Ismael.
16 ଅବ୍ରାମଙ୍କର ଛୟାଅଶୀ ବର୍ଷ ବୟସରେ ହାଗାର ଅବ୍ରାମଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଇଶ୍ମାୟେଲକୁ ପ୍ରସବ କଲା।
Hagar bꞌonggi Ismael te, Abram too falu nulu nee ena.
