Romerne 10
1 Brør! mitt hjartans ynskje og mi bøn til Gud for deim er at dei må verta frelste.
RI ai kan, inong en mongiong i, o ai ngidingid kin irail ong Kot pan dore ir ala.
2 For eg gjev deim det vitnemålet at dei hev ihuge for Gud, men ikkje med skynsemd;
Pwe ngai kadede parail, me re kin nantiong Kot, ap sasa tiak.
3 for då dei ikkje kjende Guds rettferd, men stræva etter å grunna si eigi rettferd, so gav dei seg ikkje inn under Guds rettferd.
Pwe re sasa pung en Kot, ap sosong kapwaiada pein arail pung, ap sota duki ong pung en Kot.
4 For Kristus er enden på lovi til rettferd for kvar den som trur.
Pwe Kristus kaimwisok pan kapung o; karos me poson en pung kila.
5 For Moses skriv um den rettferd som er av lovi: «Det menneskjet som gjer desse ting, skal liva ved deim.»
Pwe Moses masanier duen pung en me pwili sang kapung o: Aramas o, me kapwaiada song pukat, a pan maur kila.
6 Men den rettferdi som er av tru, segjer so: «Seg ikkje i ditt hjarta: «Kven skal fara upp til himmelen» - det vil segja til å henta Kristus ned -?
A iet me pung, me pwili sang poson, kin inda: Der inda nan mongiong om: Is me pan daudala nanlang? Iet wewe: En wadido Kristus.
7 eller: «Kven skal fara ned i avgrunnen» - det vil segja til å henta Kristus upp frå dei daude -?» (Abyssos g12)
De is me pan daudi wasa lol? Iet wewe: En wadado Kristus sang ren me melar akan. (Abyssos g12)
8 Men kva segjer ho? «Ordet er deg nær i munnen din og i hjarta ditt; » det er ordet um tru, det som me forkynner,
A da me a kin inda? Masan o me koren iong uk, a kin mi nan au om o nan mongiong om; iei masan en poson, me se kin padaki wei.
9 for dersom du sannar med munnen din at Jesus er herre, og trur du i hjarta ditt at Gud vekte honom upp frå dei daude, so skal du verta frelst;
Pwe ma koe pan kadedeki au om Iesus, me i me Kaun, ap poson nan mongiong om, me Kot kotin kaiasadar i sang ren me melar akan, koe ap pan doro kila.
10 for med hjarta trur ein til rettferd, og med munnen sannar ein til frelsa.
Pwe poson kin tapi sang nan mongiong o, pwen pung kila, o kadede kin tapi sang nan au o, pwen maur kila.
11 For Skrifti segjer: «Kvar den som trur på honom, skal ikkje verta til skammar.»
Pwe kisin likau me masani: Amen amen me pan poson i, sota pan soredi.
12 For det er inkje skil på jøde og grækar; alle hev dei same Herre, som er rik nok for alle som kallar på honom.
Pwe sota irair eu nan pung en men Sus o men Krik, pwe Kaun en irail karos me ta men, me dir en kalangan ong karos, me kin likwir ong i;
13 For kvar den som kallar på Herrens namn, skal verta frelst.
Pwe amen amen me likwir ong mar en Kaun o pan dore kila.
14 Korleis skal dei då kalla på den som dei ikkje trur på? og korleis skal dei tru der dei ikkje hev høyrt? og korleis skal dei høyra utan det er nokon som forkynner?
A iaduen, irail pan likwirlang i, me irail sota poson? A iaduen, irail pan kak poson i, me re saikenta rong? A iaduen irail pan kak rong, ma sota saunpadak?
15 Og korleis skal dei forkynna utan dei vert utsende? som skrive stend: «Kor fagre føterne deira er, som forkynner fred, som ber godt bod!»
A iaduen, irail pan kak padaki wei, ma re sota pan pakadarala? Duen a intingidier: Meid pai nä en me padaki rongamau en popol, me padaki rongamau en me mau kan!
16 Men ikkje alle lydde fagnadbodet. For Jesaja segjer: «Herre, kven trudde det bodet me høyrde?»
A kaidin karos me peiki ong rongamau. Pwe Iesaia masani: Maing, is me kamelele at padak?
17 So kjem då trui av høyring, men høyringi ved Kristi ord.
Ari, poson kin pwili sang padak, a padak kin pwili sang masan en Kot.
18 Men eg segjer: Hev dei då ikkje høyrt det? Jau, til vissa; «røysti deira gjekk yver all jordi, og ordi deira til heimsens endar.»
A ngai me inda: Irail sota rongadar? O ei! Pwe ngil arail leler sap karos, o ar padak lel ong irair en sappa.
19 Men eg segjer: Skyna ikkje Israel det då? Fyrst segjer Moses: «Eg vil gjera dykk åbruige på det som ikkje er eit folk, på eit uvitugt folk vil eg gjera dykk harme.»
A ngai me inda: Israel sota wewekier? Pwe iet kaieu, me Moses masani: I pan kasarowei kin komail, me kaidin nai aramas, o I pan kamakara kin komail aramas pweipwei kan.
20 Og Jesaja vågar seg til å segja: «Eg vart funnen av deim som ikkje søkte meg; eg synte meg for deim som ikkje spurde etter meg.»
A Iesaia kelail masani: Ngai me kadiarokada sang ren me sota rapa kin ia, o Ngai me pwara dong, me sota idok ia.
21 Men um Israel segjer han: «All dagen rette eg ut henderne mine til eit ulydugt og motstridigt folk.»
A kotin masani duen Israel: Kaukaule I kapawei pa i kat ong aramas katiwo o kangudi kan.
