Apenbaring 4

1 Deretter såg eg, og sjå, det var ei dør opna i himmelen, og den fyrste røysti som eg hadde høyrt liksom ein basun som tala med meg, sagde: «Stig upp her, so skal eg syna deg det som skal hendast heretter!»

Amalalu, na da esala ba: su eno ba: i. Na da muagado logo doasibi ba: i. Sia: amo da dalabede dubi agoane nabi amo da musa: nama sia: i na da bu nabi, amane, “Gogudunini guda: misa! Na da hobea misunu hou dima olelemu!”

2 Straks var eg burtrykt i Anden, og sjå, ein kongsstol stod i himmelen, og det sat ein på stolen.

Hedolole, na da Gode Ea A: silibu Hadigidafa Gala amoga nabaiwane ba: i. Na da Hebene ganodini Fisu amoga Dunu fibi ba: i.

3 Og han som sat der, var sjåande til liksom jaspis og sarderstein, og det var ein regnboge rundt um stolen, å sjå til liksom smaragd.

Ea odagi da igi ida: iwane amo ya: sabe amola ganiliane ba: i. Amo Fisu sisiga: i agoane sona: ni amo ea ba: su da igi ela: mei agoane ba: i.

4 Og rundt ikring stolen var det fire og tjuge stolar, og på stolarne såg eg fire og tjuge eldste sitjande, klædde i kvite klæde, og dei hadde gullkrunor på hovudi sine.

Fisu sisiga: i agoane, eno Fisu 24 ba: i. Amo da: iya, asigilai dunu 24 ahea: ya: i abula salawane amo fisu da: iya fibi ba: i. Ilia dialuma da: iya, gouli habuga figisi ba: i.

5 Og frå stolen for det ut ljoneldar og røyster og toredunar, og framfor stolen brann sju eldkyndlar, som er dei sju Guds ånder.

Fisu amoga ha: ha: na amola gu gelebe misi. Fisu ea midadi, hanu fesuale gala nenanebe ba: i. Amo da Gode Ea fidisu a: silibu fesuale gala amo ilia fedege gala.

6 Og framfor stolen var det eit glashav likt krystall, og midt fyre stolen og rundt um stolen er det fire livende, uppfyllte med augo framantil og attantil.

Fisu ea midadi, hano wayabo daiya ba: su agoane ledo hamedei agoane dialebe ba: i. Fisu sisiga: i agoane la: ididili la: ididili amo esalebe liligi biyaduyale amo da si bagohame hagomodini amola baligiga dedeboi, amo esalebe ba: i.

7 Og den fyrste livendet er likt ei løva, og det andre livendet er likt ein ukse, og det tridje livendet hev åsyn som eit menneskje, og det fjorde livendet er likt ei fljugande ørn.

Esalebe Liligi age da laione wa: me bagadewane ba: i. Eno ageyadu da bulamagau gawali agoane ba: i. Eno osoda ea odagi da dunu ea odagi agoane ba: i. Eno biyadu da buhiba amo da hagili ahoanebe agoane ba: i.

8 Og dei fire livendi hadde, kvart for seg, seks vengjer; rundt ikring og innantil var dei uppfyllte med augo, og dei held ikkje upp dag eller natt med å segja: «Heilag, heilag, heilag er Herren, Gud den allmegtige, han som var og som er og som kjem!»

Amo esalebe liligi biyaduyale gala afae afae da ougia gafeyale gala, ganodini amola gadili, ilia da si bagohame amoga dedeboi dagoi. Eso ganodini amola gasi ganodini, ilia mae yolesili gesami hea: lala, amane, “Hina Gode Bagadedafa da Hadigi, Hadigi, Hadigi! E da esalu, esala amola E da hobea bu misunu.”

9 Og når dei fire livendi gjev æra og pris og takk åt honom som sit på stolen, og som liver i all æva, (aiōn g165)

Esalebe liligi biyaduyale gala ilia da Fisu da: iya fibi Dunu, amo da eso huluane Esalalala Dunu Ema ilia nodone gesami hea: lala. (aiōn g165)

10 so fell dei fire og tjuge eldste ned for honom som sit på stolen, og tilbed honom som liver i all æva, og kastar krunorne sine ned for stolen og segjer: (aiōn g165)

Ilia agoane hamonanea, asigilai dunu 24 da Fisu da: iya fibi Dunu, amo da eso huluane esalalala, amo Ea midadi beguduli, Ema nodone sia: ne gadosa. Ilia gouli habuga Fisu midadi sanasili, amane sia: sa, (aiōn g165)

11 «Verdig er du, Herre, til å få æra og pris og magt! for du skapte alle ting, og for din vilje skuld var dei til og vart dei skapte!»

“Ninia Hina Gode! Di da dunu huluane ilia gasa bagade nodonanusu lamu defele gala. Bai Di da liligi huluane hahamoi amola Dia hanaiba: le, ilima esalusu i dagoi.”