Apenbaring 12
1 Og eit stort teikn vart set i himmelen: ei kvinna klædd med soli, og med månen under føterne, og på hovudet hadde ho ei kruna av tolv stjernor.
Titia ekta dangor chihna sorgote ulaise: ekjon mahila suryo pora kapra lagai kene, aru chand tai laga theng nichete, aru baroh ta tara laga mukut tai laga matha te pindhise.
2 Og ho var med barn og skreik i barnsnaud og i harde føderider.
Tai bacha bhuki thakise, aru bacha jonom hobole laga bikha pora kandi thakise, aru bacha ulabole nimite dukh pai thakise.
3 Og eit anna teikn vart set i himmelen, og sjå: ein stor eldraud drake, som hadde sju hovud og ti horn og på hovudi sine sju krunor.
Titia aru dusra ekta chihna sorgote ulaise: Sabi, ekta dangor ajgar janwar tai laga dosta matha aru dosta seing, aru sat-ta mukut tai laga matha te ase.
4 Og sterten hans drog tridjeparten av stjernorne på himmelen med seg og kasta deim ned på jordi; og draken stod framfor kvinna som skulde føda, so han kunde gløypa barnet hennar når ho hadde født det.
Aru tai laga puchur pora tin bhag tara sorgote jhari kene hatai dise aru prithibi phale phelai dise. Aru etu ajgar janwar bacha pabole thaka mahila usorte khara korise, jitia tai bacha pabo, etu ajgar janwar pora bacha ke khai dibole.
5 Og ho fødde eit gutebarn, som skal styra alle heidningarne med jarnstav, og barnet hennar vart upprykt til Gud og til hans kongsstol.
Titia utu mahila pora ekta mota bacha jonom dise, aru tai etu desh ke loha laga lathi pora raj chola bole thakise. Tai laga bacha ke Isor aru singhason usorte chingi kene loi jaise,
6 Og kvinna flydde ut i øydemarki, der ho hev ein stad som Gud hev laga til åt henne, for at dei skal næra henne der i tusund tvo hundrad og seksti dagar.
aru etu mahila jongol te polai jaise, tai nimite Isor pora ekta jaga taiyar kori kene rakhidise, taike 1,260 din tak bhal kori kene sai dibole.
7 Og det vart ein strid i himmelen: Mikael og hans englar stridde med draken, og draken stridde, og hans englar.
Etiya sorgote dangor lorai hoise. Michael aru tai laga sorgodoth khan etu ajgar janwar logote lorai korise; aru etu ajgar janwar bhi tai laga duth khan ke loi kene lorai korise.
8 Og dei vann ikkje, og deira stad vart ikkje heller meir funnen i himmelen.
Kintu etu ajgar janwar aru tai laga duth khan takot thaka nathaka hoi jaise aru taikhan nimite akash te thaki bole jaga bhi nathaka hoise.
9 Og den store draken vart kasta ned, den gamle ormen, han som vert kalla djevelen og Satan, han som dårar heile verdi; han vart kasta ned på jordi, og englarne hans vart kasta ned med honom.
Etu karone dangor ajgar janwar ke nichete phelai dise- purana ekta saph, taike bhoot atma aru Saitan koi, tai pura duniya ke thogai diye- taike prithibi te phelai dise, aru tai laga duth khan bhi tai logote phelai dise.
10 Og eg høyrde ei høg røyst i himmelen, som sagde: «Frå no eig vår Gud frelsa og krafti og riket, og den han salva, hev magti; for klagaren mot brørne våre er kasta ned, han som klaga deim for vår Gud dag og natt.
Titia moi sorgo pora dangor awaj te koi thaka hunise, “Etiya amikhan laga poritran aru takot Aru Isor laga rajyo to ahise, Aru Tai laga Khrista laga adhikar ase. Moi laga bhai khan ke dukh diya ekjon ke nichete phelai dise, Kun pora Isor usorte din aru rati taikhan ke dukh dise.
11 Og dei hev vunne yver honom i kraft av blodet av Lambet og det ordet dei vitna; og dei hadde ikkje livet sitt kjært, alt til dauden.
Taikhan Mer bacha laga khun aru gawahi pora sob to jiti loise, Kelemane mori bole thaka homoi te bhi taikhan nijor laga jibon to morom kora nai.
12 Difor fagna dykk, de himlar, og de som bur i deim! Usæle jordi og havet! for djevelen hev fare ned til dykk i stor vreide, då han veit at han berre hev ei liti tid.»
Etu nimite sorgo khan khushi koribi, aru Kiman manu ta te thaki ase! Kintu prithibi aru samundar khan dukh hobo, Kelemane saitan to tumikhan majote ase! Tai bisi khong pora bhorta hoi ase, Tai jani ase tai logote olop homoi he bachi kene ase!
13 Og då draken såg at han var nedkasta til jordi, forfylgde han kvinna som hadde født guten.
Aru jitia taike prithibi nichete phelai dise koi kene ajgar janwar to janise, tai jai kene etu mota bacha jonom diya mahila ke digdar dise.
14 Og dei tvo vengjerne på den store ørnen vart gjevne til kvinna, so ho skulde fljuga ut i øydemarki til sin stad, der ho fær si føda ei tid og tider og ei halv tid, langt ifrå augo på ormen.
Kintu etu mahila ke chil chiriya laga pankha nisena duita dise, tai etu loi kene jongol phale tai laga jagate polai jabo nimite, etu jagate taike tin saal aru adha tak nimite bhal kori kene sai dibo, homoi, aru olop homoi nimite- etu saph laga chehera age pora dur te thaki bole.
15 Og ormen spruta or gapet sitt vatn som ei elv etter kvinna, for å riva henne burt med elvi.
Etu nimite saph pora tai laga mukh pora nodi nisena pani etu mahila laga pichete jabo dise, etu pora ban-pani aha nisena mahila ke loi jabole nimite.
16 Men jordi kom kvinna til hjelp, og jordi opna sin munn og svelgde elvi som draken spruta ut or gapet sitt.
Kintu prithibi pora mahila ke modot korise aru prithibi pora mukh khuli kene sob pani to khai loise.
17 Og draken vart arg på kvinna og gjekk burt og skulde strida med dei andre av hennar ætt, dei som held Guds bod og hev Jesu vitnemål. Og eg stod på sanden ved havet.
Titia ajgar pora mahila uporte bisi khong uthise aru tai laga khandan khan uporte lorai kori bole nimite jaise, kun manu Isor laga kotha mani thakise aru Jisu laga gawahi dhori kene thakise, taikhan ke khotom kori bole nimite lorai korise.
