Sakarias 12
1 Ei framsegn, Herrens ord um Israel. So segjer Herren som spana ut himmelen, grunnfeste jordi og skaper ånd i mannebarm:
Hina Gode da mu fadegale gai. E da osobo bagade hahamoi. E da osobo bagade dunu ilima esalusu iasu. Amo Hina Gode da Isala: ili soge ea fa: no misunu hou olelema: ne, amo sia: ne iasu i.
2 Sjå, eg gjer Jerusalem til ei tumleskål for alle folki rundt ikring, og jamvel yver Juda skal det koma når Jerusalem vert kringsett.
E da amane sia: sa, “Na da Yelusaleme amo faigelei waini hanoga nabai agoane hamomu. Fifi asi gala ema sisiga: le disi da amoga nalu, adini ba: i dunu defele felowale masunu. Amola ilia da Yelusaleme doagala: musa: masea, ilia da Yuda moilai bai bagade huluane doagala: mu.
3 På den dagen skal eg gjera Jerusalem til ein lyftestein for alle folki; alle dei som lyfter på honom, skal riva seg sund, og alle folki på jordi skal flokka seg imot det.
Be amo esoha, Na da Yelusaleme amo igi dioi bagadedafa agoane hamomu. Nowa fifi asi gala da amo gaguia gadomusa: dawa: sea da se bagade nabimu. Osobo bagade fifi asi gala huluane da Yelusaleme doagala: musa: gilisimu.
4 På den dagen, segjer Herren, skal eg slå alle hestarne med villska og hestfolki med vitløysa; men yver Judas hus skal eg vaka, og alle hestarne åt folki slær eg med blindskap.
Amo esoha, Na da ilia hosi huluane beda: ne fofogadigima: ne hamomu. Amola ilima fila heda: i dunu huluane Na da doula masa: ne hamomu. Na da Yuda fi sosodo aligimu, be ilima ha lai dunu ilia hosi si huluane Na da dofonesimu.
5 Då skal ættehovdingane i Juda segja med seg sjølve: «Vår styrke er dei som bur i Jerusalem, ved Herren, allhers drott, deira Gud.»
Amasea, Yuda sosogo fi ilia da ilisu amane sia: mu, ‘Hina Gode Bagadedafa da Ea fi dunu Yelusaleme ganodini esalebe ilima gasa fufugilisisa.’
6 På den dagen skal eg lata ættehovdingarne i Juda verta liksom ei glodpanna i ein vedhaug og ein brennande kyndel midt i ein halmdunge, og dei skal brenna upp alle folki rundt ikring; men Jerusalem skal framleides bu trygt på sin stad, i Jerusalem.
Amo galu, Na da Yuda sosogo fi ili, lalu amo da iwila ganodini o gagoma bugi denesi ganodini nebe, agoane hamomu. Ilia da ili sisiga: le fifi asi gala amo huluane wadela: lesimu. Yelusaleme fi dunu ilia da ilia moilai bai bagade ganodini hahawane gaga: iwane esalebe ba: mu.
7 Og fyrst skal Herren frelsa tjeldi åt Juda, so ikkje Davids hus og dei som bur i Jerusalem, skal få større heider enn Juda.
Na, Hina Gode, da hidadea Yuda dadi gagui wa: i ilima hasalasu imunu. Amasea, Da: ibidi egaga fi dunu amola Yelusaleme fi dunu iligaga fi dunu ilima nodosu da Yuda fi dunu eno ilima nodosu hame baligimu.
8 På den dagen skal Herren halda skjolden sin yver deim som bur i Jerusalem, og den veikaste stakkaren millom deim skal på den dagen vera som David, og Davids hus som Gud, som Herrens engel framfyre deim.
Amo esoha, Hina Gode da Yelusaleme ganodini esalebe dunu gaga: mu. Ilia gilisisu ganodini, gogayaidafa dunu da Da: ibidi defele gasa bagade ba: mu. Da: ibidi egaga fi dunu da Hina Gode Ea a: igele dunu amola Godedafa amo defele, ili sigi masunu.
9 Og på den dagen skal eg trå etter å tyna alle heidningfolki som fer imot Jerusalem.
Amo esoha, nowa fifi asi gala da Yelusaleme doagala: musa: adoba: sea, Na da amo fi gugunufinisimu.
10 Men yver Davids hus og yver deim som bor i Jerusalem, skal eg renna ut nåde-anden og bøne-anden, so dei ser upp til meg som dei hev gjenomstunge, og dei skal syrgja på honom som ein syrgjer på den einborne, og klaga sårt som ein klagar yver fyrstefødde sonen.
Na da Da: ibidi egaga fi dunu amola Yelusaleme fi dunu eno huluane amo asigidafa amola sia: ne gadosu a: silibu amoga nabalesimu. Ilia da Na bogoma: ne soi dagoi, amola amo esoha ilia da Na bu ba: muba: le, dunu da ea magobo mano bogoiba: le didiga: su defele, ha: giwane didiga: mu.
11 På den dagen skal jammeren verta stor i Jerusalem liksom jammeren ved Hadadrimmon på Megiddosletta.
Megidou umi ganodini, ogogole ‘gode’ Ha: ida: delimone da bogoiba: le, dunu da ha: giwane didiga: sa. Na da Yelusaleme amoma bu masea, Yelusaleme fi dunu ilia didiga: su da amo defele ba: mu.
12 Og landet skal syrgja, kvar ættgrein for seg: ættgreini frå Davids hus for seg og deira kvinnor for seg, ættgreini frå Natans hus for seg og deira kvinnor for seg,
Yuda soge ganodini, sosogo fi huluane afafai da higagale dimu. Da: ibidi egaga fifi misi, Na: ida: ne egaga fifi misi, Lifai egaga fifi misi, Simiai egaga fifi misi amola eno fifi misi huluane da higagale didiga: mu. Dunu da ilisu didiga: mu amola uda da ilisu didiga: mu.
13 ættgreini frå Levis hus for seg og deira kvinnor for seg, Sime’is ættgrein for seg og deira kvinnor for seg;
14 like eins alle dei andre ættgreinerne for seg og kvinnorne deira for seg.
