Sakarias 6
1 Då eg atter lyfte upp augo mine, fekk eg sjå fire vogner som kom fram millom tvo fjell, og fjelli var av kopar.
Bout kamoung navah, rahum hoi sak e rangleng pali touh mon rahak hoi a tâco e ka hmu.
2 For den fyrste vogni var det raude hestar, for den andre vogni svarte hestar,
Hmaloe e rangleng dawk ka paling e marang, apâhni e rangleng dawk ka tamang e marang,
3 for den tridje vogni kvite hestar, og for den fjorde vogni var det flekkute sterke hestar.
Apâthum e rangleng dawk ka pangaw e marang, apalinae rangleng dawk thakasai ni teh tarakcak e marangnaw sut kaw e lah ao.
4 Då tok eg til ords og sagde til engelen som tala med meg: «Kva skal dette tyda, Herre?»
Ka bawipa, hote ranglengnaw hah bangtelamaw telah kai hoi ka pato roi e kalvantami koe ka pacei navah,
5 Og engelen svara og sagde til meg: «Det er dei fire himmelvindarne. Dei hev vore kalla inn for Herren yver all jordi og fer no av stad att.
Kalvantami ni hote ranglengnaw teh talai van pueng ka uk e Bawi e hmalah kangduenae koehoi ka tâcawt e kalvan e kahlî pali touh doeh a ti.
6 Vogni med dei svarte hestarne fer ut mot Norderlandet, dei kvite fylgjer etter deim, og dei flekkute fer utimot Sudlandet.»
Marang katamangnaw teh atunglae ram lah a cei awh, ka pangaw pueng teh ka tamangnaw e hnuk a kâbang awh, ka tarakcaknaw teh akalae ram lah a cei awh, a ti.
7 Men då dei sterkaste skulde fara ut, var dei fysne etter å få fara ikring på jordi, og han sagde: «Gakk, far ikring på jordi!» Og dei for ikring på jordi.
Athakasai e marangnaw a tâco awh teh, talai van atunglah, akalah a kâhei awh nahanlah a tha a la awh. Kalvantami ni hai cet awh nateh talai atunglah, akalah kâhei awh, telah atipouh e patetlah, ahnimouh teh talai van atunglah, akalah a kâhei awh.
8 So ropa han høgt på meg og sagde til meg: «Sjå, dei som fer ut imot Norderlandet, hev svala min harm på Norderlandet.»
Kalvantami ni kai na kaw teh khenhaw! atunglah ka cet e marangnaw ni kalungkhueknae teh atunglae ram dawk a kamtue sak awh toe.
9 Og Herrens ord kom til meg soleis:
BAWIPA e lawk kai koe bout ka tho e teh,
10 Tak imot av Heldai, Tobia og Jedaja gåvorne frå dei landlyste, ja, gakk sjølv på denne dagen av stad til huset åt Josias Sefanjason; for dit er dei komne frå Babel,
hmaloe a man awh e teh atu Babilon kho hoi ka tho e Heldai phun, Tobiah phun hoi Jedaiah phun a tangawn a kaw teh, hnin touh dawk hoi Zephaniah e capa Josiah im vah a ceikhai teh,
11 og tak imot sylv og gull! Få so gjort ei kruna og set henne på hovudet åt øvstepresten Josva Jesadaksson!
suingunnaw a la awh teh bawilukhungnaw lah a sak awh hnukkhu, Jehozadak capa Joshua, vaihma kacue e a lû dawk a kâmuk sak haw.
12 Og seg til honom: «So segjer Herren, allhers drott: Sjå der er ein mann som heiter Renning. Frå roti si skal han renna upp, og han skal byggja Herrens tempel.
Ransahu BAWIPA e kâlawk ahni koe patuen dei pouh hane teh, a cakang telah a min a phung e hah khenhaw! amamae kho hmuen koe ka pâw e tami ni BAWIPA e bawkim a sak han.
13 Ja, han skal byggja Herrens tempel, og han skal vinna herlegdom og sitja og styra på kongsstolen sin, og han skal vera prest på kongsstolen sin, og freds samråd skal det vera millom deim båe.
BAWIPA e bawkim a sak torei teh bawilennae hoi a bawitungkhung dawk a tahung vaiteh a uk han. A tungkhung dawk vaihma lahai awm vaiteh, ahnimouh roi teh kâhuikonae lawkkam a sak roi han.
14 Men kruna skal vera i Herrens tempel til minne um Helem, Tobia og Jedaja og Hen Sefanjason.
Hote bawilukhungnaw teh Helem, Tobiah, Jedaiah hoi Zephaniah capa Hennaw hanlah BAWIPA e bawkim dawkvah pahnim hoeh nahanlah ao han.
15 Og langt burtanfrå skal dei koma og byggja på Herrens tempel, og de skal få kjenna at Herren, allhers drott, hev sendt meg til dykk. Og dette skal henda dersom de høyrer vel på røysti åt Herren, dykkar Gud.»
Ahlanae koehoi hai tho awh vaiteh BAWIPA e bawkim hah a sak awh han. Ransahu BAWIPA ni kai teh nangmouh koe na patoun e hah na panue awh han. Nangmouh ni na BAWIPA, Cathut e a kâlawk hah kahawicalah na ngai a bawi pawiteh, hettelah na o awh han a ti.
