Salmenes 99

1 Herren er konge, folki skjelv; han sit på kerubar, jordi ruggar.

Mifehe t’Iehovà, hinevenevetse ondatio; ie miambesatse añivo o kerobeo, miozoñozoñe ty tane toy.

2 Herren er stor i Sion, og høg er han yver alle folk.

Jabahinake e Tsiône ao t’Iehovà; andindimone’ ze kila ondaty.

3 Dei skal prisa ditt namn, det store og skræmelege, heilag er han.

Bangoe’ iereo i tahina’o ra’elahy naho mampañeveñey, fa masiñe.

4 Og i si magt elskar kongen det som rett er; du held rettvisa uppe, du hev gjort rett og rettferd i Jakob.

Mpikoko hatò ty haozara’ i mpanjakay —fa najado’o ty zaka-mira; fa nihenefe’o ty zaka naho ty havantañañe amy Iakobe ao.

5 Høglova Herren, vår Gud, og fall ned for hans fotskammel! Heilag er han.

Onjono t’Iehovà Andrianañaharentika; midrakadrakàfa am-pitongoàm- pandia’e eo; masin-dre.

6 Moses og Aron var millom hans prestar, og Samuel millom deim som kalla på hans namn; dei ropa til Herren, og han svara deim.

Mpiamo mpisoro’eo t’i Mosè naho i Aharone, mpitraok’ amo mpikanjy i tahina’eio t’i Samoele, sindre nitoreo am’ Iehovà vaho nitoiña’e.

7 I ein skystolpe tala han til deim, dei heldt hans vitnemål og den lov han gav deim.

Nitsara’e hirik’amy rahoñe nijoalay; norihe’ iereo o taro’eo naho i fañè natolo’e iareoy.

8 Herre vår Gud, du svara deim, du var deim ein Gud som tilgav deim, men og ein hemnar yver deira gjerningar.

Ry Iehovà Andrianañahare’ay, natoi’o iareo, Andrianañahare nañaha ty hakeo’ iareo, fe nililove’e o nanoe’ iareoo.

9 Høglova Herren, vår Gud! Og fall ned for hans heilage fjell! For heilag er Herren, vår Gud.

Onjono t’Iehovà Andrianañaharentika vaho mitalahoa amy vohi’e miavakey, amy te masiñe t’Iehovà Andrianañaharentika.