< Salomos Høisang 6 >
1 «Kvar helst er han gjengen, din ven, du fagraste dros? Kvar helst hev din ven svive av, so me kann leita med deg?»
Kom su kato oemeet inmasrlon mutan uh, Mukul se kom lungse ingan som nu oya? Fahkma nu sesr lah el fahsr nu ya, Kut in mau ku in kasrekom sokolak.
2 «Min ven gjekk til hagen sin ned, til balsam-sengjer, til å gjæta i hagom og liljor sanka.»
Kuiyuk el som nu ke ima lal, Yen sak keng uh kapak we. El som kite un sheep natul in ima sac, Ac kinkin ros kiuf.
3 «Min ven er min og eg er hans, han som gjæter millom liljor.»
Mukul se nga lungse inge ma na luk, ac nga ma na lal. El mukena kite un kosro natul inmasrlon ros kiuf uh.
4 «Du er fager, du min hugnad, som Tirsa, som Jerusalem er du frid, som herfylgje ageleg.
Mutan saok sik, kom arulana oasku oana acn Jerusalem, Kom kato oana siti fulat Tirzah, Oaskuiyom mwe kaksak ac arulana insewowo in liyeyuk.
5 Snu augo dine ifrå meg, for dei magtstel meg. Ditt hår er ein geiteflokk likt, ned Gilead renn.
Furokla motom likiyu; Ngetma lom an oru nga kofla in oru kutena ma. Aunsifom sroalsroal ac srosro oana un nani uh Ke ac putati fineol Gilead me.
6 Dine tenner ein flokk med sauer, komne upp or laug, med tvillingar alle, utan lamb er ingen.
Wihsum fasrfasr oana sheep Ma tufahna kalkulla ac owola. Tia soko selos fulukla; Nufonna arulana fas, ac kais soko oasr lainya.
7 Som eit granateple-brot din tinning glytter fram attum slør.
Likintupom srusrsrusrame ye nuknuk minini lisringyen motom an.
8 Seksti dronningar, åtteti fylgjekvende, av møyar ein endelaus lyd.
Mansis finne oasr kasra onngoul ac mutan kulansap oalngoul kial tokosra, Wi mutan fusr puspis saya su tia ku in oekyukla.
9 Men ei einast’ mi duva, mi frægd, einaste barnet til mor, brikna hennar som henne åtte. Ho vert sælka av møyar, henne ser, av dronningar og fylgjekvende lova.»
Tusruktu mutan sefanna pa nga lungse uh, El arulana wo ac kato, oana sie wuleoa. El mutan sefanna nutin nina kial uh, Ac nina kial el kuloel. Mutan nukewa liyal ac kaksakunul; Kasra ac mutan kulansap kien tokosra elos yuk on in kaksak kacl.
10 «Kven er ho som lik morgonroden gloser, som fullmånen fager, brikjeleg som sol, som herfylgje ageleg?»
Su mutan se inge, ku ngetngeta uh oana kalmen lotu uh? El arulana oasku ac saromrom, Ac srekuti oana faht uh ku malem uh.
11 «Eg gjekk ned i natahagen, vilde sjå kor det grønkast i dale, vilde sjå um vintreet spratt, um granateple-treet bar blom.
Nga oatula inmasrlon sak almond uh In tuh liye sak fusr ma kap infahlfal uh, Ac liye sra sasu ke mah orak uh, Ac ros ma farengelik ke sak pomegranate.
12 Eg visste’kje av, fyrr hugen meg drog og meg sette på mitt gjæve folks vogn.»
Nga rrarakkom oru nga tufalak ke lungse luk uh, Oana sie mwet utuk chariot ke el ac rarala nu ke mweun uh.
13 «Å, snu deg, snu deg, Sulammit! Snu deg, snu deg, so me deg ser.» «Kva er det å sjå på Sulammit?» «Ein dans som i Mahanajim.»
Mutan fusr Shulam se ingan, foloko, foloko, Tuh nga in ku in tuni kom. Verse Lun Mutan Se Efu ku kom lungse tuniyu Ke nga tacn inmasrlon mwet su takla tacn inge?