Titus 3

1 Minn deim um å vera styremagter og yverråder undergjevne, vera lyduge, reidebune til all god gjerning,

తే యథా దేశాధిపానాం శాసకానాఞ్చ నిఘ్నా ఆజ్ఞాగ్రాహిణ్శ్చ సర్వ్వస్మై సత్కర్మ్మణే సుసజ్జాశ్చ భవేయుః

2 ikkje spotta nokon, vera fredlege, godlyndte, visa all spaklynde mot alle menneskje.

కమపి న నిన్దేయు ర్నివ్విరోధినః క్షాన్తాశ్చ భవేయుః సర్వ్వాన్ ప్రతి చ పూర్ణం మృదుత్వం ప్రకాశయేయుశ్చేతి తాన్ ఆదిశ|

3 For me var og eingong uvituge, ulyduge, villfarande, trælande under mangeslag lyster og fysnor, livande i vondskap og ovund, hata og hatande kvarandre.

యతః పూర్వ్వం వయమపి నిర్బ్బోధా అనాజ్ఞాగ్రాహిణో భ్రాన్తా నానాభిలాషాణాం సుఖానాఞ్చ దాసేయా దుష్టత్వేర్ష్యాచారిణో ఘృణితాః పరస్పరం ద్వేషిణశ్చాభవామః|

4 Men då Guds, vår frelsars, godleik og mannemilde vart openberra,

కిన్త్వస్మాకం త్రాతురీశ్వరస్య యా దయా మర్త్త్యానాం ప్రతి చ యా ప్రీతిస్తస్యాః ప్రాదుర్భావే జాతే

5 frelste han oss - ikkje for rettferdige gjerningar skuld, som me hadde gjort, men etter si miskunn - ved badet til atterføding og uppnying ved den Heilage Ande,

వయమ్ ఆత్మకృతేభ్యో ధర్మ్మకర్మ్మభ్యస్తన్నహి కిన్తు తస్య కృపాతః పునర్జన్మరూపేణ ప్రక్షాలనేన ప్రవిత్రస్యాత్మనో నూతనీకరణేన చ తస్మాత్ పరిత్రాణాం ప్రాప్తాః

6 som han rikleg hev rent ut yver oss ved Jesus Kristus, vår frelsar,

స చాస్మాకం త్రాత్రా యీశుఖ్రీష్టేనాస్మదుపరి తమ్ ఆత్మానం ప్రచురత్వేన వృష్టవాన్|

7 so me, rettferdiggjorde ved hans nåde, i voni skulde verta ervingar til det ævelege liv. (aiōnios g166)

ఇత్థం వయం తస్యానుగ్రహేణ సపుణ్యీభూయ ప్రత్యాశయానన్తజీవనస్యాధికారిణో జాతాః| (aiōnios g166)

8 Dette er eit sant ord! Og dette vil eg at du skal prenta inn, so dei som trur på Gud, må leggja vinn på å gjera gode gjerningar. Dette er godt og gagnlegt for menneski;

వాక్యమేతద్ విశ్వసనీయమ్ అతో హేతోరీశ్వరే యే విశ్వసితవన్తస్తే యథా సత్కర్మ్మాణ్యనుతిష్ఠేయుస్తథా తాన్ దృఢమ్ ఆజ్ఞాపయేతి మమాభిమతం| తాన్యేవోత్తమాని మానవేభ్యః ఫలదాని చ భవన్తి|

9 men dårlege stridsspursmål og ættartal og kivsmål og trettor um lovi skal du halda deg ifrå, for dei er gagnlause og fåfengde.

మూఢేభ్యః ప్రశ్నవంశావలివివాదేభ్యో వ్యవస్థాయా వితణ్డాభ్యశ్చ నివర్త్తస్వ యతస్తా నిష్ఫలా అనర్థకాశ్చ భవన్తి|

10 Eit ranglærande menneskje skal du visa frå deg, når du hev påminnt honom ein gong og tvo gonger,

యో జనో బిభిత్సుస్తమ్ ఏకవారం ద్విర్వ్వా ప్రబోధ్య దూరీకురు,

11 då du veit at ein slik er rangsnudd og syndar, fordømd av seg sjølv.

యతస్తాదృశో జనో విపథగామీ పాపిష్ఠ ఆత్మదోషకశ్చ భవతీతి త్వయా జ్ఞాయతాం|

12 Når eg sender Artemas til deg eller Tykikus, so gjer deg umak med å koma til meg i Nikopolis; for der hev eg tenkt å vera vinteren yver.

యదాహమ్ ఆర్త్తిమాం తుఖికం వా తవ సమీపం ప్రేషయిష్యామి తదా త్వం నీకపలౌ మమ సమీపమ్ ఆగన్తుం యతస్వ యతస్తత్రైవాహం శీతకాలం యాపయితుం మతిమ్ అకార్షం|

13 Zenas, den lovlærde, og Apollos skal du med umhug hjelpa i vegen, so dei ikkje skal vanta noko.

వ్యవస్థాపకః సీనా ఆపల్లుశ్చైతయోః కస్యాప్యభావో యన్న భవేత్ తదర్థం తౌ యత్నేన త్వయా విసృజ్యేతాం|

14 Men lat og våre læra å driva på gode gjerningar, etter som torv er til, so dei ikkje skal vera fruktlause.

అపరమ్ అస్మదీయలోకా యన్నిష్ఫలా న భవేయుస్తదర్థం ప్రయోజనీయోపకారాయా సత్కర్మ్మాణ్యనుష్ఠాతుం శిక్షన్తాం|

15 Alle som er hjå meg, helsar deg. Helsa deim som elskar oss i trui! Nåden vere med dykk alle!

మమ సఙ్గినః సవ్వే త్వాం నమస్కుర్వ్వతే| యే విశ్వాసాద్ అస్మాసు ప్రీయన్తే తాన్ నమస్కురు; సర్వ్వేషు యుష్మాస్వనుగ్రహో భూయాత్| ఆమేన్|