Apenbaring 9
1 Og den femte engelen bles. Og eg såg eg ei stjerna som hadde falle frå himmelen ned på jordi, og ho fekk lykelen til avgrunnsbrunnen. (Abyssos g12)
Basa ma, Ate kaliman fuu maꞌoa na. Ma au ita nduuꞌ sa tudꞌa raefafoꞌ nema. Ara fee nggoeꞌ sa neu nduuꞌ a fo neu soi ndola romaꞌ mana nda naꞌena ikoꞌ a sa, lelesun. (Abyssos g12)
2 Og ho opna avgrunnsbrunnen, og ein røyk steig upp or brunnen, lik røyken av ein stor omn, og soli og lufti vart myrkte av røyken frå brunnen. (Abyssos g12)
Ana soi ndolaꞌ a lelesun, ma masu nggeo mamafafauꞌ dea nema onaꞌ lasi nenedꞌedꞌeꞌ masun. Masuꞌ naa namasu bubꞌueꞌ ata neu, losa lalai no relo a maꞌahatuꞌ. (Abyssos g12)
3 Og or røyken kom grashoppar ut på jordi, og det vart gjeve deim magt, slik som skorpionarne på jordi hev,
Boe ma lamat hetar seli ratambele dea rema mia masuꞌ naa rala, de onda raefafoꞌ rema. Lamatualain fee se koasa ona uraꞌ e.
4 og det vart sagt deim at dei ikkje måtte skada graset på jordi eller noko grønt eller noko tre, men berre dei menneskje som ikkje hadde Guds innsigle på pannorne.
Te Ana parenda se nae afiꞌ tao milutu uru a, hau huuꞌ, ma sela-nggariꞌ ra. Te ara musi tao raꞌasususaꞌ atahori fo Lamatuaꞌ cap Na nese ree nara.
5 Og det vart gjeve deim at dei ikkje skulde drepa deim, men pina deim i fem månader; og pinsla av deim var som pinsla av ein skorpion når han sting eit menneskje.
Lamatualain mboꞌi lamat ra tao raꞌasususaꞌ atahori fula lima, te nda bole risa se. Sadꞌi tao doidꞌoso se onaꞌ uraꞌ a toꞌiꞌ.
6 Og i dei dagar skal folk søkja dauden og ikkje finna honom, og stunda etter å døy, og dauden skal fly frå deim.
Sia fula lima rala, atahori doidꞌoso rala seli, losa roꞌeꞌ a mamates. Mae onaꞌ naa o ara nda bisa mate sa.
7 Og grashopparne såg ut som hestar, tilbudde til strid; og på hovudi deira var det liksom krunor av gull, og andliti deira var som menneskjeandlit.
Au ita lamat naa ra mata-ao nara onaꞌ a, ndara netatis. Ara rasolo solo netatis nenetaoꞌ mia lilo. Mata-ao nara onaꞌ atahori.
8 Og dei hadde hår som kvendehår, og tennerne deira var som løvetenner.
Langga fulu nara naruꞌ onaꞌ inaꞌ ra langga fulun, ma nisi nara tandeꞌ onaꞌ singa nisiꞌ.
9 Og dei hadde brynjor liksom jarnbrynjor, og ljoden av vengjerne deira var som ljod av vogner når mange hestar renner til strid.
Ona ara pake pepele tendaꞌ nenetaoꞌ mia besi, onaꞌ uꞌu unaꞌ e. Lidꞌa nara ralii rahereꞌ onaꞌ soldꞌadꞌu nononggoꞌ sa ndara nara lea kareta netatis.
10 Og dei hadde stertar liksom skorpionar, og det var broddar i stertarne deira, og dei hadde magt til å skada menneski fem månader.
Iko nara manaseliꞌ ma marasot onaꞌ uraꞌ a rason. Ara hambu koasa fo tao doidꞌoso atahori rendiꞌ raso nara, losa fula lima.
11 Til konge yver seg hev dei avgrunnsengelen, hans namn er på hebraisk Abaddon, og på gresk hev han namnet Apollyon. (Abyssos g12)
Mane lamat ra, naeni malangga mia basa ate neneoiꞌ sia ndola doidꞌosoꞌ fo nda naꞌena ikoꞌ sa. Naran sia dedꞌea Ibrani, Abadon, ma sia dedꞌea Yunani, Apolyon. Sosoan, “Mana Tao Malutuꞌ.” (Abyssos g12)
12 Det fyrste usæle er yverstade; sjå, det kjem tvo usæle etter dette!
No taꞌo naa, calaka kaesan, seli ena. Te besa-bꞌesa, o! Huu hela feꞌe calaka rua fai.
13 Og den sette engelen bles. Og eg høyrde ei røyst frå dei fire horni på det gullaltaret som stod framfor Gud,
Basa ma ate kaneen fuu maꞌoa na. Ma ita mei liloꞌ mana matambambaliꞌ no Lamatualain, fo ara dedꞌe rendiꞌ neu hau maꞌameniꞌ a raan. Hambu haraꞌ kalua mia mei a sura nara haaꞌ se.
14 og ho sagde til den sette engelen, som hadde basunen: «Løys dei fire englarne som er bundne ved den store elvi Eufrat!»
Haraꞌ naa nafadꞌe neu ate mana feꞌe fuu basa maꞌoan nae, “Ate haa nenefutuꞌ dooꞌ ena sia loe monaeꞌ sa, naran Efrat. Muu mboꞌi se leo!”
15 Og dei fire englarne vart løyste, dei som hadde vore ferdige på timen og dagen og månaden og året til å drepa tridjeparten av menneski.
Boe ma neu mboꞌi se, fo ara reu tao risa atahori nandaa no too, fula, fai, ma liiꞌ fo Lamatualain naeꞌtuꞌ basa ena. Onaꞌ hita bꞌanggi atahori sia raefafoꞌ neu babꞌanggiꞌ telu, na, dei fo mate hendi babꞌanggiꞌ esa.
16 Og talet på herarne av hestfolk var tvo gonger ti tusund gonger ti tusund; eg høyrde talet på deim.
Ara rafadꞌe au rae, ana bua naa ra, soldꞌadꞌu mana sae ndara nara, juta natun rua.
17 Og soleis såg eg i syni hestarne og deim som sat på deim: dei hadde eldraude og myrkraude og svåvelgule brynjor; og hovudi på hestarne var som løvehovud, og or munnarne deira fer det ut eld og røyk og svåvel.
Basa ma au ita soldꞌadꞌu naa ra ro ndara nara. Soldꞌadꞌu naa ra babꞌaa tendaꞌ nara rendiꞌ babꞌaaꞌ tendaꞌ dulaꞌ telu naeni mana mbila-karakaraꞌ, modꞌoꞌ makahahadoꞌ, ma huni-baleran. Ndara naa ra langga nara onaꞌ singa langgan. Ai no masuꞌ ma baleran nasapupuraꞌ mia ndara ra bafa nara,
18 Av desse tri: elden og røyken og svåvelet, som for ut or munnarne deira, vart tridjeparten av menneski drepen.
fo fee doidꞌosoꞌ mataꞌ telu sia raefafoꞌ. Doidosoꞌ mana kalua mia ndara ra bafa nara, risa esa mia babꞌanggiꞌ telu, mia basa atahori sia raefafoꞌ.
19 For magti åt hestarne ligg i munnen deira og halen deira, for halarne deira er som ormar og hev hovud, og med deim gjer dei skade.
Ndara ra reu tao doidꞌoso atahori ra rendiꞌ bafa ma iko nara. Sia iko nara, hambu langgaꞌ onaꞌ mengge langgaꞌ.
20 Og dei andre menneskje, som ikkje vart drepne i desse plågorne, vende ikkje um frå dei verki deira hender hadde gjort, so dei heldt upp med å tilbeda dei vonde ånder og avgudarne av gull og av sylv og av kopar og av stein og av tre, som korkje kann sjå eller høyra eller ganga.
Te feꞌe hambu atahori ruma sia raefafoꞌ, nda hambu doidꞌosoꞌ naa ra sa. Mae taꞌo naa o, ara nda nau nggari hendi tatao-nonoꞌi deꞌulaka nara sa. Ara songgo nitu rakandooꞌ a, ma songgo saa fo ara tao mia lilo, doi fulaꞌ, riti, fatu ma hau. Mae sudꞌi a saa naa ra nda bisa rita sa, nda bisa rena sa, ma nda bisa laoꞌ sa, te ara songgo se nda raloeꞌ sa!
21 Og dei vende ikkje um frå mordgjerningarne sine eller frå trolldomskunsterne sine eller frå hordomen sin eller frå tjuvskapen sin.
Ara o nda nau raloeꞌ mia sala-kiluꞌ laen nara sa boe, onaꞌ a risa atahori, pake nenori maꞌahatuꞌ, hohongge ma ramanaꞌo.
