< Romerne 9 >

1 Eg segjer sanning i Kristus, eg lyg ikkje, samvitet mitt vitnar med meg i den Heilage Ande,
Kai teh Khrih dawk laithout laipalah lawkkatang ka dei han. Kaie thoehawi panuenae teh Kathoung Muitha lahoi kai hoi cungtalah kampangkhai teh,
2 at eg hev ei stor sorg og en stendig verk i hjarta mitt.
Kai dawk puenghoi lungmathoenae hoi ka lungthung vah lungpuennae pou ka tawn.
3 For eg skulde ynskja at eg sjølv var bannstøytt burt frå Kristus for brørne mine, samættingarne mine etter kjøtet,
Bangkongtetpawiteh, takthai lahoi ka miphun lah kaawm e ka hmaunawnghanaw hanelah kama roeroe Khrih hoi kampek vaiteh thoebonae khang han totouh ngainae ka tawn.
4 dei som er israelitar, som hev barnekåret og herlegdomen og pakterne og lovgjevingi og gudstenesta og lovnaderne,
Ahnimouh teh Isarel miphun lah ao teh cacoungnae, bawilennae, lawkkamnae, kâlawk poenae, bawknae teh ahnimouh hoi ka kâkuen e lah ao.
5 dei som federne høyrer til og som Kristus er ætta frå etter kjøtet, han som er Gud yver alle ting, velsigna i all æva. Amen. (aiōn g165)
Mintoenaw teh ahnimouh hoi a kâkuet teh, Khrih hai tami lahoi teh ahnimouh thung hoi a tâco. Hote Bawipa teh bangpuengpa e lathueng vah ao teh, a yungyoe yawhawinae Cathut lah ao. Amen. (aiōn g165)
6 Men det er ikkje so at Guds ord hev vorte til inkjes; for ikkje alle dei som er ætta frå Israel, er Israel;
Bangtelah nakunghai thoseh, Cathut lawkkam teh raphoe e lah awmhoeh. Bangkongtetpawiteh Isarel catoun lah kaawm e pueng Isarel miphun lah awm awh hoeh.
7 og ikkje heller er alle Abrahams born for di um dei er hans ætt; men: «Etter Isak som skal ætta di heita, »
Abraham e catoun lah kaawm e pueng Abram e ca katang lah koung awmhoeh. Isak koehoi e catoun doeh nange catoun lah kaw han tie lah ao.
8 det vil segja: ikkje borni etter kjøtet er Guds born, men borni etter lovnaden vert rekna til ætti.
A deingainae teh takthai lahoi khe lah kaawm e taminaw teh Cathut e ca lah awmhoeh, lawkkam dawk hoi khe e tami dueng doeh a miphun lah a khoe.
9 For dette er eit lovnadsord: «Ved dette bilet kjem eg att, og då skal Sara hava ein son.»
Bangkongtetpawiteh lawkkam dawkvah het patet e tueng a pha navah, bout ka tho han. Sarah haiyah capa a khe han telah ati.
10 Og ikkje berre det, men so var det og med Rebekka, ho som var med born ved ein, det er Isak, far vår.
Hot dueng nahoeh, Rebekah hai maimae mintoe Isak hoi yuvâ lah ao teh camo a vawn navah,
11 For då dei endå var ufødde, og ikkje endå hadde gjort korkje godt eller vondt - for at Guds rådgjerd etter hans utveljing skulde standa ved lag, ikkje ved gjerningar, men ved honom som kallar -
A ca khe hoehnahlan, a canaw ni a thoehawi banghai a panue awh hoehnahlan hoiyah, Cathut ni a rawinae lah kaawm e a pouk tangcoung e hah, thaw tawknae lahoi laipalah, a kawnae lahoi caksak nahanlah,
12 då vart det sagt til henne: «Den eldste skal tena den yngste, »
Ca kacue e teh kanaw koe san lah ao han telah sut a dei pouh toe.
13 som skrive stend: «Jakob elska eg, men Esau hata eg.»
Jakop teh ka lungpataw, Esaw teh ka hmuhma telah Cakathoung dawk thut e patetlah doeh ao.
14 Kva skal me då segja? Skulde det finnast urettferd hjå Gud? Langt ifrå!
Telah boipawiteh maimouh ni bangtelamaw dei han toung. Cathut teh lanhoehnae lah maw ao toung. Khoeroe awmhoeh.
15 For han segjer til Moses: «Eg vil miskunna den som eg miskunnar, og ynka den som eg ynkar.»
Bangkongtetpawiteh Cathut ni Mosi koe, lungma han ka ngai e tami hah ka lungma teh, pahren han ka ngai e tami hah ka pahren han telah ati.
16 So stend det då ikkje til den som vil, og ikkje heller til den som renner, men til Gud som gjer miskunn.
Hatdawkvah het hateh, tami e ngainae hoi kâyawmnae dawk tho hoeh, lungpatawkung Cathut kâ lah doeh ao.
17 For Skrifti segjer til Farao: «Just til dette reiste eg deg upp, at eg kunde syna magti mi på deg, og at namnet mitt kunde verta kunngjort yver all jordi.»
Cakathoung dawk Faro siangpahrang koe nang hah kai ni na tawmnae teh, nang koe kama e bahu ka kamnue sak vaiteh, talai van pueng dawk ka min kamthang sak nahane doeh telah ati.
18 So miskunnar han då kven han vil, og gjer kven han vil hard.
Hatdawkvah, Cathut ni a pahren ngai e hah a pahren teh, a lungpata sak hanlah a ngai e hah a lungpata sak.
19 So vil du vel segja til meg: «Kva hev han so endå å klaga for? For kven stend vel imot viljen hans?»
Hatnavah nang ni, telah pawiteh Cathut ni bangkongmaw taminaw hah yon a pen vaw. Apini maw Cathut ngainae teh a taran thai han vaw telah na pacei han.
20 Men kven er då du, menneskje, som trættar imot Gud? Skal då verket segja til verkaren: «Kvi gjorde du meg so?»
Hatei, oe nange tami, nang teh banglah maw na o teh Cathut hah bout na pato ngam vaw. Sak e hno ni kasakkung koe bangkongmaw hettelah na sak atipouh thai han maw.
21 Eller hev ikkje krusmakaren vald yver leiret, so han av same deigi kann gjera det eine kjerald til æra og det andre til vanæra?
Hlaam kasakkung ni amhru dawk kâ tawn hoeh na maw. Hote amhru hah hlaam bari kaawm hoi bari kaawm hoeh e sak thainae kâ tawn hoeh na maw.
22 Men um no Gud, endå han vilde syna vreiden sin og kunngjera si magt, like vel med stort langmod tolde dei vreide-kjerald som var laga til undergang,
Hatei, Cathut ni a lungkhueknae a kamnue sak hane hoi amae bahu panue sak hanelah, a ngainae ao nahlangva vah, raphoe hanlah ta e, lungkhueknae hlaamnaw hah, lungsaw poung lahoi panguep pawiteh, bangtelamaw.
23 so han og kunde gjera sin herlegdoms rikdom yver miskunnskjeraldi som han fyreåt hadde laga til herlegdom?
Hathloilah, a lentoe nahanlah sut rakueng e, lungmanae hlaamnaw dawkvah, amae bawilennae hah panue sak nahanelah sak pawiteh bangtelane.
24 Og til slike kalla han oss og, ikkje berre av jødar, men og av heidningar,
Cathut ni maimanaw teh hote lungmanae hlaamnaw lah, Judahnaw thung dueng laipalah, Jentelnaw pueng koe haiyah na kaw e lah o toe.
25 som han og segjer hjå Hosea: «Det som ei er mitt folk, vil eg kalla mitt folk, og kalla henne elska som ei var elska;
Hosi cauk thungvah, Cathut ni ka tami lah kaawm hoeh e hah, ka tami telah ka kaw han, ka pahren hoeh e napui hah ka pahren telah ka kaw han ati.
26 og det skal ganga so, at på den staden det vart sagt til deim: «De er ikkje mitt folk, » der skal dei kallast den livande Guds born.»
Nangmanaw teh ka tami nahoeh telah tinae hmuen koe nangmouh teh ka hring Cathut e a canaw telah na kaw awh han telah ati e patetlah ao.
27 Og som Jesaja ropar ut yver Israel: «Um talet på Israels born er som havsens sand, so skal då berre leivningen frelsast.
Isaiah nihai, Isarelnaw kong dawk a dei e teh, Isarel canaw teh tuipui rai e sadi yit touh ka phat nakunghai kacawie dueng rungngang lah ao han.
28 For ordet sitt skal Herren setja i verk og snøgt fullføra på jordi.»
Bangkongtetpawiteh Cathut ni a thaw teh cum hoeh roukrak tawk vaiteh, lannae hoi a tawk han. Bawipa ni talai van a thaw teh a kuep sak vaiteh kâhat laipalah ka tawk han telah a hramkhai.
29 Og som Jesaja fyrr hev sagt: «Hadde ikkje Herren Sebaot leivt oss eit sæde, so hadde me vorte som Sodoma og vorte like Gomorra.»
Hothloilah Isaiah ni, kalvan ransabawi yungyoe kahring e Cathut ni maimouh hanlah catoun pek hoehpawiteh, Sodom hoi Gomorrah khopui hoi doeh kâvan awh ti telah sut a dei e patetlah ao.
30 Kva skal me då segja? At heidningarne som ikkje søkte rettferd, dei vann rettferd, men det var rettferdi av tru.
Telah pawiteh, maimouh bangtelamaw dei awh han toung. Lannae ka pâlei hoeh e Jentelnaw ni lannae teh a coe awh toe. Hothateh, yuemnae lahoi coe e lannae lah ao.
31 Men Israel, som søkte rettferdslov, dei vann ikkje fram til denne lovi.
Lannae hoi kâkuen e phung coe hanelah ka pâlei e Isarel miphun naw teh hote phung hah phat thai awh hoeh.
32 Kvifor so? For di dei ikkje søkte henne med tru, men med gjerningar, for dei støytte seg på støytesteinen,
Bangkongmaw a pha thai awh hoeh. Yuemnae hoi laipalah tawksaknae dawk hoi kâyawm e lah ao dawk doeh. Ahnimouh teh talung dawk kamthui teh a tâlaw awh toe.
33 som skrive stend: «Sjå, eg legg i Sion ein stein til støyt og eit berg til stygg; den som trur på honom, skal ikkje verta til skammar.»
Khenhaw! Zion vah tâlawnae lungsong, payonsakkung talung hah kai ni ka hruek. Apihai ama ka yuem e tami pueng teh kayak mahoeh telah Cakathoung dawk thut e patetlah ao.

< Romerne 9 >