Sakarias 8
1 Og Herren, allhers drott, sende ordet sitt soleis:
Naʻe toe hoko foki kiate au ʻae folofola ʻa Sihova ʻoe ngaahi kautau, ʻo pehē,
2 So segjer Herren, allhers drott: Eg er mykje, mykje ihuga for Sion, ja, med brennande harm er eg ihuga for det.
“ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; naʻaku fuaʻa koeʻuhi ko Saione ʻi he fuaʻa lahi, pea naʻaku fuaʻa koeʻuhi ko ia, pea u houhau lahi.”
3 So segjer Herren: Eg vil venda attende til Sion og taka bustad i Jerusalem, og Jerusalem skal heita «Truskapsbyen» og fjellet åt Herren, allhers drott, «Heilagfjellet».
ʻOku pehē ʻe Sihova; “Kuo u foki mai ki Saione, pea te u nofo ʻi he lotolotonga ʻo Selūsalema: pea ʻe ui ʻa Selūsalema, ko e kolo ʻoku ʻi ai ʻae moʻoni; pea ko e moʻunga ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e moʻunga māʻoniʻoni.”
4 So segjer Herren, allhers drott: Atter skal gamle menner og gamle kvinnor sitja på torgi i Jerusalem, alle med stav i hand for deira alderdom skuld,
ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “ʻE toe nofo ʻi he ngaahi hala ʻo Selūsalema ʻae kakai mātuʻa mo e kau finemātuʻa, pea ʻe taki taha toʻo ha tokotoko ʻi hono nima koeʻuhi ko ʻenau motuʻa ʻaupito.
5 og torgi i byen skal vera fulle av gutar og gjentor som leikar seg der på torgi.
Pea ʻe fonu ʻae hala ʻoe kolo ʻi he tamaiki tangata, mo e tamaiki fefine, ʻoku fakavā ʻi hono ngaahi hala ʻo ia.”
6 So segjer Herren, allhers drott: Um dette kjem til å synast umogelegt for leivningen av dette folket i dei dagar, skulde det då og synast umogelegt for meg? segjer Herren, allhers drott.
ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “Kapau kuo faingataʻa ʻeni ki he mata ʻoe toenga kakai ni, ʻi he ngaahi ʻaho ko eni, pea ʻe faingataʻa ia foki ʻi hoku ʻao ʻoʻoku? ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau.
7 So segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg skal frelsa folket mitt frå Austerheimen og Vesterheimen
ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “Vakai, te u fakamoʻui ʻa hoku kakai mei he fonua hahake, pea mei he fonua ʻi lulunga;
8 og føra deim heim, og dei skal bu i Jerusalem og vera mitt folk, og eg skal vera deira Gud i truskap og rettferd.
Pea te u ʻomi ʻakinautolu, pea te nau nofo ʻi he lotolotonga ʻo Selūsalema; pea ko hoku kakai ʻakinautolu, pea ko honau ʻOtua au, ʻi he moʻoni mo e māʻoniʻoni.”
9 So segjer Herren, allhers drott: Lat dykkar hender vera sterke, de som i denne tid høyrer desse ordi av dei same profetarne som tala på den dagen då grunnsteinen vart lagd til huset åt Herren, allhers drott, templet, som skulde byggjast upp!
ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “Ke mālohi homou nima, ʻakimoutolu ʻoku fanongo ʻi he ngaahi ʻaho ni, ki he ngaahi lea ni, mei he ngutu ʻoe kau palōfita, ʻaia naʻe ʻi ai ʻi he ʻaho ko ia naʻe tō ai ʻae tuʻunga ʻoe fale ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau, koeʻuhi kae langa ʻae fale tapu.
10 Fyre desse dagarne hadde korkje folk eller fe løn for strævet sitt, og korkje den som gjekk ut eller den som gjekk inn var trygg for fienden; for eg slepte alle menneskje laus på kvarandre.
He naʻe teʻeki ke hoko ʻae ngaahi ʻaho ko ia, naʻe ʻikai ha ngāue ʻoku fai ʻe ha tangata, pe ha ngāue ke fai ʻe ha manu; pea ko e meʻa ʻi he mamahi, naʻe ʻikai fiemālie ha taha naʻe ʻalu atu, pe hū mai; he naʻaku fakafehiʻa ʻae tangata taki taha kotoa pē ki hono kaungāʻapi.
11 Men no vil eg ikkje vera som i dei framfarne tider mot leivningen av dette folket, segjer Herren, allhers drott.
Ka ko eni,” ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, “ʻE ʻikai te u hangē eni ko e ngaahi ʻaho ʻi muʻa ange ki he toenga kakai.
12 Nei, trygt skal sædet vera: Vintreet skal gjeva si frukt og jordi si grøda, himmelen skal gjeva si dogg, og eg skal gjeva leivningen av dette folket alt dette til eiga.
Koeʻuhi ʻe monūʻia ʻae hako: ʻe tuku mai ʻe he vaine ʻa hono fua, pea ʻe ʻomi ʻe he kelekele ʻa hono tupu, pea ʻe foaki mei he langi ʻa hono hahau; pea te u pule ke maʻu ʻe he toenga kakai ni ʻae ngaahi meʻa ni kotoa pē.
13 Då skal det henda: liksom de hev vore ei forbanning millom folki, både Judas hus og Israels hus, so vil eg no frelsa dykk, og de skal verta ei velsigning. Ottast ikkje! Lat dykkar hender vera sterke!
Pea ʻe hoko ʻo pehē, hangē ko hoʻomou hoko ko e malaʻia, ʻi he lotolotonga ʻoe hiteni, ʻe fale ʻo Siuta, mo koe ʻe fale ʻo ʻIsileli; ʻe pehē pe ʻa ʻeku fakamoʻui ʻakimoutolu, pea te mou hoko ko e monūʻia: ʻoua naʻa manavahē, ka ʻe tuku ke mālohi homou nima.”
14 For so segjer Herren, allhers drott: Liksom eg sette meg fyre å gjera vondt imot dykk, då federne dykkar gjorde meg harm, og eg ikkje angra på det, segjer Herren, allhers drott,
He ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “Hangē naʻaku loto ke tautea ʻakimoutolu, ʻi he fakahouhauʻi au ʻe hoʻomou ngaahi tamai,” ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, “Pea naʻe ʻikai te u liliu mei ai:
15 soleis hev eg no i desse dagarne sett meg fyre å gjera vel imot Jerusalem og Judas hus. Ottast ikkje!
ʻOku pehē foki, kuo u loto ke fai lelei ʻi he ngaahi ʻaho ni, ki Selūsalema, pea mo e fale ʻo Siuta: ʻoua naʻa mou manavahē.”
16 Dette er det de skal gjera: Tala sanning med kvarandre! Seg rette og fredsæle domar i portarne dykkar!
“Ko eni ʻae ngaahi meʻa te mou fai; Mou taki taha lea ʻaki ʻae moʻoni ki homou kaungāʻapi; fai ʻae fakamaau ʻi he moʻoni, mo e melino ʻi homou ngaahi matapā.
17 Tenk ikkje på vondt mot kvarandre i hjarta dykkar, og hav ikkje hug til rang eid! For alt slikt hatar eg, segjer Herren.
Pea ʻoua naʻa femahalokoviʻaki ʻi homou loto ki homou kaungāʻapi, pea ʻoua naʻa manako ki he fuakava loi; he ʻoku pehē ʻe Sihova, ko e ngaahi meʻa ia ʻoku ou fehiʻa ki ai.”
18 Og ordet frå Herren, allhers drott, kom til meg soleis:
Pea naʻe hoko mai ʻae folofola ʻa Sihova ʻoe ngaahi kautau, ʻo pehē,
19 So segjer Herren: Fasta i den fjorde, femte, sjuande og tiande månaden skal verta Judas hus til frygd og gleda og gilde høgtider. Men elska sanningi og freden!
“ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; Ko e ʻaukai ʻi hono fā ʻoe māhina, mo e ʻaukai ʻi hono nima, mo e ʻaukai ʻi hono fitu, mo e ʻaukai ʻi hono hongofulu, ʻe hoko ia ko e fiefia, mo e nekeneka, mo e ngaahi kātoanga fakafiefia ki he fale ʻo Siuta; ko ia mou ʻofa ki he moʻoni, mo e melino.”
20 So segjer Herren, allhers drott: Endå skal det verta so at folkeslag skal koma, ja, folk frå mange byar,
ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “ʻE toe haʻu ha kakai mo kinautolu ʻoku nofo ʻi he ngaahi kolo kehekehe:
21 og folket i den eine byen skal fara til den andre og segja: «Kom, lat oss ganga av stad og blidka Herren og søkja Herren, allhers drott!» «Eg vil ganga, eg og.»
Pea ʻe ʻalu ʻae kakai ʻoe kolo ʻe taha ki he kolo ʻe taha, mo nau fepehēʻaki, ‘Ke tau ʻalu fakatoʻotoʻo ke lotu kia Sihova, pea ke kumi kia Sihova ʻoe ngaahi kautau: te u ʻalu foki mo au.’
22 Og då skal det koma mange folkeslag og mannsterke heidningfolk og søkja Herren, allhers drott, i Jerusalem, og blidka Herren.
ʻIo, ʻe haʻu ʻae kakai kehekehe mo e ngaahi puleʻanga mālohi ke kumi kia Sihova ʻoe ngaahi kautau, pea ke lotu hū ʻi he ʻao ʻo Sihova ʻi Selūsalema.”
23 So segjer Herren, allhers drott: I dei dagarne skal det henda at ti mann av alle dei tungemål som vert tala millom heidningfolk, tek fat i kjolesnippen åt ein mann frå Juda og segjer: «Me vil ganga med dykk; for me hev høyrt at Herren er med dykk.»
ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “ʻI he ngaahi ʻaho ko ia ʻe puke atu ʻe he toko hongofulu mei he ngaahi lea kehekehe ʻoe ngaahi puleʻanga, ʻio, te nau puke ʻae kapa ʻoe kofu ʻoe Siu mo nau pehē, Te tau ʻo mo koe: he kuo mau fanongo ʻoku ʻiate kimoutolu ʻae ʻOtua.”
