< Salmenes 92 >
1 Ein salme, ein song til kviledagen. Det er godt å prisa Herren, og å syngja ditt namn lov, du Høgste,
Soa ty mañandriañe Iehovà, ty misabo vaho mibango o tahina’oo ry Andindimoneñey,
2 å kunngjera di miskunn um morgonen og din truskap um næterne,
ty hitalily ty fiferenaiña’o boa’maraiñe; naho ty figahiña’o an-kaleñe,
3 med tistrengs-cither og med harpa, med tankefullt spel på cither.
ami’ty marovany folo-taly, naho ami’ty mandalina, vaho ami’ty fandrimotam-peon-jejo-bory.
4 For du hev gledt meg, Herre, med ditt verk, og eg vil fegnast yver det dine hender hev gjort.
Amy te Ihe ry Iehovà ro mahaehak’ ahy amo fitoloña’oo, irebehako o tolom-pità’oo.
5 Kor store dine gjerningar er, Herre! Ovdjupe er dine tankar.
Akore ty hajabahina’ o tolon-draha’oo ry Iehovà, toe miheotse o fivetsevetse’oo!
6 Ein uvitug mann kjenner ikkje til det, og ein dåre skynar det ikkje.
Tsy aman-kilala t’indaty mineñe, tsy maharendreke zao ty dagola:
7 Når dei ugudlege grønkar som gras, og alle illgjerningsmenner blømer, so er det til deira tyning til æveleg tid.
t’ie mitiry hoe ahetse o lo-tserekeo, naho fonga miraorao o tsy vokatseo, f’ie hafàtse ho rotsaheñe kitro katroke.
8 Men du, Herre, er høg i all æva.
Fa Ihe ry Iehovà ro an-digiligy eñe nainai’e donia.
9 For sjå dine fiendar, Herre - for sjå, dine fiendar skal forgangast, alle illgjerningsmenner vert spreidde.
Heheke o rafelahi’oo ry Iehovà; Ingo te hikoromake o malaiñ’ Azoo; Fonga hibaibay ze mpanao raty.
10 Du lyfter upp mitt horn som hornet til villuksen, frisk olje er rent yver meg.
Fa naonjo’o ty tsifako manahake ty an-drimo, fa hinosotse solike vao iraho.
11 Og mitt auga skal sjå med lyst på mine fiendar, og øyro mine høyra um dei vonde som stend upp imot meg.
Le hahatrea ty fisalalako amo rafelahikoo’ o masokoo vaho ho tsanoñen-tsofiko ty fañiriako amo tsereheñe mivoalatse amakoo.
12 Den rettferdige skal renna upp som palmetreet, som ceder på Libanon skal han veksa.
Handrevake hoe satrañe o vantañeo, manahake ty fitiria’ o akao e Libanoneo ty hitomboa’e;
13 Dei er planta i Herrens hus og skal grønka i Guds fyregardar.
Tinongy añ’anjomba’ Iehovà ao, hitroñe an’kiririsan’Añahare eo.
14 Endå i høg alder skyt dei friske renningar, dei er groande og grønkande
Mbe hiregorego iereo te antetse, ho lifo-dranoke naho hirimboñe,
15 til å forkynna at Herren er rettvis, han, mitt berg, og at det ingen urett er i honom.
hitaroñe te vañoñe t’Iehovà, lamilamiko, tsy ama’e ty tsy to.