Salmenes 94
1 Herre, du hemns Gud, du hemns Gud, syn deg i herlegdom!
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Statt upp, du domar yver jordi, lat dei ovmodige få lika for si gjerning!
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Kor lenge skal ugudlege, Herre, kor lenge skal ugudlege fegnast?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Dei gøyser or seg og fører skamlaus tale; dei skrøyter, alle ugjerningsmenner.
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 Ditt folk, Herre, krasar dei, og din arv plågar dei.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 Enkja og den framande slær dei i hel, og dei myrder dei farlause.
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 Og dei segjer: «Herren ser ikkje, og Jakobs Gud merkar det ikkje.»
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Merka då, de uvituge i folket! Og de vitlause, når vil de taka til vitet?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Han som hev sett inn øyra, skulde han ikkje høyra? Han som hev laga til auga, skulde han ikkje sjå?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Han som tuktar heidningar, skulde han ikkje refsa, han som gjev menneski kunnskap?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 Herren kjenner mannsens tankar, at dei er fåfengd.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Sæl er den mann som du, Herre, tuktar, og som du gjev lærdom or lovi di,
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 til å gjeve honom ro for vonde dagar, til dess det vert grave ei grav for den ugudlege.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 For ikkje støyter Herren burt sitt folk, og arven sin forlet han ikkje.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 For domen skal venda um att til rettferd, og alle ærlege i hjarta skal halda med honom.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Kven stend upp for meg imot dei vonde? Kven stig fram for meg mot deim som gjer urett?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Dersom ikkje Herren var mi hjelp, so vilde sjæli mi snart bu i stilla.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 Når eg segjer: «Foten min er ustød, då held di miskunn meg uppe, Herre.»
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 Når det kjem mange tunge tankar i mitt hjarta, då huggar dine trøystarord mi sjæl.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Er vel tynings-domstolen i samlag med deg, der dei lagar urett i hop til rett?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Dei flokkar seg i hop mot sjæli åt den rettferdige, og dei fordømer uskuldigt blod.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 Då vert Herren ei borg for meg, og min Gud vert eit berg som eg flyr til.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 Og han let deira urett koma attende yver deim, og for deira vondskap skal han gjera ende på deim, ja, Herren, vår Gud, skal gjera ende på deim.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
