Apenbaring 1
1 Jesu Kristi openberring, som Gud gav honom til å visa tenarane sine det som snart skal hendast; og han sende bod ved engelen sin og synte det i teikn for tenaren sin Johannes,
யத் ப்ரகாஸி²தம்’ வாக்யம் ஈஸ்²வர: ஸ்வதா³ஸாநாம்’ நிகடம்’ ஸீ²க்⁴ரமுபஸ்தா²ஸ்யந்தீநாம்’ க⁴டநாநாம்’ த³ர்ஸ²நார்த²ம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டே ஸமர்பிதவாந் தத் ஸ ஸ்வீயதூ³தம்’ ப்ரேஷ்ய நிஜஸேவகம்’ யோஹநம்’ ஜ்ஞாபிதவாந்|
2 som hev vitna um Guds ord og Jesu Kristi vitnemål, alt det han såg.
ஸ சேஸ்²வரஸ்ய வாக்யே க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸாக்ஷ்யே ச யத்³யத்³ த்³ரு’ஷ்டவாந் தஸ்ய ப்ரமாணம்’ த³த்தவாந்|
3 Sæl er den som les og dei som høyrer det profetiske ord og gøymer det som stend skrive der; for tidi er nær!
ஏதஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரு’க்³ரந்த²ஸ்ய வாக்யாநாம்’ பாட²க: ஸ்²ரோதாரஸ்²ச தந்மத்⁴யே லிகி²தாஜ்ஞாக்³ராஹிணஸ்²ச த⁴ந்யா யத: ஸ கால: ஸந்நிகட: |
4 Johannes til dei sju kyrkjelydarne i Asia: Nåde vere med dykk og fred frå honom som er og som var og som kjem, og frå dei sju ånder som er framfor hans kongsstol,
யோஹந் ஆஸி²யாதே³ஸ²ஸ்தா²: ஸப்த ஸமிதீ: ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி| யோ வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச யே ச ஸப்தாத்மாநஸ்தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ஸம்முகே² திஷ்ட²ந்தி
5 og frå Jesus Kristus, det truverdige vitnet, den fyrstefødde av dei daude og herren yver kongarne på jordi! Honom som elskar oss og hev fria oss frå synderne våre med sitt blod,
யஸ்²ச யீஸு²க்²ரீஷ்டோ விஸ்²வஸ்த: ஸாக்ஷீ ம்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யே ப்ரத²மஜாதோ பூ⁴மண்ட³லஸ்த²ராஜாநாம் அதி⁴பதிஸ்²ச ப⁴வதி, ஏதேப்⁴யோ (அ)நுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச யுஷ்மாஸு வர்த்ததாம்’|
6 og som hev gjort oss til eit kongerike, til prestar for Gud og sin Fader, honom tilhøyrer æra og magti i all æva! Amen. (aiōn g165)
யோ (அ)ஸ்மாஸு ப்ரீதவாந் ஸ்வருதி⁴ரேணாஸ்மாந் ஸ்வபாபேப்⁴ய: ப்ரக்ஷாலிதவாந் தஸ்ய பிதுரீஸ்²வரஸ்ய யாஜகாந் க்ரு’த்வாஸ்மாந் ராஜவர்கே³ நியுக்தவாம்’ஸ்²ச தஸ்மிந் மஹிமா பராக்ரமஸ்²சாநந்தகாலம்’ யாவத்³ வர்த்ததாம்’| ஆமேந்| (aiōn g165)
7 Sjå, han kjem med skyerne, og kvart auga skal sjå honom, ogso dei som hev gjenomstunge honom, og alle ætter på jordi skal gråta sårt for honom. Ja, Amen!
பஸ்²யத ஸ மேகை⁴ராக³ச்ச²தி தேநைகைகஸ்ய சக்ஷுஸ்தம்’ த்³ரக்ஷ்யதி யே ச தம்’ வித்³த⁴வந்தஸ்தே (அ)பி தம்’ விலோகிஷ்யந்தே தஸ்ய க்ரு’தே ப்ரு’தி²வீஸ்தா²: ஸர்வ்வே வம்’ஸா² விலபிஷ்யந்தி| ஸத்யம் ஆமேந்|
8 Eg er A og Å, segjer Herren Gud, han som er og som var og som kjem, den Allmegtige.
வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச ய: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வர: ஸ க³த³தி, அஹமேவ க: க்ஷஸ்²சார்த²த ஆதி³ரந்தஸ்²ச|
9 Eg, Johannes, som er dykkar bror og luthavande i trengsla og i riket og i tolmodet i Jesus, eg var på den øyi som heiter Patmos, for Guds ord og Jesu vitnemål skuld.
யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ராதா யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய க்லேஸ²ராஜ்யதிதிக்ஷாணாம்’ ஸஹபா⁴கீ³ சாஹம்’ யோஹந் ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யஹேதோ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸாக்ஷ்யஹேதோஸ்²ச பாத்மநாமக உபத்³வீப ஆஸம்’|
10 Eg var burtrykt i Anden på Herrens dag, og eg høyrde attanfor meg ei sterk røyst som av ein basun, som sagde:
தத்ர ப்ரபோ⁴ ர்தி³நே ஆத்மநாவிஷ்டோ (அ)ஹம்’ ஸ்வபஸ்²சாத் தூரீத்⁴வநிவத் மஹாரவம் அஸ்²ரௌஷம்’,
11 «Det du ser, skriv det upp i ei bok og send det til dei sju kyrkjelydarne, til Efesus og til Smyrna og til Pergamum og til Tyatira og til Sardes og til Filadelfia og til Laodikea!»
தேநோக்தம், அஹம்’ க: க்ஷஸ்²சார்த²த ஆதி³ரந்தஸ்²ச| த்வம்’ யத்³ த்³ரக்ஷ்யஸி தத்³ க்³ரந்தே² லிகி²த்வாஸி²யாதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ ஸப்த ஸமிதீநாம்’ ஸமீபம் இபி²ஷம்’ ஸ்முர்ணாம்’ து²யாதீராம்’ ஸார்த்³தி³ம்’ பி²லாதி³ல்பி²யாம்’ லாயதீ³கேயாஞ்ச ப்ரேஷய|
12 Og eg snudde meg, so eg kunde sjå røysti som tala med meg, og då eg snudde meg, såg eg sju ljosestakar av gull,
ததோ மயா ஸம்பா⁴ஷமாணஸ்ய கஸ்ய ரவ: ஸ்²ரூயதே தத்³த³ர்ஸ²நார்த²ம்’ முக²ம்’ பராவர்த்திதம்’ தத் பராவர்த்ய ஸ்வர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷா த்³ரு’ஷ்டா: |
13 og midt imillom dei sju ljosestakarne ein som var lik ein menneskjeson, klædd i ein fotsid kjole og umbunden under bringa med eit gullbelte,
தேஷாம்’ ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாணாம்’ மத்⁴யே தீ³ர்க⁴பரிச்ச²த³பரிஹித: ஸுவர்ணஸ்²ரு’ங்க²லேந வேஷ்டிதவக்ஷஸ்²ச மநுஷ்யபுத்ராக்ரு’திரேகோ ஜநஸ்திஷ்ட²தி,
14 og hovudet og håret hans var kvitt som kvit ull, som snø, og augo hans som eldsloge,
தஸ்ய ஸி²ர: கேஸ²ஸ்²ச ஸ்²வேதமேஷலோமாநீவ ஹிமவத் ஸ்²ரேதௌ லோசநே வஹ்நிஸி²கா²ஸமே
15 og føterne hans var liksom skinande kopar, som dei var glødde i ein omn, og røysti hans var som ljod av mange vatn.
சரணௌ வஹ்நிகுண்டே³தாபிதஸுபித்தலஸத்³ரு’ஸௌ² ரவஸ்²ச ப³ஹுதோயாநாம்’ ரவதுல்ய: |
16 Og han hadde sju stjernor i si høgre hand, og eit tvieggja kvast sverd gjekk ut or munnen hans, og hans åsyn var som soli når ho skin i si kraft.
தஸ்ய த³க்ஷிணஹஸ்தே ஸப்த தாரா வித்³யந்தே வக்த்ராச்ச தீக்ஷ்ணோ த்³விதா⁴ர: க²ங்கோ³ நிர்க³ச்ச²தி முக²மண்ட³லஞ்ச ஸ்வதேஜஸா தே³தீ³ப்யமாநஸ்ய ஸூர்ய்யஸ்ய ஸத்³ரு’ஸ²ம்’|
17 Og då eg såg honom, fall eg ned for føterne hans som ein daud; og han lagde si høgre hand på meg og sagde:
தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாஹம்’ ம்ரு’தகல்பஸ்தச்சரணே பதிதஸ்தத: ஸ்வத³க்ஷிணகரம்’ மயி நிதா⁴ய தேநோக்தம் மா பை⁴ஷீ: ; அஹம் ஆதி³ரந்தஸ்²ச|
19 Skriv då det du såg, både det som er, og det som skal henda heretter,
அதோ யத்³ ப⁴வதி யச்சேத: பரம்’ ப⁴விஷ்யதி த்வயா த்³ரு’ஷ்டம்’ தத் ஸர்வ்வம்’ லிக்²யதாம்’|
20 løyndomen med dei sju stjernorne som du såg i mi høgre hand, og dei sju gull-ljosestakarne! Dei sju stjernorne er englar for dei sju kyrkjelydarne, og dei sju ljosestakarne er dei sju kyrkjelydarne.»
மம த³க்ஷிணஹஸ்தே ஸ்தி²தா யா: ஸப்த தாரா யே ச ஸ்வர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாஸ்த்வயா த்³ரு’ஷ்டாஸ்தத்தாத்பர்ய்யமித³ம்’ தா: ஸப்த தாரா: ஸப்த ஸமிதீநாம்’ தூ³தா: ஸுவர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாஸ்²ச ஸப்த ஸமிதய: ஸந்தி|
