< Salmenes 92 >
1 Ein salme, ein song til kviledagen. Det er godt å prisa Herren, og å syngja ditt namn lov, du Høgste,
Dwom a wɔto no Homeda. Eye sɛ wɔkamfo wo Awurade na wɔto dwom de hyɛ wo anuonyam, Ɔsorosoroni,
2 å kunngjera di miskunn um morgonen og din truskap um næterne,
na wɔpae mu ka wʼadɔe anɔpa ne wo nokware anadwo,
3 med tistrengs-cither og med harpa, med tankefullt spel på cither.
wɔ hama du sanku so ne sankuten nnwom mu.
4 For du hev gledt meg, Herre, med ditt verk, og eg vil fegnast yver det dine hender hev gjort.
Awurade, wo nneyɛe ma mʼani gye; mede anigye to nnwom, wo nsa ano nnwuma nti.
5 Kor store dine gjerningar er, Herre! Ovdjupe er dine tankar.
Awurade, wo nnwuma yɛ akɛse, na wo nyansa mu dɔ!
6 Ein uvitug mann kjenner ikkje til det, og ein dåre skynar det ikkje.
Agyimifo nnim na nkwaseafo nte ase,
7 Når dei ugudlege grønkar som gras, og alle illgjerningsmenner blømer, so er det til deira tyning til æveleg tid.
amumɔyɛfo benyin sɛ sare na abɔnefo bɛyɛ frɔmfrɔm de, nanso wɔbɛsɛe wɔn pasaa.
8 Men du, Herre, er høg i all æva.
Na wo Awurade, wɔayɛ wo ɔkɛse afebɔɔ.
9 For sjå dine fiendar, Herre - for sjå, dine fiendar skal forgangast, alle illgjerningsmenner vert spreidde.
Awurade, ampa ara, wʼatamfo bɛyera; na wɔbɛhwete abɔnefo nyinaa.
10 Du lyfter upp mitt horn som hornet til villuksen, frisk olje er rent yver meg.
Woama me ahoɔden te sɛ ɛko; woahwie ngohuam papa agu me so.
11 Og mitt auga skal sjå med lyst på mine fiendar, og øyro mine høyra um dei vonde som stend upp imot meg.
Mahu mʼatamfo nkogu a wɔadi, mate sɛnea mʼatamfo atirimɔdenfo aguan afi akono.
12 Den rettferdige skal renna upp som palmetreet, som ceder på Libanon skal han veksa.
Atreneefo bɛyɛ frɔmfrɔm te sɛ abedua, wobenyin sɛ Lebanon sida;
13 Dei er planta i Herrens hus og skal grønka i Guds fyregardar.
nea wɔadua wɔ Awurade fi, wobenyin frɔmfrɔm wɔ yɛn Nyankopɔn adiwo hɔ.
14 Endå i høg alder skyt dei friske renningar, dei er groande og grønkande
Wɔbɛkɔ so asow aba, onyinkyɛ mu mpo, wɔbɛyɛ frɔmfrɔm sɛ ahabammono,
15 til å forkynna at Herren er rettvis, han, mitt berg, og at det ingen urett er i honom.
de akyerɛ sɛ, “Awurade yɛ ɔtreneeni; ɔyɛ me botan, na atirimɔdensɛm biara nni ne mu.”