< Sefanias 1 >

1 Herrens ord som kom til Sefanja, son åt Kusi, son åt Gedalja, son åt Amarja, son åt Hizkia, i dei dagar då Josia Amonsson var konge i Juda.
Kastoy ti sao ni Yahweh a dimteng kenni Sofonias, a putot a lalaki ni Cusi, a putot ni Gedalias, a putot ni Amanias, a putot ni Hesekias, kadagiti aldaw a ni Josias nga anak ni Amon ti ari ti Juda.
2 Burt, ja burt vil eg taka alt frå jordi, segjer Herren.
Kastoy ti pakaammo ni Yahweh— “Dadaelekto dagiti amin a banbanag iti rabaw ti daga!
3 Eg vil taka burt menneskje og dyr, taka burt fuglarne under himmelen og fiskarne i havet og støytesteinarne i lag med dei gudlause, og eg vil rydja menneski ut av jordi, segjer Herren.
Dadaelekto ti tao ken dagiti narungsot nga ayup; dadaelekto dagiti billit iti tangatang ken dagiti lames iti baybay, dagiti dadael a karaman dagiti nadangkes! Ta pukawekto ti tao iti rabaw ti daga!” —kastoy ti pakaammo ni Yahweh.
4 Og eg vil retta ut handi mi mot Juda og alle deim som bur i Jerusalem, og eg vil rydja ut frå denne staden den siste leivning av Ba’al, namnet åt avgudsprestarne i lag med prestarne,
Iyunnatkonto ti imak iti Juda ken dagiti amin nga agnanaed iti Jerusalem. Pukawekto ti tunggal nabatbati nga agdaydayaw kenni Baal iti daytoy a lugar ken dagiti nagnagan dagiti agdaydayaw kadagiti didiosen kadagiti papadi,
5 deim som på taki bed til himmelheren, deim som bed til og sver ved Herren og attpå sver ved Milkom,
dagiti tattao nga adda iti tuktok dagiti balbalay nga agdaydayaw iti init, bulan ken bituen, ken dagiti tattao nga agdaydayaw ken agsapata kenni Yahweh ngem agsapatada met kenni Milcom.
6 og deim som hev vendt seg burt frå Herren, og deim som ikkje hev søkt Herren og ikkje spurt etter honom.
Pukawekto met dagiti saanen a simmurot kenni Yahweh, uray dagiti saan a mangbirok kenni Yahweh wenno agkiddaw iti panangidalanna.”
7 Ver stille for Herren, Herren! For Herrens dag er nær, Herren hev laga til eit slagtoffer, han hev vigt sine gjester.
Agulimekkayo iti presensia ti Apo a Yahweh, ta asidegen ti aldaw ni Yahweh; gapu ta insaganan ni Yahweh ti sakripisio ken indatonnan dagiti sangailina.
8 Og på Herrens slagtofferdag vil eg heimsøkja hovdingarne og kongssønerne og alle som klæder seg i utanlands-klæde.
“Mapasamakto iti aldaw ti panangidaton ni Yahweh, a dusaekto dagiti prinsipe ken dagiti annak dagiti ari, ken dagiti amin a nakakawes iti ganggannaet a pagan-anay.
9 Og eg vil på den dagen heimsøkja alle deim som hoppar yver dørstokken, dei som fyller sin Herres hus med vald og svik.
Iti dayta nga aldaw dusaekto dagiti amin a sumrek iti ruangan, dagiti mangpunno iti kinaranggas ken panangallilaw iti balay iti amoda!
10 På den dagen, segjer Herren, skal det høyrast skrik frå Fiskeporten, jammer frå Nybyen og stort brak frå høgderne.
Isu a mapasamakto iti dayta nga aldaw”— kastoy ti pakaammo ni Yahweh —“nga aggapunto iti Ruangan ti Lames ti sangit ti kinarigat, ti dung-aw manipud iti Maikaddua a Distrito, ken ti napigsa unay a daranudor manipud kadagiti turod.
11 Jamra, de som bur i Mortelen, for heile kræmerfolket er gjort til inkjes, og alle kjøpmenner utrudde.
Agdung-awkayo, dakayo nga agnanaed iti Distrito ti Pagtagilakoan, ta madadaelto amin dagiti aglaklako; mapapatayto amin dagiti agtitimbang kadagiti pirak.
12 Og på den same tidi vil eg ransaka Jerusalem med lykter og heimsøkja dei menneskje som ligg i ro på sin berm og segjer i sitt hjarta: «Herren gjer korkje godt eller vondt.»
Dumtengto iti dayta a tiempo a sukimatekto ti Jerusalem babaen kadagiti pagsilawan ken dusaek dagiti tattao a mangipagarup a natalgedda ket kunaenda iti pusoda, 'Awanto ti aniaman nga aramiden ni Yahweh, naimbag man wenno dakes!'
13 Og eigedomen deira skal verta til herfang og husi deira til tjon. Hus skal dei byggja, men ikkje bu i deim, vinhagar skal dei planta, men ikkje drikka deira vin.
Masamsamto dagiti kinabaknangda ken mabaybay-anto a madadael dagiti balbalayda. Agpatakderdanto kadagiti babalay ngem saanda nga agnaed kadagitoy, ken agmulada kadagiti kaubasan ngem saanda nga uminom iti arakda!
14 Nær er Herrens dag, den store. Han er nær og kjem med stor hast. Høyr! Det er Herrens dag! Sårt skrik då kjempa.
Asidegen ti naindaklan nga aldaw ni Yahweh, asidegen ken napardas unay! Agbalinto a nasaem a panagsangsangit ti maysa a mannakigubat ti uni iti aldaw ni Yahweh!
15 Ein vreide-dag er den dagen, ein dag med naud og trengsla, ein dag med øyding og audner, ein dag med myrker og dimma, ein dag med skyer og skodda,
Dayta nga aldaw ket aldaw ti pungtot, maysa nga aldaw ti riribuk ken leddaang, aldaw ti bagyo ken pannakadadael, maysa nga aldaw ti sipnget ken lulem, maysa nga aldaw dagiti ulep ken kasta unay a kinasipnget!
16 ein dag med lurblåster og herrop mot dei faste byar og mot dei høge murtindar.
Aldawto daytoy dagiti trumpeta ken pakdaar a maibusor kadagiti nasarikedkedan a siudad ken kadagiti nangato a pagwanawanan!
17 Då vil eg setja folk i slik angest, at dei gjeng der som blinde, for di dei hev synda mot Herren. Blodet deira skal verta burtslengt som mold, og kjøtet deira som møk.
Ta iyegkonto ti kinarigat iti sangkataoan, tapno magnadanto a kasla bulsek a tattao agsipud ta nagbasolda kenni Yahweh! Maibukbukto ti darada a kasla tapuk, ken maibukbukto ti nagunegda a kasla rugit!
18 Korkje sylvet eller gullet deira skal kunde berga deim på Herrens vreide-dag, når elden frå hans brennhug øyder all jordi; for han vil gjera ende, ja, ein brå ende på alle deim som bur på jordi.
Awanto ti makaisalakan kadakuada, uray pay ti pirak wenno ti balitokda iti aldaw ti pungtot ni Yahweh! Ti apuy ti pungtot ni Yahweh ti mangibusto iti entero a daga, ta nakabutbutengto ti kanibusanan nga iyegna kadagiti agnanaed iti daga!”

< Sefanias 1 >