Salmenes 91
1 Den som sit i gøymsla hjå den Høgste, den som bur i skuggen hjå den Allmegtige,
Әң Алий Болғучиниң мәхпий җайида турғучи, Һәммигә қадирниң сайисидә арамхуда яшайду.
2 han segjer til Herren: «Mi livd og mi borg, min Gud som eg set mi lit til.»
Мән Пәрвәрдигарни: — «Мениң башпанаһим, Мениң қорғиним; Мениң Худайим, Униңға тайинимән» — дәймән.
3 For han frelser deg frå snara til fuglefangaren, frå tynande sott.
Бәрһәқ, У қилтақчиниң тозиқидин сени қутулдуриду, Шум ваба-қазадин һәм халас етиду.
4 Med sine fjører løyner han deg, og under hans vengjer finn du livd; skjold og vern er hans truskap.
У пәйлири билән сени япиду; Қанатлири астида панаһ таписән; Униң һәқиқити саңа қалқан һәм истиһкамдур.
5 Du skal ikkje ræddast for skræmsl um natti, for pil som flyg um dagen,
Сән нә кечидики вәһимидин, Нә күндүзи учуватқан оқтин,
6 for pest som fer fram i myrker, for sott som tyner um middagen.
Нә қараңғулуқта кәзгүчи вабадин, Нә чүш вақтида вәйранчилиқ қилғучи һалакәттин қорқмайсән.
7 Um tusund fell attmed sida di, og ti tusund attmed di høgre hand, so skal det ikkje nå til deg.
Сениң йениңда миңи жиқилип, Оң йеқиңда он миңи ғулап чүшсиму, Лекин бала-қаза саңа йеқинлашмайду.
8 Du skal berre skoda det med augo dine, og sjå korleis dei ugudlege fær si løn.
Сән пәқәт көзлириң билән беқип, Пасиқларға берилгән җазани көрисән.
9 «For du, Herre, er mi livd, » segjer du. Den Høgste hev du gjort til din bustad.
Пәрвәрдигарни панаһим дәп билгиниң үчүн, Һәммидин Алий Болғучини макан қилғиниң үчүн,
10 Inkje vondt skal timast deg, og ingi plåga skal koma nær til ditt tjeld.
Бешиңға һеч палакәт чүшмәйду, Һеч ваба чедириңға йеқинлашмайду.
11 For han skal bjoda sine englar um deg, at dei skal vara deg på alle dine vegar.
У Өз пәриштилиригә сениң һәққиңдә әмир қилиду, Шуниң билән улар пүткүл йоллириңда сени сақлайду.
12 Dei skal bera deg på hender, so du ikkje skal støyta foten din på nokon stein.
Айиғиң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, Улар сени қоллирида көтирип жүриду.
13 På løva og eiterorm skal du treda, du skal trakka ned ungløvor og drakar.
Шир вә кобра илан үстидин бесип өтисән, Аслан вә әҗдиһани дәссәп-чәйләйсән.
14 «Av di han heng fast ved meg, vil eg fria honom ut; eg vil frelsa honom, av di han kjenner mitt namn.
«У Маңа муһәббитини бағлиғанлиғи үчүн, Мән уни қутулдуримән; У намимни тән алғини үчүн жуқурида сақлаймән.
15 Han skal kalla på meg, og eg skal svara honom, eg er med honom i naud, eg vil fria honom ut og føra honom til æra.
У Маңа нида қилиду, Мән униңға җавап беримән; Еғир күн уни басқанда униң билән биллә болимән; Мән уни халас қилип, иззәт-һөрмәткә сазавәр қилимән.
16 Med eit langt liv vil eg metta honom og lata honom sjå mi frelsa.»
Узақ өмүр билән уни қандуримән, Һәм ниҗатлиғимни униңға көрситимән».
