< Romerne 2 >

1 Difor er du, menneskje, ikkje orsakande, kven du so er som dømer. For med di du dømer den andre, fordømer du deg sjølv, for du som dømer, gjer sjølv det same;
O miriem, mi jêkpu tukhom ni roh inlêmna rang reng dôn riek mak che, midang ne jêkna dêna han nangma theiloi na chang kêng, nangma a jêkpu reng khomin ma anga sin hah no tho ngâi sikin.
2 men me veit at Guds dom, som sanning krev, er yver deim som gjer slikt.
Ha anga tho ngâi mingei hah Pathien'n theiloi a min changin a jêk mindik thap ani ti ei riet.
3 Men trur du det, du menneskje som dømer deim som gjer slikt og sjølv gjer det same, at du skal sleppa undan Guds dom?
Aniatachu, O miriem ma anga sin tho ngâi ngei jêkpu, nang khomin ha anga sin hah no thôn chu roijêkna piel thei rangin nên tung mo?
4 Eller vanvyrder du hans rikdom på godleik og tolmod og langmod, og veit ikkje at Guds godleik driv deg til umvending?
Aninônchu nang mehei rang a nuom sikin Pathien'n a moroina lien, a tuong theina le a tuongdierna hi misit mo ni ni?
5 Men med ditt hardlynde og ditt utbotferdige hjarta hopar du vreide yver deg på vreidens dag då Guds rettferdige dom vert openberr;
Nangma tukdullien le mulungngar sikin Pathien taksina le roijêkna diktak juong inlang rang Nia rangin nu chunga dengtheina nu bûm ani.
6 for han skal gjeva kvar etter gjerningarne hans:
Pathien'n mitin an sintho lam angtakin râisânman a pêk rang sikin.
7 deim som med trott i god gjerning søkjer herlegdom og æra og uforgjengelegdom, skal han gjeva ævelegt liv; (aiōnios g166)
Tuongdiertaka sin asa thoa roiinpuina le chôiminsângna le ringna thitheiloi zong ngei kôma han kumtuong ringna pêk atih. (aiōnios g166)
8 men deim som er stridsame og ikkje lyder sanningi, men lyder urettferdi, skal timast vreide og harm.
Hannirese, a rang mang zonga chongdik hengpaia dikloina an jûi theina rangin, an chunga Pathien taksina le ningthikna musum atih.
9 Naud og trengsla skal koma yver kvar menneskjesjæl som gjer det vonde, både jøde fyrst og so grækar.
Adikloi sin ngei murdi chunga dengtheina le jâmzalna ngei om atih, Judangei chunga om bak a ta, Jentailngei chunga om nôk atih.
10 Men herlegdom og æra og fred skal timast kvar den som gjer det gode, både jøde fyrst og so grækar.
Hannirese, sin asa sin ngei murdi chunga chu roiinpuina, chôiinsângna le inngêina ngei Pathien'n pêk atih, Judangei pêk bak a ta masuole Jentailngei pêk a tih.
11 For Gud gjer ikkje skil på folk:
Pathien'n zen uol a neiloi sikin.
12 Alle som synda utan lovi, dei skal og verta fortapte utan lovi, og alle som synda under lovi, dei skal og verta dømde ved lovi.
Jentailngei chu Moses Balam dôn mak ngeia, Balam dôn loia nunsie ngei chu balam boia inmang rang an nia, Judangei chu Balam an dôna, Balam an dônna nunsie ngei khom Balam taka an roi jêk rang ani.
13 For ikkje dei som høyrer lovi, er rettferdige for Gud, men dei som gjer etter lovi, skal verta rettferdiggjorde.
Asikchu, Pathien makunga midika a tel chu Balam ariet ngei nimaka, ajômpu ngei kêng thei intum rang an ni.
14 For når heidningarne som ikkje hev lovi, gjer av naturi det som lovi byd, so er dei seg sjølve ei lov, endå dei ikkje hev lovi.
Jentailngei Balam dôn no khom rese ngeia mulungrîla an insiengpuia balam sin ngei hah sinin, anni le anni Balam an changa.
15 Dei syner at lovgjerningi er skrivi i hjarto deira, med de samvitet deira gjev sitt vitnemål, og tankarne seg imillom sakar eller orsakar deim
An mulungrîla balam chongpêk inziek ani ti an nunchana an minlanga, an sielesarietna han khom ânlanga, an mindonna ngei ânjêlna, akâra thei a mintuma, akâra chu theiloi a mintum ngâi.
16 - på den dagen då Gud skal døma det dulde hjå menneski, etter mitt evangelium ved Jesu Kristus.
Pathien'n mi murdi mindonna inthup Jisua Khrista manga a jêk Nikhuo tika chu Thurchi Sa ki misîr angtak hin jêk a tih.
17 Men um du heiter jøde og lit på lovi og rosar deg av Gud
Hannisenla nangma Juda kini ni tia, Balam han nên beia Pathien no songa,
18 og veit hans vilje og dømer um dei ymse ting med di du lærer av lovi,
a lungdo khom ni rieta, Balam ni riet sikin sielesa khom ni riet.
19 og trøyster deg til å vera vegvisar for blinde, ljos for deim som er i myrker,
Nangma ngêt hah mitcho ngei ruoipu ajînga om ngei êlpu.
20 uppsedar for dårar, lærar for umynduge, då du hev den rette form for kunnskap og sanning i lovi:
Amo ngei minvâr theipu le nâipangngei minchupu ni uol takin nên bê ngâia, rietna le chongtak murdi chu Balama aom let ni riet sikin.
21 Du som soleis lærer ein annan, lærer du ikkje deg sjølv? Du som preikar at ein ikkje skal stela, stel du?
Midangngei ki minchu ngâi ni tia, ithomo nethenin nên chu loi? inru loi rangin mi ni minchu ngâia, nangma'n nên ru ngâi na?
22 Du som segjer at ein ikkje skal driva hor, driv du hor? Du som styggjest ved avgudar, ranar du avgudstempel?
Inrê no roh ni tia, ania nangma nên re ngâi mini? mirmilngei mumâkpu, nangman mirmil biekna ina neinunngei hah nu muruk ngâi mini?
23 Du som rosar deg av lovi, du vanærar Gud med di du bryt lovi!
Pathien Balam hah insong puiin balam minchâiin Pathien thang ni minsiet ngâina?
24 For «Guds namn vert spotta millom heidningarne for dykkar skuld, » som skrive stend.
Pathien lekhabu'n, “Nangni sikin Pathien riming chu Jentailngei lâia rilminsiet ani,” ti ânziek anghan.
25 For umskjeringi gjer vel gagn um du held lovi; men bryt du lovi, då hev di umskjering vorte til fyrehud.
Balam hih jômin la chu ne sertana khom asêna om ok atih, Balam no jôm nônchu sertanloi angtakin ni ni rang.
26 Um då ein u-umskoren liver etter lovbodi, skal ikkje då hans fyrehud verta rekna for umskjering?
Jentail mi hah sertanloi ania, Sertan loiin Balam chu a jôma, Pathien'n maha sertan anga a bê loi rang mini?
27 Og den som hev den naturlege fyrehud, men uppfyller lovi, skal døma deg som med bokstav og umskjering bryt lovi.
Nangni'n sertana, Balam inziek nin neia, hannirese Balam chu nin minchâi nôka, Jentail taksa sertanloi ngeiin chu Balam chong chu an jôm ngit nôka, theiloi nangni an minchang rang ani.
28 For ikkje den er jøde som er det i synom, og ikkje heller er det umskjering som er det i synom, på kjøtet.
Apêntieng vaia Juda mi ki ni ti chu Juda mi taktak ni mak, taksa vaia sertan chu sertan taktak ni nôk sa mak.
29 Men den som er jøde i løyndom, han er jøde, og umskjering er hjarteumskjering i ånd, ikkje i bokstav. Ein slik hev ros, ikkje av menneskje, men av Gud.
Manêkin, mulungrîla Juda mi ni chu Juda taktak chu ania, sertan taktak khom hah mulung tienga ania balam inziek vaia niloiin Ratha tieng ani uol. Ma anga mi ha chu miriemin minpâk no khomrese Pathien'n chu minpâk atih.

< Romerne 2 >