Sefanias 3
1 Usæl han, den tråssuge og ureine, valdsbyen!
Palet lah kho ka sak niteh, kamhnawng laihoi tami pacekpahleknae kho teh a yawthoe.
2 Han høyrer ikkje på røysti åt nokon, tek ikkje tukt. På Herren lit han ikkje, til sin Gud vil han ikkje koma.
Cathut e lawk ngâi hoeh, toun e hai ngai hoeh, BAWIPA kângue hoeh, mae Cathut koe kâhnai hoeh.
3 Hovdingarne der inne er burande løver, domarane hans er som ulvar um kvelden; dei sparar inkje til morgondagen.
Khobawinaw teh kho lungui vah ka huk e sendek patetlah ao awh. lawkcengkungnaw ni a mon totouh banghai pahma awh hoeh. Tangmin vah yuengyoe ka kâva e a sui lah ao awh.
4 Profetarne hans er skrythalsar, trulause menner, prestarne vanhelgar det heilage, gjer vald mot lovi.
Profetnaw teh a lai kathout e, lawkkam ka cak hoeh e lah ao awh. Vaihmanaw ni kathounge hmuen a khin sak awh teh a lawk hai noutna awh hoeh.
5 Herren er rettferdig der inne, gjer ikkje urett. Kvar morgon let han sin dom koma fram i ljoset, det glepp ikkje. Men den urettferdige kjenner ikkje skam.
Hateiteh, BAWIPA ni kho lungui vah hawinae a sak. Kamsoum hoeh hno sak boihoeh. Amom tangkuem lannae a kamnue sak. Hateiteh, tami kahawihoehnaw teh kayanae tawn awh hoeh.
6 Eg hev øydt ut folkeslag, deira murtindar vart nedbrotne. Eg gjorde gatorne deira aude, so ingen ferdast på deim; byarne deira vart herja, so dei er utan folk, utan ibuar.
Miphunnaw puenghoi ramvengimnaw puenghai ka raphoe pouh toe. Lam dawkvah apihai a cei hoeh nahanlah tami kingkadi sak toe. Tami buet touh hai o hoeh nahanlah khopui hai ka raphoe toe.
7 Eg sagde: Berre du vil ottast meg, taka tukt, so skal bustaden din ikkje verta øydelagd med alt det som eg hev gjeve deg i varetekt. Like vel var dei uppsette på å lata alle sine gjerningar vera illverk.
Hatnavah, kai ni hottelah totouh ka toun hnukkhu nang ni ma onae pahnawt laipalah, kai heh na taki vaiteh ka lamthung a dawn han doeh ka ti eiteh, ahnimanaw ni kahawihoehe hno hoehoe a sak awh.
8 Difor, bia på meg, segjer Herren, til den dagen eg ris upp til herfang. For det er min dom at eg samlar folki og stemner saman kongeriki, renner ut harmen min yver deim, all min brennande vreide; for elden av min brennhug skal øyda heile jordi.
Hateiteh BAWIPA ni a dei e teh, man vaiteh lawp hanelah kai ka thaw hoehnahlan totouh na ring awh ei. Uknaeram pueng kamkhueng sak vaiteh kaie lungkhueknae, ka lungphuennae hah koung ka awi han telah pouknae ka tawn. Ka lungkhueknae hmai ni talai pueng a kak han.
9 For då vil eg gjeva folki nye, reine lippor, so dei kann kalla på Herrens namn og samheldigt tena honom.
Miphunnaw pueng ni atangcalah, BAWIPA e thaw cungtalah a tawk awh nahan, a min kaw awh nahanelah ahnimanaw koe kathounge lawk bout ka poe han.
10 Frå landet burtanfor elvarne i Ætiopia skal dei føra mine tilbedarar, mitt spreidde folk bera fram offer til meg.
Kush ram palang namranlah, hmuen pueng koe kampek e ka miphun canunaw, kai koe kâhet e taminaw ni kai hanelah pasoumhno a sin awh han.
11 På den dagen tarv du ikkje skjemmast ved alle gjerningarne dine, som du synda imot meg med; for då vil eg rydja burt frå deg deim som jublar so stolt i deg, og du skal ikkje meir gjera deg stor på mitt heilage fjell.
Hatnae tueng dawkvah nang ni kai koe na payon e naw dawk yeirai na po mahoeh. Bangkongtetpawiteh kâoup e taminaw hoi tami ka dudam e naw teh nangmouh thung hoi koung ka pâlei han. Nang hai kaie mon kathoung dawk bout na kâoup awh mahoeh toe.
12 Men eg vil leiva i deg eit audmjukt og armt folk, og dei skal lita på Herrens namn.
Ka roedeng ni teh kârahnoum e miphunnaw, nangmouh koe ka cawi sak han. Ahnimanaw teh Bawipa e min a kâuep awh han.
13 Israels leivning skal ikkje gjera urett, dei skal ikkje tala lygn, og det skal ikkje finnast svikfull tunga i deira munn. Ja, dei skal beita og liggja i ro, utan at nokon skræmer deim.
Kacawie Isarelnaw teh, kamsoumhoehe sak a mahoeh. Laithoe hai dei awh mahoeh. Ahnimae pahni dawk hoi dumyennae lawk tâcawt mahoeh. A canei a i onae koe apinihai takinae poe mahoeh toe.
14 Jubla, dotter Sion! Lyft upp fagnadrop, Israel! Gled deg og frygda deg av alt ditt hjarta, dotter Jerusalem.
Oe Zion canu la sak haw. Isarel miphun hramki haw. Jerusalem canu na lungthin abuemlahoi na lunghawi haw.
15 Herren hev vend straffedomarne ifrå deg, rudt fienden din or vegen. Herren, Israels konge, er hjå deg. Du tarv ikkje meir ottast noko vondt.
BAWIPA ni nange tarannaw a takhoe teh na yonnae a dam sak toe. Isarelnaw e siangpahrang Jehovah teh nangmouh koe ao. Nang teh runae bout na kâhmo mahoeh toe.
16 På den dagen skal det segjast til Jerusalem: «Ottast ikkje, Sion, lat ikkje henderne siga!
Hat toteh, Jerusalem na lungpuen hanh, Zion mon na kut thayoun sak hanh ati awh han.
17 Herren din Gud er hjå deg, ei kjempa som kann frelsa. Han gled seg yver deg med fagnad, han tegjer i sin kjærleik; han jublar i frygd yver deg.»
Nange Jehovah Cathut teh nang koe ao teh, athakaawme ni Cathut ni nang teh na rungngang han. Nang koe a lungkuep vaiteh a lunghawi han. A lungpatawnae dawk awm vaiteh, lunghawinae la hoi nang koe a lunghawi han.
18 Eg samlar deim som med sorg hev vore utestengde frå høgtidsstemnorne; dei er frå deg. Vanæra tyngjer på deim.
Lungmathoenae hoi khuikanae pawi teh nang koehoi na takhoe pouh vaiteh, reithai kâhmo e naw hah ka kamkhueng sak han.
19 Sjå, på den tidi vil eg taka på trælkarane dine, og eg vil frelsa dei halte og sanka saman dei burtdrivne og gjera deim til æra og gjetord yver heile jordi, der dei fyrr var vanæra.
Hattoteh nang ka rektap e naw pueng hah kai ni lawk ka ceng han. Kapatawnaw hah ka dam sak han. Pâlei e taminaw ka kamkhueng sak han. Yeiraiponae ram pueng dawk oupnae hoi minhawinae ka poe han.
20 På den tid let eg dykk koma heim att, på den tid sankar eg dykk, og eg vil gjera dykk til gjetord og æra millom alle folki på jordi, når eg vender lagnaden dykkar for augo på dykk, segjer Herren.
Hatnae tueng nah, kai ni nangmanaw bout na bankhai awh vaiteh na kamkhueng sak awh han. Man lah kaawm e naw hah na hmalah bout ka pâkhueng toteh, talai taminaw pueng koe oupnae minhawinae na poe awh han telah Cathut ni a ti.
