< Apenbaring 1 >

1 Jesu Kristi openberring, som Gud gav honom til å visa tenarane sine det som snart skal hendast; og han sende bod ved engelen sin og synte det i teikn for tenaren sin Johannes,
Bek'an karn gizewotse wotit keewo Ik'o b́ guutswotssh kitsosh Iyesus Krstossh b́ imtsoniye, Iyesus Krstoswere melakiyo woshat b́ guutso Yohanissh bek'an b́ kitsi.
2 som hev vitna um Guds ord og Jesu Kristi vitnemål, alt det han såg.
Yohaniswere Ik' aap'onat Iyesus Krstos bísh b́ danitso, mank'o b́ bek'ts keew jamo gawere.
3 Sæl er den som les og dei som høyrer det profetiske ord og gøymer det som stend skrive der; for tidi er nær!
Jaman b́s'eenet aawo karn b́ wottsotse bek'i aap'an nababirwo deereke! mank'o bek'i aap'man shishirwotsnat beek'anits guut'etso s'eentsitwots derekne.
4 Johannes til dei sju kyrkjelydarne i Asia: Nåde vere med dykk og fred frå honom som er og som var og som kjem, og frå dei sju ånder som er framfor hans kongsstol,
Yohanisoke Isiyotse fa'a shawat Ik' moowwotssh. Fa'oke, teshtsoknat weetu Ik'oke, b́ naashi jori shinatse fa'a shawat shayirwotsoke, mank'o k'irotse tuwon k'aab wottsoke datsatsi nugúswotsi keewirwo, amanets gawo wottsoke, noon shuntsonat b́ s'atson nomorotse noon nas' kishtso Iyesus Krstos s'aatoonat jeenon itsh wotowe.
5 og frå Jesus Kristus, det truverdige vitnet, den fyrstefødde av dei daude og herren yver kongarne på jordi! Honom som elskar oss og hev fria oss frå synderne våre med sitt blod,
6 og som hev gjort oss til eit kongerike, til prestar for Gud og sin Fader, honom tilhøyrer æra og magti i all æva! Amen. (aiōn g165)
Iyesus Krstos nihi Ik'osh kahniwotsi wotar no finish Mengst noon woshtsosh, Iyesus Krstossh mangonat angon dúre dúrosh b́ borfetso wotowe! amen. (aiōn g165)
7 Sjå, han kjem med skyerne, og kvart auga skal sjå honom, ogso dei som hev gjenomstunge honom, og alle ætter på jordi skal gråta sårt for honom. Ja, Amen!
Eshe daawnon weetwe, bín koshtswotsworu bo oreraniyere jametswots bín bek'etune, datsatsi ash naar jamo b́ jangosh eepetúne, keewanúwere aree, amen.
8 Eg er A og Å, segjer Herren Gud, han som er og som var og som kjem, den Allmegtige.
Fa'o, teshtso, weetwonwere, jam falts Ik'o doonzo «Alfonat Omegon, taane!» etfe.
9 Eg, Johannes, som er dykkar bror og luthavande i trengsla og i riket og i tolmodet i Jesus, eg var på den øyi som heiter Patmos, for Guds ord og Jesu vitnemål skuld.
Iyesus Krstosn wotat gond bek'onat b́ menegsto, mank'o b́ k'amo itnton kaytso taa it eshú Yohanis Ik' aap'onat Iyesus gawi jangosh tipeyat Fet'moyi eteyiru aatso bin guurdek'ts datswatse tteshi,
10 Eg var burtrykt i Anden på Herrens dag, og eg høyrde attanfor meg ei sterk røyst som av ein basun, som sagde:
Doonzo aawots Shayirotse t befere gaati k'aarok'o een k'ááro t shuuts weeron hank'o bí eree t shishi,
11 «Det du ser, skriv det upp i ei bok og send det til dei sju kyrkjelydarne, til Efesus og til Smyrna og til Pergamum og til Tyatira og til Sardes og til Filadelfia og til Laodikea!»
«N bek'irwo mas'aafats guud'de'er shawat Ik' moowwots maants etonwere Efeson maants, Semrnes maants, T'ergamon maants, Tyat'ros maants, Serdes maants, Filadelfiyo maants, Lodok'iyo maantswere woshowe.»
12 Og eg snudde meg, so eg kunde sjå røysti som tala med meg, og då eg snudde meg, såg eg sju ljosestakar av gull,
Kon taash keewtsok'o danosh t shuutso maants wongr tieti, wongr tiettsok'onowere shawat c'eesho kuriru awntson doozetswotsi t bek'i,
13 og midt imillom dei sju ljosestakarne ein som var lik ein menneskjeson, klædd i ein fotsid kjole og umbunden under bringa med eit gullbelte,
C'eeshi bewoki talotsnowere ash na'a artso tbek'i, bíwere b́ tufok b́ borfetso geenz taho tahdek't, b́ gerats awntsi edo eddek'ke b́ teshi.
14 og hovudet og håret hans var kvitt som kvit ull, som snø, og augo hans som eldsloge,
B́ tookonat b́ took s'iron shetsonat sufiyok'o nas'a b́ teshi, bí ááwwotswere taw at'ok'one bo teshi,
15 og føterne hans var liksom skinande kopar, som dei var glødde i ein omn, og røysti hans var som ljod av mange vatn.
b́ tufuwotswere taw k'ak'otse wos'wutsts k'aazok'o arkno bo teshi, b́ k'aaronúwere een aats fuundi k'aarok'owiye b́ teshi,
16 Og han hadde sju stjernor i si høgre hand, og eit tvieggja kvast sverd gjekk ut or munnen hans, og hans åsyn var som soli når ho skin i si kraft.
B́ k'ani kishon shawat k'eenwotsi detsdek'tni b́ teshi, git weeron shash wotts shiki gorado b́ nonotse b́ keshfere b́ teshi, b́ shiits jami sháánonwere aaw taali aaw sháánok'oyiye b́ teshi.
17 Og då eg såg honom, fall eg ned for føterne hans som ein daud; og han lagde si høgre hand på meg og sagde:
Bín t bek'tsok'on k'irts ashok'o wotat b́ tufi shirots dih tuutsi, bímó b́ k'ani kisho tiyats gedt hank'o b́'eti, «Shatk'aye, shintsonat s'uwaatstson taane,
18 «Ottast ikkje! eg er den fyrste og den siste og den livande; og eg var daud, og sjå, eg er livande i all æva! Og eg hev lyklarne til dauden og til helheimen. (aiōn g165, Hadēs g86)
Taa beyar beetk taane, k'iratniye tteshi, ernmó hambe dúre dúrosh beyar beetk taane, k'ironat Si'oli k'eshit k'ulfiwotsi detsfe. (aiōn g165, Hadēs g86)
19 Skriv då det du såg, både det som er, og det som skal henda heretter,
Eshe nbek'tso and fa'onat shuutsomaand wetwon guud'e.
20 løyndomen med dei sju stjernorne som du såg i mi høgre hand, og dei sju gull-ljosestakarne! Dei sju stjernorne er englar for dei sju kyrkjelydarne, og dei sju ljosestakarne er dei sju kyrkjelydarne.»
T k'ani kishatse nbek'iru shawat k'enwotsnat shawat awntson dozets c'eesho biyats gedetwots ááshts keewo haniye, shawat k'eenwots shawat Ik' moowwots atsi, Ik'i melakiwotsiye, shawat c'eesh boats gedetswotsu shawat Ik' moowwtsiye.»

< Apenbaring 1 >