Sakarias 8
1 Og Herren, allhers drott, sende ordet sitt soleis:
Immay kaniak ti sao ni Yahweh a Mannakabalin-amin a kunana,
2 So segjer Herren, allhers drott: Eg er mykje, mykje ihuga for Sion, ja, med brennande harm er eg ihuga for det.
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Ipatpategko ti Sion iti nasged nga ayat, ipatpategko unay daytoy ken nakapungtotak unay kadagiti kabusorna!'
3 So segjer Herren: Eg vil venda attende til Sion og taka bustad i Jerusalem, og Jerusalem skal heita «Truskapsbyen» og fjellet åt Herren, allhers drott, «Heilagfjellet».
Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Agsubliakto iti Sion ket agnaedakto iti tengnga ti Jerusalem, ta maawaganto ti Jerusalem a Ti Siudad ti Kinapudno ken maawaganto ti bantay ni Yahweh a Mannakabalin-amin a Nasantoan a Bantay!”
4 So segjer Herren, allhers drott: Atter skal gamle menner og gamle kvinnor sitja på torgi i Jerusalem, alle med stav i hand for deira alderdom skuld,
Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Addanto manen dagiti lallakay ken babbaket kadagiti kalsada ti Jerusalem, ket agkasapulanto ti tunggal tao iti sarukod gapu iti kinalakayna wenno kinabaketna.
5 og torgi i byen skal vera fulle av gutar og gjentor som leikar seg der på torgi.
Ken mapnonto dagiti kalsada ti siudad kadagiti ubbing a lallaki ken babbai nga agay-ayam kadagitoy.”'
6 So segjer Herren, allhers drott: Um dette kjem til å synast umogelegt for leivningen av dette folket i dei dagar, skulde det då og synast umogelegt for meg? segjer Herren, allhers drott.
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Kadagidiay nga al-aldaw, no adda iti kasla saan a nakapappapati iti imatang dagiti nakalasat a tattao ti Juda, kasla saan met kadi a nakapappapati daytoy iti imatangko?'”—daytoy ket pakaammo ni Yahweh.
7 So segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg skal frelsa folket mitt frå Austerheimen og Vesterheimen
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Adtoy, umadanin ti panangispalko kadagiti tattaok iti daga a pagsingisingan ken paglennekan ti init!
8 og føra deim heim, og dei skal bu i Jerusalem og vera mitt folk, og eg skal vera deira Gud i truskap og rettferd.
Gapu ta isublikto ida, ket agnaeddanto iti tengnga ti Jerusalem, isu nga agbalindanto manen a tattaok, ket siakto ti Diosda iti kinapudno ken iti kinalinteg!’”
9 So segjer Herren, allhers drott: Lat dykkar hender vera sterke, de som i denne tid høyrer desse ordi av dei same profetarne som tala på den dagen då grunnsteinen vart lagd til huset åt Herren, allhers drott, templet, som skulde byggjast upp!
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: Dakayo nga agtultuloy a makangkangngeg ita kadagiti isu met laeng a sasao manipud kadagiti profeta idi naisaad ti pundasion ti balayko—daytoy a balayko, a ni Yahweh a Mannakabalin-amin: Pakirdenyo ti pakinakemyo tapno maipatakder ti templo.
10 Fyre desse dagarne hadde korkje folk eller fe løn for strævet sitt, og korkje den som gjekk ut eller den som gjekk inn var trygg for fienden; for eg slepte alle menneskje laus på kvarandre.
Ta sakbay dagidiay nga al-aldaw, awan ti mula a maapit ti siasinoman; awanto ti magunggona ti tao wenno ayup. Ken awan ti kappia iti siasinoman a rummuar ken umuneg gapu kadagiti kabusor. Pinagbibinnusorko dagiti amin a tattao.
11 Men no vil eg ikkje vera som i dei framfarne tider mot leivningen av dette folket, segjer Herren, allhers drott.
Ngem ita, saanen a kas kadagiti napalabas nga al-aldaw; makikaaddaakto kadagiti tattao a nakasubli manipud iti pannakaitalaw a kas balud!”' Daytoy ket pakaammo ni Yahweh a Mannakabalin-amin.
12 Nei, trygt skal sædet vera: Vintreet skal gjeva si frukt og jordi si grøda, himmelen skal gjeva si dogg, og eg skal gjeva leivningen av dette folket alt dette til eiga.
'“Ta natalgedto dagiti tattao nga agmula kadagiti bukel. Agbunganto dagiti agkalatkat nga ubas ket adunto ti maapit kadagiti talon. Ipaayto dagiti tangatang dagiti linnaawda, ta ipatawidkonto amin dagitoy a banbanag kadagiti tattao a nakasubli manipud iti pannakaitalaw a kas balud.
13 Då skal det henda: liksom de hev vore ei forbanning millom folki, både Judas hus og Israels hus, so vil eg no frelsa dykk, og de skal verta ei velsigning. Ottast ikkje! Lat dykkar hender vera sterke!
Dakayo ti pangipadaan dagiti dadduma a nasion iti pannakailunod, balay ti Juda ken balay ti Israel. Ngem ispalenlayonto ket bendisionankayonto. Saankayo nga agbuteng; agbalinkayo koma a napigsa ken natured!”’
14 For so segjer Herren, allhers drott: Liksom eg sette meg fyre å gjera vondt imot dykk, då federne dykkar gjorde meg harm, og eg ikkje angra på det, segjer Herren, allhers drott,
“Ta kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Kas iti panangpanggepko a mangdusa kadakayo idi pinagpungtotdak dagiti kapuonanyo,' ket saan a bimmaaw, kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin,
15 soleis hev eg no i desse dagarne sett meg fyre å gjera vel imot Jerusalem og Judas hus. Ottast ikkje!
isu a panggepko kadagitoy nga al-aldaw a mangaramid manen iti naimbag iti Jerusalem ken iti balay ti Juda! Saankayo nga agbuteng!
16 Dette er det de skal gjera: Tala sanning med kvarandre! Seg rette og fredsæle domar i portarne dykkar!
Dagitoy ti masapul nga aramidenyo: Agsaokayo iti pudno, tunggal tao iti kaarrubana. Mangukomkayo a sipupudno, sililinteg, ken sitatalna kadagiti pangukomanyo.
17 Tenk ikkje på vondt mot kvarandre i hjarta dykkar, og hav ikkje hug til rang eid! For alt slikt hatar eg, segjer Herren.
Ket awan koma ti agpanggep iti dakes kadagiti kaarrubayo, wenno anamungan dagiti palso a sapata; ta kagurak amin dagitoy a banbanag!'” Daytoy ket pakaammo ni Yahweh.
18 Og ordet frå Herren, allhers drott, kom til meg soleis:
Ket immay kaniak ti mensahe ni Yahweh a Mannakabalin-amin a kunana,
19 So segjer Herren: Fasta i den fjorde, femte, sjuande og tiande månaden skal verta Judas hus til frygd og gleda og gilde høgtider. Men elska sanningi og freden!
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Dagiti panagayunar iti maikapat, iti maikalima, iti maikapito ken iti maikasangapulo a bulan ket agbalinto a tiempo iti panagrag-o, kinaragsak, ken naragsak a fiesta dagiti tattao ti Juda! Ngarud, ayatenyo ti kinapudno ken kappia!”
20 So segjer Herren, allhers drott: Endå skal det verta so at folkeslag skal koma, ja, folk frå mange byar,
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Mapanto manen dagiti tattao idiay Jerusalem, uray dagiti agnanaed kadagiti adu a nadumaduma a siudad.
21 og folket i den eine byen skal fara til den andre og segja: «Kom, lat oss ganga av stad og blidka Herren og søkja Herren, allhers drott!» «Eg vil ganga, eg og.»
Mapanto iti sabali a siudad dagiti agnanaed iti maysa a siudad ket kunada, “Pardasantayo ti mapan agkiddaw iti bendision kenni Yahweh ken agdayaw kenni Yahweh a Mannakabalin-amin! Mapankami met.'”
22 Og då skal det koma mange folkeslag og mannsterke heidningfolk og søkja Herren, allhers drott, i Jerusalem, og blidka Herren.
Adunto a tattao ken nabibileg a nasion ti mapan idiay Jerusalem tapno agdayaw kenni Yahweh a Mannakabalin-amin ken agkiddaw iti bendision kenni Yahweh!”
23 So segjer Herren, allhers drott: I dei dagarne skal det henda at ti mann av alle dei tungemål som vert tala millom heidningfolk, tek fat i kjolesnippen åt ein mann frå Juda og segjer: «Me vil ganga med dykk; for me hev høyrt at Herren er med dykk.»
“Kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin: 'Kadagidiay nga al-aldaw, sangapulo a lallaki manipud iti amin a pagsasao ken nasion ti kumpet iti gayadan ti kagaymo ket kunada, “Ipalubosmo a makikuyogkami kenka, gapu ta nangngeganmi nga adda kenka ti Dios!"”'
