Romerne 10
1 Brør! mitt hjartans ynskje og mi bøn til Gud for deim er at dei må verta frelste.
Ka püie aw, Isarele küikyana ami yahnak thei vaia, ka mlunga ngjak'hlüa kyase, Pamhnama veia ka ktaiyüki.
2 For eg gjev deim det vitnemålet at dei hev ihuge for Gud, men ikkje med skynsemd;
Ksingnak kcang am ta u sepi Pamhnam da aktäa ktha nakie tia ka ning jah mtheh veng.
3 for då dei ikkje kjende Guds rettferd, men stræva etter å grunna si eigi rettferd, so gav dei seg ikkje inn under Guds rettferd.
Pamhnam naw amät am a jah ngsungpyunsak cun am ksing u, acuna hnün üng amimäta lam pyangei u lü Pamhnam naw khyang a jah ngsungpyunsaka k'uma am law u.
4 For Kristus er enden på lovi til rettferd for kvar den som trur.
Khritaw cun jumeikie naküt naw ngsungpyunnak ami yah vaia Khritaw naw thum dütsaki.
5 For Moses skriv um den rettferd som er av lovi: «Det menneskjet som gjer desse ting, skal liva ved deim.»
Mosi naw a yuka mawng ta Thum kcangnaki cun Pamhnam naw ngsungpyunsak khai, “Thuma pyen naküt cun ngaiki ta xüng khai” a ti.
6 Men den rettferdi som er av tru, segjer so: «Seg ikkje i ditt hjarta: «Kven skal fara upp til himmelen» - det vil segja til å henta Kristus ned -?
Cangcim naw jumeinak am ngsungpyunnak a pyen cun hin ni, “Khankhawa u kai khai? (Acun cun khritaw kyum lawpüi khai kyaki)
7 eller: «Kven skal fara ned i avgrunnen» - det vil segja til å henta Kristus upp frå dei daude -?» (Abyssos g12)
“Mcea u kyum khai? (Acun cun thihnak üngka naw khritaw lawpüi khai tinaka kyaki) tia na ngthäh khai aw? (Abyssos g12)
8 Men kva segjer ho? «Ordet er deg nær i munnen din og i hjarta ditt; » det er ordet um tru, det som me forkynner,
Acunüng, pyen be tü lü, “Ngthu naw ni k’et ve, na mka ja na mlung k'uma ve ve” a ti; acun cun jumnaka ngthu kami sang khawi,
9 for dersom du sannar med munnen din at Jesus er herre, og trur du i hjarta ditt at Gud vekte honom upp frå dei daude, so skal du verta frelst;
“Na mlung am Jesuh cun Bawipa ni tia pyen lü, thihnak üngka naw Pamhnam naw mthobeki tia na mlung k'uma na jum üng küikyannak na kya khai” ti cen.
10 for med hjarta trur ein til rettferd, og med munnen sannar ein til frelsa.
Mlung k'uma jumnak am Pamhnam üng ngsungpyunnak mi yahki; mpyawng am pyen lü khyang naw küikyannak yahki.
11 For Skrifti segjer: «Kvar den som trur på honom, skal ikkje verta til skammar.»
Cangcim naw, “A u pi ani jumki naküt cun am hela khai ni” a ti.
12 For det er inkje skil på jøde og grækar; alle hev dei same Herre, som er rik nok for alle som kallar på honom.
Judah ja Krik ami hngalangnak i am ve. Bawipa mat ami vana khana Bawia kyaki, a ngming khüki naküta khana dawnak khawhah am, jah kbeki.
13 For kvar den som kallar på Herrens namn, skal verta frelst.
“A u pi Bawipa ngming khüki naküt cun küikyannak yah khaie” tia kyaki.
14 Korleis skal dei då kalla på den som dei ikkje trur på? og korleis skal dei tru der dei ikkje hev høyrt? og korleis skal dei høyra utan det er nokon som forkynner?
Acunüng, am ami jum cun ihawkba khü khaie? Ngthu am ami ngjak üng ihawkba jum khaie? Sangki am a ve üng ihawkba ngja khaie?
15 Og korleis skal dei forkynna utan dei vert utsende? som skrive stend: «Kor fagre føterne deira er, som forkynner fred, som ber godt bod!»
Tuha khyang am a ve üng ihawkba sang thei khaie? Acuna kba, Cangcim naw “Thangkdaw lawpüiki ngsä he law vai cun ihlawka müncam phyaki ni” tia pyenki.
16 Men ikkje alle lydde fagnadbodet. For Jesaja segjer: «Herre, kven trudde det bodet me høyrde?»
Cunsepi, Thangkdaw cun ami van naw am jum päih u. Acunakyase, Hesajah naw, “Bawipa aw kami ngthu pyen u naw jumki ni?” a ti.
17 So kjem då trui av høyring, men høyringi ved Kristi ord.
Acunakyase, jumeinak cun ngthu ngjaknak üngka naw lawki, ngthu cun Khritawa mawng sangnak üngka naw lawki.
18 Men eg segjer: Hev dei då ikkje høyrt det? Jau, til vissa; «røysti deira gjekk yver all jordi, og ordi deira til heimsens endar.»
Acunüng, ami nghnga üng, am ngjakie aw? Ngjakie. Cangcim üng, “Ami kthai cun pe naküt üng ngthang hü lü, ami ngthu pi khawmdeka dütnak cäpa ngthang hüki” tia veki.
19 Men eg segjer: Skyna ikkje Israel det då? Fyrst segjer Moses: «Eg vil gjera dykk åbruige på det som ikkje er eit folk, på eit uvitugt folk vil eg gjera dykk harme.»
Ka ning kthäh be tüki; ‘Isarele naw am ksingkie aw? Pamhnam üng Mosi amät naw a kcüka a msang vai ta; “Pacaa am nglawikie jah summangei lü, ka xüa khyange ka jah ngkei lawsak khai; khyangmjükcee am ka xüa khyangea mlung ka sosak khai” tia kyaki.
20 Og Jesaja vågar seg til å segja: «Eg vart funnen av deim som ikkje søkte meg; eg synte meg for deim som ikkje spurde etter meg.»
Acunüng Hesajah naw, ling lü, “Am na suikie naw na hmu u lü, am na khükiea veia ka ngdang khai” a ti.
21 Men um Israel segjer han: «All dagen rette eg ut henderne mine til eit ulydugt og motstridigt folk.»
Acunüng, Isarelea mawng pyen be tü lü, “Amhnüpa mtheh am ngja u lü, kpetmjakie veia ka kut ka säng khai” a ti.
