Salomos Høisang 1
1 Høgsongen av Salomo.
Solomon ni a thut e lanaw thung dawk e la lah ao.
2 «Han meg kysse med kyssar av sin munn. For din elsk han er betre enn vin.
Pahni hoi paconae hoi kai hah na paco haw. Bangkongtetpawiteh, nange lungpatawnae teh misurtui hlak ahawihnawn.
3 Dine salvar angar so ljuvt, ein utrend salve er ditt namn. Difor held møyar dei elskar deg.»
Na kâhluk e hmuitui ni na kaying toe. Nange na min teh awi e hmuitui lah ao. Hatdawkvah tanglakacuemnaw ni nang teh na lungpataw awh.
4 «Drag meg etter deg. Og me spring. Kongen hev ført meg til sitt hus.» «Me vil fagnast og frygdast i deg. Me vil lova din kjærleik meir enn vin.» Med rette elskar dei deg.
Kai hah na hrawi nateh, karanglah yawng lei sei. Nang siangpahrang ni kai teh amae inae khan thung na kaw toe. Nang dawk ka lunghawi vaiteh ka konawm han. Na lungpatawnae hah misurtui hlak ka pouk han. Nang teh na lungpataw katang awh.
5 «Eg er brun, men like vel væn, de Jerusalems døtter, som Kedars tjeld, som Salomos dørtjeld.
Oe Jerusalem canu, kai teh Kedar rim patetlah ka tamang eiteh, Solomon siangpahrang e im dawk yap e hni patetlah a mei kahawi.
6 Sjå ikkje på at eg er so brun, at soli hev brent meg so. Mor sine søner harmast på meg, og meg sette til vingardsvakt. Eg hev ikkje vakta eigen gard.
Ka tamang poung e kaie ka takthai kecu dawk, kahawi hoeh lah na hmawt awh han. Ka manu e capanaw ni kai koe a lungkhuek awh teh, misur takhanaw hah, ka ring hanelah ka rakueng awh toe. Kaie misur takha teh ka ring hoeh.
7 Seg, du som leikar i min hug, kvar gjæter du no? Kvar held du middagskvild? Må eg sleppa på villa å ganga i hjordi til felagarn’ dine.»
Kaie ka lungthin thung dawk Ka pahren e tami, na tuhu hah nâ e hmuen koe vaimoe, a khoum awh vaiyoe, kanîthun vah na e hmuen koe vaimoe a kâhat sak vaiyoe. Kai hah na dei pouh haw. Kai teh bangkongmaw na hui tuhu naw rahak vah hro e patetlah khuet ka o han va.
8 «Um du ikkje det veit, du fagraste dros, du fylgje i drifti sitt spor og gjæt dine killingar fram der som hyrdingarn’ buderne hev.»
Napuinaw thung dawk a mei kahawipoung e lah na Oe na ka panuek hoehpawiteh, tunaw e hnukkâbang haw. Tukhoumnaw e rim teng vah, nange hmaeca hah rawca poe haw.
9 «Med folarn’ for Faraos vogn deg, min hugnad, eg liknar.
Ka pahren e tawncanu, nang teh Faro siangpahrang e ranglengnaw thung dawk e marang hoi na bangnue.
10 Di lekkjeprydde kinn er so væn, og din hals med perlor.
Nange na tamboungnaw teh talung phu kaawm poung e lah ao teh, na lahuen teh suidingyin hoi na meihawi poung.
11 Lekkjor av gull skal du få med sylv-prikkar på.»
Nang hanelah ngun hoi sak e suihnapacap hai kaimouh ni na sak pouh han.
12 «Når kongen i laget sit sat, min narde han anga då.
Nang siangpahrang teh ahnie caboi dawk na tahung nah kai koehoi, ka tho e hmuitui hmui ni kaying e lah ao.
13 Ein myrra-pung er min ven, som eg ber ved min barm.
Kai ni ka pahren e nang e, murah hmuitui tabu ca teh, kaie lungtabue dawkvah rum touh thung ao.
14 Ein cyper blom-dusk er min ven meg i En-Gedis hagar.»
Kai ni ka pahren e nang teh, kai hanelah Engedi misur takha dawk e Henna pei patetlah ao.
15 «Å, kor du er fager, mi møy, kor du er fager! Dine augo er duvor.»
Ka pahren e ka tawncanu, nang teh na mei ahawipoung. Na hawi poung. Nange na mit teh bakhu mit na tawn.
16 «Å, kor du er fager, min ven, kor du er ljuv. Og vårt lægje er grønt.
Kai ni ka pahren e nang teh na mei ahawipoung. Ngai a tho poung. Ka lung a nawm sak. Maimae ikhun teh hringsuepcalah ao.
17 Cedrar er bjelkarn’ i vårt hus, cypressar er himling.»
Maimae im khomnaw teh, Sidar thing, a lemphu teh hmaicathing e doeh.
