Romerne 12
1 So legg eg dykk då på hjarta, brør, ved Guds miskunn, at de må bjoda fram likamarne dykkar til eit offer som er livande og heilagt og hugnadlegt for Gud - det er dykkar åndelege gudstenesta -
Ik bid u dan, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst.
2 og skikka dykk ikkje likt med denne verdi, men umlagast med uppatnying av hugen dykkar, so de kann prøva kva som er Guds vilje: det gode og hugnadlege og fullkomne. (aiōn g165)
En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij. (aiōn g165)
3 For ved den nåde som eg hev fenge, segjer eg til kvar og ein millom dykk, at han ikkje skal tenkja høgre um seg enn han bør tenkja, men tenkja visleg, alt etter som Gud hev tiletla kvar sitt mål av tru.
Want door de genade, die mij gegeven is, zeg ik een iegelijk, die onder u is, dat hij niet wijs zij boven hetgeen men behoort wijs te zijn; maar dat hij wijs zij tot matigheid, gelijk als God een iegelijk de mate des geloofs gedeeld heeft.
4 For liksom me hev mange lemer på ein likam, men ikkje alle lemerne hev den same gjerning,
Want gelijk wij in een lichaam vele leden hebben, en de leden alle niet dezelfde werking hebben;
5 soleis er me mange ein likam i Kristus, men kvar for seg er me kvarannans lemer.
Alzo zijn wij velen een lichaam in Christus, maar elkeen zijn wij elkanders leden.
6 Og sidan me hev ulike nådegåvor alt etter den nåde som me hev fenge, so lat oss, um me hev profetgåva, bruka henne etter som me hev tru til,
Hebbende nu verscheidene gaven, naar de genade, die ons gegeven is,
7 eller um me hev ei tenesta, taka vare på tenesta, eller um ein er lærar, på lærdomen,
Zo laat ons die gaven besteden, hetzij profetie, naar de mate des geloofs; hetzij bediening, in het bedienen; hetzij die leert, in het leren;
8 eller um ein skal påminna, på påminningi; den som etlar ut, gjere det i god tru; den som er styrar, vere det med ihuge; den som gjer miskunn, gjere det med gleda!
Hetzij die vermaant, in het vermanen; die uitdeelt, in eenvoudigheid; die een voorstander is, in naarstigheid; die barmhartigheid doet, in blijmoedigheid.
9 Lat kjærleiken utan fals; styggjest ved det vonde, haldt fast ved det gode!
De liefde zij ongeveinsd. Hebt een afkeer van het boze, en hangt het goede aan.
10 Ver varmhjarta mot kvarandre i broderkjærleik; kappast um å visa kvarandre vyrdnad!
Hebt elkander hartelijk lief met broederlijke liefde; met eer de een den ander voorgaande.
11 Ver ikkje lunka i dykkar ihuge; ver brennande i åndi; ten Herren!
Zijt niet traag in het benaarstigen. Zijt vurig van geest. Dient den Heere.
12 Ver glade i voni, toluge i trengsla, trottuge i bøni!
Verblijdt u in de hoop. Zijt geduldig in de verdrukking. Volhardt in het gebed.
13 Syn samhug med dei heilage i deira trong, legg vinn på gjestmildskap!
Deelt mede tot de behoeften der heiligen. Tracht naar herbergzaamheid.
14 Velsigna deim som forfylgjer dykk; velsigna, og banna ikkje!
Zegent hen, die u vervolgen; zegent en vervloekt niet.
15 Gled dykk med dei glade og gråt med dei gråtande!
Verblijdt u met de blijden; en weent met de wenenden.
16 Ver samlyndte med kvarandre; trå ikkje etter det høge; men haldt dykk gjerne til det låge; ver ikkje sjølvkloke!
Weest eensgezind onder elkander. Tracht niet naar de hoge dingen, maar voegt u tot de nederige. Zijt niet wijs bij uzelven.
17 Gjev ikkje nokon att vondt for vondt; legg vinn på det som godt er, for alle manns åsyn!
Vergeldt niemand kwaad voor kwaad. Bezorgt hetgeen eerlijk is voor alle mensen.
18 So framt det er mogelegt, so haldt de på dykkar sida fred med alle menneskje!
Indien het mogelijk is, zoveel in u is, houdt vrede met alle mensen.
19 Hemn dykk ikkje sjølve, mine kjære, men gjev vreiden umrøme! For det stend skrive: «Meg høyrer hemnen til, eg skal gjeva attgjeld, segjer Herren.»
Wreekt uzelven niet, beminden, maar geeft den toorn plaats; want er is geschreven: Mij komt de wraak toe; Ik zal het vergelden, zegt de Heere.
20 Um då fienden din er hungrig, so gjev honom mat; er han tyrst, so gjev honom drikka! for når du gjer det, sankar du gloande kol på hovudet hans.
Indien dan uw vijand hongert, zo spijzigt hem; indien hem dorst, zo geeft hem te drinken; want dat doende, zult gij kolen vuurs op zijn hoofd hopen.
21 Lat ikkje det vonde vinna yver deg, men vinn du yver det vonde med det gode!
Wordt van het kwade niet overwonnen, maar overwint het kwade door het goede.
