Apenbaring 2
1 «Skriv til engelen for kyrkjelyden i Efesus: Dette segjer han som held dei sju stjernorne i si høgre hand, han som gjeng midt imillom dei sju gull-ljosestakarne:
— Əfǝsustiki jamaǝtning ǝlqisigǝ mundaⱪ yazƣin: «Ong ⱪolida yǝttǝ yultuzni tutup, yǝttǝ altun qiraƣdanning otturisida Mangƣuqi mundaⱪ dǝydu:
2 Eg veit um gjerningarne dine, og arbeidet ditt, og tolmodet ditt, og at du ikkje kann lida dei vonde, og du hev prøvt deim som segjer dei er apostlar, og ikkje er det, og hev funne at dei er ljugarar;
— Sening ǝjir-ǝmǝlliringni, tartⱪan japaliringni ⱨǝm sǝwr-taⱪitingni, rǝzil adǝmlǝrning ⱪilmixliriƣa qidap turalmaydiƣanliⱪingni, xundaⱪla rosul bolmisimu ɵzlirini rosul dǝp atiwalƣanlarni sinap, ularning yalƣanqi bolƣanliⱪini tonuƣanliⱪingnimu bilimǝn.
3 og du hev tolmod og hev havt mykje å bera for mitt namn skuld, og du hev ikkje vorte trøytt.
Xundaⱪ, sening sǝwr-taⱪǝt ⱪiliwatⱪanliⱪingni, Mening namim wǝjidin japa-muxǝⱪⱪǝtkǝ bǝrdaxliⱪ bǝrgǝnlikingni ǝmma erinmigǝnlikingni bilimǝn.
4 Men eg hev imot deg at du hev uppgjeve din fyrste kjærleik.
Lekin sanga xu bir etirazim barki, sǝn ɵzüngdiki dǝslǝpki meⱨir-muⱨǝbbǝttin waz kǝqting.
5 Kom difor i hug kvar du er fallen ifrå, og vend um og gjer dei fyrste gjerningarne! elles kjem eg snart yver deg og vil flytja ljosestaken din frå sin stad, um du ikkje umvender deg.
Xunga ⱪaysi ⱨalǝttin yiⱪilip qüxkǝnlikingni esinggǝ elip towa ⱪilƣin, awwalⱪi ǝmǝllǝrni ⱪayta ⱪilƣin. Bolmisa yeningƣa kelimǝn wǝ towa ⱪilmisang qiraƣdeningni jayidin yɵtkiwetimǝn.
6 Men dette hev du, at du hatar gjerningarne åt nikolaitarne, som eg og hatar.
Biraⱪ, sening xu artuⱪqiliⱪing barki, Mǝn Ɵzüm nǝprǝtlinidiƣan Nikolas tǝrǝpdarlirining ⱪilmixliridin sǝnmu nǝprǝtlinisǝn.
7 Den som hev øyra, han høyre kva Anden segjer til kyrkjelydarne: Den som sigrar, honom vil eg gjeva å eta av livsens tre, som er i Guds Paradis.
Ⱪuliⱪi barlar Roⱨning jamaǝtlǝrgǝ degǝnlirini anglisun! Ƣǝlibǝ ⱪilƣuqilarni Hudaning jǝnnitining otturisidiki ⱨayatliⱪ dǝrihining mewiliridin yeyixkǝ muyǝssǝr ⱪilimǝn».
8 Og skriv til engelen for kyrkjelyden i Smyrna: Dette segjer den fyrste og den siste, han som var daud, og vart livande:
— Izmirdiki jamaǝtning ǝlqisigǝ mundaⱪ yazƣin: — «Awwalⱪisi wǝ Ahirⱪisi, ɵlgǝn wǝ Tirilgüqi mundaⱪ dǝydu:
9 Eg veit um trengsla di og fatigdomen din - men du er rik - og spotti frå deim som segjer at dei er jødar, og ikkje er det, men er Satans synagoga.
— Sening azab-oⱪubǝtliringni wǝ namratliⱪingni bilimǝn (lekin sǝn bay!), Yǝⱨudiy ǝmǝs turup ɵzlirini Yǝⱨudiy dǝwalƣan, Xǝytanning bir sinagogi bolƣanlarning tɵⱨmǝtlirinimu bilimǝn.
10 Ottast ikkje for det du skal lida! Sjå, djevelen skal kasta nokre av dykk i fengsel, so de skal verta freista, og de skal hava trengsla i ti dagar. Ver tru til dauden, so skal eg gjeva deg livsens kruna!
Aldingda qekidiƣan azab-oⱪubǝtlǝrdin ⱪorⱪma. Mana, Iblis aranglardin bǝziliringlarni sinilixinglar üqün yeⱪinda zindanƣa taxlitidu. Silǝr on kün ⱪiynilisilǝr. Taki ɵlgüqǝ sadiⱪ bolƣin, Mǝn sanga ⱨayatliⱪ tajini kiydürimǝn.
11 Den som hev øyra, han høyre kva Anden segjer til kyrkjelydarne: Den som sigrar, han skal slett ikkje lida mein av den andre dauden!
Ⱪuliⱪi barlar Roⱨning jamaǝtlǝrgǝ degǝnlirini anglisun! Ƣǝlibǝ ⱪilƣuqilar ikkinqi ɵlümning ziyiniƣa ⱨǝrgiz uqrimaydu!».
12 Og skriv til engelen for kyrkjelyden i Pergamum: Dette segjer han som hev det tvieggja kvasse sverdet:
— Pǝrgamumdiki jamaǝtning ǝlqisigǝ mundaⱪ yazƣin: — «Ikki bisliⱪ ɵtkür ⱪiliqi bar Bolƣuqi mundaⱪ dǝydu:
13 Eg veit kvar du bur: der som Satans kongsstol er, og du held fast ved mitt namn, og du forneitta ikkje mi tru, endå i dei dagar då Antipas var mitt true vitne, han som vart ihelslegen hjå dykk, der Satan bur.
— Mǝn sǝn olturƣan yǝrni, yǝni Xǝytanning tǝhti bolƣan jayni bilimǝn. Xundaⱪtimu, sǝn Mening namimni qing tutup, ⱨǝtta sadiⱪ guwaⱨqim Antipas makaningda, yǝni Xǝytan turƣan jayda ⱪǝtl ⱪilinƣan künlǝrdimu, Manga ⱪilƣan etiⱪadingdin tenip kǝtmiding.
14 Men eg hev nokre få ting imot deg: at du hev sume der som held fast ved Bileams læra, han som lærde Balak å leggja støyt for Israels born, å eta avgudsoffer og gjera hor.
Lekin sanga xu birnǝqqǝ etirazim barki, aranglarda Balaamning tǝlimigǝ ǝgǝxkǝnlǝrdin bǝzilǝr bolmaⱪta — Balaam bolsa Balaⱪⱪa Israillarni butⱪa atap ⱪurbanliⱪ ⱪilinƣan gɵxni yeyix wǝ jinsiy buzuⱪluⱪ ⱪilixⱪa azduruxni ɵgǝtkǝnidi.
15 Soleis hev du og sume som held fast ved læra åt nikolaitarne.
Xuningƣa ohxax, silǝrning aranglarda Nikolas tǝrǝpdarlirining tǝlimini tutⱪanlarmu bar.
16 Vend um! men um du ikkje det gjer, kjem eg snart yver deg og vil strida mot deim ved min munns sverd.
Xuning üqün, towa ⱪil! Undaⱪ ⱪilmisang, yeningƣa tez arida berip, aƣzimdiki ⱪiliqim bilǝn xularƣa ⱨujum ⱪilimǝn.
17 Den som hev øyra, han høyre kva Anden segjer til kyrkjelydarne: Den som sigrar, honom vil eg gjeva å eta av det løynde manna, og eg vil gjeva honom ein kvit stein og eit nytt namn skrive på steinen, som ingen kjenner, utan den som fær det!
Ⱪuliⱪi barlar Roⱨning jamaǝtlǝrgǝ degǝnlirini anglisun! Ƣǝlibǝ ⱪilƣuqilar bolsa yoxurup ⱪoyƣan mannadin berimǝn wǝ ⱨǝrbirigǝ birdin aⱪ tax berimǝn. Tax üstidǝ yengi bir isim pütüklük bolidu, xu isimni uni ⱪobul ⱪilƣan kixidin baxⱪa ⱨeqkim bilmǝydu».
18 Og skriv til engelen for kyrkjelyden i Tyatira: Dette segjer Guds son, han som hev augo som eldsloge og føter som skinande kopar:
— Tiyatiradiki jamaǝtning ǝlqisigǝ mundaⱪ yazƣin: — «Kɵzliri yalⱪunliƣan otⱪa wǝ putliri parⱪiraⱪ tuqⱪa ohxaydiƣan Hudaning Oƣli mundaⱪ dǝydu:
19 Eg veit um dine gjerningar og din kjærleik og di tenesta og di tru og tolmodet ditt og dei siste gjerningarne dine, som er fleire enn dei fyrste.
— Sening ǝmǝlliringni, meⱨir-muⱨǝbbitingni, etiⱪadingni, ǝjir-hizmitingni wǝ sǝwr-taⱪitingni, xundaⱪla ⱨazirⱪi ǝmǝlliringning awwalⱪidin exip qüxüwatⱪanliⱪinimu bilimǝn.
20 Men eg hev imot deg at du let kvinna Jezabel råda, ho som segjer at ho er ei profetkvinna, og ho lærer og dårar mine tenarar til å driva hor og eta avgudsoffer.
Lekin, sanga xu bir etirazim barki, ɵzini pǝyƣǝmbǝr dǝp atiwalƣan axu hotun Yizǝbǝlgǝ yol ⱪoyuwatisǝn. U hotun ⱪul-hizmǝtkarlirimƣa tǝlim berip, ularni jinsiy buzuⱪluⱪ ⱪilixⱪa wǝ butⱪa atap nǝzir ⱪilinƣan gɵxni yeyixkǝ azdurmaⱪta.
21 Og eg gav henne tid til å venda um, men ho vil ikkje venda um frå sin hordom.
Mǝn uningƣa towa ⱪilƣudǝk waⱪit bǝrgǝnidim, lekin u ɵz buzuⱪluⱪiƣa towa ⱪilixni halimaydu.
22 Sjå, eg kastar henne på sjukelægje, og deim som driv hor med henne, i stor trengsla, dersom dei ikkje vender um frå sine gjerningar.
Əmdi mana, Mǝn uni [eƣir kesǝl] orniƣa taxlap yatⱪuzimǝn wǝ uning bilǝn zina ⱪilƣanlar ⱪilmixliriƣa towa ⱪilmisa, ularnimu eƣir azabⱪa qɵmdürimǝn.
23 Og borni hennar vil eg rykkja burt ved daude, og alle kyrkjelydarne skal sanna at eg er den som ransakar nyro og hjarto, og eg vil gjeva dykk kvar etter dykkar gjerningar.
Uning pǝrzǝntlirinimu ǝjǝllik kesǝl bilǝn urimǝn. Xu qaƣda, barliⱪ jamaǝtlǝr niyǝt-nixanlarni wǝ ⱪǝlblǝrni kɵzitip tǝkxürgüqining Ɵzüm ikǝnlikimni, xundaⱪla Mening ⱨǝrbiringlarƣa ⱪilƣan ǝmǝliyitinglarƣa yarixa yanduridiƣanliⱪimni bilidu.
24 Men eg segjer dykk andre i Tyatira, alle som ikkje hev denne læra, og som ikkje kjenner Satans dypter - som dei segjer -: Eg vil ikkje leggja nokor onnor byrd på dykk.
Lekin, Tiyatiradiki ⱪalƣanlarƣa, yǝni bu tǝlimni ⱪobul ⱪilmiƣanlar (ularning pikri boyiqǝ, Xǝytanning atalmix «qongⱪur sirliri»ni ɵgǝnmigǝnlǝr), yǝni silǝrgǝ xuni eytimǝnki: Ɵzünglarda bar bolƣanni Mǝn kǝlgüqǝ qing tutunglar. Üstünglarƣa buningdin baxⱪa yükni artmaymǝn.
25 Berre haldt fast ved det de hev, til dess eg kjem!
26 Og den som sigrar og tek vare på mine gjerningar alt til enden, honom vil eg gjeva magt yver heidningarne,
Ƣǝlibǝ ⱪilƣuqilarƣa, yǝni ǝmǝllirimni ahirƣiqǝ qing tutⱪan kixilǝrgǝ bolsa, ularƣa pütkül ǝllǝrgǝ ⱨakim bolux ⱨoⱪuⱪini berimǝn.
27 og han skal styra deim med jarnstav, liksom ein knasar kruskjerald, so som eg og hev fenge det av min Fader;
Mana bu Atam Manga bǝrgǝn ⱨoⱪuⱪⱪa ohxax ⱨoⱪuⱪtur: — «U ularni tɵmür kaltǝk bilǝn padiqidǝk baxⱪurup, sapal ⱪaqilarni urup qaⱪⱪandǝk tarmar ⱪilidu».
28 og eg vil gjeva honom morgonstjerna.
Mǝn uningƣa tang yultuzinimu ata ⱪilimǝn.
29 Den som hev øyra, han høyre kva Anden segjer til kyrkjelydarne!»
Ⱪuliⱪi barlar Roⱨning jamaǝtlǝrgǝ degǝnlirini anglisun!»
