< Salmenes 94 >
1 Herre, du hemns Gud, du hemns Gud, syn deg i herlegdom!
Yawe, Nzambe oyo azongisaka mabe na mabe, Nzambe oyo azongisaka mabe na mabe, mimonisa kati na nkembo na Yo!
2 Statt upp, du domar yver jordi, lat dei ovmodige få lika for si gjerning!
Mosambisi ya mokili, telema mpo na kozongisela bato ya lolendo mabe na mabe na bango!
3 Kor lenge skal ugudlege, Herre, kor lenge skal ugudlege fegnast?
Yawe, kino tango nini bato mabe, kino tango nini bato mabe bakosepela?
4 Dei gøyser or seg og fører skamlaus tale; dei skrøyter, alle ugjerningsmenner.
Bazali komilakisa, bazali kobimisa mafinga; bato nyonso ya misala mabe bazali komikumisa!
5 Ditt folk, Herre, krasar dei, og din arv plågar dei.
Yawe, bazali konyokola bato na Yo mpe bazali koyokisa libula na Yo pasi;
6 Enkja og den framande slær dei i hel, og dei myrder dei farlause.
bazali koboma mwasi oyo akufisa mobali, mopaya mpe bana bitike;
7 Og dei segjer: «Herren ser ikkje, og Jakobs Gud merkar det ikkje.»
bazali koloba: « Yawe amonaka eloko moko te, Nzambe ya Jakobi asosolaka eloko moko te! »
8 Merka då, de uvituge i folket! Og de vitlause, når vil de taka til vitet?
Bino bato ya kilikili, bososola! Bazoba, bokokoma mayele tango nini?
9 Han som hev sett inn øyra, skulde han ikkje høyra? Han som hev laga til auga, skulde han ikkje sjå?
Boni, Ye oyo asala litoyi akoki koyoka te? Ye oyo asala liso akoki komona te?
10 Han som tuktar heidningar, skulde han ikkje refsa, han som gjev menneski kunnskap?
Ye oyo apesaka bikolo etumbu akoki kopesa etumbu te? Ye oyo apesaka bato boyebi.
11 Herren kjenner mannsens tankar, at dei er fåfengd.
Yawe ayebi makanisi ya bato; ayebi ete ezali na tina te.
12 Sæl er den mann som du, Herre, tuktar, og som du gjev lærdom or lovi di,
Yawe, esengo na moto oyo ozali kozongisa na nzela, moto oyo ozali kolakisa mibeko na Yo
13 til å gjeve honom ro for vonde dagar, til dess det vert grave ei grav for den ugudlege.
mpo na kopesa ye bopemi na tango ya pasi, kino libulu etimolama mpo na moto mabe!
14 For ikkje støyter Herren burt sitt folk, og arven sin forlet han ikkje.
Pamba te Yawe asundolaka bato na Ye te, abwakaka libula na Ye te.
15 For domen skal venda um att til rettferd, og alle ærlege i hjarta skal halda med honom.
Bakosambisa lisusu kolanda bosembo, mpe bato nyonso oyo bazali na mitema alima bakotosa bosembo yango.
16 Kven stend upp for meg imot dei vonde? Kven stig fram for meg mot deim som gjer urett?
Nani akotelema mpo na ngai mpo na kotelemela bato mabe? Nani akokotela ngai liboso ya bato ya misala mabe?
17 Dersom ikkje Herren var mi hjelp, so vilde sjæli mi snart bu i stilla.
Ah, soki Yawe asungaki ngai te, mbele nakendeki noki na mokili ya kufa!
18 Når eg segjer: «Foten min er ustød, då held di miskunn meg uppe, Herre.»
Soki nalobi: « Makolo na ngai ekomi kolenga na somo, » bolingo na Yo, Yawe, epesaka ngai makasi.
19 Når det kjem mange tunge tankar i mitt hjarta, då huggar dine trøystarord mi sjæl.
Soki natungisami na makanisi ebele, kobondisama na Yo epesaka ngai esengo.
20 Er vel tynings-domstolen i samlag med deg, der dei lagar urett i hop til rett?
Boni, bokonzi ya mabe oyo ememelaka bato pasi na nzela ya mibeko na yango; boni, ezali lisanga moko elongo na Yo?
21 Dei flokkar seg i hop mot sjæli åt den rettferdige, og dei fordømer uskuldigt blod.
Bato mabe basanganaka mpo na kobundisa bomoi ya moto ya sembo mpe kokatela moto oyo asali mabe te etumbu ya kufa.
22 Då vert Herren ei borg for meg, og min Gud vert eit berg som eg flyr til.
Kasi Yawe azali, mpo na ngai, ndako batonga makasi; Nzambe na ngai azali libanga epai wapi nazwaka ebombamelo.
23 Og han let deira urett koma attende yver deim, og for deira vondskap skal han gjera ende på deim, ja, Herren, vår Gud, skal gjera ende på deim.
Akozongisela bango mabe na bango mpe akobebisa bango mpo na kanza na bango. Solo, Yawe, Nzambe na ngai, akoboma bango.