Salomos Høisang 4
1 «Å, kor du er fager, min hugnad, kor du er fager! Dine augo er duvor, glytter fram attum slør. Ditt hår er ein geiteflokk likt, ned Gilead renn.
A IA hoi, he nani kou, e ka'u mea i aloha'i, aia hoi, he nani kou; O kou mau maka, ua like me na maka manu nunu, Iloko o kou pale; Ua like kou lauoho me ko ka poe kao, I ko lakou noho ana ma ka mauna o Giliada.
2 Dine tenner som nyklypte sauer, nett komne frå laug. Tvillingar alle dei hev, og utan lamb er ingen.
Ua like kou mau niho me ka poe hipa i akoia, E hele mai ana, mai ka auau ana mai; Ua hanau palua lakou a pau, Aohe mea pa mawaena o lakou a pau.
3 Dine lippor ei purpursnor er, og so ljuv er din munn. Som eit granateple-brot er din tinning glytter fram attum slør.
Ua like kou mau lehelehe me ke kaula ulaula, A ua maikai kau olelo ana; E like me ka apana pomeraite, pela kou mau maka, Iloko o kou pale.
4 Som Davids-tårnet din hals, for stridsfolk bygt; tusund skjoldar på det heng, alle skjoldar åt kjemporne.
O kou a-i, ua like ia me ka halekiai o Davida, I kukuluia'i i hale kahiko kaua. Ua kau lakou malaila i hookahi tausani palekaua; He mau palekana lakou a pau no ka poe koa.
5 Eit killingpar barmen, tvillingar til ei gasella som beiter millom liljor.
O ko'u mau waiu, ua like ia me na anetelope i hanau palua ia, E ai ana mawaena o na lilia.
6 Til dess dagen vert sval, og skuggarne flyr, til Myrra-berg skrid eg min veg og til røykjelse-haugen.
A i ka wa oluolu o ka la, a auhee na aka, E hele au i ka mauna mura, a i ka puu libano.
7 Alt ved deg er fagert, min hugnad, du lytelaus er.»
He nani loa kou a pau, e ka'u mea i aloha'i, Aole ou wahi kina iki.
8 «Med meg frå Libanon, brur, med meg frå Libanon kom! Stig fram frå Amanas tind, frå Senir og Hermons topp, frå løveheimar og panterfjell.
E hele pu me au, mai Lebanona mai, e ka'u wahine, Me au pu, mai Lebanona mai, E nana mai ka piko mai o Amana, Mai ka piko mai o Sinera, a me Heremona, Mai ka lua mai o na liona, A mai ka mauna mai o na leopadi.
9 Du hev trylt meg, mi syster, mi brur, du trylt meg med eit einaste augnekast, med ei einaste lekk i din halsring.
Ua hooeha mai oe i ko'u naau, e ko'u kaikuwahine, e ka'u wahine; Ua hooeha mai oe i ko'u naau me kekahi o kou mau maka, Me kekahi lei hoi o kou a-i.
10 Kor fager er din elskhug, mi syster, mi brur, kor tjuvleg din elskhug framum vin, kor dei angar dine salvar framum balsam all.
Nani kou aloha, e ko'u kaikuwahine, e ka'u wahine! Maikai kou aloha mamua o ka waina, A me ke ala o kou mea kahinu, Mamua o na mea ala a pau loa.
11 Av honning dryp dine lippor, mi brur, tunga di gøymer honning og mjølk, dine klæde hev ein dåm som frå Libanon sjølv.
O kou lehelehe, e ka'u wahine, ua haule ka meli malaila iho; Aia malalo iho o kou elelo, ka meli a me ka waiu; A o ke ala o kou kapa, Ua like ia me ke ala o Lebanona.
12 Ein avstengd hage er mi syster, mi brur, ei avstengd olla, ei attsigla kjelda,
O ko'u kaikuwahine, o ka'u wahine, he kihapai ia i paa i ka pa, He kiowai i uhiia, he punawai hoi i kapiliia.
13 som ein granattre-park skyt du upp med gildaste frukt, med cyper og nardeblom,
O kou mau kawowo, o ke kihapai pomeraite no ia me na hua ono, O ke kupero me ka naredo:
14 med narde, safran, kalmus, kanel og dåmurt av alle slag, myrra og aloe og dei beste av alle slag kryddor,
O ka na naredo, a me ke keroko, a me ke kalamo, a me ke kinemona, Me na laau ala a pau, o ka mura a me ka aloe, Me na mea ala maikai a pau.
15 som ei hagekjelda, ein brunn med rennande vatn, med tilsig frå Libanon.»
O ka punawai o na kihapai, o ka luawai o ka wai ola, A me na wai kahe mai Lebanona mai.
16 «Vakna, nordanvind, kom, du sunnanvind, gjenom hagen min blås, so angen fær strøyma, og venen til hagen sin kjem og et si kostelege frukt!»
E ala mai, e ka makani kukulu akau, E ka makani kukulu hema, e hele mai; E pa mai i ko'u kihapai i moani aku kona mea ala. E komo mai, o ka'u mea i aloha'i iloko o kona kihapai, E ai ia i ka hua o kona kihapai.
