< ଏଫିସୀୟ 4 >

1 ଅତଏବ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ହେତୁ ବନ୍ଦୀ ଯେ ମୁଁ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେଉଁ ଆହ୍ୱାନରେ ଅାହୂତ ହୋଇଅଛ, ସେଥିର ଯୋଗ୍ୟ ଆଚରଣ କର,
ପ୍ରବୁନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଞେନ୍‌ ବଣ୍ଡିସିଂଲୋଙନ୍‌ ଡକୋ, ତିଆସନ୍‌ ଆମ୍ବେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ଏଙ୍ଗାଲେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆମ୍ବେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଓଡ୍ଡେଲବେନ୍‌ ଏତ୍ତେଲେ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ନାବା ।
2 ଅର୍ଥାତ୍‍ ସର୍ବପ୍ରକାର ନମ୍ରତା, ମୃଦୁତା, ଦୀର୍ଘ ସହିଷ୍ଣୁତା ଓ ପ୍ରେମରେ ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସହନଶୀଳ ହୁଅ;
ଆଏଡ଼ର୍‌ ଲନଗଡନ୍‌, ଲବଡ୍ଡିନ୍‌ ଡ ସନଏନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଡକୋନାବା, ତର୍ଡମ୍‌ ଅଲ୍‌ଡୁଙ୍‌ୟମ୍‌ବା ।
3 ଶାନ୍ତିରୂପ ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଐକ୍ୟ ରକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯତ୍ନବାନ ହୁଅ।
ମଡ଼ିର୍‌ ପୁରାଡ଼ାନ୍‌ ଆନବ୍‌ଞାନେ ବାତ୍ତେ ସୟୁ ଗାମ୍‌ଲେ ଡକୋଡାଲନ୍‌ ଆବରୁକ୍କୁନ୍‌ ଅମ୍ମେନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଏର୍‌ବା ଗୋୟ୍‌ବା ।
4 ଏକ ଶରୀର ଓ ଏକ ଆତ୍ମା, ଯେଉଁ ରୂପେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆହ୍ୱାନର ଏକ ଭରସାରେ ମଧ୍ୟ ଆହୂତ ହୋଇଅଛ;
ଜେଲୁ ଡଅଙ୍‌ଲେନ୍‌ ଆବୟନ୍‌, ପୁରାଡ଼ାନ୍‌ ନିୟ୍‌ ଆବୟନ୍‌; ଆରି ଅବୟ୍‌ ଅରାସାନେନ୍‌ ତିୟ୍‌ଲେ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଓଡ୍ଡେଲଙ୍‌ଲନ୍‌ ।
5 ଏକ ପ୍ରଭୁ, ଏକ ବିଶ୍ୱାସ, ଏକ ବାପ୍ତିସ୍ମ, ସମସ୍ତଙ୍କ ଏକ ଈଶ୍ବର ଓ ପିତା;
ଆବୟନ୍‌ ପ୍ରବୁନ୍‌, ଆବୟନ୍‌ ଡର୍ନେନ୍‌, ଆବୟନ୍‌ ତବ୍ବୁବ୍‌ଡାନ୍‌ ।
6 ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପରେ, ସମସ୍ତଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏବଂ ସମସ୍ତଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଅଛନ୍ତି।
ଅଡ଼୍‌କୋ ଜାତିମରଞ୍ଜି ଆ ଇସ୍ୱର ଡ ଆପେୟନ୍‌ ଆବୟନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆ ପ୍ରବୁ, ଅଡ଼୍‌କୋ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଡ ଅଡ଼୍‌କୋ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ଆ ଉଗର୍‌ଲୋଙ୍‌ ଡକୋ ।
7 କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦାନର ପରିମାଣ ଅନୁସାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟେକକୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଦିଆଯାଇଅଛି।
କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆତ୍ରିୟ୍‌ତିୟ୍‌ଲଙ୍‌ଲନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋ ମନ୍‌ରାନ୍‌ ତଙ୍‌ବୟ୍‌ ତଙ୍‌ବୟ୍‌ ତନିୟ୍‌ତିୟନ୍‌ ଞାଙ୍‌ଲବୋ ।
8 ଏଥିନିମନ୍ତେ ଉକ୍ତ ଅଛି, “ସେ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ଆରୋହଣ କରି, ବନ୍ଦୀମାନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀ କରି ନେଇଗଲେ, ଆଉ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନାନା ବରଦାନ ଦେଲେ।”
କେନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ସାସ୍ତ୍ରଲୋଙନ୍‌ ଆଇଡିଡନ୍‌ ଡକୋ, “ଆଙ୍ଗା ଆନିନ୍‌ ତୋଣ୍ଡୋନ୍‌ ଜିରେନ୍‌, ଆନିନ୍‌ ସରିନ୍‌ ଗୋଗୋୟ୍‌ ବଣ୍ଡିମରଞ୍ଜି ଓରୋଙେଞ୍ଜି; ଆରି ଆନିନ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଏର୍ଜାଡ଼ିକାନ୍‌ ଆ ତନିୟ୍‌ତିୟ୍‌ଜି ତିୟେଞ୍ଜି ।”
9 (ସେ ଆରୋହଣ କଲେ ବୋଲି କହିବାର ଅର୍ଥ କଅଣ? ନା, ସେ ମଧ୍ୟ ନୀଚସ୍ଥ ପୃଥିବୀକୁ ଅବତରଣ କରିଥିଲେ।
“ଆନିନ୍‌ ତୋଣ୍ଡୋନ୍‌ ଜିରେନ୍‌ ।” କେନ୍‌ ଆଗ୍ରାମ୍‌ଗାମ୍‌ ଇନି? କେନ୍‌ ଆଗ୍ରାମ୍‌ଗାମ୍‌ ଆମ୍ମୁଙ୍‌ ଆନିନ୍‌ ପୁର୍ତିନ୍‌ ଆ ଜାୟ୍‌ତା ପଡ୍‌ଲନାୟ୍‌ ।
10 ଯେ ଅବତରଣ କରିଥିଲେ, ସେ ଯେପରି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେ ସମସ୍ତ ସ୍ୱର୍ଗର ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱକୁ ମଧ୍ୟ ଆରୋହଣ କଲେ।)
ତିଆସନ୍‌ ଆନା ପଡ୍‌ଲନାୟ୍‌, ସମ୍ପରା ପୁର୍ତିଲୋଙନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ବନବ୍‌ରିଜନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆନିନ୍‌ ରୁଆଙନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଆ ଆରି ତୋଣ୍ଡୋନ୍‌ ଜିରେନ୍‌ ।
11 ସେ କାହା କାହାକୁ ପ୍ରେରିତ, କାହା କାହାକୁ ଭାବବାଦୀ, କାହା କାହାକୁ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାରକ, ପୁଣି, କାହା କାହାକୁ ପାଳକ ଓ ଶିକ୍ଷକ ରୂପେ ନିଯୁକ୍ତ କରି ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି,
ଆନିନ୍‌ ମା ମନ୍‌ରାଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଜବ୍ର ତନିୟ୍‌ତିୟଞ୍ଜି ତିୟ୍‌ଲେ ଜିରେନ୍‌, ଲାଙ୍‌ଲେନ୍ନେ ଆନାପ୍ପାୟ୍‌ ଞଙ୍‌ନେମର୍‌, ଆରି ଲାଙ୍‌ଲେନ୍ନେ ପୁର୍ବାଃତେ ବର୍ନେମର୍‌, ଆରି ଲାଙ୍‌ଲେନ୍ନେ ମନଙ୍‌ବରନ୍‌ ଆନପ୍ପୁଙ୍‌ବର୍‌ମର୍‌, ଲାଙ୍‌ଲେନ୍ନେ ପାସ୍ଟର, ଆରି ଲାଙ୍‌ଲେନ୍ନେ ଞନଙ୍‌ତିୟ୍‌ମର୍‌ ଅମ୍ମେଲେ ସେଡାଲେ ତନିୟ୍‌ତିୟନ୍‌ ତିୟେଞ୍ଜି ।
12 ଯେପରି ସାଧୁମାନେ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ନିମନ୍ତେ ସିଦ୍ଧି ଲାଭ କରନ୍ତି ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶରୀର ନିଷ୍ଠାପ୍ରାପ୍ତ ହୁଏ,
ଏତ୍ତେଲ୍‌ଡେନ୍‌ ବୟ୍‌ଲେମରଞ୍ଜି ସେବା କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମ୍‌ଲେ ରପ୍ତିତଜି, ଆରି କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆ ଡଅଙ୍‌ ମରଙ୍‌ତେ ।
13 ଶେଷରେ ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସରେ ଓ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପୁତ୍ର ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନରେ ଏକତା ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ, ଅର୍ଥାତ୍‍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ପରିମାଣ ଅନୁସାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବୟସ୍କ ପୁରୁଷ ହେଉ,
ତିଆସନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ଲେନ୍‌ ଡର୍ନେଲେନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଡ ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ଡାଙ୍ଗଡ଼ାଅନ୍‌ ଆ ଗିଆନଲୋଙ୍‌ ଆବମାୟ୍‌ନେନ୍‌ ଡେଡେଲଙ୍‌ନେତୋ, ଆରି କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆ ତନିୟ୍‌ତିୟ୍‌ଲୋଙ୍‌ ମରଙ୍‌ଡାଲେ ମୟଙ୍‌ମର୍‌ ଡେଡେଲଙ୍‌ନେତୋ ।
14 ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ଆଉ ଶିଶୁ ପରି ନ ହୋଇ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତାରଣା ଓ ଭ୍ରାନ୍ତି ଯୁକ୍ତ କଳ୍ପନା ଅନୁସାରେ ଧୃର୍ତ୍ତତା ଦ୍ୱାରା ବିଭିନ୍ନ ଶିକ୍ଷା ରୂପ ବାୟୁରେ ଇତଃସ୍ତତଃ ଚାଳିତ ନ ହେଉ,
ତିଆସନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେଞ୍ଜି ଆରି ପସିଜଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍‌ ଏର୍‌ନମ୍ମେନେନ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଆ କନଣ୍ତାୟ୍‌ବର୍‌ ଡ ଆନ୍ନା ଞନଙନ୍‌ ତିୟ୍‌ଲେ ଆବର୍ତନେଞ୍ଜି ଆ ଞନଙଞ୍ଜି ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଡାଲେ ବାଉଲ୍ଲି ଅଃନ୍ନେମ୍ମେନେବୋ ।
15 କିନ୍ତୁ ସତ୍ୟ ଅବଲମ୍ବନ କରି ମସ୍ତକ ସ୍ୱରୂପ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତାହାଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ସର୍ବ ବିଷୟରେ ପ୍ରେମରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଉ;
ବନ୍‌ଡ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଅବବ୍‌ଲେନ୍‌ ଅନ୍ତମ୍‌ ତିଆସନ୍‌ ଆଜାଡ଼ିବରନ୍‌ ବର୍ରନ୍‌ ମନଙ୍‌ ଏଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ନେବା, ଆରି ଆନିନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଡନୁଙ୍‌ୟମନ୍‌ ବାତ୍ତେ ମରଙ୍‌ଲଙ୍‌ନେତୋ ।
16 ତାହାଙ୍କଠାରୁ ସମସ୍ତ ଶରୀର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ଧିର ସାହାଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ପୁଣି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଂଶର କାର୍ଯ୍ୟସାଧକ ଶକ୍ତି ଅନୁସାରେ ସୁଖଚିତ ଓ ସୁସଂଯୁକ୍ତ ହୋଇ ପ୍ରେମରେ ଆପଣାର ନିଷ୍ଠା ନିମନ୍ତେ ନିଜର ବୃଦ୍ଧି ସାଧନ କରୁଅଛି।
କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆନବ୍‌ଞାନେ ବାତ୍ତେ ଜେଲୁ ଡଅଙ୍‌ କେଣ୍ଡାରଞ୍ଜି ଜୁଡ଼େତଞ୍ଜି, ଆରି ତେତ୍ତେ ଡକୋନ୍‌ ଆଜନୁଡ଼େଜି ବାତ୍ତେ ସମ୍ପରା ଡଅଙନ୍‌ ଆବୟନ୍‌ ଡେତଜି । ତିଆସନ୍‌ ଡନୁଙ୍‌ୟମନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଲନୁମ୍‌ଡାଲନ୍‌ ମରଙ୍‌ବେନ୍‌ତୋ ।
17 ଅତଏବ ମୁଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନାମରେ ବିଶେଷ ଅନୁରୋଧ କରି କହୁଅଛି, ଅବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଯେପରି ଆପଣା ଆପଣା ମନର ଅସାରତାରେ ଆଚରଣ କରନ୍ତି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସେହିପରି ଆଚରଣ କର ନାହିଁ;
ପ୍ରବୁନ୍‌ ଆଞୁମ୍‌ଲୋଙ୍‌ ଞେନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ବର୍ତବେନ୍‌, ଏର୍‌ଡର୍ନେମରଞ୍ଜି ଏଙ୍ଗାଲେ ଆନିଃୟମ୍‌ଡମଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍‌ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ତଞ୍ଜି, ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଏତ୍ତେଲେ ଏଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ଡଙ୍‌ନେ,
18 ସେମାନେ ଆପଣାମାନଙ୍କଠାରେ ଥିବା ମୂର୍ଖତା ହେତୁ ଓ ନିଜ ନିଜ ହୃଦୟର ଜଡତା ହେତୁ ଆପଣା ଆପଣା ବୁଦ୍ଧିରେ ଅନ୍ଧକାରାଚ୍ଛନ୍ନ ପୁଣି, ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଜୀବନରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇଅଛନ୍ତି;
ଆନିଞ୍ଜି ଆ ଉଲ୍ଲୁଜି ଆରି ଇନ୍ନିଙ୍‌ ଅଃଗନ୍‌ଲୁଡେଞ୍ଜି ତିଆସନ୍‌ ଆବୁଡ୍ଡିଞ୍ଜି ଲୋଙଡ୍‌, ଆରି ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ସଙାଜେଞ୍ଜି ।
19 ସେମାନେ ଜଡବତ୍ ହୋଇ ଧନଲୋଭରେ ଆସକ୍ତ ହେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସର୍ବପ୍ରକାର ଅଶୁଚି କର୍ମ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଆପଣାକୁ କାମୁକତାରେ ସମର୍ପଣ କରିଅଛନ୍ତି।
ଆନିଞ୍ଜି ଅଃଗରଜେଜି, ଗରନ୍‌ରଜନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ା ଲୁମ୍‌ତଜି ଆରି ଏର୍ଜାଡ଼ିକାନ୍‌ ପରାନ୍‌ସାତ୍ତିନ୍‌ ଆ କାବ୍ବାଡ଼ାଜି ଲୁମ୍‌ତଜି ।
20 କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ସେପ୍ରକାରେ ଶିକ୍ଷା କରି ନାହଁ;
ବନ୍‌ଡ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଏନ୍ନେଲେ ଅଃଞଙ୍‌ଞଙ୍‌ଲବେନ୍‌ ।
21 ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ତାହାଙ୍କ ବିଷୟ ଶୁଣିଅଛ, ପୁଣି, ଯୀଶୁଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ସତ୍ୟ ଅନୁସାରେ ତାହାଙ୍କ ସହଭାଗିତାରେ ଥାଇ ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଅଛ,
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଆ ବର୍ନେନ୍‌ ଏଅମ୍‌ଡଙେନ୍‌, ଆରି ଆନିନ୍‌ ସରିନ୍‌ ମାୟ୍‌ଲନ୍‌ ଡକୋଡାଲନ୍‌ ଜିସୁନ୍‌ ଆଜାଡ଼ିବରଞ୍ଜି ଞନଙନ୍‌ ଏଞାଙେନ୍‌ ।
22 ଅର୍ଥାତ୍‍ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପୁରାତନ ଆଚରଣ ସମ୍ବନ୍ଧରେ, ଯେଉଁ ପୁରାତନ ସ୍ୱଭାବ ପ୍ରବଞ୍ଚନାର ବିଳାସିତା ଅନୁସାରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଭ୍ରଷ୍ଟ ହେଉଅଛି, ତାହାକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବାକୁ,
ପାପୁର୍‌ ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ନେବେଞ୍ଜି ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ବା, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ କନଣ୍ଡାୟ୍‌ ପରାନ୍‌ସାତ୍ତିନ୍‌ ଆନିଃୟମ୍‌ ବାତ୍ତେ ପୁରାଡ଼ାବେନ୍‌ ମୋସ୍ସାତେ ।
23 ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମନରେ ନୂତନୀକୃତ ହୋଇ,
ଉଗର୍‌ବେନ୍‌ ଡ ମନ୍ନବେନ୍‌ ରଙ୍‌ ଡେଏତୋ ।
24 ଯେଉଁ ନୂତନ ସ୍ୱଭାବ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ଧାର୍ମିକତା ଓ ସତ୍ୟର ପବିତ୍ରତାରେ ସୃଷ୍ଟ ହୋଇଅଛି, ତାହା ପରିଧାନ କରିବାକୁ ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଅଛ।
ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆମୁକ୍କା ଅନ୍ତମ୍‌ ରଙ୍‌ ଡରମ୍ମଗଡନ୍‌ ଡ ଆଜାଡ଼ି ମନଡ଼ିରନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଗଡ଼େଲବେନ୍‌, ତିଆତେ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜି ଞଣ୍ଡ୍ରମ୍‌ନାବା ।
25 ଅତଏବ ମିଥ୍ୟା ପରିତ୍ୟାଗ କରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀ ସହିତ ସତ୍ୟ ଆଳାପ କର, କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ପରସ୍ପରର ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗ।
ଆରି ପାତ୍ୟାବରନ୍‌ ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ଲେ ଅଡ଼୍‌କୋନ୍‌ ତୟ୍‌ଲିସିଂମର୍‌ବେଞ୍ଜି ବୟନ୍‌ ଆଜାଡ଼ିବରନ୍‌ କଡାଡ଼ିନାବା, ଇନିଆସନ୍‌ଗାମେଣ୍ଡେନ୍‌ ଇନ୍‌ଲେନ୍‌ ତର୍ଡମ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆ କେଣ୍ଡାର୍‌ ଡଅଙ୍‌ଜି ।
26 କ୍ରୋଧ କର କିନ୍ତୁ ପାପ କର ନାହିଁ; ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ନ ହେଉଣୁ କ୍ରୋଧ ପରିତ୍ୟାଗ କର, ପୁଣି, ଶୟତାନକୁ ସ୍ଥାନ ଦିଅ ନାହିଁ।
ବନ୍‌ଡ୍ରାବନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଆମ୍ୱେନ୍‌ ଇର୍ସେ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍‌ ଏଲୁମ୍‌ଡଙ୍‌, ଅଣ୍ଡ୍ରଙ୍‌ ବୁବ୍‌ୟୋଙେନ୍‌ ବନ୍‌ଡ୍ରାବନ୍‌ ଅମ୍‌ରେଙ୍‌ବା ।
27 ଚୋର ଆଉ ଚୋରି ନ କରୁ,
ଆରି ସନୁମନ୍‌ ଡରକୋନେନ୍‌ ଆସନ୍‌ ରୟଙନ୍‌ ଏତିୟ୍‌ଡଙ୍‌ ।
28 ବରଂ ଅଭାବଗ୍ରସ୍ତ ଲୋକକୁ ଦାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଯେପରି ତାହା ପାଖରେ କିଛି ଥାଇ ପାରେ, ଏଥିନିମନ୍ତେ ନିଜ ହାତରେ ଉତ୍ତମ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ପରିଶ୍ରମ କରୁ।
ରାଉମରନ୍‌ ଆରି ରାଉଡଙ୍‌ନେ ତଡ୍‌, ମନଙ୍‌ କାବ୍ବାଡ଼ାନ୍‌ ବାତ୍ତେ ଆନମେଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଅର୍ଜେଏତୋ ଆରି ଡୋଲେୟ୍‌ମରଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ତନିୟନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆନିନ୍‌ କାବ୍ବାଡ଼ାନେତୋ ।
29 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମୁଖରୁ କୌଣସି କୁବାକ୍ୟ ନିର୍ଗତ ନ ହେଉ, ବରଂ ଆବଶ୍ୟକ ଅନୁସାରେ ନିଷ୍ଠାଜନକ ବାକ୍ୟ ନିର୍ଗତ ହେଉ, ଯେପରି ତାହା ଶ୍ରୋତାମାନଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ପକ୍ଷରେ ହିତଜନକ ହୁଏ।
ମୁକ୍କାଲୋଙ୍‌ବେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ପରାନ୍‌ସାତ୍ତିନ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ଡୁଙ୍‌ଡଙ୍‌ନାୟ୍‌ ତଡ୍‌, ଆର୍ପାୟ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଅଃବ୍ବାଡ୍ଡେଏଞ୍ଜି ଅନ୍ତମ୍‌ ଆ ବର୍ନେ ତଅଡ୍‌ଲୋଙ୍‌ବେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ଡୁଙ୍‌ନାୟ୍‌ତୋ, ବର୍ନେବେନ୍‌ ମନ୍‌ରାଞ୍ଜି ଅମ୍‌ଡଙ୍‌ଲେ ମନଙ୍‌ ଗାମେତଜି ।
30 ଆଉ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଯେଉଁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୁକ୍ତି ଦିବସ ନିମନ୍ତେ ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତ ହୋଇଅଛ, ତାହାଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଦିଅ ନାହିଁ।
ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଆ ମଡ଼ିର୍‌ ପୁରାଡ଼ାନ୍‌ ବାତ୍ତେ ତନାଣ୍ଡେ ଡିନ୍ନାଇଙନ୍‌ ଆସନ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ ଅବ୍‌ଜିଡ୍‌ଲେ ଡକ୍କୋଲବେନ୍‌, ଆନିନ୍‌ଆଡଙ୍‌ ଡୁକ୍କନ୍‌ ଏତିୟ୍‌ଡଙ୍‌ ।
31 ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର କଟୁ ଭାବ, ରାଗ, କ୍ରୋଧ, କଳହ ଓ ନିନ୍ଦା, ପୁଣି, ସମସ୍ତ ପ୍ରକାର ହିଂସା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୂର ହେଉ;
ଅଡ଼୍‌କୋ ସାଞେଙ୍‌ବରଞ୍ଜି, ବନ୍‌ଡ୍ରାବନ୍‌, ଗୋଡ଼େନ୍‌ ଡ ନିଣ୍ଡୟ୍‌ବରନ୍‌, ଅଡ଼୍‌କୋ ସଙ୍ଗତ୍ତାନ୍‌ ଅମଙ୍‌ବେନ୍‌ ସିଲଡ୍‌ ସଙାଜେତୋ ।
32 ଆଉ ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ସଦୟ ହୁଅ, କୋମଳ ହୃଦୟ ପୁଣି, ଈଶ୍ବର ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କଠାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଯେପରି କ୍ଷମା କଲେ, ସେହିପରି ପରସ୍ପରକୁ କ୍ଷମା କର।
ଆରି, ତର୍ଡମ୍‌ ମନଙ୍‌ ଅଲ୍‌ଗିୟ୍‌ବା ଆରି ଲବଡ୍ଡି ଉଗର୍‌ ଏମ୍ମେନାବା, ଇସ୍ୱରନ୍‌ ଏଙ୍ଗାଲେ କ୍ରିସ୍ଟନ୍‌ ଆମଙ୍‌ ଆମ୍ୱେଞ୍ଜିଆଡଙ୍‌ କେମାଲବେନ୍‌, ଏତ୍ତେଲେ ତର୍ଡମ୍‌ କେମାନ୍‌ ଅଲ୍‌ତିୟ୍‌ବା ।

< ଏଫିସୀୟ 4 >