Sakarias 11

1 Lat upp portarne dine, Libanon, so elden kann øyda cedertrei dine!

Abrihi ang imong mga pultahan, Lebanon, kay tingalig lamyom sa kalayo ang imong kahoy nga mga sedro!

2 Jamra deg, du cypressa, for cederen er fallen, dei herlege trei avøydde! Jamra dykk, de Basan-eiker: for tjukkaste skogen er sokken!

Pagbangotan, sipros nga mga kahoy, kay nangatumba na ang mga kahoy nga sedro! Kung unsa ang halangdon pagagub-on! Pagbangotan! kamong mga akasya sa Bashan, kay ang kusgan nga kalasangan gipangputol na.

3 Høyr, kor hyrdingarne jamrar; for di deira herlegdom er lagd i øyde! Høyr, kor dei unge løvorne burar; for Jordans prydnad er herja!

Nanghilak ang mga magbalantay sa karnero, tungod kay nangagun-ob na ang ilang kabantog! Nagngulob ang mga batan-ong liyon, tungod kay ang garbo sa Suba sa Jordan naguba na!

4 So sagde Herren min Gud: Røkta slagtesauerne!

Mao kini ang giingon ni Yahweh nga akong Dios, “Sama sa magbalantay sa karnero, nga nagbantay sa tibuok nga panon nga giandam aron ihawon!

5 For dei som kjøper deim, slagtar deim utan å bøta for det, og dei som sel deim segjer: «Lova vere Herren! Eg vert då rik!» Og hyrdingarne deira sparer deim ikkje.

(Ang mopalit kanila moihaw kanila ug dili silotan, ug ang mibaligya kanila magaingon, 'Dalaygon si Yahweh! Kay nahimo akong adunahan!' Tungod kay walay kaluoy ang mga magbalantay nga nagtrabaho alang sa tag-iya sa mga panon)

6 For no vil eg ikkje meir spara folket i landet, segjer Herren; men eg vil lata menneski falla i henderne på kvarandre og i henderne på kongen sin, og dei skal øyda landet, og eg vil ikkje fria frå deira vald.

Alang kanako wala na akoy kaluoy sa mga lumolupyo sa maong yuta! —mao kini ang gipamulong ni Yahweh. Tan-awa! Ako mismo hapit na motugyan sa matag-usa ka tawo ngadto sa kamot sa iyang silingan ug ngadto sa kamot sa iyang hari, ug gun-obon nila ang yuta ug walay bisan usa kanila nga akong luwason gikan sa ilang kamot.”

7 So tok eg til å røkta slagtesauerne, ja, dei ringaste av sauerne, og eg tok meg tvo stavar, den eine kalla eg Godvilje, og den andre kalla eg Sameining. Eg gjætte då sauerne,

Busa nahimo akong magbalantay sa panon sa karnero nga giandam aron ihawon, alang niadtong nagabaligyag karnero. Nagdala ako ug duha ka sungkod; ang usa ka sungkod gitawag ko nga “Kaluoy” ug ang usa gitawag nako ug “Panaghiusa.” Niini nga paagi gibantayan ko ang mga karnero.

8 og eg gjorde dei tri hyrdingarne til inkjes på ein månad. Då leiddest eg ved deim, og dei stygdest og ved meg,

Nawad-an ako ug pailob sa tulo ka magbalantay, ug gidumtan usab ako nila, hinungdan nga gipatay ko sila sulod sa usa ka bulan.

9 og so sagde eg: «Eg vil ikkje lenger vera hyrdingen dykkar. Lat dei døy som vil døy, og lat det øydast som vil øydast, og dei som vert att, fær eta kvarandre upp!»

Unya giingnan ko ang mga tag-iya, “Dili na ako motrabaho ingon nga magbalantay alang kanimo. Ang karnero nga himalatyon—pasagdi nga mamatay; Ang karnero nga malaglag—pasagdi nga malaglag. Pasagdi nga kaonon sa nahibilin nga karnero ang unod sa iyang kauban.”

10 So tok eg staven min Godvilje og braut honom sund til å løysa upp pakti som eg hadde gjort med alle folki.

Busa gikuha ko ang akong sungkod nga “kaluoy” ug gibali ko kini aron sa pagputol sa kasabotan nga akong gihimo uban sa tanan kong mga kabanay.

11 Og ho vart gjord til inkjes same dagen, og då fekk dei sanna dei arme sauerne som ansa på meg, at det var Herrens ord.

Nianang adlawa ang kasabotan nabali, ug kadtong nagbantay sa karnero ug nagtan-aw kanako nasayod nga si Yahweh ang nagsulti.

12 Dinæst sagde eg til deim: «Um de so synest, so gjev meg løni mi, og synest de ikkje det er verdt, so lat det vera!» Då vog dei upp tretti sylvdalar til løn åt meg.

Giingnan ko sila, “Kung maayo kini alang kaninyo, bayri ako sa akong suhol. Apan kung dili, ayaw kini buhata.” Busa nagtimbang sila ug suhol alang kanako—ug mikabat kini ug 30 ka buok plata.

13 Då sagde Herren til meg: Sleng honom burt til pottemakaren, den herlege prisen som dei hev verdsett meg til! Og eg tok dei tretti sylvdalarne og kasta deim inn i Herrens hus, burt til pottemakaren.

Unya miingon si Yahweh kanako, “Ibutang sa tipiganan ang mga plata, ang labing maayo unta nga bili ang angay nilang ihatag kanimo!” Busa gikuha ko ang 30 kabuok nga plata ug gibutang kini sa tipiganan didto sa balay ni Yahweh.

14 So braut eg sund den andre staven min, Sameining, til å løysa upp brorskapen millom Juda og Israel.

Unya gibali ko ang ikaduha kong sungkod nga gitawag, “Panaghiusa,” aron balion ang pagkamanagsoon tali sa Juda ug Israel.

15 Og Herren sagde til meg: Tak deg no atter hyrdingreidskap, som ein skarvehyrding.

Miingon si Yahweh kanako, “Usbon ko, dalha pag-usab ang galamiton sa buangbuang nga magbalantay alang sa imong kaugalingon,

16 For sjå, eg let ein hyrding risa upp i landet, ein som ikkje bryr seg um dei burtkomne, ikkje leitar etter dei villfarne, ikkje heilar dei brotne og ikkje syter for dei friske; men kjøtet av dei feite et han, og klauverne deira riv han av.

kay tan-awa, hapit ko na butangan ug magbalantay ang yuta. Dili niya panumbalingon ang mga karnero nga himalatyon. Dili usab niya pangitaon ang karnero nga mawala, ni tambalan ang nangapiang nga karnero. Dili usab niya pakaonon ang mga himsog nga karnero, apan mokaon sa unod sa mga gipatambok nga karnero ug molaksi sa ilang mga kuko.

17 Usæl den skarvehyrdingen som svik sauerne! Sverd yver armen hans og yver høgre auga hans! Visna, ja, visna skal armen hans, og høgre auga hans verta blindt.

Pagkaalaot niadtong walay pulos nga magbalantay nga mipasagad sa mga panon sa karnero! Hinaot nga matigbasan ug espada ang iyang bukton ug ang iyang tuong mata! Hinaot nga maputol ang iyang bukton ug mabuta ang iyang tuong mata!”