Apenbaring 21
1 Og eg såg ein ny himmel og ei ny jord; for den fyrste himmelen og den fyrste jordi hadde kvorve burt, og havet er ikkje meir.
Le nahatrea likerañe vao naho tane vao iraho, fa songa nimosaoñe añe i likerañe valoha’ey naho ty tane valoha’e toy, ie tsy aman-driake.
2 Og eg såg den heilage byen, det nye Jerusalem, stiga ned ifrå himmelen frå Gud, budd som ei brur som er prydd for brudgomen sin.
Le nahatrea i Rova Miavakey, Ierosaleme vao, nizotso hirik’ andindìñe añe boak’ aman’ Añahare, hinalankañe hoe enga vao soa hamiñe, ho a i vali’ey.
3 Og eg høyrde ei høg røyst frå kongsstolen, som sagde: «Sjå, Guds bustad er hjå menneski, og han skal bu hjå deim; og dei skal vera hans folk, og Gud sjølv skal vera hjå deim og vera deira Gud.
Le tsinanoko ty fiarañanañañe mafe boak’ amy fiambesatsey nanao ty hoe: Ingo te am’ondatio ty kivohon’ Añahare, ie hitrao-pimoneñe am’ iereo; ho ondati’e iereo naho ho am’ iareo ao t’i Andrianañahare ho Andrianañahare’ iareo,
4 Og han skal turka kvar tåra av augo deira, og dauden skal ikkje meir vera til, og ikkje sorg og ikkje skrik og ikkje pinsla skal meir vera til; for dei fyrste ting er burtfarne.»
naho ho faopaohe’e am-pihaino’ iareo ze atao ranomaso, naho tsy ho aman-kavilasy ka, ndra fandalàñe, ndra firovetañe ndra fangirifiriañe, fa nimosaoñe añe o raha taoloo.
5 Og han som sat på kongsstolen, sagde: «Sjå, eg gjer alle ting nye!» Og han segjer til meg: «Skriv! for desse ordi er truverdige og sanne.»
Le hoe i Mpiambesatse amy fiambesatseiy: Heheke, kila vaoeko. Hoe ka re: Patero, fa añoñe naho to o tsara zao.
6 Og han sagde til meg: «Det er gjort. Eg er A og Å, upphavet og enden. Eg vil gjeva den tyrste av kjelda med livsens vatn for inkje.
Le hoe re tamako: Fa heneke! Izaho i A naho i Zedey, i Fifotorañey naho i Figadoñañey. Hazotsoko tsy amam-bili’e boak’ amy ranon-kaveloñe migoangoañey ze taliñiereñe.
7 Den som sigrar, skal erva alle ting, og eg vil vera hans Gud, og han skal vera min son.
Ho lovae’ ty maharebake irezay, le ho Andrianañahare’e iraho vaho ho anako re.
9 Og ein av dei sju englarne som hadde dei sju skålerne, fyllte med dei sju siste plågorne, kom til meg og tala med meg og sagde: «Kom, eg skal visa deg bruri, vivet til Lambet!»
Le nimb’eo ty raik’ amy anjely fito nitam-pinga fito pea i hankàñe fito honka’e rey nisaontsy amako, nanao ty hoe: Mb’etoa, hatoroko azo ty enga vao, ty vali’ i Vik’ añondriy.
10 Og han førde meg i åndi burt på eit stort og høgt fjell og viste meg den heilage byen Jerusalem, som steig ned frå himmelen frå Gud.
Le nendese’e añ’arofo mb’am-bohitse jabajaba naho mitiotiotse añe, naho natoro’e ahy i rova miavakey, Ierosaleme mivotrake hirik’ andindìñe ao boak’ aman’ Añahare,
11 Han hadde Guds herlegdom, og hans ljos var som av den kostelegaste stein, som krystallblank jaspis.
aman’ engen’ Añahare, vaho hoe vato saro-bily, hoe vato jaspy nikantsokantsoñe hoe kristaly ty hazava’e.
12 Og han hadde ein stor og høg mur, han hadde tolv portar, og på portarne tolv englar og innskrivne namn, som er namni på dei tolv ætter av Israels born:
Ama’e ty kijoly ra’elahy naho abo reketse lalam-bey folo ro’amby, naho anjely folo ro’amby amy lalam-bey rey, vaho pinatetse am’ iereo ty tahina’ i foko folo-ro’ambi’ i ana’ Israele reiy.
13 mot aust tri portar, mot nord tri portar, mot sud tri portar, mot vest tri portar.
Telo ty lalam-bey atiñanañe, naho telo ty lalam-bey avaratse, naho telo ty lalam-bey atimo, vaho telo ty lalam-bey ahandrefa.
14 Og muren um byen hadde tolv grunnsteinar, og på deim namni på dei tolv apostlar åt Lambet.
Le fahañe folo ro’amby ty ioreña’ i kijoli’ i rovaiy, naho am’iereo i tahinañe folo-ro’ambi’ i Firàheñe folo-ro’ ambi’ i Vik’ añondriy reiy.
15 Og han som tala med meg, hadde ei gullrøyr til å mæla byen og portarne og muren hans.
Le amy nisaontsy amakoy ty kobay fanjeheañe volamena, hanjehe i rovay naho o lalam-bei’eo vaho i kijoli’ey.
16 Og byen ligg i ein firkant, og lengdi på honom er so stor som breiddi. Og han mælte byen med røyri: tolv tusund stadier; lengd og breidd og høgd på honom er like.
Nalahatse ho efa-mira i rovay vaho mira ty andava’e naho ty am-pohe’e. Zinehe’e amy kobaiy i rovay le 12 000 stadione, mira ty andava’e naho ty am-pohe’e vaho ty haabo’e.
17 Og han mælte muren um honom: eit hundrad og fire og fyrti alner, etter eit menneskjemål, som og er engle-mål.
Le zinehe’e i kijoliy, kiho zato tsy efapolo efats’ amby am-panjehea’ ondaty—fa izay ty norihe’ i anjeliy.
18 Og muren var bygd av jaspis, og byen var av reint gull, lik reint glas.
Le vato jaspy ty firafi’ i kijoliy naho volamena ki’e hoe fitaratse mikantsonkantsoñe i rovay.
19 Og grunnsteinarne i bymuren var prydde med allslag dyre steinar: den fyrste grunnsteinen var jaspis, den andre safir, den tridje kalcedon, den fjorde smaragd,
Le nihamine’ ze hene karazam-bato soa ty faha’ i kijoli’ i rovaiy. Jaspy ty faha’ i valoha’ey, safira ty faharoe, kalkedona ty fahatelo, emerode ty fah’ efatse,
20 den femte sardonyx, den sette sarder, den sjuande krysolit, den åttande beryll, den niande topas, den tiande krysopras, den ellevte hyacint, den tolvte ametyst.
sardoniksa ty faha lime, karnelia ty fah’ eneñe, krisolita ty faha-fito, berila ty faha valo, topaze ty faha sive, krisopraso ty fahafolo, jakinta ty fahafolo-raik’ amby, ametista ty fahafolo-ro’ amby.
21 Og dei tolv portarne var tolv perlor; kvar ein av portarne var av ei perla, og gata i byen var reint gull som klårt glas.
Le hange folo-ro’amby i lalam-bey folo ro’amby rey, sindre hange raike i lalam-bey rey, vaho volamena ki’e hoe fitaratse mangarahara o lalan-drovao.
22 Og eg såg ikkje noko tempel i honom; for hans tempel er Herren, Gud den allmegtige, og Lambet.
Tsy nahatrea toetse miavake ao iraho, amy te i Talè Andrianañahare, Tsitongerèñey, naho i Vik’ añondriy ro kiboho’e.
23 Og byen treng ikkje soli eller månen til å skina åt seg; for Guds herlegdom upplyser honom, og Lambet er hans ljos.
Le tsy paia’ i rovay hipisañe ama’e i àndroy ndra i volañey, fa hazavae’ ty engen’ Añahare; vaho i Vik’ añondriy ro failo’e.
24 Og folki skal ferdast i hans ljos, og kongarne på jordi ber sin herlegdom til honom.
I hazavà’ey ro hañaveloa’ o rinombake amo fifeheañeo, vaho hinday o volonahe’eo mb’ama’e o mpanjaka’ ty tane toio.
25 Og hans portar skal aldri verta stengde um dagen; for natt skal ikkje vera der.
Tsy harindriñe ka o lalam-beio te antoandro, amy te tsy ho aman-kaleñe ty ao,
26 Og dei skal bera herlegdomen og æra frå folki til honom.
vaho hindeseñe mb’ama’e mb’eo ty engeñe naho ty asi’ o fifeheañeo,
27 Og inkje ureint skal koma inn i honom, og ingen som fer med styggedom og lygn; berre dei som er innskrivne i livsens bok hjå Lambet.
le tsy mb’ia hizilik’ ao ndra inoñ’ inoñe maleotse ndra o mpanao hativàñeo ndra o mpandañitseo, fa o misokitse am-boken-kavelo’ i Vik’ añondrio avao.
