Romerne 7
1 Eller veit de ikkje, brør - for eg talar til slike som kjenner lovi - at lovi råder yver menneskjet so lenge det liver?
DE ri ai kan, komail sota asa — i kin peidok ren me asa kapung o — me kapung o kin poedi aramas arain a memaur?
2 For den gifte kvinna er med lovi bundi til mannen sin so lenge han liver; men døyr mannen, er ho løyst frå lovi um mannen.
Pwe li amen, me a warok mia, kin kaupingki kapung en a warok arain a memaur. A ma a warok melar, a muei sanger kapung en a warok.
3 Difor skal ho kallast horkona, um ho gifter seg med ein annan mann medan mannen hennar liver; men døyr mannen, so er ho fri frå lovi, so ho ikkje vert horkona um ho vert gift med ein annan mann.
A ma a pan paudeki amen ol ni a warok memaur, a pan adaneki kamal amen; a ma a warok melar, a muei sanger kapung, ap sota pan kamal amen, ma a pan pur ong amen ol.
4 Soleis, mine brør, døydde de og frå lovi ved Kristi likam, av di de skulde høyra til ein annan, det er han som er uppstaden frå dei daude, so me kann bera frukt for Gud.
Ari ri ai kan, iduen pil komail mekilar kapung o pweki war en Kristus, pwen wiala nain amen, iet, me iasadar sang ren me melar akan, pwen kaparapar ong Kot.
5 For då me var i kjøtet, verka dei syndige lysterne, som vart vekte ved lovi, soleis i lemerne våre, at me bar frukt for dauden;
Pwe ni at kekeideki tiak en pali uduk, inong en dip me kelail nan kokon atail pweki kapung o, pwen kaparapar ong mela.
6 men no er me løyste frå lovi, med di me hev døytt frå det som me var fangar under, so me tener i Andens nye art og ikkje i bokstavens gamle art.
A met kitail muei sanger kapung o, pwe sal pat ong mela olar, pwe kitail en papa ong tiak kap en ngen, a kaidin ong tiak maring en inting.
7 Kva skal me då segja? Er lovi synd? Nei, langt ifrå! men eg kjende ikkje syndi utan gjenom lovi; for eg kjende ikkje lysti, um ikkje lovi hadde sagt: «Du skal ikkje lysta!»
Ari, da me kitail en inda? Me dip kapung o? O so! A i pan sasa dip, ma so kapung. Pwe i pan sasa duen inong sued, ma kapung so kalok kidar: Koe der norok!
8 Men syndi tok tilføre av bodet og verka allslags lyst i meg; for utan lov er syndi daud.
A dip kadiarok kidar kusoned, ap kainong ong ia song en inong sued karos, pwe ma sota kapung dip mela.
9 Eg livde ei tid utan lov; men då bodet kom, livna syndi upp,
Pwe mas o i sota mi pan kapung, ap mamaureta, a kusoned lao mia, dip ai ap diarokadar.
10 men eg døydde; og bodet som var til liv, vart funne å vera meg til daude,
A ngai melar; kusoned, me loki dong ia, pwe i en maure kida, kare ong ia mela.
11 for syndi tok tilføre av bodet og dåra og drap meg ved det.
Pwe dip kadiarok kidar kusoned liapai ia dar, ap kame ia lar.
12 So er då lovi heilag, og bodet heilagt og rettferdigt og godt.
Ari, kapung o me saraui o kusoned me saraui, a pung o mau.
13 Hev då det som er godt vorte meg til daude? Nei, langt ifrå! men det var syndi, at ho skulde visa seg å vera synd, med di ho volde meg dauden med det som er godt - so syndi skulde verta storleg syndig ved bodet.
A iaduen me mau kot kare ong ia mela? O so! A dip en sansale kida me kamau o ni a kare ong ia mela, pwe dip en sansale kida kusoned.
14 For me veit at lovi er åndeleg, men eg er kjøtleg, seld under syndi.
Pwe kitail asa, me kapung o me ngenin, a ngai me uduken o netilang dip.
15 Det eg gjer, det skynar eg ikkje; for eg gjer ikkje det som eg vil, men det som eg hatar, det gjer eg.
Pwe i sota asa, da me i en wia. Pwe kaidin me i mauki, me i kin wiada, a me i kin suedeki, iei me i kin wia.
16 Men gjer eg det som eg ikkje vil, so vitnar eg med lovi at ho er god.
Ari, ma i kin wiada, me i kang wia, nan i kin kasansaleda, me kapung me mau.
17 Men no er det ikkje lenger eg som gjer det, men syndi som bur i meg.
A ma i wiadar, me i sota men wia, kaidin ngai me wiadar, a dip me mimi lol i.
18 For eg veit, at i meg, det vil segja i kjøtet mitt, bur inkje godt; for viljen hev eg, men gjera det gode vinn eg ikkje.
Pwe i asa, me sota mau kot mi lol i nan uduk ai, pwe i kin men wiada me mau, a en angada me pung i sota kak ong.
19 For eg gjer ikkje det gode som eg vil, men det vonde som eg ikkje vil, det gjer eg.
Pwe me mau o, me i men wiada, i sota kin kapwaida, a me sued, me i kang, i me i kin wiada.
20 Men gjer eg det som eg ikkje vil, so er det ikkje lenger eg som gjer det, men syndi som bur i meg.
A ma i wiada, me i so men wiada, kaidin ngai me wiada, a dip me mi lol i.
21 So finn eg då den lov for meg, eg som vil gjera det gode, at det vonde ligg meg for handi.
Iet me kapung kadiarok ong ia: Ni ai men wiada me mau, me sued mimi re i.
22 For eg hev hug til Guds lov etter mitt indre menneskje,
Pwe i kin mauki kapung en Kot pali lol en aramas.
23 men eg ser ei onnor lov i lemerne mine, som strider imot lovi i hugen min, og fangar meg under syndelovi som er i lemerne mine.
I ap diaradar eu kapung ni ai kokon akan, me kin palian kapung en loli, ap kalua ia di pan kapung en dip, me mi nan ai kokon akan.
24 Eg arme menneskje! kven skal frelsa meg frå denne daudens likam?
O ngai aramas luet amen! Is me pan kamaio wei ia sang ni war mela wet!
25 Gud vere takk ved Jesus Kristus, vår Herre! - So tener då eg i meg sjølv Guds lov med hugen, men syndelovi med kjøtet.
I danke Kot pweki Iesus Kristus atail Kaun. Nan lol i i kin papang kapung en Kot, a ni pali uduk kapung en dip.
