< ୨ ପିତର 1 >

1 ଶିମୋନ ପିତର, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଜଣେ ଦାସ ଓ ପ୍ରେରିତ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଈଶ୍ବର ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଧାର୍ମିକତା ହେତୁ ଯେଉଁମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ସମାନ ଭାବରେ ବହୁମୂଲ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ ପ୍ରାପ୍ତ କରିଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି।
ਯੇ ਜਨਾ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਸ੍ਤਦੀਸ਼੍ਵਰੇ ਤ੍ਰਾਤਰਿ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਚ ਪੁਣ੍ਯਸਮ੍ਬਲਿਤਵਿਸ਼੍ਵਾਸਧਨਸ੍ਯ ਸਮਾਨਾਂਸ਼ਿਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਾਸਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਸ਼੍ਚ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਪਿਤਰਃ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਿ|
2 ଈଶ୍ବର ଓ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଶାନ୍ତି ପ୍ରଚୁର ପରିମାଣରେ ହେଉ।
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋਸ਼੍ਚ ਤਤ੍ਵਜ੍ਞਾਨੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸ੍ਵਨੁਗ੍ਰਹਸ਼ਾਨ੍ਤ੍ਯੋ ਰ੍ਬਾਹੁਲ੍ਯੰ ਵਰ੍ੱਤਤਾਂ|
3 ଈଶ୍ବର ଆପଣା ଗୌରବ ଓ ସଦ୍‍ଗୁଣରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଅଛନ୍ତି, ତାହାଙ୍କ ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ତାହାଙ୍କ ଐଶ୍ବରୀୟ ଶକ୍ତି ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜୀବନ ଓ ଧର୍ମପରାୟଣତା ନିମନ୍ତେ ସମସ୍ତ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ବିଷୟ ଦାନ କରିଅଛି।
ਜੀਵਨਾਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥਞ੍ਚ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਵਸ਼੍ਯਕੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਗੌਰਵਸਦ੍ਗੁਣਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਦਾਹ੍ਵਾਨਕਾਰਿਣਸ੍ਤੱਤ੍ਵਜ੍ਞਾਨਦ੍ਵਾਰਾ ਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰੀਯਸ਼ਕ੍ਤਿਰਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦੱਤਵਤੀ|
4 ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ବହୁମୂଲ୍ୟ ଓ ଅତି ମହତ‍ ପ୍ରତିଜ୍ଞାମାନ ଦାନ କରିଅଛନ୍ତି, ଯେପରି ସେହିସବୁ ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭେମାନେ କୁଅଭିଳାଷରୁ ଜାତ ଯେଉଁ ବିନାଶ ଜଗତରେ ଅଛି, ସେଥିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇ ଐଶ୍ବରୀୟ ସ୍ୱଭାବର ସହଭାଗୀ ହୁଅ।
ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੇਣ ਚਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯਾ ਮਹਾਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾ ਦੱਤਾ ਯਾਭਿ ਰ੍ਯੂਯੰ ਸੰਸਾਰਵ੍ਯਾਪ੍ਤਾਤ੍ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਭਿਲਾਸ਼਼ਮੂਲਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਨਾਸ਼ਾਦ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰੀਯਸ੍ਵਭਾਵਸ੍ਯਾਂਸ਼ਿਨੋ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
5 ହଁ, ଏହି କାରଣରୁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଅତି ଯତ୍ନ ସହକାରେ ବିଶ୍ୱାସ ଦ୍ୱାରା ସଦ୍‍ଗୁଣ, ସଦ୍‍ଗୁଣ ଦ୍ୱାରା ଜ୍ଞାନ,
ਤਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯੂਯੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੰ ਯਤ੍ਨੰ ਵਿਧਾਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਸੌਜਨ੍ਯੰ ਸੌਜਨ੍ਯੇ ਜ੍ਞਾਨੰ
6 ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ସଂଯମ, ସଂଯମ ଦ୍ୱାରା ଧୈର୍ଯ୍ୟ, ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଧର୍ମପରାୟଣତା,
ਜ੍ਞਾਨ ਆਯਤੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਤਾਮ੍ ਆਯਤੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਤਾਯਾਂ ਧੈਰ੍ੱਯੰ ਧੈਰ੍ੱਯ ਈਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤਿਮ੍
7 ଧର୍ମପରାୟଣତା ଦ୍ୱାରା ଭ୍ରାତୃପ୍ରେମ, ପୁଣି, ଭ୍ରାତୃପ୍ରେମ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରେମ ଲାଭ କର।
ਈਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤੌ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਸ੍ਨੇਹੇ ਚ ਪ੍ਰੇਮ ਯੁਙ੍ਕ੍ਤ|
8 ଏହିସବୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଲେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବିଷୟକ ଜ୍ଞାନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣତା ଲାଭ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଶିଥିଳ ଓ ଫଳଶୂନ୍ୟ ହେବାକୁ ଦେବ ନାହିଁ।
ਏਤਾਨਿ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਵਰ੍ੱਧਨ੍ਤੇ ਚ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਤੱਤ੍ਵਜ੍ਞਾਨੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਲਸਾਨ੍ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲਾਂਸ਼੍ਚ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
9 ମାତ୍ର ଏହିସବୁ ଯାହାଠାରେ ନାହିଁ, ସେ ଦୂରଦର୍ଶୀ ନ ହୋଇ ଅନ୍ଧ ହୋଇଅଛି, ପୁଣି, ଆପଣା ପୂର୍ବକୃତ ପାପରୁ ପରିଷ୍କୃତ ହେବା ବିଷୟ ପାସୋରି ଯାଇଅଛି।
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਾਨਿ ਯਸ੍ਯ ਨ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਸੋ (ਅ)ਨ੍ਧੋ ਮੁਦ੍ਰਿਤਲੋਚਨਃ ਸ੍ਵਕੀਯਪੂਰ੍ੱਵਪਾਪਾਨਾਂ ਮਾਰ੍ੱਜਨਸ੍ਯ ਵਿਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤਿੰ ਗਤਸ਼੍ਚ|
10 ଅତଏବ, ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଆହ୍ୱାନ ଓ ମନୋନୟନକୁ ସ୍ଥିର କରିବା ନିମନ୍ତେ ଅଧିକ ଯତ୍ନଶୀଳ ହୁଅ; ଯେଣୁ ଏପରି କଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ କେବେ ହେଁ ଝୁଣ୍ଟିପଡ଼ିବ ନାହିଁ।
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਕੀਯਾਹ੍ਵਾਨਵਰਣਯੋ ਰ੍ਦ੍ਰੁʼਢਕਰਣੇ ਬਹੁ ਯਤਧ੍ਵੰ, ਤਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਦਾਚ ਨ ਸ੍ਖਲਿਸ਼਼੍ਯਥ|
11 ଆଉ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନନ୍ତ ରାଜ୍ୟରେ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦରେ ପ୍ରବେଶ କରିବାକୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ। (aiōnios g166)
ਯਤੋ (ਅ)ਨੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋਸ੍ਤ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਨਨ੍ਤਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੇਨ ਯੂਯੰ ਸੁਕਲੇਨ ਯੋਜਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ| (aiōnios g166)
12 ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯଦ୍ୟପି ଏହିସବୁ ବିଷୟ ଜାଣ ଓ ପ୍ରାପ୍ତ ସତ୍ୟରେ ସ୍ଥିରୀକୃତ ହୋଇଅଛ, ତଥାପି ମୁଁ ଏହିସବୁ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଇବାକୁ ସର୍ବଦା ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ରହିବି।
ਯਦ੍ਯਪਿ ਯੂਯਮ੍ ਏਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਜਾਨੀਥ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨੇ ਸਤ੍ਯਮਤੇ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾ ਭਵਥ ਚ ਤਥਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਤਤ੍ ਸ੍ਮਾਰਯਿਤੁਮ੍ ਅਹਮ੍ ਅਯਤ੍ਨਵਾਨ੍ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
13 ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୋତେ ଯେପରି ଜଣାଇ ଅଛନ୍ତି, ତଦନୁସାରେ ଶୀଘ୍ର ମୋତେ ଏହି ଶରୀରରୂପ ତମ୍ବୁ ଯେ ତ୍ୟାଗ କରିବାକୁ ହେବ,
ਯਾਵਦ੍ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੂਸ਼਼੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ ਤਾਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸ੍ਮਾਰਯਨ੍ ਪ੍ਰਬੋਧਯਿਤੁੰ ਵਿਹਿਤੰ ਮਨ੍ਯੇ|
14 ଏହା ଜାଣି, ଯେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ତମ୍ବୁରେ ଥାଏ, ସେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରାଇ ଜାଗ୍ରତ କରାଇବା ବିହିତ ମନେ କରୁଅଛି।
ਯਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਮਾਂ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਦਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਦੂਸ਼਼੍ਯਮੇਤਤ੍ ਮਯਾ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵ੍ਯਮ੍ ਇਤਿ ਜਾਨਾਮਿ|
15 ଆଉ ମୋହର ମହାପ୍ରସ୍ଥାନ ଉତ୍ତାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଯେପରି ସର୍ବଦା ସ୍ମରଣରେ ଆଣି ପାରିବ, ଏଥିନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଯତ୍ନ କରିବି।
ਮਮ ਪਰਲੋਕਗਮਨਾਤ੍ ਪਰਮਪਿ ਯੂਯੰ ਯਦੇਤਾਨਿ ਸ੍ਮਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਯਤਿਸ਼਼੍ਯੇ|
16 କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶକ୍ତି ଓ ଆଗମନ କଥା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲୁ, ସେତେବେଳେ ଚତୁରତା ସହ କଳ୍ପିତ କୌଣସି କାହାଣୀ ଅବଲମ୍ବନ କରି ନ ଥିଲୁ, ମାତ୍ର ତାହାଙ୍କ ମହିମାର ଚାକ୍ଷୁଷ ସାକ୍ଷୀ ହୋଇଥିଲୁ।
ਯਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪਰਾਕ੍ਰਮੰ ਪੁਨਰਾਗਮਨਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਨ੍ਤੋ ਵਯੰ ਕਲ੍ਪਿਤਾਨ੍ਯੁਪਾਖ੍ਯਾਨਾਨ੍ਯਨ੍ਵਗੱਛਾਮੇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮ੍ਨਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਭਾਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
17 ଯେଣୁ ଯେତେବେଳେ ମହା ଗୌରବ ମଧ୍ୟରୁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଏହି ବାଣୀ ହେଲା, ଏ ଆମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର, ଏହାଙ୍କଠାରେ ଆମ୍ଭର ପରମ ସନ୍ତୋଷ, ସେତେବେଳେ ସେ ପିତା ଈଶ୍ବରଙ୍କଠାରୁ ସମ୍ଭ୍ରମ ଓ ଗୌରବପ୍ରାପ୍ତ ହେଲେ;
ਯਤਃ ਸ ਪਿਤੁਰੀਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਗੌਰਵੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਮਹਿਮਯੁਕ੍ਤਤੇਜੋਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਵਾਣੀ ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਰ੍ਗਤਵਤੀ, ਯਥਾ, ਏਸ਼਼ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯਪੁਤ੍ਰ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਮ ਪਰਮਸਨ੍ਤੋਸ਼਼ਃ|
18 ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ପବିତ୍ର ପର୍ବତରେ ଥିବାବେଳେ ନିଜେ ଆକାଶରୁ ନିର୍ଗତ ଏହି ବାଣୀ ଶୁଣିଲୁ।
ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਗਤੇਯੰ ਵਾਣੀ ਪਵਿਤ੍ਰਪਰ੍ੱਵਤੇ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨੈਰਸ੍ਮਾਭਿਰਸ਼੍ਰਾਵਿ|
19 ଏଥିରେ ଭାବବାଣୀ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଧିକ ଦୃଢ଼ ହୋଇଅଛି; ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହା ଅନ୍ଧକାରମୟ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରଜ୍ୱଳିତ ହେଉଥିବା ପ୍ରଦୀପ ସଦୃଶ ମନେ କରି ରାତ୍ରି ପାହାନ୍ତା ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଓ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ପ୍ରଭାତୀତାରା ଉଦିତ ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ପ୍ରତି ମନୋଯୋଗ କଲେ ଭଲ ହେବ।
ਅਪਰਮ੍ ਅਸ੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੇ ਦ੍ਰੁʼਢਤਰੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਯੂਯਞ੍ਚ ਯਦਿ ਦਿਨਾਰਮ੍ਭੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਨਃਸੁ ਪ੍ਰਭਾਤੀਯਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਸ੍ਯੋਦਯਞ੍ਚ ਯਾਵਤ੍ ਤਿਮਿਰਮਯੇ ਸ੍ਥਾਨੇ ਜ੍ਵਲਨ੍ਤੰ ਪ੍ਰਦੀਪਮਿਵ ਤਦ੍ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸੰਮਨ੍ਯਧ੍ਵੇ ਤਰ੍ਹਿ ਭਦ੍ਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ|
20 ପ୍ରଥମରେ ଏହା ଜ୍ଞାତ ହୁଅ ଯେ, ଶାସ୍ତ୍ରର କୌଣସି ଭାବବାଣୀ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭାବରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବାର ବିଷୟ ନୁହେଁ,
ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯੰ ਕਿਮਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਸ੍ਵਕੀਯਭਾਵਬੋਧਕੰ ਨਹਿ, ਏਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਜ੍ਞਾਯਤਾਂ|
21 କାରଣ କୌଣସି ଭାବବାଣୀ କେବେ ହେଁ ମନୁଷ୍ୟର ଇଚ୍ଛାରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ ହୋଇ ନାହିଁ, ମାତ୍ର ଈଶ୍ବର ପ୍ରେରିତ ମନୁଷ୍ୟମାନେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ହୋଇ କଥା କହିଥିଲେ।
ਯਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਪੁਰਾ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਇੱਛਾਤੋ ਨੋਤ੍ਪੰਨੰ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਭਾਸ਼਼ਨ੍ਤ|

< ୨ ପିତର 1 >