କରିନ୍ଥୀୟଙ୍କ ପ୍ରତି ଦ୍ୱିତୀୟ ପତ୍ର 7
1 ଅତଏବ, ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ଏହି ସମସ୍ତ ପ୍ରତିଜ୍ଞାପ୍ରାପ୍ତ ହେବାରୁ ଆସ, ଶରୀର ଓ ଆତ୍ମାର ସମସ୍ତ ଅଶୁଚିତାରୁ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ଶୁଚି କରୁ, ପୁଣି, ଈଶ୍ବରଙ୍କୁ ଭୟ କରି ପବିତ୍ରତାରେ ସିଦ୍ଧ ହେଉ।
किजोकि हे ट्लाराव परमेशरे वादो कियोरो कि तै असन अपने बच्चां केरे रूपे मां कबूल केरेलो, त एज्जा, अस अपने आपे ते जिसमेरी ते आत्मारी सब गंदगी शुद्ध केरम, ते परमेशरेरो डर मेन्तां ते इज़्ज़त केरतां, ते परमेशरेरी बत्तां च़लनेरे लेइ पूरे तरीके सेइं पवित्र ज़िन्दगी ज़ींम।
2 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସ୍ଥାନ ଦିଅ; ଆମ୍ଭେମାନେ କାହାରି ଅନ୍ୟାୟ କରି ନାହୁଁ, କାହାକୁ ନଷ୍ଟ କରି ନାହୁଁ, କାହାରି କ୍ଷତି କରି ନାହୁଁ।
असन अपने दिल मां ठार देथ, असेईं केन्ची सेइं बेइन्साफी नईं कियोरीए, न केन्चेरू किछ बिगाड़ेरूए, ते न कोई ठग्गोरोए।
3 ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୋଷ ଦେବା ନିମନ୍ତେ ଏହା କହୁ ନାହିଁ; କାରଣ ମୁଁ ପୂର୍ବରେ କହିଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଏପରି ସ୍ଥାନ ପାଇଅଛ ଯେ, ମଲେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଏକତ୍ର ମରିବା, ପୁଣି, ବଞ୍ଚିଲେ ଏକତ୍ର ବଞ୍ଚିବା।
अवं तुसन दोषी बनानेरे लेइ इन नईं लग्गोरो ज़ोने, किजोकि मीं इन पेइलू ज़ोरूए, कि तुस इश्शे मने मां बसोरेथ कि अस तुसन साथी मरने ज़ीनेरे लेइ तियारम।
4 ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ମୋହର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ମୋହର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦର୍ପ; ମୁଁ ସାନ୍ତ୍ୱନାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମସ୍ତ କ୍ଳେଶରେ ମୋହର ଆନନ୍ଦ ଉଛୁଳି ପଡ଼ୁଅଛି।
अवं तुसन सेइं बड़े दिलेरी सेइं ज़ोने लोरोईं, मीं तुसन पुड़ बड़ू घमण्डे, अवं तसल्ली सेइं भेरोई जोरोईं; अपने सारे दुखन मां अवं आनन्दे सेइं भरपूर राताईं।
5 କାରଣ ମାକିଦନିଆରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ମଧ୍ୟ ବାହାରେ ଯୁଦ୍ଧ ଓ ଭିତରେ ଭୟ, ଏହିପରି ସର୍ବପ୍ରକାରେ କ୍ଳେଶଭୋଗ କରିବାରୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶରୀରସୁଦ୍ଧା ବିଶ୍ରାମ ପାଇଲା ନାହିଁ।
किजोकि ज़ैखन अस त्रअस शैरतां मकिदुनिया इलाके मां आए, तैखन भी इश्शे जानी चैन न भोइ, पन अस च़ेव्रे पासना दुःख झ़ल्लते राए, बेइर लड़ैई थी, अन्तर बेड़ि-बेड़ि गल्लां थी।
6 ତଥାପି ଭଗ୍ନୋତ୍ସାହମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦିଅନ୍ତି ଯେ ଈଶ୍ବର, ସେ ତୀତସଙ୍କ ଆଗମନ ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଲେ,
फिरी भी उदासन तसल्ली देनेबाले परमेशरे तीतुसेरे एजने सेइं असन तसल्ली दित्ती।
7 ଆଉ, କେବଳ ତାହାଙ୍କ ଆଗମନ ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦ୍ୱାରା ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ସାନ୍ତ୍ୱନାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଥିଲେ, ତାହା ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଦେଲେ, କାରଣ ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଉଦ୍ଯୋଗ, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ବିଳାପ, ମୋʼ ସପକ୍ଷରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗ୍ରହ ବିଷୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ; ସେଥିରେ ମୁଁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଆନନ୍ଦିତ ହେଲି।
ते न सिर्फ तैसेरे एजने सेइं पन तैसेरी तैस तसल्ली सेइं, ज़ै तैस तुसन करां मैलती थी; ते तैनी तुश्शी इच्छा ते तुश्शे दुःख ते मीं सेइं मिलनेरे जोशेरी खबर असन शुनाई, ज़ैस सेइं होरो भी आनन्द भोव।
8 ଯେଣୁ ମୋହର ପତ୍ର ଦ୍ୱାରା ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଦେଲି, ତଥାପି ମୁଁ ସେଥିସକାଶେ ଦୁଃଖିତ ନୁହେଁ; ସେହି ପତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଳ୍ପ କାଳ ନିମନ୍ତେ ସୁଦ୍ଧା ଦୁଃଖ ଦେଇଥିବାର ଦେଖି ମୁଁ ଦୁଃଖିତ ହୋଇଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା
किजोकि अगर मीं एपनी चिट्ठी सेइं तुस दुखी किये, पन तैस करां पसतेईं न, ज़ेन्च़रे पेइलो पसतातो थियो, किजोकि अवं हेरताईं तैस चिट्ठी सेइं तुसन दुःख त भोव पन तै थोड़े च़िरेरे लेइ थियो।
9 ଏବେ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ଦୁଃଖିତ ହେଲ, ସେଥିପାଇଁ ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦୁଃଖ ଯେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମନ-ପରିବର୍ତ୍ତନର କାରଣ ହେଲା, ଏଥିପାଇଁ; ଯେଣୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ଦ୍ୱାରା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯେପରି କୌଣସି କ୍ଷତି ନ ହୁଏ, ସେଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଦୁଃଖପ୍ରାପ୍ତ ହେଲ।
हुनी अवं खुशी आईं पन एल्हेरेलेइ नईं कि तुसन दुःख पुज़ो, बल्के एल्हेरेलेइ कि तैस्से दुखेरे वजाई तुसेईं पापन करां मन फिराव। किजोकि तुश्शो दुःख परमेशरेरे मेर्ज़ी सेइं थियो, कि इश्शे पासेरां तुसन कोई नुकसान न पुज़े।
10 କାରଣ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ଯେଉଁ ଦୁଃଖ, ତାହା ପରିତ୍ରାଣ ନିମନ୍ତେ ଏପରି ମନ-ପରିବର୍ତ୍ତନ ଜନ୍ମାଏ, ଯାହା ସକାଶେ ଅନୁତାପ କରିବାକୁ ପଡ଼େ ନାହିଁ; ମାତ୍ର ସାଂସାରିକ ଦୁଃଖ ମୃତ୍ୟୁ ଜନ୍ମାଏ।
किजोकि परमेशरेरे भेक्तरो दुःख एरी पसतावो पैदा केरते ज़ैस सेइं मुक्ति मैलतीए, फिरी तैस सेइं पसतानू न पे, पन दुनियारो दुःख हमेशारी मौत पैदा केरते।
11 ଯେଣୁ ଦେଖ, ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାନୁସାରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ଯେଉଁ ଦୁଃଖ ପାଇଲ, ତାହା ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ କେତେ ଉତ୍ସାହ, ହଁ, କେତେ ଅଭିଯୋଗ ଖଣ୍ଡନ, ହଁ, କେତେ ବିରକ୍ତି, ହଁ, କେତେ ଭୟ, ହଁ କେତେ ଆଗ୍ରହ, ହଁ, କେତେ ଉଦ୍ଯୋଗ, ହଁ, କେତେ ପ୍ରତିକାର ଜନ୍ମାଇଅଛି। ଏହି ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ବୋଲି ପ୍ରମାଣ ଦେଇଅଛ।
ते हेरा, इस्से गल्ली सेइं तुसन परमेशरेरे भेक्तरो दुःख भोव, कि तुसन केत्रो जोश, उज़र, सरक, डर, इच्छा, मघन भोनू, ते सज़ा देनेरो खियाल पैदा भोव? तुसेईं सेब्भी तरीके सेइं इन सिद्ध कियूं, कि तुस इस गल्ली मां बेकसूर आथ।
12 ଏଣୁ ଯଦ୍ୟପି ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖିଲି, ତଥାପି ଯେ ଅନ୍ୟାୟ କରିଅଛି, ବା ଯେ ଅନ୍ୟାୟ ସହିଅଛି, ତାହା ନିମନ୍ତେ ଯେ ଲେଖିଲି, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଆଗ୍ରହ ଯେପରି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଛାମୁରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ସେଥିନିମନ୍ତେ ଲେଖିଲି। ଅତଏବ, ଆମ୍ଭେମାନେ ସାନ୍ତ୍ୱନାପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛୁ।
फिरी मीं ज़ैन तुसन जो सेखती सेइं लिखोरू थियूं, तैन न तैसेरे वजाई सेइं लिखू, ज़ैने बेइन्साफी की, ते न तैसेरे वजाई सेइं ज़ैस सेइं बेइन्साफी भोइ, पन एल्हेरेलेइ कि तुश्शी सरगरमी ज़ै इश्शे लेइए, तै परमेशरेरे सामने तुसन पुड़ बांदी भोए।
13 ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାନ୍ତ୍ୱନାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୀତସଙ୍କ ଆନନ୍ଦ ହେତୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଆନନ୍ଦ କଲୁ, କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଆତ୍ମା ତୁମ୍ଭ ସମସ୍ତଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସଞ୍ଜୀବିତ ହୋଇଅଛି।
एल्हेरेलेइ असन हिम्मत मैल्ली; ते इश्शी इस हिम्मती सेइं साथी तीतुसेरे आनन्द सेइं होरो भी आनन्द भोव किजोकि तैसेरो मन तुश्शे वजाई सेइं हरो भरोए।
14 ଯେଣୁ ଯଦି କୌଣସି ବିଷୟରେ ତୀତସଙ୍କ ନିକଟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ମୁଁ ଦର୍ପ କରିଅଛି, ତେବେ ଲଜ୍ଜିତ ହୋଇ ନାହିଁ, ବରଂ ଯେପରି ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହିଥିଲୁ, ସେହିପରି ତୀତସଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଦର୍ପ ମଧ୍ୟ ସତ୍ୟ ବୋଲି ଜଣାଯାଇଅଛି।
किजोकि अगर मीं तैसेरे सामने तुश्शे बारे मां किछ घमण्ड हिराव, त छिथोव न, पन ज़ेन्च़रे असेईं तुसन सेइं सब गल्लां सच़-सच़ जोरी थी, तेन्च़रे इश्शू घमण्ड हिरानू तीतुसेरे सामने भी सच़ निस्सू।
15 ଆଉ, କିପରି ଭୟ ଓ କମ୍ପରେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରି ସମସ୍ତେ ତାଙ୍କର ବାଧ୍ୟ ହେଲ, ଏହା ସ୍ମରଣ କରି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାହାଙ୍କ ଅନ୍ତରର ସ୍ନେହ ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଅଛି।
ते ज़ैखन तैस तुश्शो सेब्भी केरू हुक्मन मन्नेबाले भोनू याद एइते; किजोकि तुसेईं थरकते-थरकते तैस सेइं मुलाकात की; तैसेरो प्यार तुश्शे पासेरां होरो भी बद्धतो गाते।
16 ମୁଁ ଯେ ସର୍ବ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କଠାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସ କରିପାରେ, ଏଥିପାଇଁ ଆନନ୍ଦ କରୁଅଛି।
अवं खुश भोताईं, किजोकि तुसन करां मीं हर गल्ली मां भरोसो भोते।
