Apenbaring 17

1 Og ein av dei sju englarne som hadde dei sju skålerne, kom og tala med meg og sagde: «Kom, eg skal visa deg domen yver den store skjøkja, som sit ved dei mange vatni,

Eka achiel kuom malaike abiriyo mane nigi tewni abiriyo nobiro ira, mowachona niya; “Bi mondo anyisi kum mar jachode maduongʼ mobet ewi pige mangʼeny.

2 henne som kongarne på jordi hev hora med, og dei som bur på jordi, vart drukne av hennar hordoms vin.»

En ema ruodhi mag piny noterore kode, kendo ji duto modak e piny bende osemadho divai mar terruokne mi omer.”

3 Og han førde meg i åndi burt i ei øydemark, og eg såg ei kvinna sitja på eit skarlakraudt dyr, som var fullt med spottings namn og hadde sju hovud og ti horn.

Bangʼe Roho noyudha kendo malaika nokawa motera e thim. Mana gikanyono naneno dhako moro koidho ondiek malich makwar, ma dende duto nochadhore gi nyinge mag ayany, kendo ne en gi wiye abiriyo kod tunge apar.

4 Og kvinna var klædd i purpur og skarlak og lyste av gull og dyre steinar og perlor; ho hadde i handi ei gullskål full med styggedom og med ureinska av hordomen hennar.

Dhakono norwakore gi lewni maralik gi makwar, kendo nolichore gi dhahabu kod kite mabeyo ma nengogi tek gi lulu. To notingʼo kikombe mar dhahabu e lwete, mopongʼ gi gik makwero kod timbe mochido mag terruokne.

5 Og på panna hennar var skrive eit namn, ein løyndom: Babylon, den store, mor åt skjøkjorne og styggedomarne på jordi.

Kendo nying mane ondik e lela wangʼe ne en gima iwuoro: Babulon maduongʼ Min jochode duto kendo min gik makwero mag piny.

6 Og eg såg kvinna fullskjenkt med blodet av dei heilage og med blodet av Jesu vitne, og eg undra meg storleg då eg såg henne.

Bende ne aneno dhakono komer gi remb jomaler mag Nyasaye, remb jogo mane ohulo ni Yesu e Ruoth. Kane anene ne awuoro ahinya.

7 Og engelen sagde til meg: «Kvi undra du deg? Eg vil segja deg løyndomen med kvinna og med dyret som ber henne, og som hev dei sju hovudi og ti horni.

Eka malaika cha nopenja niya, “Angʼo miwuoro kamano? Abiro nyisi tiend wach mopondo mar dhakono kod mar ondiek malich moidho gi wiye abiriyo kod tunge apar.

8 Det dyret du såg, det var og er ikkje, og det skal stiga upp or avgrunnen og fara burt til undergang; og dei som bur på jordi, som ikkje hev namni sine skrivne i livsens bok frå verdi vart grunnlagd, dei skal undra seg når dei ser at dyret var og ikkje er og skal koma att. (Abyssos g12)

Ondiek malich mane inenono, yande nitie, to tinde oonge kendo obiro wuok oa e bur matut maonge gikone ka odhiyo e kar kethruokne. Ji duto modak e piny, ma nyingegi ok ondiki e kitap ngima nyaka aa chakruok mar piny nowuor ka gineno ondiek malichno, nikech yande entie to tinde oonge, to nochak oduogi kendo. (Abyssos g12)

9 Her spørst det um vitet som hev visdom! Dei sju hovudi er sju fjell, som kvinna sit på,

“Ngʼeyo tiend wachni dwaro paro matut man-gi rieko. Wiye abiriyogo gin gode abiriyo ma dhakono obetie.

10 og dei er sju kongar; dei fem er falne, den eine er til, den andre er ikkje komen endå; og når han kjem, skal han berre halda seg ei stutt tid.

To bende gin ruodhi abiriyo. Ma abich kuomgi osepodho, to achiel pod nitie, to machielo pod ok obiro; to ka obiro to nobedi kuom thuolo matin.

11 Og dyret som var og ikkje er, det er sjølv den åttande og er og ein av dei sju og fer burt til undergang.

Ondiek malichno ma yande nitie, to tinde onge, en ruoth mar aboro. Bende en achiel kuom ruodhi abiriyogo, kendo odhiyo e kar kethruokne.

12 Og dei ti horni som du såg, er ti kongar som ikkje endå hev fenge rike, men dei fær magt som kongar ein time saman med dyret.

“Tunge apargo mane ineno, gin ruodhi apar mapok oyudo pinyruoth to ibiro miyogi teko mar locho kuom sa achiel kende, kaka ruodhi kaachiel gi ondiek malichno.

13 Desse hev same tanken, og si kraft og magt gjev dei til dyret.

Gin duto gin gi paro achiel kendo ginichiw tekogi kod lochgi ni ondiek malichno.

14 Desse skal strida mot Lambet, og Lambet skal vinna yver deim, for det er herren yver herrar og kongen yver kongar, og dei som er med det, dei som er kalla og utvalde og trufaste.»

Giniked gi Nyarombo, to Nyarombo nologi nikech en e Jaloch mar joloch, kendo Ruoth mar ruodhi, to jogo mane obed kode, gin joge moluongi, joma oyier gi jogo maluwe gadiera.”

15 Og han sagde til meg: «Dei vatni som du såg der skjøkja sit, er landslydar og flokkar og folk og tungemål.

Eka malaikano nowachona niya, “Pigego mane ineno ma dhako ma jachode obedoe, gin ji gi ogendini mangʼeny kod dhout pinje gi joma wacho dhok mopogore opogore.

16 Og dei ti horni som du såg, og dyret, desse skal hata skjøkja og gjera henne aud og naki, og kjøtet hennar skal dei eta, og henne sjølv skal dei brenna upp med eld.

To ondiek malichno gi tunge apargo mane ineno biro bedo mager kod dhakono ma jachode. Ginihinye kagitieke kendo weye duk; ginicham ringre, kendo giniwangʼe duto gi mach.

17 For Gud gav deim i hjarta å fullføra hans tanke og fullføra den eine og same tanken og gjeva dyret sitt rike, til dess Guds ord er fullførde.

Nimar Nyasaye oseketo e chunygi mondo gitim gima odwaro ka gimiyo ondiek lochgi mondo olochi, nyaka wach Nyasaye chopi.

18 Og kvinna som du såg, er den store byen som hev kongeveldet yver kongarne på jordi.»

Dhakono mane ineno en e dala maduongʼ man-gi loch kuom ruodhi mag piny.”